«Άρης Βελουχιώτης: ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ»

Ιούνιος. Σηματοδοτεί την αρχή του «Άρη Βελουχιώτη» αλλά και το τραγικό τέλος του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ. Στις 7 Ιουνίου του 1942, μετά από μεγάλες δυσκολίες και πολλές προσπάθειες για τη δημιουργία των πρώτων ανταρτοομάδων, ο Θανάσης Κλάρας κάνει για πρώτη φορά την εμφάνισή του σαν Άρης Βελουχιώτης. Στο χωριό Δομνίτσα της Ευρυτανίας όπου μπήκε με τους αντάρτες του.

Τρία χρόνια αργότερα, στις 16 Ιούνη του 1945, στο φαράγγι του Φάγγου της Μεσούντας, γράφεται ο τραγικός επίλογος και το τέλος.

Κυνηγημένος από τους παρακρατικούς του οπλαρχηγού του Ζέρβα Βόιδαρου και από ‘Εθνοφύλακες’, θέτει τέλος στη ζωή του. Το κεφάλι του, μαζί με του Τζαβέλα, υποχρεώθηκε να το αποκόψει ο αιχμάλωτος αντάρτης Δράκος. Αφού το περιφέρανε σαν τρόπαιο με πίπιζες νταούλια και ζουρνάδες οι κανίβαλοι της εποχής εκείνης, κρεμάστηκε στον φανοστάτη των Τρικάλων, στην κεντρική πλατεία Ρήγα Φεραίου. Παρέμεινε εκεί κρεμασμένο επί δύο μέρες περίπου.

Στο ενδιάμεσο βέβαια αυτών των δύο ημερομηνιών, γράφτηκε η πιο δυνατή ιστορία αγώνα και ταξικής πάλης που ανέβασε τον θρυλικό «Καπετάνιο Άρη» στο πάνθεο των ηρώων του λαού. Του λαού που τον τραγούδησε, τον πένθησε και βέβαια δεν περίμενε καμιά επίσημη «αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης» αλλά και καμιά μισή και ‘μίζερη’ αποκατάσταση.

Άλλες εποχές, σίγουρα. Άλλες εποχές, άλλα διλήμματα. Σήμερα τα διλήμματα τα κανοναρχούνε ο Ψυχάρης και η Μέρκελ. «ΕΕ ή Επανάσταση» από το πρωτοσέλιδο του ΒΗΜΑτος ο ένας, για να στηρίξει την πρώτη και να ξορκίσει τη δεύτερη. «Ευρώ ή χάος» η άλλη, μαζί με την αστική τάξη και το κεφάλαιο.

Στις αρχές της η ταινία παρουσιάζει το Διάγγελμα του σφαγέα του ελληνικού λαού Στρατηγού Σκόμπι:

«ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΩ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΙΝ ΤΩΝ ΣΚΟΠΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΜΟΥ ΑΝΑΤΕΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΝ ΜΟΥ (δηλαδή τον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ, το τσάκισμα του εαμικού κινήματος και τη διάλυση του ΚΚΕ). ΕΑΝ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΓΙΝΕΙ, ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΚΡΑΤΗΘΕΙ ΣΤΑΘΕΡΟΝ ΚΑΙ Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΤΡΑΦΕΙ. Στρατηγός Σκόμπι».

Επίκαιρο ακούγεται… Όχι τυχαία άλλωστε, λίγες μέρες πριν την αυριανή ‘επέτειο’, άγνωστοι αφαίρεσαν ‘για δεύτερη φορά’ το κεφάλι του από το μνημείο στη Μεσούντα.

Τα διλήμματα που τέθηκαν τότε στο επαναστατικό κίνημα, σίγουρα δεν ήταν πλαστά, ‘ψευτοδιλήμματα’. Κι όμως, στο βάθος, τότε και σήμερα το δίλημμα είναι το ίδιο, καπιταλισμός ή επανάσταση.

Παραθέτουμε την κορυφαία ταινία του Φώτου Λαμπρινού: «Άρης Βελουχιώτης: ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ» (ικανοποιώντας, έστω καθυστερημένα, επιθυμία αγαπημένου συντρόφου).

Πρόκειται για ταινία-ντοκιμαντέρ του 1981 διάρκειας 113’. Τη χρονιά που προβλήθηκε έκοψε 200.000 εισιτήρια. Αναφέρεται στην ένοπλη αντίσταση του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ στην κατοχή και αφιερώθηκε στα σαράντα χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ. Ο τίτλος παραπέμπει στο δίλημμα που τέθηκε στο λαϊκό και το κομμουνιστικό κίνημα με την απελευθέρωση από τους Γερμανούς: Ειρηνικός δρόμος και κοινοβουλευτική ενσωμάτωση ή ένοπλη πάλη μέχρι την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας;

Τις απαντήσεις που δόθηκαν τότε, τις ξέρουμε. Το ίδιο ξέρουμε και τις επιπτώσεις τους.

Σενάριο- Σκηνοθεσία: Φώτος Λαμπρινός. Αφηγητής: Γιώργος Σαμπάνης. Μουσική ενορχήστρωση και διεύθυνση: Λουκιανός Κηλαηδόνης. 

Αφηγούνται στην ταινία:

Γιώργος Χουλιάρας –Περικλής, καπετάνιος του ΕΛΑΣ. Δημητρός, αντάρτης του ΕΛΑΣ. Φώτης Πανάγος, αντάρτης Σαράνταινας. Ταξίαρχος Έντι Μάγερς, αρχηγός Βρετανικής Αποστολής. Ο  γενικός γραμματέας του ΕΑΜ (θέση που αργότερα, στη Βάρκιζα, είχε ο Μήτσος Παρτσαλίδης) Θανάσης Χατζής. Κων/νος Δεσποτόπουλος, νομικός σύμβουλος ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Σταύρος Κανελλόπουλος,μέλος γεν. γραμματείας ΕΑΜ. Μίμης Τάσος- Μπουκουβάλας, καπετάνιος Ιππικού του ΕΛΑΣ. Θ. Γκένιος – Λασσάνης, καπετάνιος του ΕΛΑΣ. Β. Παπαδάκης- καπετάν Λευτεριάς της μεραρχίας Στερεάς. Επίσης ο Λευτέρης Αποστόλου, ο οποίος στις 27/9/1941 υπέγραψε την ίδρυση του ΕΑΜ «δια το Κομμουνιστικόν Κόμμα Ελλάδος».

Την ομιλία του Βελουχιώτη στη Λαμία διάβασε ο Δημήτρης Καμπερίδης.

Βάση για την ταινία αποτέλεσε το βιβλίο του Θανάση Χατζή «Η νικηφόρα επανάσταση που χάθηκε».

Δείτε με προσοχή αλλά και κριτικό μάτι την ταινία. Για την προσωπικότητα και την πολιτική παρακαταθήκη του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ, διαβάστε το άρθρο τουΤάσου Κατιντσάρου "Ο Άρης κάνει πόλεμο, μ’ αντάρτες παλικάρια…".

Στην ταινία περιλαμβάνεται και ένας πραγματικός θησαυρός από κινηματογραφικά και φωτογραφικά υλικά (όπως η συγκλονιστική σκηνή της παράδοσης των όπλων του ΕΛΑΣ). Τον πλήρη κατάλογό τους αντλήσαμε από εδώ.

Πηγή

Από Ερνέστο σε Τσε (Ντοκιμαντέρ)

Σαν σήμερα, 14 Ιουνίου του 1928, έρχεται στον κόσμο ο Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα, γνωστός ως Τσε Γκεβάρα. Σήμερα αποτελεί ένα παγκόσμιο σύμβολο για τους απανταχού εξεγερμένους και αγωνιστές.

 «Η επανάσταση δεν είναι ένα φρούτο που θα πέσει όταν είναι ώριμο. Πρέπει να κουνήσουμε το δέντρο για να το κάνουμε να πέσει». Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.

Κείμενα και ένα ντοκιμαντέρ εδώ για τον Τσε μπορείτε να δείτε παρακάτω:

http://antartescy.blogspot.com/2011/10/blog-post_08.html

http://antartescy.blogspot.com/2012/04/galway.html

http://antartescy.blogspot.com/2012/03/subcomandante.html

http://antartescy.blogspot.com/2011/12/blog-post_17.html

http://antartescy.blogspot.com/2011/05/blog-post_29.html

http://antartescy.blogspot.com/2011/05/blog-post_30.html

Έκρηξη οργής ενάντια στους νεοναζί της Χρυσής Αυγής

Χιλιάδες εργαζόμενοι, φοιτητές, μαθητές, ντόπιοι και μετανάστες έδωσαν μία εβδομάδα πριν από τις εκλογές μαζική και ενωτική απάντηση στις επιθέσεις της ναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής με τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια που έγιναν σε όλη την Ελλάδα, την Παρασκευή 8 Ιούνη. Εκτός από τις ανταποκρίσεις που υπάρχουν στις διπλανές στήλες, αντιφασιστικά συλλαλητήρια έγιναν την Παρασκευή 8/6 στη Νάουσα και στο Βόλο, την Πέμπτη 7/6 στην Ξάνθη ενώ την Τρίτη 12/6 τη σκυτάλη πήραν τα Χανιά.

