Ο κατοχικός στρατός δολοφονεί φαντάρους με βασανιστήρια!

«Διοικητά μου Σταματήστε, μη βαράτε άλλο σας παρακαλώ»

Η ανείπωτη φρίκη από τη δολοφονία του έφεδρου  στρατιώτη Ουγούρ Καντάρ που πέθανε από τα βασανιστήρια στο πειθαρχείο τάγματος στην κατεχόμενη Κύπρο, συγκλονίζει, γεμίζει από οργή, αλλά ταυτόχρονα αποκαλύπτει ότι για το πολιτικό και στρατιωτικό κατεστημένο της Τουρκίας η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμιά απολύτως σημασία.

Και να σκεφτεί κανείς, αφενός ότι η απώλεια αυτή έρχεται να προστεθεί στην μακρά λίστα δολοφονημένων Τούρκων στρατιωτών από τους αξιωματικούς και διοικητές τους, αφετέρου η δολοφονία σημειώνεται στα κατεχόμενα όπου ο Τουρκικός Στρατός προπαγανδίζει ότι είναι «Απελευθερωτική και Ειρηνική Δύναμη», ενώ παράλληλα, απαιτεί από τους στρατιώτες το μέγιστο βαθμό ετοιμότητας λόγω της έξαρσης του ανταγωνισμού μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-Τουρκίας. Χωρίς να αποκλείεται η πολεμική κλιμάκωση, που βεβαίως επιφυλάσσει και στους Τούρκους φαντάρους το ρόλο του κρέατος στα κανόνια των ενδοιμπεριαλιστικών και κρατικών ανταγωνισμών.

Σύμφωνα με τη δικογραφία, που στρέφεται εναντίον του διοικητή και άλλων έξι (6) αξιωματικών, σχετικά με τον θάνατο του στρατιώτη Ουγούρ Καντάρ, μετά από άγριο ξυλοδαρμό στο πειθαρχείο τάγματος, στο επονομαζόμενο και «ντισκοτέκ», τα τελευταία του λόγια ήταν «Διοικητά μου σταματήστε, μη βαράτε άλλο σας παρακαλώ»!

Ο πατέρας του δολοφονημένου στρατιώτη δε μπορεί να κρύψει την οργή και το μίσος του: «Ούτε οι Ναζί δεν έκαναν τέτοια βασανιστήρια». Και συμπλήρωσε: «Ο Θεός να τους τιμωρήσει. Ότι ζω εγώ, δέκα φορές να το ζήσουν κι εκείνοι. Οι στρατιωτικοί τον σκότωσαν.Υπεύθυνοι για τον θάνατο του είναι στρατιωτικοί αξιωματούχοι. Σκοτώσατε με βασανιστήρια τον γιο μου».

Κατά τη διάρκεια της κηδείας, μπροστά στο τζαμί ακούγονταν πως «Το κράτος τον σκότωσε». Ο  Αϊντίν Καντάρ, πατέρας του Ουγούρ, ανέφερε πως είχε μείνει μια εβδομάδα για να πάρει ο Ουγούρτο απολυτήριο του: «Ο γιός μου ήταν υγιής. Επί 7 ημέρες υπέστη βασανιστήρια.Νεφρά, ήπαρ, εγκεφαλικά κύτταρα όλα νεκρώθηκαν. Ζητά νερό και δεν του δίνουν.Τον πάνε στο μπάνιο και του ρίχνουν ζεματιστό νερό. Τον παίρνουν μετά και τον ξαναδέρνουν. Του βάζουν χειροπέδες και τον αφήνουν για ώρες στον ήλιο. Οι γιατροί μας είπαν ότι από τότε νεκρώθηκαν εγκεφαλικά κύτταρα και ότι δεν είχε ελπίδες».

