Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

Αντιρατσιστική συναυλία αύριο στην Λευκωσία


Αύριο οργανώνεται από την μαθητική ομάδα Σκαπούλα, αντι-ρατσιστική συναυλία στο πάρκο Τρίπολης, κάτω από την πλ. Σολωμού.

Μετά τα γεγονότα του τελευταίου μήνα (απεργία πείνας σύριων, εκδιωγμός μεταναστών από το πάρκο Ειρήνης, ωμή εκμετάλλευση και απόλυση -έξωση 15 βούλγαρων εργαζομένων, διαδηλώσεις προσφύγων στη βουλή) το να πάρουμε θέση είναι ζήτημα της καθημερινότητας μας. Η εκδήλωση δεν είναι απλά για να περάσουμε καλά, αλλά είναι και μια διεκδίκηση του δημόσιου χώρου για συλλογική χρήση από ντόπιους και μετανάστες, και προσπάθεια να περάσει ένα μήνυμα. 

Μετά από κάλεσμα θα συμμετέχουν κι άλλες ομάδες όπως και εμείς με έντυπο υλικό και παρεμβάσεις.

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

To Ι5 Στοχοποιείται στην Κύπρο και λαμβάνονται σκληρά μέτρα!

Σύμφωνα με δημοσιεύματα «η Επιτροπή Άμυνας της Κυπριακής Βουλής συζητά πρόταση νόμου για πάταξη της φυγοστρατίας, ενώ ο Υπουργός Άμυνας, Φώτης Φωτίου, δήλωσε πως καταλαμβάνεται συλλογική προσπάθεια από τα Υπουργεία Άμυνας, Υγείας, Εργασίας, τη Βουλή και το Σύνδεσμο Νεολαίας Κύπρου, για πάταξη της φυγοστρατείας! Σύμφωνα με τον Υπουργό, όσοι έχουν τύχει αναστολής ή απαλλαγής στο παρελθόν, θα κληθούν για επανεξέταση, για να διαπιστωθεί κατά πόσο υφίστανται οι λόγοι της απαλλαγής τους. Μέτρο που τελικά μπλόκαρε η Δικαστική εξουσία.

Το νομοσχέδιο αναμένεται να κατατεθεί για ψήφιση, πριν την κατάταξη των νεοσυλλέκτων τον Ιούλιο του 2013. Όπως διευκρίνισε ο Πρόεδρος της Επιτροπής Άμυνας, Γιώργος Βαρνάβα, σκοπός είναι να παταχθεί το φαινόμενο ανάμεσα στους νέους που προφασίζονται λόγους ψυχικής υγείας, ενώ δε θα αφορά καθόλου τα άτομα τα οποία αντιμετωπίζουν στην πραγματικότητα τέτοια προβλήματα.

Το νέο νομοσχέδιο θα προβλέπει την διευκρίνηση και τη διαβεβαίωση, ακόμα και μετά την απαλλαγή, του προβλήματος υγείας, έτσι ώστε να στερείται στους απαλλαχθέντες το δικαίωμα κατοχής άδειας οδήγησης και πυροβόλου όπλου, καθώς και το δικαίωμα πρόσληψης στο δημόσιο.

Μάλιστα, έχει γίνει διασύνδεση του αρχείου της Αστυνομίας για τους κατόχους άδειας πυροβόλου όπλου και άδειας οδήγησης, με το αρχείο της Εθνικής Φρουράς.

 Επίσης, το ΥΠΑΜ συνεργάζεται με το Υπουργείο Παιδείας για την ανάπτυξη προγραμμάτων τα οποία περιλαμβάνουν επισκέψεις, επιμόρφωση σε διάφορους τομείς γενικού ενδιαφέροντος για παραγωγική απασχόληση των εθνοφρουρών σε χρόνο κατά τον οποίο δεν εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία».

Η βιαίοτητα και εκδικητικότητα του κυπριακού συστήματος εξουσίας απέναντι στην νεολαία που γυρνά την πλάτη στον στρατό και αρνείται να θυσιαστεί για τα αστικά συμφέροντα έχει συγκεκριμένη αφετηρία: είναι η ΑΟΖ και η εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων. 

Για αυτό το λόγο η Εθνική Φρουρά αναδιοργανώνεται καθώς η στρατιωτική θητεία μειώνεται αλλά ο θεσμός της εφεδρείας ενισχύεται, αυξάνονται οι Κύπριοι Μισθοφόροι και τέλος καλούνται οι Ιδιωτικοί Στρατοί να αναλάβουν τη φρούρηση των εγκαταστάσεων φυσικού αερίου. Μιλιταρισμός, Εθνικισμός, ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση του πολέμου πάνε χέρι-χέρι, σε συνδυασμό με την ένταση της εκμετάλευση της νεολαίας μέσω του στρατού!  

Εμείς όμως είμαστε σε θέση να εκφράσουμε ορισμένες ενστάσεις και προτάσεις:

Ζήτημα 1ο: η απειλή ότι αν πάρεις Ι5 δε θα δουλέψεις στο Δημόσιο, νομίζουμε ότι δε φοβίζει πια κανέναν αφού λόγω Μνημονίων και κυβερνητικής πολιτικής, σε Ελλάδα και Κύπρο, δεν τίθεται πια τέτοιο ζήτημα.

Ζήτημα 2ο: το να μην μας αφήσετε να αποκτήσουμε πυροβόλα όπλα μάλλον καλό μας κάνει και οι μόνοι που αγανακτούν είναι τα φασισταριά και οι γνωστοί αντιδραστικοί κύκλοι που θέλουν Αυτοδικία και απελευθέρωση της Οπλοκατοχής-Οπλοχρησίας.

Ζήτημα 3ο: ως φαντάροι που βιώνουμε τη μέριμνα της ελληνικής κυβέρνησης θα μπορούσαμε να σας δώσουμε μερικές ιδέες για την  παραγωγική απασχόληση των εθνοφρουρών σε χρόνο κατά τον οποίο δεν εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία.

 Α. Μπορείτε να καθαρίσετε τις ακτές της Κύπρου, όπως μας Διέταξε να κάνουμε «εθελοντικά» ο πρώην ΥΕΘΑ Π.Παναγιωτόπουλος.

Β.  Μπορείτε να αναλάβετε την πυρασφάλεια και την κατάσβεση των πυρκαγιών όπως μας βάζουν να κάνουμε όλοι οι υπουργοί Εθνικής Άμυνας. Τα οφέλη είναι μεγάλα και πολλαπλά αφού προσλήψεις πυροσβεστών δεν γίνονται και μπορούμε να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε την χαλάρωση που μας εξασφαλίζει η ανεργία. Επίσης, από τα λεφτά που κερδίζει το κράτος από τη δωρεάν εργασία μας μπορεί να εξασφαλίζει εκατοντάδες σαπάκια μεταχειρισμένα τεθωρακισμένα από τις ΗΠΑ και να χαρίζει 20 εκατ. ευρώ στο Μελισσανίδη για να φτιάξει γήπεδο στη ποδοσφαιρική ομάδα-εταιρεία του.

Γ. Στρατιώτες γιατροί-φαρμακοποιοί μπορούν να καλύπτουν δωρεάν θέσεις εργασίας σε ακριτικές περιοχές, τους τουριστικούς μήνες.  Μέτρο που ενδυναμώνει εξάλλου τη μετανάστευση των επιστημόνων για αναζήτηση εργασίας και την ανάγκη γνωριμίας με άλλους λαούς! Επίσης, φέρνει ψήφους σε δημάρχους και βουλευτές.

Δ. Οι εθνοφρουροί μπορούν να εργαστούν ως υπηρέτες στις Στρατιωτικές Κατασκηνώσεις. Έτσι και οι αξιωματικοί κάνουν φθηνές διακοπές και οι στρατιώτες αποκτούν εργασιακή εμπειρία ως: σερβιτόροι, μπουφετζήδες, λαντζέρηδες, μπάρμαν, σκουπιδιάρηδες, ασφάλεια υψηλών προσώπων, ναυαγοσώστες, φροντιστές παραλίας κλπ.

Ε. Τέλος, οι φαντάροι είναι οι πλέον ικανοί να αντικαταστήσουν τις υπηρεσίες του Δήμου και της Περιφέρειας αναλαμβάνοντας να ανοίγουν χιονισμένους και πλημμυρισμένους δρόμους. Οι Δήμαρχοι μπορούν να πετάνε τα λεφτά των επιχορηγήσεων και των δημοτικών τελών στους γνωστούς τους εργολάβους και σε εργα για το θεαθήναι!

Τελικά, οι φαντάροι «έχουν ένα μεγάλο προσόν»: διατάζονται να δουλέψουν ως ΔΟΥΛΟΙ στο όνομα της Πατρίδας.

Είναι Υποχρεωμένοι να το κάνουν «Για την Ελλάδα ρε γαμώτο».

Αλλιώς θα φάνε πρόστιμο ως Ανυπότακτοι 6000 ευρώ!

Ε, λοιπόν, εσείς εθνοφρουροί, φωνάξτε:

«Για την Κύπρο ρε γαμώτο…»

Οι κυβερνήσεις σε Ελλάδα-Κύπρο έχουν «ιερό καθήκον» και «εθνική υποχρέωση» να πατάξουν τη Φυγοστρατεία και να αναγκάσουν τους φαντάρους να ζήσουν το όνειρο της στρατιωτικής θητείας και της προσφοράς στο «Έθνος»!

Αλήθεια, μήπως θυμούνται οι Σαμαράς-Βενιζέλος-Καρατζαφέρης-Πάγκαλος και οι βουλευτές των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ να μας θυμίσουν που υπηρέτησαν και πόσο;

Για το Μιχαλολιάκο της Χρυσής Αυγής δε ρωτάμε γιατί ως φαντάρος έκλεβε εκρηκτικά και φέρεται να έχει ευθύνη για τρομοκρατικές ενέργειες της Ακροδεξιάς.

Αυτός πραγματικά υπηρέτησε το «Έθνος».

Αυτό που ταυτίζεται με τους Χουντικούς, την ΕΠΕΝ του Μ.Βορίδη, τους Ταγματασφαλίτες, τους εφοπλιστές και τραπεζίτες.


ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Η Κύπρος πρέπει να πληρώσει 80 εκατ. Ευρώ για Ιδιωτικούς Στρατούς, φρούρα σε Τερματικό Σταθμό

Που είναι αλήθεια όλοι αυτοί που περιέγραφαν την χρυσή εποχή που ανοίγεται για τον Κυπριακό λαό καθώς ημέρες ευδαιμονίας τον περιμένουν από την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων;

Καθημερινά αποκαλύπτεται το τεράστιο πολιτικό και οικονομικό κόστος, που μεταφράζεται σε αύξηση των εξοπλισμών, ενίσχυση του μισθοφορικού τμήματος της Εθνικής Φρουράς,  εμβάθυνση του θεσμού του έφεδρου-στρατιώτη αλλά και της συμμαχίας με το κράτος Τρομοκράτη Ισραήλ, σε συνδυασμό με την όξυνση της σύγκρουσης με το κράτος κατακτητή της Τουρκίας, αλλά και την απαίτηση εισόδου στο ΝΑΤΟ.