Στην Ομόνοια, γύρω στις 7 το απόγευμα άρχισαν να συγκεντρώνονται αγωνιστές όλων των ηλικιών από δεκάδες γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά απλώνοντας στην πλατεία τα πολύχρωμα πανώ τους. Η δύναμη της μαζικότητας, του πλήθους των αντιρατσιστικών οργανώσεων και των οργανώσεων της αριστεράς που ενώθηκαν μαζί με τους μετανάστες, έδωσε απάντηση στις προκλήσεις της Χρυσής Αυγής και της αστυνομίας που συνέχισε να κάνει πλάτες στη ναζιστική συμμορία ακόμα και μετά την επίθεση απέναντι στις βουλευτίνες της αριστεράς μπροστά στις κάμερες.

Τη συγκέντρωση άνοιξε με την ομιλία της η Αλεξάνδρα Μαρτίνη φοιτήτρια από την Καλών Τεχνών, ο Τζαβέντ Ασλάμ πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας και της Ενωσης Μεταναστών Εργατών, η Ελλη Πανταζοπούλου φοιτήτρια οικονομικού Νομικής, η Μαριάννα μαθήτρια από την Καλλιθέα, η Κατερίνα Θωίδου από την Αντιναζιστική Πρωτοβουλία Νίκαιας, ο Θοδωρής Κλάδης από την Αντιφασιστική Πρωτοβουλία ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ, ο Θανάσης Κούρκουλας από την Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό, και ο Πέτρος Κωνσταντίνου από την Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή

Μετά τις ομιλίες ο κόσμος βγήκε στη Σταδίου, φτάνοντας μέχρι τη Βουλή με τα αμέτρητα πανώ γεμάτα κόσμο να γεμίζουν όλο το Σύνταγμα. Πίσω από το κεντρικό πανώ «έξω οι Νεοναζί», ακολουθούσαν οι Σύλλογοι Εκπαιδευτικών Αριστοτέλης, Παρθενώνας, Γληνός, η ΚΕΕΡΦΑ Ν. Κόσμου, η Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Πανεπιστημιούπολης, το εντυπωσιακό σε όγκο μπλοκ της Ενωσης Μεταναστών Εργατών, η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία Πειραιά, η Πρωτοβουλία Καλλιθέας Ενάντια στο Φασισμό και τη Ρατσιστική Βία με τη συμμετοχή μαθητών, εκπαιδευτικών και Αιγύπτιων Μεταναστών και το πανώ της Λαϊκής Συνέλευσης Νέας Σμύρνης.

«Το συλλαλητήριο σήμερα είναι κάτι παραπάνω από τέλειο», μας είπε η Αμίρα. «Στην Καλλιθέα Αιγύπτιοι και αντιφασίστες είμαστε μαζί ενάντια στις επιθέσεις της Χρυσής Αυγής. Εγώ ζω εδώ 20 χρόνια. Ποτέ δεν είχαμε κανένα πρόβλημα. Η Χρυσή Αυγή είναι που δημιουργεί τα προβλήματα και πρέπει να τη διώξουμε από παντού».

Ακολουθούσαν το πανώ του ΣΕΚ «Ποτέ ξανά φασισμός», η Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Νίκαιας, η ΚΕΕΡΦΑ Παντείου, οι μαθητές Αντικαπιταλίστα μαζί με την Πρωτοβουλία μαθητών 3ου ΓΕΛ Ζωγράφου. «Κατεβήκαμε σήμερα παρά το γεγονός ότι είναι περίοδος εξετάσεων γιατί στο σχολείο μας έχουμε πρόβλημα με τη Χρυσή Αυγή. Χτες φτιάξαμε το πανώ και αποφασίσαμε να κατέβουμε. Προσπαθούμε να οργανώσουμε αντιφασιστική πρωτοβουλία στο σχολείο γιατί μόνο έτσι μπορούμε να σταματήσουμε τη Χρυσή Αυγή», μας είπε η Νεφέλη. 

Ακολουθούσε το πανώ της «Επιτροπής Ενάντια στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Παγκράτι», η Αντιφασιστική Επιτροπή Περιστερίου, το πανώ των φοιτητικών Συλλόγων Αθήνας, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με πολύ μαζικό μπλοκ, της ΟΚΔΕ Σπάρτακος, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Γαλατσίου-Κυψέλης, της ΔΕΑ, του ΚΚΕ-μλ και ΜΛ-ΚΚΕ, της Πρωτοβουλία ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ, το Δεν Πληρώνω, το ΕΕΚ και χιλιάδες ακόμα ανένταχτοι αντιφασίστες και αντιφασίστριες. 

Ήταν το μεγαλύτερο αντιφασιστικό συλλαλητήριο των τελευταίων χρόνων και μάλιστα σε μία προεκλογική περίοδο, που έστειλε το μήνυμα ότι η αντιφασιστική πλειοψηφία θα είναι ο νικητής και στις εκλογές και αμέσως μετά μέχρι να στείλει τους φασίστες οριστικά πίσω στις τρύπες τους.

---

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ φοιτητές από την Καλών Τεχνών για να καταγγείλουμε τις επιθέσεις της Χρυσής Αυγής. Το ότι μπήκαν στη Βουλή δεν τους έκανε λιγότερο επικίνδυνους όπως νόμιζαν κάποιοι. Αυτό τους έδωσε θάρρος να βγαίνουν στις γειτονιές και να κάνουν δολοφονικά πογκρόμ ενάντια στους μετανάστες και όχι μόνο. Έχουν εξαπολύσει οργανωμένες επιθέσεις ενάντια σε αγωνιστές, ενάντια στους φοιτητές και στο ίδιο το φοιτητικό άσυλο.

Τους είδαμε μέσα στο Φυσικό και το Μαθηματικό με μαχαίρια και λοστούς, στην ΑΣΟΕΕ να επιτίθονται με πέτρες σε φοιτητές και μετανάστες και σήμερα επιτέθηκαν στην Καλών Τεχνών. Δεν θα το επιτρέψουμε, θα φτιάξουμε αντιφασιστικές επιτροπές σε κάθε σχολή, θα χτίσουμε μαζικό αντιφασιστικό μέτωπο σε κάθε γειτονιά για να τους τσακίσουμε από παντού.

Αλεξάνδρα Μαρτίνη, φοιτήτρια ΑΣΚΤ

---

Εδώ και αρκετό διάστημα οι φασίστες της Χρυσής Αυγής προσπαθούν να στοχοποιήσουν το φοιτητικό κίνημα που έδωσε τεράστια μάχη από το 2006, αλλά και όλη την προηγούμενη χρονιά ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και τις επιθέσεις της κυβέρνησης.

Όλες αυτές οι επιθέσεις έχουν σαν στόχο να τρομοκρατήσουν τους χιλιάδες φοιτητές που δίνουν μάχες μέσα στις σχολές τους ενάντια στους νόμους, τις επιθέσεις των μπάτσων, ενάντια στην άρση του ασύλου. Για αυτό οι φοιτητικοί σύλλογοι στην Αθήνα έχουμε έρθει εδώ με τα πανώ μας για να διαδηλώσουμε ενώνοντας τις φωνές μας με τους μετανάστες, τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες για να τελειώνουμε με τις σκληρές επιθέσεις των μνημονίων και των φασιστών. 

Να σπάσουμε το αυγό του φιδιού που προσπαθεί να γίνει δεκανίκι σε μία άρχουσα τάξη που παραπαίει. Χρειάζεται να δυναμώσουμε τη μάχη μας για να εξασφαλίσουμε ότι στις επόμενες εκλογές δεν θα μπορέσουν καν να σχηματίσουν ψηφοδέλτια. Να τους απομονώσουμε και να τους τσακίσουμε οπουδήποτε προσπαθούν να σηκώσουν κεφάλι.

Έλλη Πανταζοπούλου, φοιτήτρια ΝΟΠΕ

---

Όταν ο Κασιδιάρης στρέφει τις γροθιές του ενάντια στις βουλευτίνες της αριστεράς, το κάνει για να στείλει μήνυμα σε όλη την εργατική τάξη, σε κάθε απεργό, σε κάθε φοιτητή που κάνει κατάληψη.

Αυτές οι γροθιές ήταν οι γροθιές ενός σάπιου πουλημένου συστήματος που φέρνει ανεργία φτώχεια και εξαθλίωση. Οι Κασιδιάριδες είναι τα μαστίγια αυτού του συστήματος. Δε θα τους αφήσουμε, θα τους κόψουμε τα χέρια με τη δύναμη των εργατών, με την ενωμένη πάλη στις γειτονιές, στα εργοστάσια, στα πανεπιστήμια. Αυτό είναι το μήνυμα της σημερινής συγκέντρωσης καταγγελίας των φασιστικών επιθέσεων της Χρυσής Αυγής. Όσους μπάτσους και να στείλουν για να συνοδεύουν αυτή τη φασιστική συμμορία, δεν θα τους περάσει.

