Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Christine Buchholz: Το «Όχι» μου στη βουλή, είναι ένα «Ναι» στην αντίσταση


Δήλωση της Christine Buchholz, βουλευτή του Κόμματος της Αριστεράς και μέλος της τάσης Marx 21.  
Μόνο η αλληλεγγύη στην αντίσταση μπορεί να ανατρέψει τα διατάγματα

Σήμερα καταψηφίζω το νομοσχέδιο της γερμανικής κυβέρνησης με τον παραπλανητικό τίτλο «Οικονομική βοήθεια για την Ελληνική Δημοκρατία». Με αυτό προσπαθεί να μας πείσει, ότι θέλει τάχα να βοηθήσει τους Έλληνες. Αυτό είναι ένα ψέμα. Ούτε ένα σεντ από τα 130 δισεκατομύρια ευρώ του σχεδίου θα πάει στον ελληνικό λαό. Το ελληνικό κράτος θα πάρει τα λεφτά, για να ξεπληρώσει τα χρέη του στις γερμανικές, γαλλικές και ελληνικές τράπεζες. Η δήθεν βοήθεια δε δίνεται στον ελληνικό λαό, αλλά στις ευρωπαϊκές τράπεζες.

Καταψηφίζω σήμερα, επειδή δε θέλω να επιβραβευθούν αυτοί που ευθύνονται για την κρίση. Και καταψηφίζω επείδη θα είναι οι Έλληνες εργαζόμενοι και οι φτωχοί που στο τέλος της ημέρας θα πρέπει να πληρώσουν τα σπασμένα άλλων. Κάθε ευρώ που δίνεται θα πρέπει να ξεπληρωθεί με εξαιρετικά ψηλούς τόκους. Θα κληθούν να πληρώσουν οι Έλληνες εργαζόμενοι που οι μισθοί τους έχουνε αγγίξει τα όρια της πείνας, που καθημερινά χάνουν τις δουλείες τους και που καταληστεύονται οι συντάξεις τους.

Καταψηφίζω γιατί είναι εμφανές, ότι αυτή η πολιτική μπορεί να εφαρμοστεί μόνο με διατάγματα από τα Έξω. Το δήθεν σχέδιο διάσωσης είναι στα αλήθεια ένα όπλο με το οποίο η Ελλάδα χάνει την κυριαρχία επί της δημοσιονομικής της πολιτικής. Η Τρόικα, αποτελούμενη από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την Κομισιόν και το ΔΝΤ καταστρέφει τη δημοκρατία για τη διεξαγωγή ενός ανελέητου οικονομικού πολέμου εναντίον της ελληνικής εργατικής τάξης.

Και στη Γερμανία οι εργαζόμενοι πληρώνουν για αυτή την πολιτική. Είναι τα δικά τους λεφτά που θα πάνε στα σχέδια διάσωσης των τραπεζών. Για να μας παραπλανήσουν μας παρουσιάζουν τους Έλληνες εργαζόμενους σαν τους ενόχους. Όχι, οι Έλληνες εργαζόμενοι δεν είναι «τεμπέληδες». Ούτε ζούσαν «πάνω από τις ανάγκες τους». Καταψηφίζω γιατί αρνούμαι να λάβω μέρος σε αυτό το παιγνίδι που στρέφει τον ένα Ευρωπαίο εργαζόμενο ενάντια στον άλλο.

Χρειαζόμαστε κατώτατους μισθούς σε ένα πανευρωπαϊκό επίπεδο. Χρειαζόμαστε την εδώ και τώρα εθνικοποίηση των τραπεζών. Η δράση των χρηματιστηριακών αγορών πρέπει να περιοριστεί. Μόνο έτσι μπορεί να σταματήσει η καιροσκοπική χρεωκοπεία ολόκληρων κρατών.

Το «Όχι» μου στη Βουλή είναι συνάμα ένα «Ναι» στην αντίσταση. Υποστηρίζω τις απεργίες των ελληνικών συντεχνιών ενάντια στις περικοπές της Τρόικας. Και υποστηρίζω επίσης τις προγραμματιζόμενες κινητοποιήσεις στο τραπεζικό κέντρο της Φρανκφούρτης τον επόμενο Μάιο. Μόνο η αλληλεγγύη στην αντίσταση μπορεί να ανατρέψει τα διατάγματα και τις περικοπές της άρχουσας τάξης.


Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

Δρέσδη: Αντιφασιστική νίκη!


Σε μια νίκη ιστορικών διαστάσεων του αντιφασιστικού κινήματος στην Γερμανία εξελίχθηκε η αντιναζιστική κινητοποίηση στις 18 Φλεβάρη στην Δρέσδη. Περισσότεροι από 10.000 διαδηλωτές κατάφεραν να ματαιώσουν την παραδοσιακή συγκέντρωση νεοναζί και να φωνάξουν ένα δυνατό όχι στην καταστολή του αντιφασιστικού κινήματος από το κράτος.

Εδώ και 12 χρόνια νεοναζιστικές οργανώσεις χρησιμοποιούσαν την επέτειο του βομβαρδισμού της Δρέσδης κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο σαν αφορμή για να πραγματοποιήσουν συγκεντρώσεις μίσους στο κέντρο της πόλης, που συχνά συμπεριλάμβαναν επιθέσεις σε μετανάστες και αριστερές οργανώσεις. 
Εξαιτίας της αδιαφορίας της επίσημης πολιτικής σκηνής, αλλά και της ανεπαρκούς τακτικής της άμεσης αντιπαράθεσης με τους νεοναζί των διαφόρων ομάδων του αυτονόμου χώρου, επιτράπηκε η ετήσια διαδήλωση τους στην Δρέσδη να λάβει ανησυχητικές διαστάσεις και να αποτελεί την μεγαλύτερη φασιστική συγκέντρωση στην Ευρώπη, η οποία το 2009 συγκέντρωσε σχεδόν 7.000 νεοναζί.

Ως απάντηση σε αυτήν την απειλή συγκροτήθηκε το 2010 μια πλατιά αντιφασιστική ένωση που συμπεριλάμβανε συνδικάτα, αριστερές οργανώσεις και κινήσεις πολιτών η οποία οργάνωσε την καμπάνια για να μπλοκάρει την προέλαση των νεοναζί μέσα από την πόλη της Δρέσδης. Το πρώτο νέο χαρακτηριστικό αυτής της πρωτοβουλίας που οδήγησε στην επιτυχία ήταν ότι περιλάμβανε το μεγαλύτερο δυνατό ευρύ φάσμα οργανώσεων που ήτανε πρόθυμες να δράσουν κινηματικά.

Μαζικό μπλοκάρισμα

Το δεύτερο ήτανε ότι έθεσε σαν ρεαλιστικό στόχο, μακριά από συμβολικές δράσεις, το να μπλοκάρει και να μην επιτρέψει διαδηλώσεις μίσους μέσα από την μαζικότητα και την πολυσυλλεκτικότητα, ακόμα και αν θα έπρεπε να αντιμετωπίσει την καταστολή του κράτους. Πάνω σε αυτήν την τακτική βασίστηκε το 2010 και το 2011 η επιτυχία των αντιφασιστών, όταν ματαιώθηκαν τα σχεδία των νεοναζί να διαδηλώσουν μέσα από το κέντρο της πόλης, έμειναν περικυκλωμένοι και είδανε τα νούμερα των συμμετεχόντων τους να πέφτουν κατακόρυφα.

Την φετινή χρονιά και μέσα από τις μεγάλες διαστάσεις που συνέχιζε να παίρνει η αντιφασιστική καμπάνια για την Δρέσδη, οι νεοναζί αρκέστηκαν στο να κάνουν μια αριθμητικά μικρή συγκέντρωση στις 13 Φεβρουαρίου, την ώρα που και πάλι αντιφασίστες/στριες είχαν καταλάβει το κέντρο της πόλης. Στο ετήσιο ραντεβού τους, στις 18 Φλεβάρη οι νεοναζί αυτήν την φορά ματαίωσαν οποιουδήποτε τύπου κινητοποίηση και η μαζική αντιφασιστική διαδήλωση εξελίχθηκε σε μια γιορτή του αντιφασιστικού κινήματος που πέρασε μέσα από το σύνολο της πόλης της Δρέσδης και έκανε το σύνθημα «Δρέσδη ελεύθερη από ναζί» πραγματικότητα.