Θεωρούμε όμως ότι το κείμενο που παρουσιάζουμε είναι αποκαλυπτικό των νέων απαιτήσεων, αλλά και του τρόπου λειτουργίας των εταιρειών πετρελαίου-φυσικού αερίου, που αδίστακτα παρουσιάζουν και επιβάλλουν τις απαιτήσεις τους. Διαβάζουμε λοιπόν:

«Πρωταρχικός στόχος επιθέσεων το τερματικό
http://diktiospartakos.blogspot.gr/2013/06/blog-post_5293.html

Ένα θέμα το οποίο δεν αναπτύχθηκε ιδιαίτερα μέχρι σήμερα σε σχέση με τις εξελίξεις στον τομέα της ενέργειας, έθιξαν δύο ομιλητές στο 2nd Natural Gas Conference. Στο μικροσκόπιο τέθηκε το θέμα της ασφάλειας των υποδομών κυρίως στην περιοχή του Βασιλικού που μετατρέπεται σε ενεργειακό κέντρο.

Ο εκτελεστικός διευθυντής του European Rim Policy and Investment Council, George Pelagias, αφού ανέφερε πως η δημιουργία τερματικού είναι η μόνη επιλογή της Κύπρου για εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της, τόνισε πως η συγκέντρωση ενεργειακών έργων στο Βασιλικό, μπορεί να είναι καλό αλλά μπορεί να είναι και κακό αφού κρύβει πολλούς  κινδύνους σε θέματα ασφαλείας. 

Η Κύπρος, εξήγησε, πρέπει να μπορεί να ελέγχει τις θαλάσσιες περιοχές της στην ΑΟΖ και αυτός πρέπει να είναι ο ακρογωνιαίος λίθος των αμυντικών της σχεδιασμών. «Η Κύπρος πρέπει να αντιληφθεί πως η διενέξεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου δεν είναι πλέον on-shore αλλά off-shore», σχολίασε με νόημα. 

Ένας από τους τομείς για τον οποίο έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου ο G. Pelagias, είναι αυτός των τρομοκρατικών επιθέσεων διά θαλάσσης. Παράλληλα, έκανε αναφορά και σε επιθέσεις σε αγωγούς και τερματικά στη ξηρά.  Η Τουρκία, ανέφερε ως παράδειγμα, τα τελευταία χρόνια δέχθηκε 59 επιθέσεις σε αγωγούς και γι’ αυτό άλλαξε την στρατηγική της για το συγκεκριμένο θέμα.

Επίσης, έκανε αναφορά και για επιθέσεις μέσω λογισμικών προγραμμάτων. Στις ΗΠΑ, όπως εξήγησε, κυβερνοεπιθέσεις είχαν πολλές φορές στόχο συστήματα διαχείρισης αγωγών στα οποία επιχειρούσαν να αυξήσουν την πίεση στους αγωγούς με στόχο να προκαλέσουν εκρήξεις.

Ανοικτό άφησε το ενδεχόμενο και για σαμποτάζ αλλά και από το οργανωμένο έγκλημα. «Το ενεργειακό κέντρο στο Βασιλικό θα αποτελεί πρωταρχικό στόχο για τυχόν εγκληματική ενέργεια και γι’ αυτό χρειάζεται συνεργασία των χωρών της περιοχής».

Στο ίδιο πνεύμα και οι δηλώσεις του Ephraim Sneh προέδρου του S. Daniel Abraham Center for Strategic Dialogue στο Ισραήλ. Ο κ.Sneh υπογράμμισε πως για σκοπούς ασφάλειας, κάθε σκάφος που θα πλησιάζει στην περιοχή του Βασιλικού πρέπει να αναγνωρίζεται. Την ίδια ώρα, εισηγήθηκε την απαγόρευση πτήσεων στη συγκεκριμένη περιοχή.

Τόνισε επίσης πως ο χώρος πρέπει να ασφαλιστεί με σύγχρονα μέσα ενώ χαρακτήρισε απαραίτητη τη συνεργασία με περιφερειακούς και μη φίλους και συμμάχους της Κύπρου οι οποίοι μπορούν να αποτελέσουν πηγές προειδοποίησης. «Πιστεύω πως άλλες χώρες θα είναι πρόθυμες να βοηθήσουν γι’ αυτό τον σκοπό», ανέφερε.

Όσον αφορά την ευθύνη για θέματα ασφάλειας, ήταν κάθετος πως πρέπει να είναι στην κυβέρνηση. «Εάν κάτι τύχει στο Βασιλικό η πραγματική ζημιά θα είναι περισσότερο για τη χώρα παρά για τις εταιρείες οι οποίες θα έχουν ασφαλιστική κάλυψη». Σύμφωνα με αρχικούς υπολογισμούς τους οποίους έκανε, το κόστος για ασφάλεια του τερματικού υγροποίησης, μπορεί να ανέλθει σε 80 εκ. δολάρια, δηλαδή στο 1% της συνολικής επένδυσης.

Υπό κανονικές συνθήκες, πρόσθεσε, θα έπρεπε να πληρώσει το κυπριακό κράτος το κόστος ασφάλειας, αλλά υπό τις σημερινές συνθήκες πιστεύω πως οι εταιρείες θα πληρώσουν το κόστος το οποίο θα αφαιρεθεί στο μέλλον από τα ποσά που θα πρέπει να καταβάλουν οι εταιρείες στο κυπριακό κράτος. «Θα πρέπει οπωσδήποτε να δημιουργηθεί μία δύναμη ασφαλείας, ας πούμε η Vasilikos defense force», κατέληξε».

Σύμφωνα με τη πρόσφατη αρθογραφία “ο υπουργός Άμυνας Φώτης Φωτίου της κυβέρνησης Αναστασιάδη ανέφερε ότι ημιεπαγγελματικός στρατός και μείωση της θητείας των κληρωτών, προστασία της ΑΟΖ και ένταξη στον «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη» αποτελούν τους τρεις άξονες της "μεταρρύθμισης". Στόχος, είπε, είναι η δημιουργία ενός ευέλικτου και ημιεπαγγελματικού στρατού, ώστε σε συνδυασμό με την αναβάθμιση της συνεργασίας με την Ελλάδα, να καταστεί μια ισχυρή δύναμη αποτροπής.

Δεύτερος πυλώνας, ανέφερε, είναι η προστασία και υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, η οποία θα επιτευχθεί μέσα από ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων με κατάλληλα μέσα και αναβάθμιση της στρατηγικής συνεργασίας με το Ισραήλ και άλλες φίλες χώρες.

Ως τρίτο στοιχείο, ανέφερε την αναβάθμιση της Αμυντικής Διπλωματίας, με την ένταξη της Κύπρου στο «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη», την ενεργότερη εμπλοκή της στην εφαρμογή της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας της ΕΕ και την ενίσχυση των αμυντικών σχέσεων με τις χώρες που διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη διεθνή σκηνή.

Αναφερόμενος στις σχέσεις με την Ελλάδα, είπε ότι αποτελούν «το μόνιμο και σταθερό στήριγμά μας», και συμπλήρωσε ότι οι εξελίξεις στην περιοχή απαιτούν τον επανασχεδιασμό της ήδη στενής συνεργασίας Κύπρου – Ελλάδας. Είπε επίσης ότι ο αναβαθμισμένος ρόλος της Κύπρου και η ανεύρεση υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ επιβάλλει την ενίσχυση της συνεργασίας με το Ισραήλ”.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

Όταν οι βραζιλιάνοι παίζουν αλλιώτικη μπάλα...

Όλο παραδοξότητες ο κόσμος στην ταραγμένη εποχή μας. Για ένα παρκάκι σε κατάσταση παρακμής μέσα στο κέντρο της Ισταμπούλ, πήρε φωτιά ολάκερη η Τουρκία. Για μια αύξηση στα εισιτήρια των αστικών λεωφορείων από 7 έως 20 σεντς λαμπάδιασε η έτσι και αλλιώς θερμή Βραζιλία. Και στις δύο χώρες δεν έλειψαν συνθήματα, πανό και σλόγκαν που μνημόνευαν τους αγώνες στην Ελλάδα, το κίνημα Occupy the Wall Street και τις αραβικές εξεγέρσεις.

Άλλο οι αφορμές -καμιά φορά ακόμη και πιο ταπεινές- άλλο οι βαθύτερες και πραγματικές αιτίες.
Ο Μαρξ κάπου γράφει ότι ‘’η σημαία της έναρξης μιας επανάστασης είναι τελείως διαφορετική από τη σημαία της στιγμής όπου αυτή αναγγέλλει τη νίκη της’’.

Μα είναι να ανακατεύει κανείς επαναστατικά γεγονότα με αυθόρμητες και εν πολλοίς χωρίς συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση διαμαρτυρίες; Και όμως, αυτό είναι το υλικό των σύγχρονων εξεγέρσεων και κοινωνικών αναστατώσεων και είναι εξαιρετικά εύφλεκτο. Ακριβώς γιατί πυροδοτείται από όλους τους πόρους ολάκερων κοινωνιών σε βαθιά κρίση και από τη δυσαρέσκεια όλο και λιγότερων εύπιστων ανθρώπων.

Στην Βραζιλία, γράφει η Guardian οι διαδηλώσεις έχουν μαζικότητα και ένταση αντίστοιχη με αυτές του τελευταίου έτους της δικτατορίας στη χώρα το 1985. Τα τρία τέταρτα των συμμετασχόντων δηλώνουν πως είναι πρώτη φορά που συμμετέχουν σε κάτι τέτοιο, συμπληρώνει η Wall Street Journal.


H τελευταία εφημερίδα, χρόνια τώρα υμνούσε την εκπληκτική πρόοδο των αναπτυσσόμενων χωρών (BRICS), έχοντας σαν δείκτη την αύξηση του ΑΕΠ. Σε συμβολικό επίπεδο, αυτή η άνοδος είχε αντανάκλαση ακόμη και στην διοργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων στο Πεκίνο το 2008, στην φιλοξενία του Παγκόσμιου Κυπέλλου στη Νότια Αφρική το 2010, για να έρθει η σειρά της ανθούσας Βραζιλίας, με την ανάληψη διεξαγωγής και των δύο μεγάλων γεγονότων/επιχειρήσεων, του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2014 και των Ολυμπιακών το 2016.

Και όμως, η Βραζιλία του καλού ποδοσφαίρου, δεν ενθουσιάστηκε, τουλάχιστον όχι όλοι. Αντίθετα, η άλλοτε λαοπρόβλητη πρόεδρος της χώρας Dilma Rousself γιουχαΐστηκε άγρια όταν παραβρέθηκε στον αγώνα Βραζιλίας-Ιαπωνίας στο πλαίσιο του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών που διεξάγεται αυτές τις μέρες.

Καθόλου παράξενο, όταν το κόστος των νέων γηπέδων και άλλων αθλητικών έργων εν όψει των μεγάλων διοργανώσεων υπολογίζεται περίπου σε 3,68 δις δολάρια, τρεις φορές πάνω από τους αρχικούς υπολογισμούς του 2007 και δύο φορές πάνω από τα έξοδα του Παγκόσμιου Κυπέλλου στην Γερμανία.

Η πιο διαδεδομένη είδηση από τη Βραζιλία, που προβλήθηκε έντονα με αφορμή και την εκεί επίσκεψη του Τσίπρα, ήταν πως 40 εκατομμύρια άνθρωποι βγήκαν από τη φτώχεια, χάρις σε μέτρα κοινωνικής πολιτικής της διαδόχου του Λούλα ιστορικού ηγέτη του Κόμματος Εργατών (PT).