Πέτρος Κωνσταντίνου, Συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ

---

Tις τελευταίες 15 μέρες από την Χαλκίδα μέχρι την Κόρινθο, έχουν γίνει πολλές επιθέσεις. Μετά από την χτεσινή επίθεση του φασίστα Κασιδιάρη στις δύο γυναίκες της αριστεράς, τώρα όλος ο κόσμος ξέρει τι σημαίνει φασισμός.

Η Πακιστανική Κοινότητα εδώ και τέσσερα χρόνια παλεύει για να διώξει τους φασίστες από τις γειτονιές. Αυτοί που χτυπάνε με μαχαίρια και ξύλα δεν μπορούν να το παίζουν πολιτικοί. Κάθε μέρα θα παλεύουμε με διαδηλώσεις και θα λέμε όχι στη Χρυσή Αυγή, όχι στο φασισμό, όχι σε αυτούς που περιμένουν έξω από το εργοστάσιο να δολοφονήσουν τους εργάτες. Τώρα είμαστε πιο δυνατοί γιατί όλοι έχουν καταλάβει ότι οι φασίστες δεν χωράνε ούτε στη βουλή ούτε στα κανάλια ούτε στις γειτονιές. Ζήτω η εργατική τάξη! Ζήτω η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδας που είναι πάντα στην πρώτη γραμμή.

Τζαβέντ Ασλάμ, πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας και της Ένωσης Μεταναστών Εργατών

---

Με πρωτοβουλία μαθητών του Ανοιχτού Σχολείου Μεταναστών Πειραιά δημιουργήθηκε την Κυριακή 10 Ιούνη στις εγκαταστάσεις του σχολείου, επιτροπή για την Ενότητα Πακιστανών και Ελλήνων. Συμμετείχαν πάνω από 200 πακιστανοί που ζουν στην περιοχή, καθηγητές του σχολείου και εκπρόσωπος της ΚΕΕΡΦΑ. Στο τέλος άφησαν όλοι τα τηλέφωνά τους, εκλέχθηκε προεδρείο και αποφασίστηκε να φτιαχτεί άμεσα σελίδα στο ίντερνετ για άμεση επικοινωνία μεταξύ μας.

Μπιλάλ Καμάρ

---

Θεσσαλονίκη

Μετά την επίθεση του φασίστα Κασιδιάρη στις υποψήφιες βουλευτίνες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ στο τηλεοπτικό πλατό του ΑΝΤ1 την Πέμπτη, που αποτέλεσε απλά το αποκορύφωμα του μπαράζ επιθέσεων των χρυσαυγιτών σε μετανάστες και αριστερούς αγωνιστές σε πολλές περιοχές της χώρας μετά την εκλογική τους επιτυχία, πάνω από δύο χιλιάδες αντιφασίστριες και αντιφασίστες στις 8 Ιούνη στην Θεσσαλονίκη έδωσαν την καλύτερη απάντηση στους εγκληματίες της Χρυσής Αυγής.

Τα συνθήματα «Ποτέ ξανά φασισμός», «Οι φασίστες είναι εχθροί των εργατών, είναι τα μαντρόσκυλα των καπιταλιστών» και «Θα γίνει χαμός, θα γίνει πανικός- εδώ δεν θα περάσει ο φασισμός» κυριάρχησαν.

Πλειάδα φορέων και οργανώσεων, μεταξύ των οποίων η Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στον Ρατσισμό και την Φασιστική Απειλή, το ΕΚΘ, η Ένωση Μεταναστών Εργατών, η ΕΔΟΘ, η ΕΝΙΘ, ο σύλλογος εργαζομένων ΚΘΒΕ, φοιτητικοί σύλλογοι, σειρά συνδικάτων, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Οικολόγοι-Πράσινοι, η Αντιεξουσιαστική Κίνηση και η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης, κάλεσαν και έδωσαν το παρών στο, κάτι παραπάνω από πετυχημένο, αντιφασιστικό συλλαλητήριο.

Από την πλευρά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρέτισε ο Μπάμπης Κουρουνδής, ο οποίος τόνισε τον πραγματικό ρόλο της Χρυσής Αυγής που είναι εκ διαμέτρου αντίθετος από το «αντισυστημικό» προφίλ που προσπαθούν να διαμορφώσουν εξαπατώντας τον λαό. Ο Wally Ndour που απηύθυνε τον χαιρετισμό εκ μέρους της Ένωσης Μεταναστών Εργατών εξέφρασε την ελπίδα ότι το κίνημα θα καταφέρει να απομονώσει τους ναζί ενώ ο Απόστολος Κοκκίνης από την Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό αναφέρθηκε στον ρόλο των ΜΜΕ, του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας στην εκλογική τους ενδυνάμωση.

Ο Νίκος Αναστασιάδης του ΣΥΡΙΖΑ στον χαιρετισμό του επεσήμανε την οξύτητα του προβλήματος του ρατσισμού και του φασισμού και ο Νίκος Νικήσιανης της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης υπενθύμισε την αναγκαιότητα ύπαρξης αλληλεγγύης για την αντιμετώπιση των φασιστών.

Για τους φοιτητικούς συλλόγους ο Σταύρος Κωνσταντόπουλος κατέληξε εκφράζοντας την ελπίδα του για την μαζικοποίηση του κινήματος. Τέλος, ο Κώστας Τορπουζίδης που απηύθυνε χαιρετισμό εκ μέρους της ΚΕΕΡΦΑ δεν άφησε καμία αμφιβολία για το πώς πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα ενάντια στους φασίστες τονίζοντας την αναγκαιότητα δημιουργίας επιτροπών σε κάθε γειτονιά αφού, όπως είπε, «δεν μπορούμε να επιτρέψουμε καμία ελευθερία για τους εχθρούς της ελευθερίας, γι’ αυτούς που εκμεταλλευόμενοι τους αγώνες του εργατικού κινήματος αξιοποιούν τις κατακτήσεις του για να το τσακίσουν».

Η πορεία, που όσο περνούσε η ώρα μεγάλωνε διαρκώς, ξεκίνησε από το Άγαλμα Βενιζέλου και αφού διέσχισε πολλούς κεντρικούς δρόμους της πόλης κατέληξε στο Υπουργείο Μακεδονίας- Θράκης. Η πολιτική εμπειρία που αποκομίσαμε μπορεί να συνοψιστεί σε δύο καίρια συμπεράσματα: το πρώτο είναι ότι ο φασισμός τσακίζεται μέσα από ένα πλατύ ενιαίο εργατικό μέτωπο και το δεύτερο ότι το κίνημα δεν πτοείται και δεν τρομοκρατείται.

---

Πάτρα

Πάνω από 500 άτομα συμμετείχαν στο αντιναζιστικό συλλαλητήριο στις 8/6 στην Πάτρα. Ένα συλλαλητήριο ακόμα μεγαλύτερο και από εκείνο που πραγματοποιήθηκε στην πόλη στις 17 Μάρτη εναντία στα γραφεία της Xρυσής Αυγής.

Στη διαδήλωση συμμετείχαν εκτός από την ΚΕΕΡΦΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΣΕΚ, η Κίνηση για την Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων των Προσφύγων, η Ανοιχτή Αντιφασιστική Συνέλευση Πάτρας, πολύς κόσμος από το ΣΥΡΙΖΑ, τον αναρχικό χώρο καθώς και αλλά κόμματα και οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.

Ανάμεσα τους πολλοί μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι. Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης στην πλατεία Γεωργίου τον λόγο πήραν ομιλητές από τους παραπάνω φορείς και οργανώσεις. Όλοι έβαλαν ένα κοινό σημείο, ότι με τους αγώνες μας μπορούμε να παλέψουμε ενάντια στα μνημόνια της φτώχειας, την ανεργία, το ρατσισμό όπως και να τσακίσουμε τους δολοφόνους νεοναζί της Χρυσής Αυγής και να τους στείλουμε πίσω στις τρύπες τους, αυτούς και τις φασιστικές τους επιθέσεις ενάντια στην κοινωνία, τους μετανάστες, τους φοιτητικούς και εργατικούς αγώνες. Η πορεία ακολούθησε τους κεντρικούς δρόμους της Πάτρας και με την θερμή υποστήριξη των πολιτών που παρακολουθούσαν από τον δρόμο και τα μαγαζιά κατέληξε με συνθήματα πίσω στην πλατεία Γεωργίου.

Βάσω Κουλεντάκη

---

Γιάννενα

Μεγάλη επιτυχία είχε το αντιφασιστικό συλλαλητήριο στα Γιάννενα, που η συμμετοχή του ξεπερνούσε τα 1000 άτομα. Η μαζικότητα αυτή οφείλεται στο ότι το στήριξαν διαφορετικοί χώροι και ενεπλάκησαν πολλά άτομα για την οργάνωσή του.