Όλα αυτά παρά τις πιέσεις του κράτους και των δικαστηρίων που όλα αυτά τα χρόνια προσπάθησαν να ποινικοποιήσουν την αντιφασιστική δράση. Λαμβάνοντας μέτρα όπως το να παρακολουθούν τα τηλέφωνα των συμμετεχόντων στις κινητοποιήσεις, συλλήψεις διαδηλωτών, αστυνομική καταστολή ακόμα και την άρση της βουλευτικής ασυλίας σε βουλευτές του Αριστερού Κόμματος (Die Linke) που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις. 
Το αντιφασιστικό κίνημα έδειξε συνέπεια στην δράση, νίκες και έφτιαξε νέες δομές που πλέον γεμίζουν τον κόσμο με αισιοδοξία ότι αφού τα κατάφερε στην Δρέσδη, θα τα καταφέρει και όπου ξαναχρειαστεί.


Εμείς να προσθέσουμε για τη κρατική καταστολή ότι οι αστυνομικοί χρησιμοποίησαν δακρυγόνα, εκτοξευτήρες νερού, σπρέι πιπεριού και γκλομπ για να διαλύσουν την αντιφασιστική διαδήλωση (πέρσι χρησιμοποίησαν και πλαστικές σφαίρες)! Αντιφασίστες πέταξαν πέτρες, μπουκάλια και πυροτεχνήματα σε αστυνομικούς.
Οι διαμαρτυρίες κόντρα στην ακροδεξιά πορεία ξεκίνησαν από την περασμένη εβδομάδα. Περίπου 17.000 αντιφασίστες σχημάτισαν ανθρώπινη αλυσίδα σε εκδήλωση διαμαρτυρίας.

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Στον Αέρα της Ελευθερίας. Για τους χαρταετούς στη Γάζα

Είναι αρκετά γνωστό, ότι στη λωρίδα της Γάζας και συνολικά την Παλαιστίνη, το πέταγμα των χαρταετών είναι μια από τις πιο δημοφιλείς δραστηριότητες. Μάλιστα το καλοκαίρι του 2009 σε παραλία της βόρειας Γάζας καταρρίφθηκε το παγκόσμιο ρεκόρ για περισσότερους χαρταετούς στον αέρα. Παρακάτω θα δείτε μερικές φωτογραφίες και βίντεο αλλά και ένα μεταφρασμένο κείμενο που δίνει στο γεγονός την πραγματική, πολιτική διάσταση



 του Ramzy Baroud

Βλέποντας τους από απόσταση, οι χαρταετοί στη Γάζα, μπορεί να φαίνονται αρκετά συνηθισμένοι. Αλλά ενώ τα παιδιά από την Γάζα, είναι απλά παιδιά, οι χαρταετοί τους είναι δεν είναι πολύ συνηθισμένοι. Συχνά στολισμένοι με το κόκκινο, το μαύρο, το πράσινο και το άσπρο της Παλαιστινιακής σημαίας, οι χαρταετοί των παιδιών στη Γάζα είναι εκφάνσεις ανυπακοής, ελπίδας και λαχτάρας για ελευθερία.

Αυτό δεν είναι κλισέ. Οι άνθρωποι που ζουν μέσα στην καταπίεση αξιοποιούν κάθε ευκαιρία για να εκφράσουν ανυπακοή, ακόμα και μέσω τόσο συμβολικών τρόπων.

Έχοντας γεννηθεί και μεγαλώσει σε καταυλισμό προσφύγων στο Nuseirat, θυμάμαι τον πρώτο μου χαρταετό. Είχε και αυτός, όπως οι περισσότεροι, τα χρώματα της σημαίας. Ο χαρταετός ήταν δουλειά του μεγαλύτερου αδερφού μου, τώρα πετυχημένου νοσηλευτή στη West Bank. Υποχρεώθηκε από τις αδιάκοπες κραυγές μου, παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα μου. Αλλά γιατί ο πατέρας μου να διαφωνεί σε κάτι τόσο φαινομενικά αβλαβές. Απλό.