Όμως, η Βραζιλία είναι μια τεράστια χώρα, ηπειρωτικών διαστάσεων, με 200 εκατομμύρια πληθυσμό. Με ένα βασικό μισθό 232 ευρώ, τα νοσοκομεία διαλυμένα, τη συγκοινωνία στις άθλιες μεγαλουπόλεις ανύπαρκτη, την παιδεία υποχρηματοδοτούμενη, τους 41.000 κάθε χρόνο νεκρούς στο βωμό της εγκληματικότητας, τη βαναυσότητα της αστυνομίας και την απέραντη διαφθορά, αυτές οι ειδήσεις αντιμετωπίζονται τουλάχιστον με ειρωνεία.

Οι υμνολογίες για την αναπτυξιακή κούρσα στην οποία αρέσκονται οι όπου γης θιασώτες μιας κοινωνίας όπου τα πάντα μετρούνται με τον όγκο του ΑΕΠ και διόλου με τη μοιρασιά του, δεν μπορούν να κρύψουν την εφιαλτική κοινωνική και ταξική πόλωση στην Βραζιλία. 

Οι μεγάλες πόλεις θυμίζουν μια κόλαση, με τις μυριάδες των φτωχών να συγκροτούν ένα στρατό κολασμένων και τους πλουσιότερους να ζουν μέσα στον απόλυτο φόβο, σε σπίτια που φυλάσσονται από ηλεκτροφόρους μαντρότοιχους. Η εικόνα ατέλειωτων ουρών χιλιομέτρων άθλιων μικρών ΙΧ σε πόλεις υπό κατάρρευση, όπως το Rio de Janeiro, το Sao Paolo, το Port Alegre, ή το Belo Horizonte, συμπληρώνεται από το πλήθος ελικοπτέρων που μεταφέρουν αστούς και μικροαστούς στα σπίτια τους και περίκλειστα πολυτελή αυτοκίνητα με φιμέ τζάμια, γεμάτα λούσα, περιφρόνηση, αλλά και τρόμο.

Και τούτη όμως η ανάπτυξη του τρόμου, με τη δουλειά των πολλών και τα οφέλη για λίγους, λαχανιάζει επικίνδυνα. Ο ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ από 7,2% το 2010, έπεσε μόλις στο 1% το 2012, ενώ την φετινή χρονιά σταθεροποιείται επίσης χαμηλά, την ίδια στιγμή που αρχίζει η συζήτηση για προβλήματα στην πίστωση της χώρας.

Μιλάμε πάντα για την προικισμένη σε φυσικούς πόρους Βραζιλία, την πρώτη εξαγωγική δύναμη στον κόσμο σε σίδηρο, σόγια, βοδινό κρέας. Μη φανταστείτε ότι μιλάμε για μια χώρα που απλά πουλάει και σκοτώνει πλουτοπαραγωγικές πηγές, χωρίς βιομηχανική δομή και τεχνολογία. Αντίθετα, η petrobras, η τέως κρατική και νύν ιδιωτική εταιρεία πετρελαίου, τρυπάει σε μεγάλα βάθη  και απύθμενα πελάγη στις πέντε ηπείρους, αυξάνοντας εντυπωσιακά τα έσοδά της από το πετρέλαιο, όπου γής.

Την ίδια στιγμή η Βραζιλία,  δεν μπορεί να ταΐσει το λαό της...
Και ο λαός της; Συχνά τον φανταζόμαστε αφιονισμένο με τη θρησκεία της μπάλας. Δεν φαίνεται να είναι έτσι.

Ο Chateaubriand τις παραμονές της επανάστασης του 1848 στη Γαλλία, προειδοποιούσε προφητικά: ''Προσπαθήστε να πείσετε το φτωχό όταν θα έχει μάθει να διαβάζει και δε θα πιστεύει πλέον, όταν θα έχει την ίδια μόρφωση με εσάς, προσπαθήστε να τον πείσετε ότι οφείλει να υποστεί όλες τις στερήσεις ενώ ο γείτονάς του κατέχει χίλιες φορές το περιττό: η τελευταία λύση που σας μένει είναι να τον σκοτώσετε''.

Η πίστη για τουλάχιστον δύο επίγειους θεούς της μπάλας φαίνεται πως κλονίστηκε στη Βραζιλία, καθώς ο κόσμος είναι οργισμένος με τα παλιά  φωτεινά αστέρια Πελέ και Ρονάλντο (μέλη της οργανωτικής επιτροπής του Μουντιάλ 2014), που βιάστηκαν να πάρουν το μέρος της εξουσίας και να στραφούν κατά των διαδηλώσεων. «Βούλωσέ το επιτέλους», καλεί ένας οργισμένος Ρομάριο τον Πελέ, σε μια δήλωση που φανερώνει την αγριότητα της αντιπαράθεσης και την θορυβώδη  αποκαθήλωση των συμβόλων.

Υπό το εκτυφλωτικό φως της σύγχρονης καπιταλιστικής κρίσης, εκατομμύρια δικών μας ανθρώπων, στην Αίγυπτο, την Τουρκία, την Ελλάδα, την Βουλγαρία, τις ΗΠΑ, την Ισπανία, τη Βραζιλία και αλλού, μας δείχνουν πως ορθώνονται, όχι μόνο επειδή πλέον διαβάζουν, αλλά επειδή μπορούν να σκέφτονται διαφορετικά. Είναι μια παγκόσμια ανερχόμενη τάση, που διαπερνά σαν άνεμος τα τείχη των σιδερόφραχτων καθεστώτων του κεφαλαίου, σκορπίζοντας στους δύο κόσμους, που όλο και πολώνονται, ελπίδα και φόβο, κατά περίπτωση.

Κυριακή 23 Ιουνίου 2013

Ερντογάν και Χρυσή Αυγή-Ελάμ θέλουν οριστική διχοτόμηση της Κύπρου και διπλή ένωση με τις «μητέρες πατρίδες»

Ο δολοφόνος επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος!



Tο γνωστό επεκτατικό-διχοτομικό σχέδιο της Χούντας των Συνταγματαρχών, που εκπονήθηκε μαζί με τις ΗΠΑ και την CIA, το οποίο οδήγησε στο Πραξικόπημα κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας, δίνοντας την απαιτούμενη αφορμή για την εισβολή της Τουρκίας και την πολύχρονη κατοχή σημαντικού τμήματος της Μεγαλονήσου, επαναφέρει η Ναζιστική Χρυσή Αυγή.

Αποκαλύπτοντας ότι η ναζιστική ακροδεξιά αποτελεί το πιο επιθετικό, επεκτατικό και ταυτόχρονα επικίνδυνο για τους λαούς της περιοχής πολιτικό φορέα της άρχουσας τάξης, ταυτισμένο με τα σχέδια των ιμπεριαλιστών και πιο συγκεκριμένα των ΗΠΑ. Η Χρυσή Αυγή υπερασπίζει τις επιλογές της Χούντας των Συνταγματαρχών γιατί πολύ απλά επιχειρεί να τις ξαναφέρει σήμερα στο προσκήνιο, να τις ενσωματώσει στην ατζέντα της κυρίαρχης πολιτικής, στο πλαίσιο του σύγχρονου Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού.

Ας αφήσουμε επομένως στην άκρη τον λαϊκισμό και τις βλακείες για “Μεγάλες Ελλάδες” και να δούμε προσεκτικά τα θέσφατα της χρυσαυγίτικης πολιτικής, της πιο χυδαίας και επικίνδυνης εκδοχής της αστικής πολιτικής για τον κόσμο της εργασίας.



Για αυτό το λόγο θα μελετήσουμε το κείμενο του Σταύρου Κρίκου με τίτλο «Επόμενος στόχος: Άοπλες Δυνάμεις» από το έντυπο Χρυσή Αυγή (19/06/2013). Άρθρο που επιχειρεί να διασκεδάσει τις καταγγελίες για την προηγούμενη προδοτική ανακοίνωση της Χρυσής Αυγής που ουσιαστικά «έδωσε» τα συμπεράσματα που προέκυψαν μετά τη μεγάλη άσκηση «ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ» για τις διαθεσιμότητες των Ενόπλων Δυνάμεων! Παράλληλα, προσπαθεί να αντιπαραβάλλει ένα πιο επιθετικό επεκτατικό σχέδιο, ασκώντας κριτική στην ασκούμενη πολιτική των κυβερνήσεων σε Ελλάδα-Κύπρο.

Σε αυτό περιγράφεται μια πολιτική γραμμή που θεωρεί την νεολαία και τους εργαζόμενους κρέας στα κανόνια της άρχουσας τάξης, που και με αφορμή το θάνατο του 20χρονου Πεζοναύτη, απαιτεί αύξηση των πολεμικών δαπανών και των αγορών όπλων-πιο συγκεκριμένα την τροφοδοσία των Ενόπλων Δυνάμεων με μεταχειρισμένα όπλα MADE IN USA, όπως τα σαπάκια τεθωρακισμένα ABRAMS και τα 550 επίσης μεταχειρισμένα αμερικανικά ΤΟΜΑ, για αρχή και βλέπουμε για πανάκριβες φρεγάτες, νέο πολεμικό αεροσκάφος και μεταχειρισμένο αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας! 

Φυσικά οι Έλληνες εφοπλιστές που θα τα μεταφέρουν με ναύλα εκατομμυρίων ευρώ και οι ελληνικές πολεμικές βιομηχανίες που θα τα επισκευάσουν, δρώντας ως υπεργολάβοι των αμερικανικών εταιρειών που κερδίζουν την συνέχιση της αλυσίδας παραγωγής ανταλλακτικών, τρίβουν τα χέρια τους…

Να κρατήσουμε ότι και στην περίπτωση του φόνου του 20χρονου Πεζοναύτη η Χρυσή Αυγή στέκεται στο πλευρό της κυβέρνησης και της στρατιωτικής ηγεσίας, καλύπτει τις ευθύνες τους όσον αφορά το σχεδιασμό και την πραγμάτωση της άσκησης που έγινε η αιτία να σκοτωθεί το παλικάρι, ενώ αδιαφορεί για τις καταγγελίες που αποκαλύπτουν ότι οι αναγκαίοι οδηγοί ΕΠ.ΟΠ. των Μ113, βρίσκονταν στο Πεντάγωνο ως φρουρά, με αποτέλεσμα το κενό τους να διαταχτεί να το καλύψει ο 20χρονος φαντάρος με τις γνωστές δραματικές συνέπειες. 

Το Αξιόμαχο και το Γόητρο του Ελλκηνικού Στρατού ας είναι καλά και τι τους νοιάζει η υγεία και η ζωή των φαντάρων...

Όμως η ναζιστική Χρυσή Αυγή δεν αποτελεί μόνο Απολογητή της κυβέρνησης των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, του ΥΕΘΑ Π.Παναγιωτόπουλου και του ΑΓΕΕΘΑ Κωσταράκου, αλλά την πιο επιθετική εκδοχή της κυρίαρχης πολιτικής, που ενώ μιλά για «τουρκική επιθετικότητα» και καλεί σε «εθνική ενότητα», προβάλλει ξανά τους επεκτατικούς της στόχους, με επίδικο την Κύπρο και τον έλεγχο του Αιγαίου!

Και δε μασά τα λόγια της.

Για αυτό και αποκαλύπτει την πραγματική ουσία του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας-Κύπρου, ενός παράνομου και επιθετικού δόγματος πρώτα απ΄ όλα ενάντια στην Κυπριακή Δημοκρατία και το κυπριακό λαό, Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους. Μαζί με την ανακήρυξη της ΑΟΖ από την ελληνική πλευρά στο Αιγαίο, αποτελούν τα απαραίτητα βήματα για την Διπλή Ένωση της Κύπρου, την ολοκληρωτική μοιρασιά της Μεγαλονήσου.