Είναι χαρακτηριστικό το πώς ο στρατός επιχείρησε να φορτώσει την ευθύνη σε δύο φρουρούς για να σώσει το Γόητρο του, ενώ εκδήλωσε και το «φιλόξενο» χαρακτήρα του στους δυστυχείς γονείς. Μετά τον θάνατο του Καντάρ, το Γενικό Επιτελείο με μια στημένη ανακοίνωση δηλώνει πως συνελήφθησαν δύο φρουροί και ότι κατά την διάρκεια της νοσηλείας του Ουγούρ Καντάρ στην GATA, οι γονείς του και οι συγγενείς του φιλοξενήθηκαν στον ειδικό ξενώνα.

Κατά τη διάρκεια της νεκρώσιμης ακολουθίας, η κυβέρνηση Ερντογάν βρήκε την ευκαιρία να κάνει δημόσιες σχέσεις και να αποκρύψει τις δικές της τεράστιες ευθύνες, στέλνοντας  τον Μουσταφά Ερντογάν-αδερφό του πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν, να συμμετάσχει στο ύστατο χαιρετισμό.

Όμως ο Καντάρ Ουγούρ δεν είναι δυστυχώς το μόνο πρόσφατο θύμα του Τουρκικού Στρατού. Οι γονείς του Αλή Ονάλ καταγγέλλουν: «Δολοφόνος του Αλή μου εκείνη η Ταξιαρχία»! Ο 21 ετών κουρδικής καταγωγής στρατιώτης Αλή Ονάλ υπηρετούσε στην 10η Μηχανοκίνητη ταξιαρχία στην πόλη Τάτβαν του νομού Μπίτλις. Από τις 14 Οκτωβρίου θεωρείται αγνοούμενος από τη διοίκηση της μονάδας. Στρατιωτικοί αξιωματούχοι ισχυρίστηκαν πως είχε λιποτακτήσει και μάλιστα για να συγκαλύψουν τη δολοφονία του αλλάζουν τα έγγραφα με τις υπηρεσίες και τον εμφανίζουν την ημέρα της εξαφάνισης του να εκτελεί καθήκοντα σκοπού, χωρίς όμως να είναι.

Η οικογένεια του δεν τους πίστεψε και προσέφυγε στο τμήμα της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (İHD) του Μπίτλις. Μετά την έρευνα που διέταξε σχετικά ο στρατιωτικός εισαγγελέας κατασχέθηκαν εικόνες που κατέγραψαν κάμερες κοντά στην Ταξιαρχία και σε μαγαζιά στο κέντρο της πόλης. Στις εικόνες όμως δε βρέθηκε κανένα στοιχείο που να έδειχνε πως ο Ονάλ λιποτάκτησε. Τελικά, το άψυχο πτώμα του βρέθηκε από χωρικούς  στην περιοχή Γιολαλάν της πόλης Χιζάν-νομού Μπίτλις, έχοντας δίπλα του το όπλο το οποίο του είχαν χρεώσει και με ίχνη από σφαίρες σε διάφορα σημεία του σώματος του.

ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ

Στα δημοσιεύματα παρουσιάζεται ο πατέρας Μπαϊράμ Ονάλ ναισχυρίζεται πως ο γιός του δολοφονήθηκε από στρατιωτικούς και ότι οι δολοφόνοι είναι στην Ταξιαρχία. Ο πατέρας Ονάλ αντιδρά στον ισχυρισμό πως ο γιός του λιποτάκτησε και λέει : «Για 4 μέρες τον βασάνισαν. Τον δολοφόνησαν. Και αργότερα πέταξαν το πτώμα του».