Στην πορεία συμμετείχαν με πανώ, ύστερα από απόφαση οι φοιτητικοί σύλλογοι του ΠΤΕΤ και του ΤΕΙ, η Πρωτοβουλία Φοιτητών, η ΚΕΕΡΦΑ, οι Anticapitalista, η πρωτοβουλία αναρχικών "No Passaran", η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΚΚΕ(μ-λ) - ΜΛ-ΚΚΕ. Μεγάλη ήταν η συμμετοχή των μεταναστών από τη Σενεγάλη και το Πακιστάν. Το περιστατικό με τον ξυλοδαρμό από τον Κασιδιάρη στις βουλευτίνες της Αριστεράς σίγουρα γέμισε με οργή πολύ κόσμο, αλλά κινητοποίησε και πιο διστακτικά κομμάτια της Αριστεράς (ο ΣΥΡΙΖΑ Ιωαννίνων κάλεσε στην πορεία το πρωί της 8ης Ιούνη) και έπαιξε ρόλο στο να κατέβουν στο δρόμο μαζί μας.

Ήταν η μαζικότερη αντιφασιστική διαδήλωση στα Γιάννενα, πολύ ζωντανή, με συνθήματα σε όλη τη διάρκειά της όπως: "Στα Γιάννενα ποτέ-ποτέ και πουθενά, τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά", "Ποτέ Ξανά φασισμός", "Το φασισμό τσακίστε σ' ολάκερη τη γη, σκατά στο ΛΑΟΣ και τη Χρυσή Αυγή", "Εργάτες Ενωμένοι ποτέ νικημένοι", "Όλοι μαζί να σβήσουν οι ναζί" κλπ. Χαρακτηριστική ήταν η στάση του κόσμου από τα μαγαζιά και τα μπαλκόνια που έβγαινε και χειροκροτούσε τη διαδήλωση. Η πορεία πέρασε από το παλιό Χατζηκώστα που είχε πραγματοποιηθεί η επιχείρηση σκούπα από τους μπάτσους λίγες μέρες πριν και κατέληξε στην Καλούτσιανη όπου είχε προηγηθεί φασιστική επίθεση σε σπίτι μεταναστών.

Η διάθεση του κόσμου απέναντι στους φασίστες φάνηκε ξεκάθαρα και από το γεγονός ότι γνωρίσαμε κόσμο που ήθελε να δραστηριοποιηθεί με την ΚΕΕΡΦΑ. Αυτή η διαδήλωση στην πόλη μας είναι σίγουρα μία γερή απάντηση στις προκλήσεις της Χρυσής Αυγής, συσπείρωσε ένα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας αλλά θα χρειαστεί να κινηθούμε οργανώνοντας και τραβώντας μαζί μας την οργανωμένη εργατική τάξη με τα σωματεία και τα συνδικάτα. Η μάχη δεν τελειώνει εδώ, είναι ένα καλό κρατούμενο για τη συνέχεια.

Λουίζα Γκίκα, Γιούλη Καραγιαννάκου

---

Αλεξανδρούπολη

Στην Αλεξανδρούπολη το αντιρατσιστικό- αντιφασιστικό συλλαλητήριο που κάλεσε η ΚΕΕΡΦΑ την Παρασκευή 8/6, έγινε με περίπου 150 άτομα, από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τα ΕΑΑΚ, μέλη της Λαϊκής Συνέλευσης, μαθητές, φοιτητές κι εργαζόμενους που ήρθαν να διαδηλώσουν ενάντια στις επιθέσεις της Χρυσής Αυγής και να φωνάξουν πως αυτή η συμμορία νεοναζί πρέπει να βγει παράνομη.

Με συνθήματα υπέρ της νομιμοποίησης όλων των μεταναστών και κατά των μνημονίων και των καπιταλιστών, έγινε πορεία μέσα στην πόλη. Χαρακτηριστική ήταν η συζήτηση με κάποιους μαθητές που έβαλαν από μόνοι τους το ζήτημα ότι η Χρυσή Αυγή σαν δεκανίκι του συστήματος την πέφτει στην αριστερά, μεταφορικά και κυριολεκτικά, κι άρα χρειάζεται ενιαίο μέτωπο για να τους σταματήσουμε και αντικαπιταλισμός για να τους ανατρέψουμε.

Ζανέττα Λυσικάτου

---

Ρέθυμνο

Μεγάλη συμμετοχή είχε η αντιφασιστική διαδήλωση της Παρασκευής και στο Ρέθυμνο.

Περίπου 500 άτομα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της ΚΕΕΡΦΑ και άλλων οργανώσεων, που είχε αποκτήσει και εξαιρετικά επίκαιρο χαρακτήρα, λόγω της πρόσφατης χυδαίας επίθεσης του χρυσαυγίτη Κασιδιάρη σε Κανέλλη και Δούρου. 

Αλλά και στο Ρέθυμνο, το βράδυ της Πέμπτης, νεαροί οπαδοί της Χρυσής Αυγής προσπάθησαν να τραμπουκίσουν συντρόφισσες του ΣΕΚ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που έφτιαχναν αντιφασιστικά πανό στο περίπτερο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για να πάρουν φυσικά τη μαζική απάντηση του κόσμου που συγκεντρώθηκε πολύ γρήγορα από τα γύρω μαγαζιά, απομόνωσε και έδιωξε τους φασίστες. Το αποτέλεσμα ήταν ο κόσμος να κατέβει ακόμα πιο μαζικά και μαχητικά στη διαδήλωση της Παρασκευής.

Είναι επίσης πολύ σημαντικό ότι στο Ρέθυμνο έχει ήδη γίνει μια πρώτη συνάντηση για τη δημιουργία αντιφασιστικού μετώπου, με πολύ θετική ανταπόκριση από συνδικαλιστές, αγωνιστές της αριστεράς και ανένταχτο κόσμο που καταλαβαίνει περισσότερο από ποτέ την ανάγκη για μαζική και ενωτική αντιφασιστική δράση.

Νίκος Βούλτσος

---

Ηράκλειο

Στην πορεία στο Ηράκλειο συμμετείχαν γύρω στα 80 άτομα με δύο μπλοκ, ΚΕΕΡΦΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αν και ο αριθμός δεν είναι τόσο μεγάλος σε σχέση με το προηγούμενο μεγάλο συλλαλητήριο στις 17/3, το αποτέλεσμα ήταν πολύ κερδοφόρο για την πορεία των αντιφασιστών στο Ηράκλειο. Ήρθαν εργαζόμενοι από νοσοκομεία, νέοι φοιτητές και μαθητές με τους οποίους θα μπορέσουμε να κάνουμε μαζί κινήσεις στο επόμενο διάστημα και μεγαλύτερος αριθμός μεταναστών.

Εκεί βρίσκονται τα κλειδιά για να πετύχουμε στο μέλλον μαζικότερες πορείες. Στο κατά πόσο, πρώτον, θα ανοίξουμε περισσότερο την δουλειά μας στα σχολεία, εκεί που το θέμα των φασιστών είναι πιο έντονο και δεύτερον, στο πόσο θα καταφέρουμε να συγκεντρώνουμε συντρόφους μετανάστες. Η εικόνα από το συλλαλητήριο ήταν πολύ καλή διότι είδαμε παλιούς μετανάστες συντρόφους να φέρνουν νέο κόσμο, καταλαβαίνοντας την σημασία στο να απλωθεί η αντιφασιστική δράση και να δεθούν με το υπόλοιπο κίνημα. 

Η μάχη ενάντια στους νεοναζί δεν σταματά εδώ. Ήδη ενημερωθήκαμε ότι η Χρυσή Αυγή ετοιμάζεται να ανοίξει γραφεία στο Ηράκλειο και πρέπει να δώσουμε αγώνα ώστε κάθε σύλλογος, σωματείο, φορέας και πολίτης να μην τους παραχωρήσει ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο για γραφείο και να τους απομονώσει από όλη την κοινωνία.

Πηγή

Δίωρη στάση εργασίας στο λιμάνι Λάρνακας και εξαγγελία 24ωρης απεργίας

Η διαφοροποίηση των όρων προσφορών και των όρων παραχώρησης του λιμανιού της Λάρνακας σε ιδιώτη επενδυτή, ήταν η αφορμή για την προειδοποιητική δίωρη στάση εργασίας στην οποία κατήλθαν από τις 10 το πρωί μέχρι τις 12 το μεσημέρι οι υπάλληλοι της Αρχής Λιμένων, ενώ έχει ήδη εξαγγελθεί 24ωρη απεργία για την ερχόμενη Τετάρτη 20 Ιουνίου.