Ποια είναι λοιπόν η πρόταση των Ναζιστών που εξυπηρετεί τα πιο δυναμικά τμήματα της ελληνικής άρχουσας τάξης και απειλεί με μακελειό τους λαούς της περιοχής, ενώ ταυτόχρονα επιβάλλει την πλήρη και παντοτινή ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ της Κύπρου;

Γράφει ο Σταύρος Κρίκος:

«Μόνη ελπίδα για τον Ελληνισμό είναι τα δύο εθνικιστικά κινήματα της Χρυσής Αυγής και του ΕΛΑΜ τα οποία ξεκάθαρα και σε όλους τους τόνους δηλώνουν: εφαρμογή του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας-Κύπρου, που σε συνδυασμό με τις εφαπτόμενες ΑΟΖ των δύο κρατών, θα ισοδυναμεί με de facto Ένωση της νήσου με την Ελλάδα. 

Σήμερα που το φυσικό αέριο της κυπριακής ΑΟΖ βρίσκεται στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος θα έπρεπε η Ελλάς –και όχι το Ισραήλ- να είναι η εγγυήτρια δύναμη της ακεραιότητας της Κύπρου. Τα ελληνικά F16 και όχι τα εβραϊκά F15 να σταθμεύουν στο αεροδρόμιο της Πάφου. 

Άλλωστε τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της λεκάνης του Ηροδότου, ως φυσική συνέχεια των κυπριακών κοιτασμάτων, θέτουν ως άμεση ανάγκη τη δημιουργια ελληνοκυπριακού ενεργειακού αγωγού με προορισμό την ευρωπαϊκή αγορά».

Ο συγγραφέας του κειμένου ξεχνά ότι η «λύση» που προτείνει το 1974 προκάλεσε πόνο, προσφυγιά, πόλεμο, αγνοούμενους, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, κατοχή.

Όμως οι παραπάνω «εθνικά δυνατές θέσεις» παρουσιάζουν μια τρομερή ομοιότητα με τις στοχεύσεις Ερντογάν. Αξίζει να διαβάσουμε το κείμενο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ με τίτλο:

“Ρητορική «δύο κρατών» από την Άγκυρα. Με απειλές κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας και παραπομπή σε λύση δύο κρατών στην Κύπρο αντέδρασε η Άγκυρα στην έναρξη της δεύτερης, επιβεβαιωτικής γεώτρησης στο «Οικόπεδο 12» της κυπριακής ΑΟΖ. 

Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών σε ανακοίνωσή του επαναλαμβάνει τους πάγιους ισχυρισμούς της γείτονος περί παραβίασης των δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι, όπως αναφέρει, «είναι συνιδιοκτήτες του νησιού». 

Μιλά, δε, για μονόπλευρες ενέργειες, όσον αφορά τις έρευνες για φυσικούς πόρους που πραγματοποιούνται κατόπιν αδειών της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι οποίες, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει βούληση για δημιουργία ξανά εταιρικής σχέσης με τους Τουρκοκυπρίους: «Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να συνεχιστεί περισσότερο το κυπριακό ζήτημα που υφίσταται εδώ και 50 χρόνια. Θα είναι πιθανή η διαπραγμάτευση της λύσης των δύο κρατών σε περίπτωση που οι Ελληνοκύπριοι συνεχίσουν να συμπεριφέρονται σαν οι μοναδικοί ιδιοκτήτες των πόρων του Νησιού»”.

Για μια ακόμη φορά αποκαλύπτεται η πραγματική ουσία της πολιτικής πρότασης των Ναζιστών που καταλήγουν να προτείνουν ότι και ο Ερντογάν. ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ=ΔΙΠΛΗ ΕΝΩΣΗ!



Και μάλιστα αποδεικνύεται η κουτοπονηριά των Μιχαλολιάκου-Κασιδιάρη-Παππά που δίνουν στην Τουρκία την μισή Κύπρο για να πάρουν την άλλη μισή και το Καστελόριζο, άρα και τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών σημαντικού τμήματος της Ανατολικής Μεσογείου. Για τέτοιους πολιτικούς παίχτες και τιτάνες της Διπλωματίας μιλάμε, που αντιμετωπίζουν τους λαούς ως πιόνια «του πάρε δώσε τους»!

Αυτή όμως είναι η κατάληξη της απόπειρας να οικοδομηθεί ένα νέο ισχυρό εθνικιστικό ρεύμα που θα δημιουργήσει την ψευδαίσθηση στα πληττόμενα από το Μνημόνιο, λαϊκά στρώματα, ότι η Ανακήρυξη ΑΟΖ και η εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων μπορούν να αποτελέσουν τη διέξοδο στην κρίση, να μας βγάλουν από την Χρεοκοπία.

Όμως η ίδια η κυπριακή εμπειρία αποκαλύπτει ότι ΑΟΖ-εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων –χρεωκοπία-δεινή θέση του λαού πάνε μαζί. Και μάλιστα, το ζήτημα της ενέργειας απαιτεί από τον κόσμο της εργασίας νέες θυσίες, φέρνει νέους εξοπλισμούς, μισθοφορικό στρατό, μεγαλύτερη πρόσδεση στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς –σχεδιασμοί ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, συμβολή στις ισραηλινές προετοιμασίες επίθεσης στο Ιράν.

Όπως πάντα ο λογαριασμός έρχεται στο λαό και τα κέρδη πηγαίνουν στους αστούς.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ-ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ-ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ-ΦΑΣΙΣΜΟ

Άμεση Αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο. Να φύγουν τώρα ΕΛΔΥΚ-ΤΟΥΡΔΥΚ-Βρετανικά στρατεύματα και δυνάμεις του ΟΗΕ. Κατάργηση των Συμφωνιών του 1959-60 περί Εγγυητριών Δυνάμεων, που έχουν παραβιαστεί πολλαπλώς από όλους. Να κλείσουν όλες οι ξένες βάσεις. Καμιά σχέση της Κύπρου με ΝΑΤΟ-Ε.Ε.-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ-ΟΑΣΕ.

Κύπρος Ανεξάρτητη από Μητέρες Πατρίδες και Ιμπεριαλιστικές Δυνάμεις. Λύση του Κυπριακού ζητήματος στη βάση των κοινών συμφερόντων Ελληνοκυπρίων-Τουρκοκυπρίων, Ενός Λαού με Δύο Εθνότητες, του συνόλου του κόσμου της εργασίας της πόλης και της υπαίθρου, ανεξαρτήτως εθνικότητας-θρησκείας-χώρας προέλευσης, που ζει για χρόνια μόνιμα στο νησί και έχει φτάσει να ανατρέφει παιδιά 2ης και 3ης γενιάς.

Όχι στα Διχοτομικά Σχέδια Ανάν που διαιωνίζουν την κατοχή και την ιμπεριαλιστική επικυριαρχία.

Εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών με όρους συνεννόησης-συνεργασίας των λαών και κριτήριο την εξασφάλιση όρων ευημερίας τη εργαζόμενης πλειοψηφίας. Έξω οι ιμπεριαλιστές από την Νοτιοανατολική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Καμιά συνεργασία μαζί τους είτε με τη μορφή των στρατιωτικών συμμάχων, είτε των επιδιαιτητών ή ακόμη περισσότερο, με τη μορφή των πολυεθνικών εταιρειών της ενέργειας.

Καμιά συνεργασία με το κράτος τρομοκράτη, το Ισραήλ. Λευτεριά στην Παλαιστίνη και δικαίωση των δίκαιων ιστορικών αιτημάτων του ηρωικού Παλαιστινιακού λαού.

Η Ειρήνη, η Ευημερία των εργαζομένων στην Νοτιοανατολική Ευρώπη εξαρτάται πριν από όλα από την πολιτική συνειδητοποίηση της ανάγκης σύγκρουσης πρώτα απ΄ όλα με την δική τους κυβέρνηση, το δικό τους αστικό κράτος και κατεστημένο. Από την ανάπτυξη κοινών αποφασιστικών ταξικών αγώνων, Εργατικής Διεθνιστικής Πάλης με στόχο την Αντικαπιταλιστική Επανάσταση και την Κοινωνική Απελευθέρωση.

ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΤΑΞΙΚΑ. ΔΡΟΥΜΕ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΑ.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

Νέα από το ταξικό μέτωπο

Εργοδότης πέταξε στο δρόμο 15 εργάτες από τη Βουλγαρία

 Σε απόγνωση 15 εργάτες από την Βουλγαρία, οι οποίοι έμειναν ξαφνικά στο δρόμο, χωρίς λεφτά και χωρίς στέγη. Σύμφωνα με τα όσα ισχυρίζονται, ο εργοδότης τους όχι μόνο αρνειται την καταβολή των μισθών τους, αλλά τους έχει "πετάξει" και στο δρόμο.

Η αστυνομία επενέβη για να μπορέσουν  οι άνθρωποι να πάρουν τουλάχιστον τα προσωπικά τους αντικείμενα, από την επιχείρηση στην οποία μέχρι χθες εργάζονταν και διέμεναν.
Χθες αρνήθηκαν να εργαστούν. Όταν ζήτησαν την καταβολή των δεδουλευμένων τους, ο εργοδότης τους αρνήθηκε να το πράξει.

Αποτέλεσμα, όπως αναφέρουν, να εκδιωχθούν κακήν κακώς από την επιχείρηση, στο κτίριο της οποίας διέμεναν, και να περάσουν το βράδυ έξω στο πεζοδρόμιο.

Χωρίς στέγη, τροφή και χρήματα παρέμειναν και σήμερα. Περίοικοι προσπαθούν να βοηθήσουν με όποιο τρόπο μπορούν. Ήδη με τη βοήθεια τους κατέφυγαν στο γραφείο εργασίας όπου προχώρησαν σε καταγγελία του εργοδότη.

Με την επέμβαση της αστυνομίας ενημερώθηκαν και λειτουργοί του γραφείου ευημερίας. Πάντως μέχρι αργά το απόγευμα, παρέμειναν στο δρόμο και δεν αποκλείεται να περάσουν και αυτό το βράδυ σε αντίσκηνα.

Πηγή: sigmalive

Βέβαια παρόλο που δημοσιοποιείται το γεγονός βλέπουμε ότι οι δημοσιογράφοι αλλά και η αστυνομία συγκαλύπτουν πλήρως τον εργοδότη που εκμεταλλεύτηκε με τον χειρότερο τρόπο τους εργάτες. Δεν υπάρχει καμιά αναφορά για το ποιος είναι ο εργοδότης, για το ποια και που είναι η επιχείρηση και ποιες είναι ακριβώς οι εργασιακές συνθήκες εκεί. Και φυσικά καμιά ενέργεια της αστυνομίας για να ερευνήσει τη καταπάτηση των δικαιωμάτων των μεταναστών εργαζομένων. Ούτε από τις συντεχνίες ακούσαμε να γίνει κάτι..


Μείωση μισθών και απολύσεις προσωπικού στην Τράπεζα Κύπρου

Τρεις σημαντικές εξελίξεις καταγράφονται ταυτόχρονα στην Τράπεζα Κύπρου που προλειαίνουν το πεδίο για έξοδο της Τράπεζας από το καθεστώς εξυγίανσης. Χθες ανακοινώθηκε σχέδιο κλιμακωτών μειώσεων μισθών από 11% - 30% καθώς και μείωση και κατάργηση επιδομάτων, ενώ την ίδια ώρα ανακοινώθηκε η αποχώρηση του Ειδικού Διαχειριστή από την Τράπεζα στις 22 Ιουνίου.