Η συμπεριφορά του στρατού είναι απόλυτα εξοργιστική. H επιχείρηση συγκάλυψης του φόνου είναι χονδροκομμένη και περιφρονεί τόσο το νεκρό φαντάρο, όσο και τους γονείς που ζουν το δικό τους δράμα. Ο πατέρας περιγράφει πως τον πήραν τηλέφωνο στρατιωτικοί και του είπαν «τράβα και δες εκεί, έχει ένα πτώμα, είναι ο γιός σου ή όχι». Και συμπληρώνει «Πήγαμε στο μέρος όπου βρισκόταν το πτώμα. Είδα εκεί κάτω από μια γέφυρα το άψυχο σώμα του γιού μου. Το σώμα του ήταν ακόμη ζεστό. Είπα να τον πάμε στο νοσοκομείο αλλά δεν το επέτρεψαν. Είπαν πως είναι ζεστό από τον ήλιο αλλά εδώ χιονίζει. Βρίσκομαι 4 μέρες στο Τάτβαν. Στρατιωτικοί αρμόδιοι μου έκαναν και πλάκα λέγοντας “ο γιος σου πήγε για βόλτα, μην ανησυχείς, θα έρθει”. Ο στρατιωτικός εισαγγελέας άρχισε έρευνα. Η Ταξιαρχία του είπε πως δεν έχει σύστημα καμερών. Μετά από αυτό εξετάστηκαν οι εγγραφές των τριγύρω επιχειρήσεων. Μια εβδομάδα έχει που ψάχνω τον γιό μου. Δεν είδα την παραμικρή κίνηση από στρατιωτικούς αρμόδιους να ψάχνουν για τον γιό μου”.

Όμως και η εισαγγελία δεν είναι άμοιρη ευθυνών και δείχνει να εντάσσεται σε ένα ολόκληρο σχέδιο διάσωσης του Γοήτρου του Στρατού, όπου κάθε συνιστώσα του κρατικού μηχανισμού έχει αναλάβει συγκεκριμένο ρόλο. Ο πατέρας Ονάλ ανέφερε πως ζήτησαν η νεκροψία να γίνει στην Άγκυρα ή στην Μαλάτια αλλά ο εισαγγελέας δεν το επέτρεψε και έτσι η νεκροψία έγινε στο Μπίτλις. Η εισαγγελία του Μπίτλις σχετικά με την νεκροψία το μόνο που ανέφερε ήταν πως «έγινε αντιληπτό πως ως αποτέλεσμα ένοπλης επίθεσης στις19-10-2011 πέθανε από τις πληγές σε καρδιά και πνεύμονες και της επακόλουθης αιμορραγίας».

Ιδιαίτερη σημασία έχει η επισήμανση του Οζτούρκ Τουρκντογάν, πρόεδρου της IHD: «Η περιοχή στην οποία βρέθηκε το πτώμα δεν είναι στρατιωτική. Για αυτό πρέπει να ερευνηθεί από κανονικό εισαγγελέα. Η εισαγγελία του Μπίτλις όμως δεν ενδιαφέρθηκε». Και συμπληρώνει ο Χασάν Τζεϊλάν,  εκπρόσωπος της IHD-Μπίτλις: «Λέγεται ότι τη μέρα που φέρεται να λιποτάκτησε δεν ήταν σκοπός αλλά εσκεμμένα γράφτηκε το όνομα του στην θέση άλλου. Και ο στρατιώτης που φεύγει γιατί να αυτοκτονήσει, ο στρατιώτης που φεύγει πάει στην οικογένεια του. Μάλιστα αυτά που είχε από το στρατιωτικό του τα κατέθεσε στην τράπεζα, μα αυτός που είναι να φύγει βάζει λεφτά την τράπεζα»;

ΣΦΟΔΡΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΤΥΠΟ

Θέλοντας να προσφέρουμε μια εικόνα της συζήτησης που πραγματοποιείται στην τουρκική κοινωνία αναδημοσιεύουμε ένα άρθρο της εφημερίδας ΑΦΡΙΚΗ.

 Ο θάνατος από ξυλοδαρμό σε τάγμα στη Κύπρο….

Ο Ουγούρ Καντάρ ενώ υπηρετούσε στην Κύπρο, επειδή άργησε να γυρίσει στο τάγμα, υπέστη σφοδρά βασανιστήρια στο πειθαρχείο… Επί 2,5 μήνες νοσηλευόταν σε στρατιωτικό νοσοκομείο… Εντέλει δεν έγινε δυνατόν να σωθεί… Και στα 21 του χρόνια αποχαιρέτησε την ζωή. Πώς να γράψουμε αυτόν τον θάνατο ; Ως ήρωα ή ως νεκρό ;