 Με δηλώσεις του ο Επαρχιακός Γραμματέας ΔΕΟΚ Λάρνακας - Αμμοχώστου Ανδρέας Χριστοφή ανέφερε ότι «η προειδοποιητική στάση εργασίας γίνεται στη βάση της πληροφόρησης που έχουμε ότι η παραχώρηση του λιμανιού Λάρνακας γίνεται με παρέκκλιση των όρων προκήρυξης. Οι όροι διαλάμβαναν ότι ο προσανατολισμός του λιμανιού της Λάρνακας θα ήταν κυρίως επιβατικός και δεν θα είχε άλλες εμπορικές δραστηριότητες εκτός από την εξυπηρέτηση καθορισμένων φορτίων».

Πρόσθεσε ότι «τα πετρελαιοειδή δεν περιλαμβάνονταν στους όρους. Αντί το λιμάνι να δοθεί όπως ήταν στους όρους προκήρυξης θα ενοικιαστούν χώροι για εξυπηρέτηση εγκαταστάσεων φυσικού αερίου. Εάν είναι έτσι εμείς διερωτόμαστε γιατί να μην το κάνει η Αρχή Λιμένων και να θέσουμε σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα της Αρχής» διερωτήθηκε. Από την πλευρά του ο Αντιπρόεδρος της Συντεχνίας των Υπαλλήλων της Αρχής Λιμένων Πάρης Δημητρίου, ανέφερε ότι«εμείς θέλουμε να δώσουμε το στίγμα μας στη Λάρνακα διότι με τον τρόπο που πάει να δοθεί το λιμάνι δεν θα γίνει ανάπτυξη και δεν θα γίνει τουριστικό όπως έχουν αναφέρει πάμπολλες φορές. Θα το αξιοποιήσουν έτσι όπως είναι σήμερα και μετά από κάποιες δεκάδες χρόνιας θα παραδώσουν πίσω ένα λιμάνι έτσι όπως είναι χωρίς καμία ανάπτυξη».

 Ανέφερε ακόμα ότι «έτσι όπως εργάζεται το λιμάνι σήμερα είναι κερδοφόρο αφού βγάζει τέσσερα εκατομμύρια ευρώ το χρόνο κέρδος, δεν έχει πολλές επιχειρήσεις στη Λάρνακα που να είναι τόσο κερδοφόρες και να εργάζονται με 60 - 70 άτομα προσωπικό. Θεωρώ ότι γίνεται ξεπούλημα του λιμανιού και πρέπει να αντιδράσουμε».

 Ο κ. Δημητρίου σημείωσε επίσης ότι «θέλουμε να διασφαλίσουμε τόσο τις δικές μας θέσεις μας ως υπάλληλοι αλλά και τη θέση της Αρχής Λιμένων ως εργοδότη μας αφού θέλουμε ο εργοδότης μας να είναι βιώσιμος, να μπορεί να φέρει δουλειά στη Λάρνακα και να κερδίζει. Θέλουμε τη Λάρνακα να αναπτυχθεί και πιστεύουμε ότι η Αρχή Λιμένων μπορεί και έχει τα κεφάλαια να αναπτύξει το λιμάνι».

 Εξάλλου ο Γενικός Γραμματέας της Συντεχνίας Υπαλλήλων της Αρχής Λιμένων Μιχάλης Σπύρου δήλωσε στο ΚΥΠΕ ότι «έχουμε πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες οι επιπτώσεις από την μη τήρηση των όρων αναβάθμισης του Λιμανιού, όπως είχαν συμφωνηθεί, θα στερήσουν από το κράτος και την πόλη της Λάρνακας από σημαντικά έσοδα τα οποία τώρα θα καρπωθεί ο ιδιώτης, ενώ θα είναι καταστροφική για τους εργαζόμενους».

Πρόσθεσε ότι «η συμφωνία που είχε υπογραφεί για το λιμάνι Λάρνακας προνοούσε να ήταν το κύριο επιβατικό λιμάνι ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες που έφτασαν στ` αυτιά της Αρχής Λιμένων, αυτό δεν ισχύει πλέον. Ο επενδυτής δηλαδή, σύμφωνα με την πληροφόρηση της Αρχής, θα έχει το δικαίωμα να εκτελεί φορτοεκφορτώσεις πλοίων καθορίζοντας ο ίδιος τιμές, να υπενοικιάζει τμήματα του Λιμανιού και να εισπράττει τα έσοδα, τα οποία φαίνεται να ξεπερνούν τα 10 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, διότι το Λιμάνι Λεμεσού, δεν διαθέτει πλέον χώρο προς ενοικίαση».

Σημείωσε επίσης ότι οι υπάλληλοι της Αρχής Λιμένων έχουν ήδη ζητήσει συνάντηση με τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας και συζήτηση του όλου θέματος στη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Πηγή

Παγκόσμια μέρα κατά της Παιδικής Εργασίας

Έχει καθιερωθεί πλέον από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 12 Ιουνίου η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας.

 Πρόκειται για τη μέρα που μας υπενθυμίζει πως η παιδική εργασία υπάρχει σε πολλά σημεία του πλανήτη, με τα παιδιά να κακομεταχειρίζονται, πέφτοντας θύματα εκμετάλλευσης.

Υπολογίζεται ότι συνολικά 1,2 εκατομμύρια παιδιά ετησίως πέφτουν θύματα δικτύου που τα μεταφέρει παράνομα σε ανεπτυγμένες χώρες. Μάλιστα, σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας, 1 στα 6 εργαζόμενα παιδιά υφίσταται ψυχικές και σωματικές βλάβες. Κάθε χρόνο, 73 εκατομμύρια εργαζόμενα παιδιά είναι κάτω από 10 ετών, ενώ 22.000 χάνουν τη ζωή τους από εργατικό ατύχημα. Σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας, ένα στα έξι παιδιά του πλανήτη εργάζεται σε κάποιο περιβάλλον που βλάπτει την ψυχική και σωματική του υγεία.

73 εκατομμύρια από τα εργαζόμενα παιδιά είναι ηλικίας κάτω των δέκα ετών και κάθε χρόνο τουλάχιστον 22 χιλιάδες από αυτά σκοτώνονται σε εργατικά ατυχήματα. Περίπου 171 εκατομμύρια παιδιά στον πλανήτη εργάζονται σε ορυχεία, λατομεία και άλλους επικίνδυνους χώρους δουλειάς ή με επικίνδυνα υλικά, όπως χημικά, εντομοκτόνα ή βαρύ μηχανικό εξοπλισμό, αναφέρει έκθεση της UNICEF. Περιλαμβάνονται στα κατ' εκτίμηση 246 εκατομμύρια εργαζόμενα παιδιά, κάτω των 18 ετών, τα οποία κανονικά θα έπρεπε να μορφώνονται στις σχολικές αίθουσες, αποκτώντας εφόδια για μια καλύτερη ζωή.

 «Παιδιά ακόμη και πέντε ετών δουλεύουν εξοντωτικά ωράρια, εξορύσσοντας βράχια, χρυσάφι, διαμάντια και πολύτιμα μέταλλα στην Αφρική, στην Ασία και τη Νότια Αμερική, διατρέχοντας μόνιμο κίνδυνο να πεθάνουν λόγω εργατικού ατυχήματος, να τραυματισθούν ή να μετατραπούν σε χρονίως ασθενή.

 Η «Γιούνισεφ» ξεκίνησε κοινή προσπάθεια με τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας σε φτωχές χώρες του πλανήτη, με στόχο τον τερματισμό της εργασίας παιδιών σε ορυχεία και λατομεία και την εγγραφή τους σε σχολεία. Στην Ελλάδα, περί τα 50.000 ανήλικα παιδιά δουλεύουν σε μαγαζιά, βιοτεχνίες, εργοστάσια, αγροτικές εργασίες, ενώ κάθε χρόνο 10.000 παιδιά εγκαταλείπουν την υποχρεωτική εκπαίδευση και χάνουν το δικαίωμά τους σ' ένα μέλλον ίσων ευκαιριών.

 Σύμφωνα με την έρευνα της Unicef η Ελλάδα κατατάσσεται στις αναπτυσσόμενες χώρες που εφαρμόζουν «ελλιπή και ανεπαρκή» μέτρα για την προστασία της μητρότητας και του παιδιού. Τη διατύπωση αυτή, της Unicef, επαληθεύουν και τα δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας. Τεράστιο είναι το πρόβλημα της προστασίας του παιδιού στη χώρα μας.

Αναφορικά με τη νομική κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων παιδιών, ελάχιστες φορές ισχύει. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία, τα δικαιώματα των ανήλικων εργαζομένων...καταπατώνται καθότι δεν εφαρμόζεται η ελληνική νομοθεσία που αφορά την απασχόληση των νέων.