Ο κ. Χριστοφίδης διορίστηκε στην Τράπεζα στις 25 Μαρτίου και διαχειρίστηκε τη μέχρι σήμερα μεταβατική περίοδο. Η Τράπεζα παραμένει ωστόσο σε καθεστώς εξυγίανσης, με την Κυβέρνηση να ελπίζει σε έξοδό της από αυτό πριν από το τέλος Ιουλίου. Σε ό,τι αφορά στο σχέδιο πρόωρης αφυπηρέτησης και εθελούσιας εξόδου, θα ανακοινωθεί τις επόμενες μέρες μετά που θα ξεκαθαρίσουν ορισμένα σημεία που αφορούν τα ταμεία προνοίας των υπαλλήλων που θα αποχωρήσουν.

Οι μειώσεις στους μισθούς ξεκινούν από τις 10 χιλ. ευρώ και άνω και κλιμακωτά εφαρμόζεται η μέγιστη κλίμακα 30% από τις 114 χιλ. ευρώ. Επίσης προνοούνται μείωση κατά 50% όλων των συμβατικών επιδομάτων, κατάργηση όλων των μη συμβατικών επιδομάτων και κατάργηση του οικογενειακού επιδόματος, ενώ η παραχώρηση πρόσθετων προσαυξήσεων στο προσωπικό μειώνεται στο 50%.

Θα δοθεί παράλληλα η δυνατότητα στο προσωπικό να προβεί σε διακανονισμό των δανειακών του υποχρεώσεων για ελάφρυνση του οικογενειακού του προϋπολογισμού. Κάθε περίπτωση θα εξετάζεται ξεχωριστά ανάλογα με τα δεδομένα του κάθε μέλους του προσωπικού, ενώ τα δάνεια για τα αξιόγραφα και μετοχές θα τύχουν της ίδιας μεταχείρισης όπως των πελατών της Τράπεζας.

Πηγή: Εφημερίδα Φιλελεύθερος


Προς πώληση οι Δασικές Βιομηχανίες

Πρόταση για πώληση του ποσοστού που κατέχει το κράτος στις Δασικές Βιομηχανίες θα υποβάλει στο υπουργικό συμβούλιο προς συζήτηση αύριο ο υπουργός Οικονομικών, Χάρης Γεωργιάδης.

Η εταιρεία Δασικές Βιομηχανίες είναι δημόσια εταιρεία εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αξιών Κύπρου και η συμμετοχή του κράτους στο μετοχικό κεφάλαιο ξεπερνά το 51%, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό κατέχουν ιδιώτες μέτοχοι. 

Η εταιρεία ασχολείται με την παραγωγή βιομηχανικών προϊόντων ξύλου (wood panels), που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών της βιομηχανίας επίπλου και ξυλουργικών εργασιών. Οι Δασικές Βιομηχανίες διαθέτουν τις εξής παραγωγικές μονάδες: Επενδυμένων μοριοσανίδων και MDF με μελαμίνη, επενδυμένων μοριοσανίδων και MDF με καπλαμά, διακοσμητικών πλαισίων και ημιέτοιμων μερών για έπιπλα, θυγατρική εταιρεία και υπηρεσίες κοπής, πηχώματος, κλιβανίσματος και θερμικής επεξεργασίας. Οι εγκαταστάσεις του συγκροτήματος βρίσκονται στο Παλιομέτοχο.

ΑΠΟ ΚΕΡΔΗ ΣΕ ΖΗΜΙΕΣ.

Μέχρι το 2010 η εταιρεία παρουσίαζε κέρδη (κέρδη €568,2000 το 2010 και €532,600 το 2009) και διένειμε μέρισμα στους μετόχους. Ωστόσο, λόγω της κρίσης στην οικοδομική βιομηχανία και της κάθετης πτώσης των πωλήσεων, παρουσίασε ζημιές τα έτη 2011 (€4,1 εκ.) και 2012. Το 2011 το συγκρότημα προέβη σε τερματισμό της παραγωγικής λειτουργίας του εργοστασίου της θυγατρικής Ply Engineered Products Factory και σε απολύσεις 27 υπαλλήλων με το κόστος των αποζημιώσεων να φθάνει το €1,5 εκ., ενώ κατά τη διάρκεια του ιδίου έτους, προέκυψε ζημιά €947,300 από απομείωση της αξίας των χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων. Το 2012 η ζημιά μειώθηκε στα €2,9 εκ. και οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό και στη μείωση των πωλήσεων κατά 19,6%.

ΜΕΤΟΧΕΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΓΡΑΦΑ.

Τα κακά αποτελέσματα συνεχίστηκαν και κατά το τρέχον έτος. Σύμφωνα με την ενδιάμεση κατάσταση διαχείρισης της εταιρείας, τα αποτελέσματα του συγκροτήματος για το φετινό πρώτο τρίμηνο παρουσιάζουν συνολικές ζημιές €749,000 περίπου σε σύγκριση με ζημιές ύψους €506,000 περίπου την αντίστοιχη περσινή περίοδο.

Η αρνητική διαφοροποίηση αποδίδεται στη μείωση του κύκλου εργασιών κατά 25% περίπου σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο, λόγω της ύφεσης στην οικοδομική δραστηριότητα του τόπου, που επηρεάζει αρνητικά τη ζήτηση στην αγορά βιομηχανικών προϊόντων ξύλου στην εγχώρια αγορά και των δυσμενών συνθηκών που επικρατούν στην κυπριακή οικονομία. Αρνητικά συνέβαλε επίσης το αυξημένο κόστος χρηματοδότησης.

Στα αποτελέσματα της φετινής περιόδου περιλαμβάνονται ζημιές ύψους €259,100 από απομείωση των χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων διαθέσιμων προς πώληση που αφορούν κυρίως 441.733 μετοχές και 358.032 αξιόγραφα της Τράπεζας Κύπρου συνολικής αξίας €229,000 ως επίσης και 700.000 μετοχές της Λαϊκής Τράπεζας συνολικής αξίας €30,100. Οι ζημιές από απομείωση των χρηματοοικονομικών στοιχείων οφείλονται αποκλειστικά και μόνον στις αποφάσεις του Eurogroup του Μαρτίου 2013 και στις επιπτώσεις επί της Λαϊκής Τράπεζας και της Τράπεζας Κύπρου, που ουσιαστικά εξανέμισαν την αξία του χαρτοφυλακίου επενδύσεων του συγκροτήματος.

Σύμφωνα με πληροφορίες της Αλήθειας στο υπουργικό συμβούλιο της Τετάρτης θα συζητηθεί η πρόταση του υπουργείου Οικονομικών για διάθεση του ποσοστού των μετοχών που κατέχει το κράτος στην εταιρεία.

πηγή: Αλήθεια


Φορο-απαλλαγές, φοροελαφρύνσεις και φορολογικά κίνητρα στο κεφάλαιο

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ. ΚΕΡΔΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

Κίνητρα σε επιχειρηματίες μέσω φορολογικών εκπτώσεων, καθώς και μέτρα φορολογικής ελάφρυνσης σε σχέση με το ΦΠΑ, εξήγγειλε το απόγευμα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, τονίζοντας πως προτεραιότητα της κυβέρνησης αποτελεί η επανεκκίνηση και ανάκαμψη της οικονομίας, μέσω της προώθησης της ανάπτυξης, μείωσης της ανεργίας και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των ξένων επενδυτών, με στόχο την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της Κύπρου και τη δημιουργία ενός πιο αποτελεσματικού και φιλικού προς τις επιχειρήσεις περιβάλλοντος.    

Σε χαιρετισμό του το απόγευμα στην 52η Ετήσια Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Εγκεκριμένων Λογιστών Κύπρου, ο πρόεδρος Αναστασιάδης ανακοίνωσε τα εξής μέτρα:   ● παραχώρηση αυξημένης έκπτωσης 25% στις μισθολογικές δαπάνες από το φορολογητέο εισόδημα για κάθε νέα πρόσληψη εργαζομένου.   ● παραχώρηση φορολογικής έκπτωσης 100% μέχρι το 2016 για δαπάνες για την απόκτηση στοιχείων πάγιου ενεργητικού (εξοπλισμός κτλ) που σχετίζονται με την καινοτομία, την έρευνα, την πληροφορική, τις επικοινωνίες και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.    ● παράταση της αυξημένης φορολογικής έκπτωσης με ελάχιστο ποσοστό 20% για απόκτηση άλλων στοιχείων ενεργητικού (εξοπλισμός κτλ) μέχρι το 2016.   

Ταυτόχρονα, εξήγγελλε σχέδιο της κυβέρνησης για μια φορολογική ελάφρυνση σε σχέση με το ΦΠΑ, απαλλάσσοντας τους φορολογούμενους από τόκους και επιβαρύνσεις στις περιπτώσεις εκείνες που δεν ήταν δυνατή η καταβολή του ΦΠΑ για τους μήνες Απρίλιο Μάιο και Ιούνιο του 2013.   

Επιπρόσθετα, ανακοίνωσε μείωση του πρόσθετου ΦΠΑ από 10% σε 5% για τους μήνες Ιούλιο μέχρι Οκτώβριο 2013, νοουμένου βέβαια ότι ο φόρος καταβληθεί μέχρι τον Δεκέμβριο 2013.          

Τέλος, για όλες τις βεβαιώσεις ΦΠΑ εντός του 2013 η κυβέρνηση προχωρεί σε μείωση του πρόσθετου φόρου από 10% σε 5%.   

Παράλληλα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανακοίνωσε ότι εντός των επόμενων ημερών θα εξαγγελθούν κίνητρα για επαναπατρισμό κεφαλαίων.   

Ανέφερε ακόμη ότι η κυβέρνηση βρίσκεται στο τελικό στάδιο απόδοσης φορολογικών ελαφρύνσεων για αυτούς που έχουν επηρεαστεί από την εφαρμογή του Νόμου περί Εξυγίανσης.   

Ακόμη, προωθείται ως μόνιμη πρόνοια πλέον η απαλλαγή των κερδών εταιρειών από τη λογιζόμενη διανομή μερισμάτων, τα οποία επανεπενδύονται στην επιχείρηση.   

Η Κύπρος, ανέφερε στην ομιλία του, «βρίσκεται αντιμέτωπη με πρωτόγνωρες και καθοριστικές για το μέλλον προκλήσεις, στις οποίες καλείται να ανταποκριθεί με αμεσότητα και υπευθυνότητα».   «Προτεραιότητα της κυβέρνησης», είπε «αποτελεί η επανεκκίνηση και ανάκαμψη της οικονομίας, μέσω της προώθησης της ανάπτυξης, μείωσης της ανεργίας και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των ξένων επενδυτών, με στόχο την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της Κύπρου και τη δημιουργία ενός πιο αποτελεσματικού και φιλικού προς τις επιχειρήσεις περιβάλλοντος».    

Δέσμευση για πλήρη εφαρμογή του Μνημονίου   

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από το βήμα της Ετήσιας Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΛΚ, επανέλαβε ότι «η κυβέρνηση παραμένει δεσμευμένη και στοχοπροσηλωμένη στην πλήρη εφαρμογή του Μνημονίου».   

Προς τούτο, ανέφερε «έχει ήδη διοριστεί Υπουργική Επιτροπή, η οποία σε συνεργασία με τη Γενική Διεύθυνση Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων Συντονισμού και Ανάπτυξης, παρακολουθεί σε καθημερινή βάση την πορεία υλοποίησης των σχετικών μέτρων και προνοιών του Μνημονίου».   