Η εφημερίδα Ευρώπη-Αφρική από την μέρα που άρχισε να εκδίδεται το 1997 στάθηκε ιδιαίτερα στις περιπτώσεις ξυλοδαρμών και ύποπτων αυτοκτονιών σε στρατόπεδα… Άλλωστε αυτό ήταν και ο βασικός λόγος της σύγκρουσης μας με το στρατό. Λίγες φορές γράψαμε για την κόλαση των ξυλοδαρμών των νέων μας από τους διοικητές τους ; Για τους ξυλοδαρμούς μέχρι που τους αφαιρούσαν το νεφρό… Και για τις αναφορές που μιλούσαν για αυτοκτονία ατόμων που είχαν πυροβοληθεί στην πλάτη….

Για πρώτη φορά ένας θάνατος από ξυλοδαρμό και βασανιστήρια σε τάγμα στρατού στην "ΤΔΒΚ", αντανακλάται και στα ΜΜΕ της Τουρκίας .Για πρώτη φορά φάνηκε τόσο ενδιαφέρον για ένα τέτοιο περιστατικό… Και φυσικά καλά έγινε…. Μακάρι και στα προηγούμενα περιστατικά του παρελθόντος να έδειχναν την ίδια ευαισθησία… Τότε σε αυτή την περίπτωση δεν θα γινόταν τόσο συχνά παρόμοια περιστατικά… Φυσικά τότε ο στρατός ήταν στρατός… Και ότι έλεγε αυτό ίσχυε… Τότε οι στρατηγοί δεν καθόταν προσοχή όπως τώρα απέναντι στις πολιτικές κυβερνήσεις, τότε ήταν λιοντάρια. Και όταν έβγαζαν βρυχηθμό έτρεμαν όλοι…  Ο Ταγίπ Ερντογάν υπό την προστασία Ευρώπης και Αμερικής τους φίμωσε… Σε αμέτρητους από αυτούς τους έβαλε και χειροπέδες… Τους φυλάκισε… Έτσι δόθηκε τέλος σε αυτό το καθεστώς… Αλλά τι κρίμα μετά από αυτό το καθεστώς, ίδρυσε το δικό του… Έφυγε ένα παρακράτος και ήρθε ένα άλλο… Αυτοί που έφυγαν είχαν το φεγγάρι και το αστέρι… Και αυτοί που ήρθαν τρεις ημισελήνους… Η Οθωμανική ψυχή αναστήθηκε !

(Αυτά από τη τουρκική εφημερίδα)

Οι αντιθέσεις στο εσωτερικό του τουρκικού αστικού κατεστημένου δείχνουν να οξύνονται.

Όμως για τους ανθρώπους της τάξης μας, για την νεολαία και τον κόσμο της εργασίας, το Στρατιωτικό κατεστημένο και το παρακράτος του φαντάζει εξίσου επικίνδυνο με το Μουσουλμανικό κατεστημένο και το παρακράτος του με τις τρεις ημισελήνους.

Το παρόν και μέλλον των λαών της περιοχής πρέπει να καθοριστεί από έναν σύγχρονο εργατικό διεθνισμό που θα πρεσβεύσει τα κοινά αιτήματα του κόσμου της εργασίας. Αναπτύσσοντας ανατρεπτικούς αγώνες ενάντια στις κυβερνήσεις της αντεργατικής λαίλαπας, του στυγνού κρατικού αυταρχισμού και του πολεμικού τυχοδιωκτισμού.  Περιφρονώντας τα «εθνικά ιδεώδη» και παλεύοντας για τα κοινά μας ταξικά συμφέροντα.

Η ευημερία και η ειρήνη στην περιοχή δεν θα καθοριστεί από το πόσο καλά, υπάκουα «στρατιωτάκια ακούνητα και αμίλητα» θα είμαστε για τα έθνη κράτη της περιοχής και τις αστικές τάξεις, αλλά από το πόσο θα συνειδητοποιήσουμε και δράσουμε ως αγωνιστές της τάξης μας. Για ένα κόσμο χωρίς ιμπεριαλιστικούς και κρατικούς ανταγωνισμούς, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