Μαζική διαμαρτυρία ξένων εργατών-φοιτητών στην Κύπρο

Μία από τις πιο μαζικές εργατικές πορείες στην ιστορία της Κύπρου σημειώθηκε στη Λευκωσία χτες Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου. Περίπου 1500 ξένοι φοιτητές εργάτες συγκεντρώθηκαν στην Πλατεία Ελευθερίας και πορεύτηκαν προς τα Υπουργεία Εσωτερικών και Δικαιοσύνης.

Διαμαρτύρονται για τους περιορισμούς που τους επιβάλλονται στους τομείς «επιτρεπόμενης απασχόλησης» και στην άρνηση των  εργοδοτών και του υπουργείου εργασίας να τους παραχωρούνται τα απαραίτητα έγγραφα προκειμένου να εργάζονται «νόμιμα» με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν συχνές αστυνομικές διώξεις. Πολλές φορές οι διώξεις αυτές μετατρέπονται σε απελάσεις.

Στην Κύπρο λειτουργεί με την ανοχή του κράτους μια αισχρή βιομηχανία εκμετάλλευσης ξένων φοιτητών από την οποία θησαυρίζουν αρκετοί ιδιοκτήτες «μαϊμού» κολλεγίων. Όσο παράξενο και αν ακούγεται, σε αυτό το μικρό κράτος λειτουργούν 28-30 μικρά ιδιωτικά τριτοβάθμια ιδρύματα, τα περισσότερα από τα οποία έχουν μόνο ξένους φοιτητές. 

Κάποια από αυτά προσφέρουν μόνο έναν ή δύο κλάδους σπουδών γραμμένους στο Υπουργείο Παιδείας και έχουν μερικές εκατοντάδες φοιτητές, κυρίως από ασιατικές χώρες του Τρίτου Κόσμου. Με δίδακτρα περίπου 4 χιλιάδες ευρώ το χρόνο, τα εκπαιδευτήρια αυτά προσελκύουν συνήθως αλλοδαπούς, που επιδιώκουν περισσότερο να εργαστούν και λιγότερο να σπουδάσουν. Τα δίδακτρα που καταβάλλουν στο κολλέγιο θεωρούνται ως το αντίτιμο που πρέπει να πληρώσουν στον «μεσάζοντα» για να μείνουν στην Κύπρο. 

Η λειτουργία αυτών των ιδιωτικών τριτοβάθμιων ιδρυμάτων είναι ανεξέλεγκτη. Πολλά από αυτά δεν έχουν καν γραμμένους ή αναγνωρισμένους κλάδους σπουδών από το υπουργείο. Δουλεύουν με 3-4 καθηγητές, δεν έχουν υποδομή, βιβλιοθήκες ή σοβαρά έξοδα, και όμως έχουν εκατοντάδες φοιτητές και βγάζουν πολλά χρήματα.

Έτσι έχει δημιουργηθεί μια αλυσίδα σκληρής εκμετάλλευσης που αγγίζει τα όρια του ανθρωπίνου τράφικινγκ για τους νέους από το Πακιστάν, την Μπαγκλαντές, το Νεπάλ κλπ. Σχεδόν όλοι τους έρχονται ως φοιτητές, αλλά στην πραγματικότητα επιδιώκουν να εργαστούν προσδοκώντας μάταια μια καλύτερη ζωή για τους ίδιους και την οικογένειά τους.

Προέρχονται από χώρες που ο καπιταλισμός κατέστρεψε τις οικονομίες τους, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός τους που βρίσκεται σε κατάσταση εξαθλίωσης να αναγκάζεται να αναζητήσει εργασία και επιβίωση κάπου αλλού, για να στηρίξουν την οικογένειά τους. Οι ιδιοκτήτες των κολλεγίων (ή έμποροι ανθρώπινων ψυχών) λειτουργούν αρκετά πρακτορεία προσέλκυσης φοιτητών στις χώρες αυτές. Σκοπός τους είναι να παραπληροφορούν τους νέους των χωρών αυτών λέγοντας τους ότι μπορούν νόμιμα να εργάζονται στην Κύπρο κατά την διάρκεια του εξαμήνου φοίτησης. 

Η πραγματικότητα είναι άλλη, καθότι η κυπριακή νομοθεσία ορίζει ότι τα άτομα που έχουν λάβει φοιτητική βίζα δεν μπορούν να υπερβαίνουν τις 30 ώρες μηνιαίως! Για το λόγο αυτό πολλοί από αυτούς πηγαίνουν στο μάθημα τους, ενώ προηγουμένως είχαν περάσει τη νύχτα τους κρατούμενοι σε ένα τοπικό αστυνομικό τμήμα της περιοχής, επειδή εργάζονταν σε κάποιον λαθροεργοδότη.

Όπως ήταν αναμενόμενο αυτή η κατάσταση με την πάροδο του χρόνου τους συσπείρωσε, με αποτέλεσμα οι εργάτες-φοιτητές να οργανωθούν και να κηρύξουν γενική απεργία και αποχή από τα μαθήματα τους για τις 6/12 στην Κύπρο. Την ημέρα εκείνη ο ιδιωτικός τομέας που βασίζεται ως επί το πλείστον σε επισφαλής εργαζόμενους (οικοδομές, βενζινάδικα, ταχυεδεσματοπωλεία κλπ) παρέλυσε. 

Όλες οι μεταναστευτικές οργανώσεις είχαν δηλώσει επίσημα την στήριξη τους και παρότρυναν όλα τα μέλη τους να παρευρεθούν στον τόπο συγκέντρωσης στην παλιά πόλη της Λευκωσίας. Την ημέρα εκείνη μοιράστηκαν φυλλάδια στη γλώσσα τους, τα οποία είχαν φροντίσει να τα μεταφράσουν στα ελληνικά και στα αγγλικά, προκειμένου να κάνουν γνωστό τον αγώνα τους σε όλη την κυπριακή κοινωνία. Το περιεχόμενο των φυλλαδίων προτρέπει τους εργάτες-φοιτητές να οργανώσουν μία γενικά απεργία μακράς διαρκείας λίγο πριν τις γιορτές. Αν πετύχουν τον στόχο τους θα καταφέρουν να σπάσουν όλον αυτό τον μηχανισμό που τροφοδοτεί τον παρασιτικό ιδιωτικό τομέα της Κύπρου με φθηνή εργατική δύναμη, και παράλληλα θησαυρίζει ορισμένα κυπριακά «επιχειρηματικά μυαλά».