 Το μεγαλύτερο ποσοστό των νεαρών απασχολούμενων που καταγράφηκε το 1996 (225 παιδιά ηλικίας 14 ετών και 9.210 νέοι 15-19 ετών στη Θεσσαλονίκη, 4.316 και 118.101 σε ολόκληρη τη χώρα) δεν απολαμβάνει τα εργασιακά του δικαιώματα και πέφτει θύμα εκμετάλλευσης κυρίως σε θέματα ωραρίου, συνθηκών εργασίας και ασφάλισης. Η ελληνική νομοθεσία για την εργασία ανηλίκων στηρίζεται σε διεθνείς συμβάσεις. Συγκεκριμένα με το νόμο 1182/1181 (άρθρο 10 της σύμβασης 138) η Ελλάδα αναθεώρησε τις διεθνείς συμβάσεις των ετών 1919-1965 με την έκδοση προεδρικών διαταγμάτων. Η ισχύουσα νομοθεσία για την εργασία ανηλίκων (Ν 1837/89) είναι προσαρμοσμένη στις διατάξεις της 138 διεθνούς σύμβασης εργασίας, σύμφωνα με την οποία επιτρέπεται σε παιδιά άνω των 14 ετών να εκτελούν ελαφρές εργασίες.

 Σύμφωνα με την Παγκόσμια Συνδιάσκεψη της Χάγης, για την Παιδική Εργασία, η οποία και πραγματοποιήθηκε τον Μάιο του 2010 στην Ολλανδία, προέκυψε το έγγραφο «Χάρτης για την Επίτευξη της Εξάλειψης των Χειρότερων Μορφών Παιδικής Εργασίας έως το 2016». Η Unicef έχει ξεκινήσει μια τεράστια προσπάθεια σε συνεργασία με τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας, προκειμένου να βοηθήσει τα παιδιά των φτωχών χωρών, τερματίζοντας την εργασία τους σε λατομεία και ορυχεία και ξεκινώντας την εγγραφή τους σε σχολεία.

Πηγή

Τα τραπεζιτικά κυκλώματα: Οικογενειοκρατία, δικηγόροι και τραπεζίτες στην Τράπεζα Κύπρου

Οι απόγονοι του αρχιεπισκόπου Σωφρόνιου, τοκογλύφοι και τράπεζες, η οικογένεια Τριανταφυλλίδη, το δικηγορικό γραφείο Πολυβίου κ.ο.κ.]

Σε μια πρόσφατη συζήτηση στο ίντερνετ, ένας σχολιαστής στο Stockwatch παρατήρησε ότι ο πανικός στην τράπεζα Κύπρου για να βρεθούν  τα χρήματα που χρειάζεται, πηγάζει από το φόβο  μήπως δημοσιοποιηθούν τα όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό της:

«Δεν είναι τυχαίο που η Τράπεζα Κύπρου πολεμά με νύχια και με δόντια να αποφύγει οποιαδήποτε κρατική βοήθεια. Αυτά τα κατεστημένα... με τους λογιστές και τους δικηγόρους, είναι κατά τη γνώμη μου η κορυφή του παγόβουνου και θα είναι τα λιγότερα που θα αποδείξει μια έρευνα, αν γίνει σε βάθος μέσα σε αυτή την τράπεζα, η οποία διοικείται διαχρονικά από τους ίδιους, τους φίλους ή τους συγγενείς.»

http://blog.stockwatch.com.cy/-p=1241

Και παρατίθενται στο σχόλιο, αναφορές στη διαπλοκή ανάμεσα στους ελεγκτές και τους δικηγόρους της τράπεζας από τη μια, και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου [Δ.Σ.] από την άλλη. Μερικά ενδιαφέροντα και ενδεικτικά στοιχεία διαπλεκομένων συμφερόντων μέσα στην Τράπεζα:

«Δικηγόροι Τράπεζας Κύπρου Διαχρονικά Χρυσαφινης και Πολυβίου

α. Γιώργος Χρυσαφίνης QC, μελος Δ.Σ.

β. Κοκής Πολυβίου, γαμπρός Χρυσαφίνη, επίσης μέλος Δ.Σ-

γ. Πόλυς Πολυβίου,Υιός Κοκή Πολυβίου, γαμπρός Σόλωνα Τριανταφυλλίδη, Πρόεδρου Δ.Σ., εξάδελφος Χαρίλαου Σταυράκη, μέλους Δ.Σ, δεύτερος εξάδελφος Βασίλη Ρολόγη και Χριστάκη Χριστοφίδη, μέλη Δ.Σ. και ο ίδιος μέλος του Δ.Σ, μέχρι την παραίτηση του το 2005.»

Ήδη, άλλωστε, από το 2005, η συγκεκριμένη  Τράπεζα έγινε στόχος κριτικής για το ότι στηρίζεται στην «οικογενειοκρατία» με εστίαση στο διπλό ρόλο - και απολαβές - του Π. Πολυβίου.

Η αυλή του αρχιεπισκόπου Σωφρόνιου και η εποχή των τοκογλύφων

Ιστορικά, η Τράπεζα Κύπρου εξελίχθηκε σε ένα από τους μεγαλύτερους τραπεζιτικούς οργανισμούς στην Κύπρο μετά από μια πορεία που ξεκίνησε με εκκλησιαστική ευλογία. Η Τράπεζα δημιουργήθηκε, αρχικά, ως το ταμιευτήριο «Η Λευκωσία»  και ακολούθως, μετατράπηκε σε Τράπεζα Κύπρου το 1912. Πρώτος πρόεδρος του Δ.Σ. της Τράπεζας το 1912 - και εκ των ιδρυτών του Ταμιευτηρίου το 1899 -  ήταν ο Αντώνης Θεοδότου «ανιψιός και ανάστημα» του Αρχιεπισκόπου Σωφρόνιου - μιας σημαντικής μορφής της εκκλησιαστικής ιστορίας στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα.  

Ο Α. Θεοδότου πέρασε στην Ιστορία ως μεγαλοπαράγοντας - μέλος εκπαιδευτικών συμβουλίων, αλλά και πολιτικός: ήταν μέλος του Νομοθετικού Συμβουλίου την περίοδο 1906-1911, αλλά διετέλεσε και δημοτικός σύμβουλος,  αντιδήμαρχος και δήμαρχος Λευκωσίας. Αν και στο επίσημο βιογραφικό του δεν αναφέρεται, οι φήμες τον φέρουν να είχε, επίσης, αποκομίσει κέρδη από την τοκογλυφία, η οποία τότε ήταν μια επικερδής επιχείρηση, η οποία ταυτιζόταν με το «δανεισμό» και την εκμετάλλευση της αδυναμίας του δανειζομένου.

Για να γίνει κατανοητή η διαπλοκή εκκλησίας και τραπεζιτικού τομέα στο ευρύτερο της πλαίσιο, θα πρέπει να κάποιος δει ότι οι ρίζες του τραπεζιτικού συστήματος, ιστορικά, πάνε πίσω στο νοικίασμα των φορών στους φοροσυλλέκτες [πολλοί από τους οποίους είχαν άμεση σχέση με πτέρυγες της εκκλησίας] τον 18ο αιώνα και στους τοκογλύφους του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα.  

Η σύνδεση, λοιπόν, του περίγυρου της εκκλησίας, ως διαχρονικής δομής, με τη ανάπτυξη του τραπεζιτικού συστήματος, δεν είναι τυχαία. Και σε αυτό το πλαίσιο, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι μια μερίδα της κυπριακής αστικής τάξης αναπτύχθηκε γύρω από την εκκλησία και αυτό, ίσως, να εξηγεί το παράδοξο, το οποίο παρατηρήθηκε από μερικούς κοινωνικούς επιστήμονες, όπως ο Μ. Ατταλίδης- την αδυναμία της ντόπιας αστικής τάξης να αυτονομηθεί από την εκκλησία.

Όταν ήρθαν στην Κύπρο, οι Βρετανοί η κατάσταση στον αγροτικό τομέα στον οποίο ζούσε η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού, βρισκόταν σε μια άτυπη ισορροπία: οι αγρότες εξαρτιόνταν από τους δανειστές/τοκογλύφους, οι οποίοι ήταν συχνά και οι έμποροι, οι οποίοι αγόραζαν την παραγωγή, αλλά το οθωμανικό δίκαιο προστάτευε την ιδιοκτησία και τιμωρούσε με φυλάκιση τον χρεώστη, αντί να κατάσχεται γη - και έτσι οι τοκογλύφοι δεν μπορούσαν  εύκολα να οικειοποιηθούν την μικρό-ιδιοκτησία των αγροτών. 

Οι Βρετανοί άλλαξαν το σύστημα, επιτρέποντας την κατάσχεση ιδιοκτησίας με βάση τα καθυστερημένα δάνεια η οφειλές, και την δεκαετία του 1880, άρχισε μια διαμάχη για το ποιοί θα είχαν την προτεραιότητα στην κατάσχεση της ιδιοκτησίας των αγροτών που διατηρούσαν χρέη - οι φοροσυλλέκτες ή οι τοκογλύφοι. Όπως είχε παρατηρήσει ο Cobham, ένας βρετανός αξιωματούχος: «Ο φοροεισπράκτορας είναι ένας, οι τοκογλύφοι είναι πλήθος». Κατατέθηκε, μάλιστα, τότε και εισήγηση νόμου από κάποιο κ. Ν. Ρώσσο, μέλος του Νομοθετικού Συμβουλίου, για να προστατευθούν οι αγρότες από τις κατασχέσεις των φοροεισπρακτόρων - βολικά βέβαια στην νομοθεσία δεν αναφέρονταν οι τοκογλύφοι. Ο στόχος ήταν η μετατόπιση της έμφασης, έτσι ώστε να μπορούν να κατάσχουν την περιουσία μόνο οι τοκογλύφοι. Ήταν η πρώτη, ίσως, εμφάνιση της διαπλοκής του πρώιμου τραπεζιτικού τομέα των τοκογλύφων με τους πολιτικούς της εποχής.