Τόνισε πως στόχος της κυβέρνησης αποτελεί ο «ριζικός εξορθολογισμός του κρατικού προϋπολογισμού, μέσω ελεγχόμενων δαπανών και σωστής αξιοποίησης και αξιολόγησης του ανθρώπινου δυναμικού σε ένα αξιοκρατικό περιβάλλον, με στόχο έως το 2016 να παρουσιάσουμε ένα ισοσκελισμένο προϋπολογισμό και, ει δυνατόν, με πρωτογενή πλεονάσματα».   

Υπενθύμισε και τα μέτρα που η κυβέρνηση έχει παρουσιάσει για τον εκσυγχρονισμό των θεσμών και του κράτους, όπως:   ● απλοποίηση δομών και διαδικασιών που ακολουθούνται στον δημόσιο τομέα, με απώτερο στόχο να πλήξουμε οριστικά το ανάχωμα της γραφειοκρατίας που αποτελεί έναν από τους αρνητικούς παράγοντες ανάπτυξης   ● ενίσχυση, συνένωση ή και κατάργηση υπηρεσιών   ● εκσυγχρονισμό του συστήματος αξιολόγησης των δημόσιων λειτουργών   ● χρήση σύγχρονων τεχνολογικών μέσων και εισαγωγή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης   ● ενίσχυση των δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού για αποτελεσματικότερη επίτευξη των στόχων του δημοσίου   ● συνέργεια δημόσιου και ιδιωτικού τομέα   ● βελτίωση της εξυπηρέτησης του πολίτη   ● μείωση λειτουργικών εξόδων της Δημόσιας Υπηρεσίας   ● υιοθέτηση κώδικα δεοντολογίας για θέματα διαφάνειας   

Καθοριστικός ο ρόλος των υδρογονανθράκων   

Τέλος ο πρόεδρος Αναστασιάδης έκανε αναφορά και στο φυσικό αέριο, λέγοντας ότι «η ανεύρεση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου αναμένεται να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο, στο στοίχημα για επανεκκίνηση της οικονομίας και επίτευξη ανάπτυξης και σταθερότητας, καθώς και αναδόμηση του οικονομικού μοντέλου της Κύπρου».   

«Τις ευοίωνες αυτές προοπτικές για τη χώρα μας καλούμαστε να διαχειριστούμε με μεθοδικότητα, διαφάνεια και σύνεση, ώστε να αντλήσουμε τα μέγιστα δυνατά οφέλη τόσο σε πολιτικό, όσο και σε οικονομικό επίπεδο, προς όφελος τόσο των σημερινών, όσο και των αυριανών γενεών», ανέφερε.   

«Η κυβέρνηση προχωρεί με σταθερό και αποφασιστικό βηματισμό στην ταχεία υλοποίηση του στόχου αυτού. Προς αυτή την κατεύθυνση, ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία επίτευξη συμφωνίας για την κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού για τη μεταφορά του φυσικού αερίου στην Κύπρο και δημιουργία τερματικού υγροποίησης του φυσικού αερίου για εξαγωγή», κατέληξε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Πηγή: Eφημερίδα Φιλελεύθερος

Το αλφαβητάρι του Μαρξισμού: Φ όπως φασισμός

Ο φασισμός δεν έχει τίποτα το "αντισυστημικό". Ίσα-ίσα: σε όλες τις κρίσιμες στιγμές οι φασιστικές συμμορίες και τα φασιστικά κόμματα μετατρέπονται πάντα σε δεκανίκια του συστήματος. Το Φασιστικό Κόμμα του Μουσολίνι ανέλαβε τη δεκαετία του 1920 να σώσει τον ιταλικό καπιταλισμό από την οργή των εργατών, που είχαν λίγους μόνο μήνες πριν, καταλάβει τα εργοστάσια. Και το ίδιο έκανε και ο Χίτλερ την δεκαετία του 1930 στην Γερμανία.

Ο Χίτλερ δεν ανέβηκε στην εξουσία μέσα από τις εκλογές: διορίστηκε καγκελάριος από τον Φον Χίντεμπουργκ, τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Γενάρη του 1933, παρόλο που το Ναζιστικό Κόμμα είχε μόλις το ένα τρίτο των εδρών στο κοινοβούλιο.

Το πρώτο πράγμα που έκανε η κυβέρνηση μειοψηφίας του Χίτλερ, ήταν να εισβάλλει στα γραφεία του Κομμουνιστικού Κόμματος -με τη δικαιολογία ότι συνωμοτούσε ενάντια στην κυβέρνηση. Ύστερα "άγνωστοι" έβαλαν φωτιά στο Ράιχσταγκ, το κτίριο του Κοινοβουλίου στο Βερολίνο -το οποίο κάηκε ολοσχερώς. 

Η αστυνομία συνέλαβε σαν υπαίτιο για τον εμπρησμό έναν νεαρό Ολλανδό Κομμουνιστή -τον οποίο και καταδίκασε σε θάνατο και έστειλε στο απόσπασμα. Ακολούθησε ένα άγριο πογκρόμ ενάντια στα συνδικάτα, τα κόμματα της αριστεράς και τις οργανώσεις της νεολαίας. Για τα επόμενα δώδεκα χρόνια ο Χίτλερ εγκατέστησε στην Γερμανία την πιο ακραία και αιμοσταγή δικτατορία που έχει δει μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα. Και έσυρε τον κόσμο σε έναν ακόμα Παγκόσμιο Πόλεμο που άφησε πίσω του δεκάδες εκατομμύρια νεκρούς.

Ο φασισμός, όμως, δεν είναι απλά και μόνο ένα ακροδεξιό, αυταρχικό κόμμα που ονειρεύεται την πειθαρχία της στρατιωτικής χούντας. Ο φασισμός δεν περιμένει να πάρει την εξουσία μέσα από ένα πραξικόπημα. Ο φασισμός, έλεγε ο Τρότσκι, είναι το «αντιδραστικό κίνημα της απελπισίας». Η ραχοκοκαλιά του φασισμού είναι τα κατεστραμμένα από την κρίση μικροαστικά στρώματα. Η ψυχή του φασισμού είναι ο χρεοκοπημένος μικρομαγαζάτορας που πιστεύει ότι η καταστροφή του οφείλεται στο «μεγάλο κεφάλαιο» -που ελέγχεται πάντα από τους «ξένους», τους «Εβραίους» ή τους «μασόνους» - από τη μια και στην τεμπελιά των εργατών «του» από την άλλη.

Η «αντισυστημικότητα» της Χρυσής Αυγής και των ανάλογων φασιστικών συμμοριών περιορίζεται πάντα στο «σάπιο πολιτικό σύστημα». Οι Κασιδιάρηδες περιφρονούν επιδεικτικά τα κοινοβούλια και αποκαλούν «γίδια» ή χαστουκίζουν τους βουλευτές. Αλλά στέκονται πάντα με σεβασμό μπροστά στην πραγματική εξουσία -την εξουσία των καπιταλιστών. Η Χρυσή Αυγή στάθηκε στο πλευρό των καναλαρχών στη διαμάχη της ΕΡΤ. Και στο πλευρό των Χρυσοθήρων στην Ιερισσό.

Το ίδιο έκανε και ο Χίτλερ: τις κρίσιμες αποφάσεις τις πήρε τον Φλεβάρη του 1933 σε μια κοινή σύσκεψη με τα μεγαλύτερα ονόματα του μεγάλου γερμανικού κεφαλαίου. Στην σύσκεψη αυτή ο Γκέρινγκ, το δεξί χέρι του Χίτλερ, υποσχέθηκε στους βιομήχανους να τους απαλλάξει από τον «βραχνά» των εκλογών για πολλά-πολλά χρόνια. Σε αντάλλαγμα αυτοί του υποσχέθηκαν όχι μόνο λεφτά αλλά και συστηματική προβολή από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. «Το ραδιόφωνο και οι εφημερίδες είναι στην διάθεση μας» έγραφε την ίδια μέρα στο ημερολόγιό του. «Ακόμα και τα λεφτά δεν μας λείπουν αυτή τη στιγμή».

Ο φασισμός, όμως -και πάλι- δεν είναι απλά και μόνο ένα όργανο, ένα εργαλείο των καπιταλιστών. Οι Ναζί είχαν την δική τους ατζέντα: μια απάνθρωπη και παρανοϊκή ατζέντα μίσους που οραματιζόταν, ανάμεσα στα άλλα, να δώσει μια «τελική λύση» στο «Εβραϊκό Ζήτημα».

Η άρχουσα τάξη στήριξε τον Χίτλερ το 1933 από ανάγκη, όχι από επιλογή: ο Γερμανικός καπιταλισμός ασφυκτιούσε από τις συνέπειες της ήττας του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου -και επεδίωκε έναν νέο πόλεμο για να τις αντιστρέψει. Και ταυτόχρονα ζούσε κάτω από τον φόβο της επανάστασης -οι εργάτες είχαν ανατρέψει τον Κάιζερ το 1918 και η αριστερά έπαιρνε εκατομμύρια ψήφους στις εκλογές.

Φόβος

Η άρχουσα τάξη είχε δοκιμάσει όλες τις εκδοχές του αυταρχισμού -η κυβέρνηση του Μπρύνινγκ που ανέβηκε στην εξουσία το 1930, προσπάθησε να κυβερνήσει με «προεδρικά διατάγματα». Αλλά οι αντιδράσεις ήταν πολύ μεγάλες και δεν κατάφερε να επιβιώσει. Για την άρχουσα τάξη ήταν σαφές: χρειαζόταν περισσότερη πυγμή, ένα κόμμα που θα επιχειρούσε να σπάσει την δύναμη της εργατικής τάξης όχι μόνο με τη βία του κράτους αλλά και των φασιστικών συμμοριών στο δρόμο.

Στις εκλογές του 1928 το ναζιστικό κόμμα είχε πάρει όλα και όλα 2.6%. Με την βοήθεια των αφεντικών και των βαρόνων των μήντια έφτασε τον Σεπτέμβρη του 1930 στο 18.3%. Και στο 33% τον Νοέμβρη του 1932.

Τον Γενάρη του 1933 ο Χίτλερ έγινε Καγκελάριος. Οι Πρετεντέρηδες της εποχής υποδέχτηκαν τη νέα κυβέρνηση με ενθουσιασμό. Ο κίνδυνος για την δημοκρατία, έλεγαν, ήταν μηδαμινός: οι ίδιες οι ευθύνες της εξουσίας, άλλωστε, «θα δάμαζαν τον κύριο Χίτλερ».

Οι Ναζί συνέτριψαν το εργατικό κίνημα. Και έκλεισαν εκατομμύρια αντιφρονούντες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Και κατάφεραν, μέσα από τον τρόμο, να προετοιμάσουν την Γερμανία για τον νέο πόλεμο.

Η ανθρωπότητα πλήρωσε πολύ ακριβά την προθυμία των καπιταλιστών να στηρίξουν τις αντεπαναστατικές επιθυμίες τους πάνω στη βαρβαρότητα του Φασισμού και την ηλιθιότητα όσων είχαν αυταπάτες για το «δημοκρατικό τόξο» σαν αντίβαρο σ’΄αυτή τη βαρβαρότητα.

Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013

Γαλλία: Οι αντιφασίστες στο δρόμο μετά τη δολοφονία

Ένα οργισμένο ξέσπασμα του αντιφασιστικού κινήματος προκάλεσε η δολοφονία του αριστερού φοιτητή Κλεμάν Μερίκ από μια φασιστική συμμορία. Ο Μερίκ, γνωστός για την αντιφασιστική του δράση, δέχτηκε επίθεση την Τετάρτη 5 Ιούνη το βράδυ και ξεψύχησε την επόμενη μέρα.

Η αστυνομία συνέλαβε πέντε άτομα, τέσσερα από τα οποία συνδέονται με τη φασιστική οργάνωση “Επαναστατική Εθνικιστική Νεολαία” (JNR). Η JNR στην ιστοσελίδα της έχει τη Χρυσή Αυγή πρώτη πρώτη στη λίστα των “Ευρωπαίων συναγωνιστών”. Ο ηγέτης της οργάνωσης έχει πάει στην Ελλάδα για επαφές με ντόπιους φασίστες, ενώ μια ματιά στις ιστοσελίδες των οργανώσεων με τις οποίες συνδέεται (Τρίτος δρόμος, Γαλλική εργασία) αλλά και στα δίκτυα της “εθνικιστικής μουσικής” αρκεί για να βρεθούν πολλοί δεσμοί με τους Χρυσαυγίτες. Αυτές οι μικρές ομάδες της ακροδεξιάς υπήρχαν πάντα και παρέμεναν στο περιθώριο, ή για την ακρίβεια στη σκιά του Εθνικού Μετώπου της οικογένειας Λεπέν. Ωστόσο, η ισλαμοφοβία αλλά και η αντεπίθεση της δεξιάς με αφορμή το νόμο για το γάμο των ομοφυλόφιλων τις έχει βγάλει στο προσκήνιο, με επιθέσεις και απόπειρα οργάνωσης στους δρόμους.

Η δολοφονία του Κλεμάν με τη σειρά της μπορεί να γίνει αφορμή για αντεπίθεση του αντιφασιστικού κινήματος. Ο Γκουλβέν, μέλος του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος στο Παρίσι μάς εξηγεί: “Πήραμε ένα μήνυμα στο κινητό αργά το βράδυ της Τετάρτης, που μας καλούσε να πάμε στο νοσοκομείο επειδή είχε τραυματιστεί ένας σύντροφος. Πάνω από 200 άνθρωποι βρεθήκαμε εκεί, γνωστοί του Κλεμάν αλλά και πολλοί ακτιβιστές. Δεν γνώριζα προσωπικά τον Κλεμάν, αλλά είχαμε βρεθεί σε μια διαδήλωση μαζί μόλις πριν από ένα μήνα μπροστά στο πανεπιστήμιό του (το Πολιτικών Επιστημών), όπου είχαν απειλήσει ότι θα εμφανιστούν κάποιες ομοφοβικές ομάδες. Ξεδιπλώσαμε ένα πανό που έλεγε 'Η ομοφοβία σκοτώνει', δίνοντας απάντηση στις βίαιες ομοφοβικές επιθέσεις που εξελίσσονται τους τελευταίους μήνες.

“Τελευταία, συζητιέται και ένας καινούργιος νόμος που θέλει να απαγορεύσει στις γυναίκες που φορούν μαντίλα να δουλεύουν σε παιδικούς σταθμούς. Ενώ παράλληλα η κυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική της δεξιάς με την απέλαση των Ρομά. Όλα αυτά έχουν διαμορφώσει ένα κλίμα που δίνει αυτοπεποίθηση στην ακροδεξιά. Και τώρα φτάνουμε να έχουμε δολοφονία ενός αντιφασίστα.”
Μετά το θάνατο του Κλεμάν οργανώθηκαν μια σειρά διαδηλώσεις, ξεκινώντας από την Πέμπτη, αμέσως μετά τη δολοφονία και μια μεγάλη πορεία με χιλιάδες κόσμο το Σάββατο.

Διαδηλώσεις

“Οι φοιτητές των Πολιτικών Επιστημών συγκεντρώθηκαν το μεσημέρι στη σχολή τους, και δέχτηκαν επισκέψεις αντιπροσωπειών, ανάμεσά τους και πολιτικοί της Αριστεράς από την περιοχή που ήρθαν να δείξουν τη συμπαράστασή τους. Το ίδιο απόγευμα έγιναν δύο διαδηλώσεις στο Παρίσι, και άλλες σε άλλα σημεία όλης της χώρας.

Μία από τις μεγαλύτερες έγινε στη Λυών, εκεί όπου έχουν γίνει μια σειρά επιθέσεις. Τουλάχιστον δύο μαγαζιά με κεμπάπ που ανήκουν σε Άραβες μετανάστες αναγκάστηκαν να κλείσουν λόγω της φασιστικής επιθετικότητας”.

Τα τελευταία γεγονότα έχουν ξανανοίξει τη συζήτηση για το πώς αντιμετωπίζουμε τους φασίστες. Και το Αριστερό Κόμμα του Ζαν-Λικ Μελανσόν, αλλά και υπουργοί του Σοσιαλιστικού Κόμματος ζητάνε την απαγόρευση των ακροδεξιών ομάδων. Ο αρχηγός της Δεξιάς προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, ζητώντας την απαγόρευση και των “εξτρεμιστών” της Αριστεράς.

Το πρόβλημα είναι ότι οι δυνάμεις που θα έπρεπε να οργανώνουν ένα μέτωπο ενάντια στο φασισμό είναι συγχυσμένες για το ποιος είναι ο αντίπαλος. Όλοι συμφωνούν ότι αυτές οι μικρές ομαδούλες είναι φασιστικές και δεν πρέπει να τους δίνουμε κανένα δικαίωμα λόγου. Όμως, το πολύ μεγαλύτερο Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν αφήνεται να εμφανίζεται ως νομιμοποιημένο. Πρόκειται για επικίνδυνη επιλογή. Κάτω από τη μάσκα της νομιμότητας, το Εθνικό Μέτωπο έχει τον ίδιο φασιστικό πυρήνα όπως και αυτές οι μικρές ομάδες, ενώ διατηρεί σχέσεις με αυτές. Το Εθνικό Μέτωπο εντάσσει κόσμο στη φασιστική δράση και οργανώνει την επίθεση στα κοινωνικά και δημοκρατικά μας δικαιώματα. Χρειάζεται να χτίσουμε ένα κίνημα πλατύ και ενωτικό, αλλά σταθερό στο πολιτικό του περιεχόμενο. Δεν μπορούμε να αγνοούμε την ισλαμοφοβία και την ομοφοβία που έχουν επιτρέψει στην ακροδεξιά να κερδίσει έδαφος.”

Βρετανία: Αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις

Την ίδια στιγμή στη Βρετανία, το αντιφασιστικό κίνημα προχωράει σε αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις για να απομονώσει τους φασίστες που προσπαθούν να σηκώσουν κεφάλι. Οι φασιστικές ομάδες του EDL (Ένωση Αγγλικής Άμυνας) και το Βρετανικό Εθνικό Κόμμα (BNP) παρόλο το εκλογικό του στραπάτσο, βλέπουν ευκαιρία να επανέλθουν στους δρόμους λόγω της πρόσφατης δολοφονίας του Άγγλου στρατιώτη σε προάστιο του Λονδίνου, αλλά και της εκλογικής επιτυχίας του εθνικιστικού UKIP.

Την περασμένη Πέμπτη 250 άνθρωποι ξενύχτησαν σε λαμπαδηφορία που κάλεσε η κίνηση Ενωθείτε Ενάντια στο Φασισμό (UAF) έξω από ένα τζαμί στο Λονδίνο, το οποίο είχε δεχτεί εμπρηστική επίθεση. Οι πυροσβέστες βρήκαν τα αρχικά EDL γραμμένα με σπρέι στον τοίχο του καμένου τζαμιού. Ο χώρος δεν ήταν μόνο θρησκευτικός, αλλά λειτουργούσε και σαν σχολείο και χώρος συγκεντρώσεων της κοινότητας. Πολλοί από τους συμμετέχοντες στη λαμπαδηφορία κρατούσαν πικέτες στη μνήμη του γάλλου αντιφασίστα που δολοφονήθηκε. Το σωματείο των εκπαιδευτικών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ανακοίνωσε στη συγκέντρωση ότι θα μαζέψει χρήματα για να αποκατασταθεί ο χώρος.

Δυο μέρες αργότερα, δύο χιλιάδες αντιφασίστες συγκεντρώθηκαν στο Σέφιλντ μετά από κάλεσμα του UAF. Οι φασίστες του EDL είχαν καλέσει συγκέντρωση στην οποιά καταμετρήθηκαν 270 άτομα. Μόλις την περασμένη βδομάδα είχαν προσπαθήσει να ξαναμαζευτούν και ηττήθηκαν. Αποπειράθηκαν να καλέσουν άμεσα νέα συγκέντρωση για να εισπράξουν μια μεγαλύτερη απάντηση.

Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

Ναζίμ Χικμέτ - η καρδιά μας πάντα μαζί του βρίσκεται

Το βράδυ 2 Ιούνη 2013 η Ιστανμπούλ ήδη φωτίζει τον δρόμο της εξέγερσης και η τούρκικη αστυνομία κάνει ντου στα γραφεία του ΚΚ Τουρκίας καταστρέφοντας το Πολιτιστικό Κέντρο Ναζίμ Χικμέτ. Είναι σχεδόν ειρωνικό, αφού είναι ακριβώς 50 χρόνια από το βράδυ που ο μεγαλύτερος Τούρκος επαναστάτης ποιητής του 20ου αιώνα παθαίνει καρδιακό επεισόδιο, εξόριστος στη Μόσχα, αφήνοντας την τελευταία του πνοή στις 3 Ιούνη του 1963.

Ο Ναζίμ Χικμέτ Ραν (Nazim Hikmet Ran), όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη στις 15 Γενάρη του 1902 σε μια ευυπόληπτη οθωμανική οικογένεια της πόλης. Ο πατέρας του Χικμέτ Μπέης ήταν αξιωματούχος του υπουργείου Εξωτερικών και η μητέρα του Τζελίλ Χανίμ, ήταν ζωγράφος και εγγονή του τελευταίου Οθωμανού στρατάρχη της Θεσσαλονίκης Μεχμέτ Αλή Πασά. Ο Χικμέτ συνέχισε τις σπουδές του στην Ιστανμπούλ και σύντομα τον συνεπήρε ο παλμός της αστικοδημοκρατικής επανάστασης των νεότουρκων. Γράφτηκε μάλιστα στην Οθωμανική Ναυτική Σχολή στην διάρκεια της οποίας, ωστόσο, έρχεται σε επαφή για πρώτη φορά με τις ιδέες της Οκτωβριανής Επανάστασης.

Από την πρώτη του κιόλας επίσκεψη το 1921 στην Μόσχα ο Χικμέτ, γοητευμένος από τα μηνύματα της Οκτωβριανής Επανάστασης, αποφασίζει να εγκατασταθεί σπουδάζοντας οικονομικές και πολιτικές επιστήμες. Εκτός όμως από την ακαδημαϊκή μόρφωση στη Χώρα των Σοβιέτ, ο Χικμέτ εμβαθύνει στην μαρξιστική φιλοσοφία και ιδεολογία και γράφεται το 1923 στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Τουρκίας που έχει ιδρυθεί από το 1920 με το πρώτο συνέδριό του στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν. «Στο εικοσιτετράωρο: 24 ώρες Λένιν/ 24 ώρες Μαρξ/ 24 ώρες Ενγκελς/ εκατό δράμια μαύρο ψωμί/ 20 τόνους βιβλία…», γράφει σε στίχους του εκείνη την περίοδο. Ο Χικμέτ θα παρευρεθεί σαν τιμητική φρουρά στην κηδεία του Λένιν το 1923, μια εικόνα που θα περιγράψει με μεγαλειώδη τρόπο σε ένα από τα εμβληματικά και λιγοστά πεζά του, το αυτοβιογραφικό “Οι Ρομαντικοί”, που κυκλοφόρησε ένα χρόνο πριν το θάνατό του.