Σε εκείνο το κλίμα, και καθώς οι βρετανοί φαίνεται ότι προσπαθούσαν να εξορθολογήσουν το σύστημα των δανείων και των χρεών, άρχισε η ανάπτυξη των τοπικών τραπεζών - με αρκετούς να ισχυρίζονται ότι οι πρωταγωνιστές της ίδρυσης τους ήταν τοκογλύφοι, οι οποίοι προσπαθούσαν να οργανώσουν τις δραστηριότητες τους σε ένα νέο πλαίσιο μέσα στο νέο θεσμικό σκηνικό το οποίο προωθούσαν οι βρετανοί. Και κάπου εδώ αρχίζει και η διαπλοκή των τραπεζιτών με τους δικηγόρους, οι οποίοι μαζί με την πολιτική ελίτ δημιούργησαν ένα πανίσχυρο λόμπι συμφερόντων και διαπλοκής.

Οι δικηγόροι, οι πολιτικοί και η συλλογή των δανείων πίσω από τις τράπεζες: εθνικοφροσύνη με το αζημίωτο

Μερικοί από τους συγγενείς του Σωφρόνιου, όπως ο Θεοφάνης Θεοδότου (αδελφός του Αντώνη Θεοδότου της Τράπεζας Κύπρου, ο οποίος άνηκε επίσης στην ίδια παράταξη ως πολιτικός) συγκαταλεγόταν ανάμεσα στους πιο γνωστούς εκφραστές των αδιάλλακτων εθνικιστών στις τότε διαμάχες με τους παραδοσιακούς διαλλακτικούς. Ο ίδιος ο Σωφρόνιος εθεωρείτο, μάλλον, υποστηρικτής και εκφραστής των διαλλακτικών στις τότε αντιπαραθέσεις με την αποικιακή διοίκηση, αλλά και γύρω από ευρύτερα πολιτικά και πολιτισμικά ζήτημα, τα οποία κορυφώθηκαν μετά τον θάνατο του, στο Αρχιεπισκοπικό του 1900-1910. Αν και πολιτικά οι οικογένειες είχαν κάποιες διαφοροποιήσεις, δεν φαίνεται να υπήρχαν διαφοροποιήσεις στα οικονομικά και στην αλληλοδιασταύρωση θέσεων, οι οποίες έλεγχαν την θεσμική και οικονομική ζωή.

Ο Θ. Θεοδότου παντρεύτηκε την Στυλιανή Χ. Σεβέρη  - φτιάχνοντας μια ευρύτερη συμμαχία των οικογενειών της Λευκωσιάτικης ελίτ - και η κόρη τους Λούλλα παντρεύτηκε τον Αντώνη Τριανταφυλλίδη, δημιουργώντας την ιστορική σύνδεση, η οποία οδηγεί στην νευραλγική, για το σημερινό νομικό, δικηγορικό και τραπεζιτικό τομέα,  οικογένεια Τριανταφυλλίδη,  η οποία με την σειρά της έχει τις δικές της σχέσεις με την οικογένεια Πολυβίου, όπως θα δούμε.

Ας δούμε σύντομα την πολιτική καριέρα αυτών των οικογενειών. Ο Θεοδότου ήταν από τους ηγέτες των εθνικιστών αδιάλλακτων, αλλά φυσικά είχε και αρμονικές σχέσεις με την βρετανική αποικιοκρατία στα παρασκήνια, πίσω από τις δημόσιες ρητορικές. Έτσι και αλλιώς, όπως παρατήρησε ο Γ. Γιωργαλλίδης στην μελέτη του για την περίοδο 1880-1920, ένα από τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά της περιόδου ήταν  ακριβώς η ταύτιση της ντόπιας οικονομικής και πολιτικής ελίτ με του Βρετανούς. Το 1901 λ.χ. ο Θεοδότου, ηγέτης κατά τα αλλά των αδιάλλακτων ενωτικών εθνικιστών, δήλωσε, όταν πέθανε η βασίλισσα Βικτόρια ότι οι «Κύπριοι Έλληνες» όφειλαν «φόρο ευγνωμοσύνης» προς τον «φιλελεύθερο Αγγλικό λαό» και ολοκλήρωσε λέγοντας:  «αγαπωμεν κα τιμωμεν τους ηγετας εν πολιτισμω και την ελευθεριαν των λαων, του Αγγλους.»

Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτής της διπλής ζωής των αδιάλλακτων ήταν ο Ν. Πασχάλη, ο οποίος από ηγέτης της αποχής στο όνομα της Ένωσης, βρέθηκε «προσωρινός γενικός εισαγγελέας» της αποικιακής διοίκησης όταν απέτυχε να επανεκλεγεί.

Ο γαμπρός του Θ. Θεοδότου, ο Α. Τριανταφυλλίδης, ο οποίος ήταν ήδη γνωστός δικηγόρος εξελέγη μέλος του Νομοθετικού Συμβουλίου το 1930, κάνοντας μια εκστρατεία με εθνικιστικούς τόνους, ενώ ήταν στενός φίλος του κυβερνήτη Στορς και μάλιστα ο καλύτερος αντίπαλος του στο σκάκι. Εθνικιστής στα καφενεία και φιλο-άγγλος στα σαλόνια ήταν η συνταγή για την ελίτ. Η εκλογή του Τριανταφυλλίδη, τελικά, ακυρώθηκε λόγω μαρτυριών για δωροδοκία, αλλά είχε ήδη διοριστεί στο Εκτελεστικό Συμβούλιο από τον Στορς.

Και φυσικά, αυτή η ελίτ έλεγχε ήδη, όχι μόνο της πολιτική εκπροσώπηση, αλλά και την οικονομική.  Ένας Βρετανός αξιωματούχος, ο Νίκολσον περιέγραψε ως ακολούθως την  κατάσταση των ελληνοκύπριων μελών του Νομοθετικού Συμβουλίου πριν τις εκλογές του 1930 [ο όρος δανειστές/money lenders αναφέρεται στους τοκογλύφους της εποχής]:

« Οκτώ είναι δικηγόροι, τρεις από τους οποίους είναι κορυφαίοι δανειστές, ένας είναι μεγαλοϊδιοκτήτης γης και τοκογλύφος, ενας επίσκοπος-δηλαδή αντιπροσωπεύει τον μεγαλύτερο οργανισμό ιδιοκτησίας γης-..δυο από τους οκτω δικηγόρους είναι έκδοτες εφημερίδων και με εξαίρεση τον μόνο αγρότη Βουλευτή όλοι οι άλλοι έχουν στην διάθεση τους 1, η 2 τοπικές εφημερίδες.» 

Και πρόσθεσε, ο Νίκολσον για το σύστημα της Διαπλοκής τότε, το οποίο οδήγησε στην κοινωνική δυσφορία και τις κοινωνικές μεταμορφώσεις των επόμενων δυο δεκαετιών:

«Τα χρέη των αγροτών και η συνακόλουθη δυνατότητα των δανειστών, σε συνεργασία με την Ορθόδοξη Εκκλησία, τους διευθυντές των σχολείων και τους δικηγόρους, να ελέγχουν τον ψήφο και να διασφαλίζουν την επανεκλογή αντιπρόσωπων αυτών των ομάδων στο Νομοθετικό Συμβούλιο..»

Για να πάρει κάποιος μια εικόνα της διαπλοκής των λίγων οικογενειών που έλεγχαν την κατάσταση τότε, αξίζει να δει ότι τουλάχιστον τρεις από τους εκλεγέντες βουλευτές του 1930 ήταν συγγενείς και σχετίζονταν με την τράπεζα Κύπρου: Θ. Θεοδότου [πεθερός του Α. Τριανταφυλλίδη και αδελφός του πρώτου προέδρου της Τράπεζας Κύπρου],

Δ. Σεβερης [δικηγόρος, μεγαλέμπορας και κτηματίας, επίσης ιδρυτικό μέλος της Τράπεζας Κύπρου και πρόεδρος της από το 1926 μέχρι το 1955, αδελφός της γυναίκας του Θεοδότου],

Α. Τριανταφυλλίδης [ο νέος δικηγόρος της οικογένειας Θεοδότου-Τριανταφυλλίδη και ο ανερχόμενος πολιτικός της αστέρας, δικηγόρος επίσης].

Η γενική δυσφορία με τους τοκογλύφους την δεκαετία του 1920, οδήγησε και σε εσωτερικές διαμάχες την ελίτ: έτσι η εφημερίδα «Κυπριακός Φυλάξ» το 1924 εξαπέλυσε επίθεση εναντίον του Θεοδότου για την ενασχόληση του με τα «θέλγητρα του Πικαντίλυ» [μια παραπομπή σε ερωτικές του περιπέτειες εκτός Κύπρου] όταν πήγαινε στο Λονδίνο, αλλά και για το ότι χρησιμοποιούσε αυτοκίνητο, το οποίο του παραχωρήθηκε για πολιτικούς λόγους, «για την εκτέλεση ενταλμάτων των πελατών του δικηγορικού του γραφείου παίρνοντας μαζί του και τον μουτηρην δηλαδή τον δικαστικόν κλητήρα». Ήταν μια σαφής αναφορά στις δημοπρασίες, τις οποίες έκαναν τότε οι τοκογλύφοι όπως και η διπλή παραπομπή των λέξεων «εθέρισες, αλώνισες και αποθήκευσες» στην κατάληξη του κειμένου για την πολιτική του σχέση με τον Καταλανό.

Αξίζει, εδώ, αναφορά και σε ένα άλλο επιφανή δικηγόρο της εποχής τον κ. Γ. Χρυσαφίνη, γιο του Νικολάου Χρυσαφίνη και της Ευθαλίας Παπαδοπούλου,  ο οποίος διορίστηκε και μέλος του αποικιακού Εκτελεστικού Συμβουλίου και του Συμβουλευτικού Σώματος της αποικίας. Ο κ. Χρυσαφίνης εκτός από μεγαλοδικηγόρος και μεγαλοπαράγοντας της αποικιακής διοίκησης με προσβάσεις στο χώρο της Δεξιάς, ήταν και αντιπρόεδρος της Τράπεζας Κύπρου από το 1936.

Οι απόγονοι και η διαπλοκή δικηγόρων, οικογενειών και τραπεζιτών

Ο Α. Τριανταφυλλίδης δολοφονήθηκε το 1934. Για την δολοφονία του υπάρχουν διάφορες εκδοχές: μια εκδοχή θεωρεί ότι είχε πολιτικά αίτια, ότι δηλαδή δολοφονήθηκε γιατί ήταν υποστηρικτής κάποιας μορφής συνταγματικής λύσης την τότε περίοδο. Είναι δύσκολο να τεκμηριωθεί κάτι τέτοιο, αλλά ακούστηκε. Η άλλη εκδοχή, η οποία ακούγεται πιο έντονα, συνδέεται με ζητήματα είτε της προσωπικής ζωής,  είτε με την δικηγορική του καριέρα - φημολογείται ότι η δολοφονία οργανώθηκε από τις φυλακές. Ο Τριανταφυλλίδης, απόγονος μιας κομβικής διασταύρωσης πολιτικών, εκκλησιαστικών και οικονομικών παραγόντων, άφησε ως κληρονόμους τρεις γιους .

Η επιτυχία τους είναι ενδιαφέρουσα - και όχι τυχαία:

Σόλων Τριανταφυλλίδης:  Πρόεδρος Δ.Σ. Τράπεζας Κύπρου 1988- 2005

Μιχαλάκης Τριανταφυλλίδης:  Πρόεδρος Ανωτάτου δικαστηρίου - Γενικός εισαγγελέας. 

Άντης Τριανταφυλλίδης:  Μεγαλοδικηγόρος - εμπλεκόμενος πρόσφατα στο σκάνδαλο  Τσοχατζόπουλου, ως ο υπεύθυνος του δικηγορικού γραφείου, μέσω του οποίου έγιναν οι έγγραφες εταιρειών [όπως η Torcaso] για μεταφορά των μιζών.

Και η επόμενη γενιά της οικογένειας δεν τα πάει και άσχημα: Ο Κρις Τριανταφυλλίδης, μεγαλοδικηγορος, ο οποίος ανηκει στα ηγετικα στελέχη του ΔΗΣΥ,  διετέλεσε πρόεδρος του Αποελ και η  Στέλλα Κυριακίδου, βουλευτής ΔΗΣΥ, είναι παιδιά του Μιχαλάκη Τριανταφυλλίδη.

Η Οικογένεια Τριανταφυλλίδη έχει, επίσης, ολοκληρώσει τη συνεργασία της με το δικηγορικό γραφείο Χρυσαφίνη: Όταν ο Κοκής Πολυβίου παντρεύτηκε την κόρη του Χρυσαφίνη, το δικηγορικό του γραφείο, το οποίο αντιπροσώπευε την Τράπεζα  Κύπρου διαχρονικά, διευρύνθηκε. Ο Πόλυς Πολυβίου, γιος του Κοκή και εγγονός του Χρυσαφίνη, παντρεύτηκε με τη σειρά του την κόρη του Σόλωνα Τριανταφυλλίδη, ο οποίος ήταν μέλος του Δ.Σ. της Τράπεζας Κύπρου από το 1962 και Πρόεδρος της την περίοδο 1988-2005.

Όμως, η αλληλοκάλυψη των οικογενειών με έμφαση στους δικηγόρους και στους τραπεζίτες είναι ακόμα πιο έντονη, αν δει κάποιος το διοικητικό συμβούλιο της Τράπεζας Κύπρου, την περιοδο του σκανδαλου με τη διπλή ιδιότητα του Πολυβίου στην Τράπεζα Κύπρου. Μαζί με τις οικογένειες που αντλούν την καταγωγή τους από την εποχή του Σωφρόνιου, υπάρχουν και εκπρόσωποι της άλλης μεγάλης οικογένειας δικηγορών και τραπεζιτών - της οικογένειας Λεβέντη μέρος της οποίας είναι και η οικογένεια Τ. Παπαδόπουλου, μετά από τον γάμο με την κ. Φωτεινή. Δύο από τα μέλη του τότε συμβουλίου, οι κ. Δαυίδ και Λεβέντης, ήταν μέλη του άλλου οικογενειακού κυκλώματος της οικονομικής και δικηγορική-πολιτικής ελίτ.

Πηγή

ΤΑΞΙΚΑ ΝΕΑ

Εβδομήντα έξι άνθρωποι σκοτώθηκαν σε όλο τον κόσμο το 2011, εξαιτίας των συνδικαλιστικών δραστηριοτήτων τους, σύμφωνα με την έκθεση της Διεθνούς Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας (ΔΣΣ). Την ίδια ώρα, πολλοί ήταν αυτοί που προπηλακίστηκαν, συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν, όχι για να κατακτήσουν και να αυξήσουν τα εργασιακά δικαιώματά τους, όπως θα θεωρείτο λογικό τον 21ο αιώνα, αλλά απλώς για να τα διαφυλάξουν και να τα διατηρήσουν.

Οι εργαζόμενοι δεν πρόκειται να επηρεαστούν από τυχόν μέτρα που θα ληφθούν από την κυβέρνηση για να μειωθεί η απόκλιση από τους δέικτες, δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Αυτό βέβαια είναι θετικό, αλλά αυτά που δεν λέει ,ίσως να είναι εξίσου σημαντικά. Τί θα γίνει με την ΑΤΑ που δέχεται πλέον αφόρητες πιέσεις; Και ποιοί θα πληρώσουν τελικά, αφού δεν υπάρχει ρητή αναφορά και ορατή προοπτική φορολόγησης του πλούτου; 

- Κοινός παρονομαστής των επιτυχιών της Κύπρου διαχρονικά ήταν και πρέπει να συνεχίσει να είναι η μικτή οικονομία και ο συνδυασμός των συμφερόντων τάξεων και ομάδων του λαού, δήλωσε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ Νίκος Κατσουρίδης. Το ΑΚΕΛ εισηγήθηκε τη φορολόγηση του πλούτου, αλλά το θέμα παραμένει σε εκκρεμότητα, συμπλήρωσε, εξηγώντας ότι "τα μέτρα και οι πολιτικές πρέπει να στηρίζονται στην κοινά αποδεκτή αρχή - αρχή της αναλογικότητας όπως εκφράζεται και μέσα από το Σύνταγμα - ότι ο καθένας συμβάλλει στην αντιμετώπιση των κρίσεων ανάλογα με τις δυνατότητες του". Από τα ανταγωνιστικά συμφέροντα κεφαλαίου και εργασίας, και την ταξική πάλη της Μαρξιστικής θεωρίας στο συνδυασμό των συμφερόντων τάξεων και ομάδων λαού. Και από την καπιταλιστική κρίση, ως ευκαιρία για απολλοτριώσεις, κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και εργατική εξουσία της Λενινιστικής πρακτικής, στην αναζήτηση συναίνεσης από το κεφάλαιο για να πληρώσει και αυτό κάτι για την κρίση του. Και αυτό, από τον Κατσουρίδη που εμφανίστηκε εσχάτως και ως ο εκφραστής μιας αριστερής οπτικής εντός του ΑΚΕΛ....

Πηγή