Η επιστροφή του στην Τουρκία το 1924 ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς.
Γρήγορα όμως τα πράγματα θα αλλάξουν. Είναι η περίοδος που το ΚΚΤ βγαίνει παράνομο και το κράτος καταστέλλει άγρια κάθε δραστηριότητα του κόμματος στην Τουρκία. Ο Χικμέτ σύντομα συλλαμβάνεται. Λίγο αργότερα, το 1926, δραπετεύει ξανά στην Σοβιετική Ένωση. Εκεί γνωρίζεται με τον, κατά έξι χρόνια μεγαλύτερό του, μεγάλο ποιητή του Οχτώβρη, Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι και άλλους μεγάλους της σχολής των φουτουριστών.

Από τη Ρωσία στην Τουρκία

Το 1928 δίνεται γενική αμνηστία στην Τουρκία και ο Χικμέτ επιστρέφει, κάτω όμως από καθεστώς παρακολούθησης. Όμως ο ίδιος δεν το βάζει κάτω. Μεταξύ 1929 και 1936 δημοσίευσε εννέα βιβλία, πέντε συλλογές και τέσσερα μεγάλα ποιήματα. Είναι μια από τις πλέον δημιουργικές περιόδους της 
ζωής του.

Το Γενάρη του 1938 ο Ναζίμ Χικμέτ συλλαμβάνεται με την κατηγορία ότι προέτρεπε τις Τούρκικες Ένοπλες Δυνάμεις σε εξέγερση. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, αυτό το έκανε με το μεγάλο ποίημά του με τίτλο «Το Έπος του Σεΐχη Μπεντρεντίν» που είχε δημοσιευτεί το 1936 και αναφερόταν σε μια αγροτική εξέγερση ενάντια στο Οθωμανικό Κράτος στον 15ο αιώνα. Ήταν και το τελευταίο βιβλίο του το οποίο έκανε την εμφάνισή του στην Τουρκία μέχρι το θάνατό του. Καταδικάστηκε σε 28 
χρόνια φυλακή.

Το 1950 βραβεύεται με το Διεθνές Βραβείο Ειρήνης που βάζει πιέσεις στο καθεστώς, όπως γίνεται και με την 18ήμερη απεργία πείνας που κάνει παρότι ήδη είχε υποστεί μια καρδιακή προσβολή. Μετά από 12 χρόνια στην φυλακή ο Χικμέτ αμνηστεύεται.

Το 1959 το τουρκικό κράτος αφαιρεί από τον Ναζίμ Χικμέτ την τούρκικη υπηκοότητα αναγκάζοντάς τον να αποκτήσει την πολωνική. Θα χρειαζόντουσαν 46 χρόνια μέχρι την στιγμή που η κυβέρνηση Ερντογάν με μια συμβολική κίνηση θα επέστρεφε την υπηκοότητα στον μεγαλύτερο Τούρκο ποιητή του προηγούμενου αιώνα. Είναι η ίδια κυβέρνηση που 50 χρόνια μετά τον θάνατό του προσπαθεί να καταστείλει την εξέγερση του τούρκικου λαού που για μια ακόμα φορά με τα λόγια του μεγάλου ποιητή, “Σαν τον Κερέμ...” δίνει το παράδειγμα:

«Αν δεν καώ έγώ
Αν δεν καείς εσύ
αν δεν καούμε εμείς
πώς θά γενούνε
τα σκοτάδια
λάμψη;»


“Μια θρησκεία, ένας νόμος, ένα δίκαιο/ Η δουλειά του εργάτη», γράφει το 1919, ο μόλις 17 ετών, δόκιμος στρατιωτικής σχολής Ναζίμ Χικμέτ σε μια από τις πρώτες επαναστατικές αποστροφές του ποιητικού του λόγου. Ένα χρόνο αργότερα θα απαλλαγεί μια για πάντα από τον στρατό για λόγους υγείας. Οι σπουδές του στην Μόσχα και η στράτευσή του στο ΚΚΤ μετατρέπουν στον Ναζίμ Χικμέτ σε έναν από τους πιο στρατευμένους εκφραστές των ιδεών της Οκτωβριανής Επανάστασης.

Όμως η ίδια η ποιητική του φόρμα είναι αυτή που θα σπρώξει την τουρκική λογοτεχνία πέρα από τα σύνορά της και θα την κάνει παγκόσμια αφού ο Χικμέτ ανοιχτός στα νέα λογοτεχνικά ρεύματα χωρίς να φοβάται τον πειραματισμό στη μορφή, μετέτρεψε τον ελεύθερο στίχο σε λογοτεχνικό όπλο του καταπιεσμένου λαού του. Πειραματισμός συνειδητά υποταγμένος στην ανάγκη έκφρασης της απελευθέρωσης από την ταξική καταπίεση, τη φτώχεια και τον πόλεμο.

“Η ποίησή του… θα μείνει πάντα τέλεια στα δικά της μέτρα, ουσιαστικά κοινωνική, βαθιά ανθρώπινη, θαυμαστά απέριττη, ανεξάντλητη πηγή συγκινήσεων και ευγενικό δίδαγμα της ευθύνης του ποιητή μπροστά στην εποχή του και τον κόσμο…”, θα γράψει ο Γιάννης Ρίτσος. Ενώ ο Πάμπλο Νερούδα συντετριμμένος, μαθαίνοντας για το θάνατο του Τούρκου επαναστάτη ποιητή θα εξηγήσει γιατί πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες μορφές του διεθνούς επαναστατικού κινήματος. «Ενας μεγάλος ποιητής έγραψε για όλον τον κόσμο. / Ενας μεγάλος άνθρωπος ανήκει στην ανθρώπινη πλειοψηφία. / Ενας μεγάλος πατριώτης βασανισμένος μέσα στην πατρίδα του. / Ο Ναζίμ Χικμέτ δεν έχει τον όμοιό του στην ποίηση του αιώνα του. / Ηταν η ενσάρκωση του ηρωισμού και της τρυφεράδας».

Το ποίημά του Kiz Çocugu (Το μικρό κορίτσι) είναι μια έκκληση για την ειρήνη από ένα επτάχρονο κοριτσάκι, δέκα χρόνια μετά το θάνατό του στη Χιροσίμα. Είναι ένα από τα πιο σημαντικά αντιπολεμικά τραγούδια και το έχουν ερμηνεύσει σπουδαίοι καλλιτέχνες και συγκροτήματα, όπως η Τζόαν Μπαέζ, οι The Byrds, ο Πολ Ρόμπσον, οι This Mortal Coil και οι The Fall. Στον αγγλόφωνο κόσμο είναι γνωστό με τους τίτλους I Come and Stand At Every Door, I Come and Stand At Your Door και Hiroshima Girl. Την προσαρμογή των στίχων έκανε ο Μπομπ Σίγκερ, ενώ η μουσική βασίζεται σε λαϊκό σκοπό της Σκωτίας.


Δεν ήταν μόνο η γενέτειρά του Θεσσαλονίκη που συνέδεε τον Ναζίμ Χικμέτ με την Ελλάδα. Έβλεπε την ελληνική εργατική τάξη σαν τον νο1 σύμμαχο των Τούρκων εργατών ενάντια στην ιμπεριαλιστική καταπίεση όλων των λαών της περιοχής.

“Αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται, γιατρέ, εδώ πέρα
η άλλη μισή στην Κίνα βρίσκεται
με τη στρατιά που κατεβαίνει προς το κίτρινο ποτάμι
Κι ύστερα, γιατρέ, την κάθε αυγή
την κάθε αυγή, γιατρέ, με τα χαράματα
πάντα η καρδιά μου στην Ελλάδα τουφεκίζεται”, έγραφε ο Χικμέτ στην “Στηθάγχη”το 1948 μέσα από τη φυλακή.

Τον Απρίλη του 1952 δημοσιεύει ένα από τα πλέον γνωστά ποιήματά του “ο άνθρωπος με το γαρίφαλο”, για τον Νίκο Μπελογιάννη, ενώ τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου από τον ραδιοσταθμό της Βαρσοβίας μεταδίδεται γράμμα του προς τον Ελληνικό λαό. “Αδέλφια Έλληνες, υπάρχουν δυο Τουρκίες και δυο Ελλάδες. (...) Η μια είναι η Ελλάδα του Μπελογιάννη και των χιλιάδων Ελλήνων που υποφέρουν στις φυλακές. (...) Αυτή είναι η γνήσια Ελλάδα. Είναι η Τουρκία με τους χιλιάδες Τούρκους που σαπίζουν στα μπουντρούμια. (...) Αυτή είναι η γνήσια Τουρκία. Υπάρχουν και η Τουρκία και η Ελλάδα του Μεντερές και του Πλαστήρα. Είναι οι επίσημες, όχι οι πραγματικές”.

Λίγο αργότερα θα φτάσει να καλεί τους Τουρκοκύπριους να ψηφίσουν υπέρ της ένωσης με την Ελλάδα προβάλλοντας την ανάγκη της αρμονικής συνεργασίας των δύο κοινοτήτων για την απαλλαγή τους από τον αγγλικό και αμερικανικό ιμπεριαλισμό.

Φυσικά τέτοιες φωνές ήταν αδύνατο να βρουν χώρο δημοσιοποίησης στο μετεμφυλιακό καθεστώς των εξοριών και των κοινωνικών φρονημάτων. Χρειάστηκε να περάσουμε στην επανεμφάνιση του μαζικού κινήματος για να αρχίσει να ακούγεται η φωνή του Χικμέτ και στην Ελλάδα. To 1966 θα τον μεταφράσει ο Ρίτσος για πρώτη φορά στα ελληνικά.

Είναι αυτές οι μεταφράσεις που αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας θα γίνουν σύμβολα της μεταπολιτευτικής μουσικής, μελοποιημένα από τους Μάνο Λοΐζο, Θάνο Μικρούτσικο, ή τον Τούρκο Ζουλφί Λιβανελί και με φωνές όπως του ίδιου του Λοΐζου και της Φαραντούρη. Και φυσικά με την φωνή της Μαρίας Δημητριάδη που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή με τραγούδια όπως ο “Μικρόκοσμος”, το 1975, από τα “Πολιτικά Τραγούδια” του Θ. Μικρούτσικου σε στίχους Ναζίμ Χικμέτ.

"Για μένα το λοιπόν πιο εκπληχτικό
και πιο επιβλητικό
και πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο
είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει
είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε."


“Μπορώ να σας πω, ότι παρακολουθούσαν τα γεγονότα με δάκρυα στα μάτια. Ο τούρκικος λαός ήταν στο πλευρό του ελληνικού λαού, στις τραγικές και ηρωικές αυτές μέρες και θα είναι και στο μέλλον πάντα στο πλευρό του”, έγραφε στο μήνυμά του στον ελληνικό λαό ο Ναζίμ Χικμέτ το 1952. Είναι το ίδιο μήνυμα που ανταποδίδουμε σήμερα στους Τούρκους συντρόφους μας που μας εμπνέουν με την εξεγερσιακή τους δύναμη.