Ένα διαβόητο ισραηλινό στρατόπεδο και ένα κέντρο κράτησης είχε τοποθετηθεί στις παρυφές του καταυλισμού προσφύγων, μεταξύ Nuseirat και Buraij. Η βάση εξυπηρετούσε πολλαπλούς σκοπούς. Ήταν για να για στέλνει άμεσα στρατεύματα στον καταυλισμό με την πρώτη ένδειξη διαμαρτυρίας. Επιπλέον, προστάτευαν έναν κοντινό Εβραϊκό οικισμό. Τέλος, λειτουργούσε και σαν μια προσωρινή φυλακή όπου Παλαιστίνιοι ακτιβιστές βασανίζονταν πριν σταλούν στην κεντρική φυλακή της Γάζας ή χειρότερα στην Al- Nakab.

Το στρατόπεδο ωστόσο, σπάνια απολάμβανε στιγμές ειρήνης. Μαθητές και άλλοι πρόσφυγες από γειτονικούς καταυλισμούς προσέρχονταν στα Ισραηλινά στρατιωτικά εδάφη σχεδόν κάθε μέρα με διαδηλώσεις, κρατώντας σημαίες, πετώντας πέτρες και απαιτώντας την αποχώρηση των στρατιωτών. Φυσικά οι στρατιώτες δεν το δέχονταν και ο καταυλισμός μου πλήρωνε βαρύ τίμημα σε αίμα σε κάθε αντιπαράθεση.
Το καλοκαίρι, στην ανυπόφορη ζέστη και υγρασία της Γάζας, είχαμε δύο διαφυγές, να κολυμπάμε στη θάλασσα και να πετάμε χαρταετούς. Η πρώτη επιλογή είχε αποκλειστεί από τον Ισραηλινό στρατό με διάφορα προσχήματα. Κατά την Ιντιφάντα του 1987-1993, η θάλασσα έπεσε στην Ισραηλινή πολιορκία. Το σπίτι μου ήταν πολύ κοντά στην παραλία, κι όμως, περάσαμε πάνω από 7 χρόνια χωρίς να την επισκεφτούμε ούτε μια φορά.  Ούτε μια φορά. Και έτσι το πέταγμα του χαρταετού έγινε η πιο αγαπημένη απασχόληση.

Τα παιδιά στη Γάζα δεν αγοράζουν έτοιμους χαρταετούς. Δεν υπήρχε κάτι τέτοιο. Τους φτιάχνουν με τα χέρια τους και με απαράμιλλη δεξιοτεχνία. Για να είμαι πλήρως ειλικρινής, ήμουν απαίσιος στη δημιουργία χαρταετών, όπως είμαι και σε οτιδήποτε απαιτεί χειρονακτική δεξιότητα. Ο δημιουργός χαρταετών στην οικογένεια ήταν ο μεγαλύτερος αδερφός μου, ο Anwar. Η δεξιότητα του ήταν  εντυπωσιακή αλλά συνοδευόταν με πολλούς μπελάδες. Η πηγή τους βρισκόταν στο γεγονός ότι τα παιδιά έφτιαχναν χαρταετούς με τα χρώματα της σημαίας και άλλα σύμβολα της αντίστασης όπως τα αρχικά P.L.O. Συχνά τους πετούσαν έτσι ώστε να είναι ορατοί από το Ισραηλινό στρατόπεδο, και αν ο καιρός ήταν καλός, ακριβώς πάνω από αυτό. Οι πιο έξυπνοι από όσους πετούσαν αετούς ήταν αυτοί που κατάφερναν να ρίξουν τον αετό σε μια πρωτοφανή στιγμή θυσίας ακριβώς μέσα στο στρατόπεδο.
Κατά τα καλοκαίρια της εξέγερσης, θα υπήρχαν ντουζίνες από χαρταετούς, όλοι κόκκινοι, μαύροι, πράσινοι και άσπροι να ανεμίζουν πάνω από το Ισραηλινό στρατόπεδο και το προσωρινό κέντρο κράτησης. Οι στρατιώτες συχνά εξοργίζονταν και εισέβαλλαν στον καταυλισμό αναζητώντας τους στόχους τους: τα παιδιά με τους χαρταετούς.  Μπορούσαμε να προσδιορίσουμε την τοποθεσία της επιδρομής όταν όλοι οι χαρταετοί από μια συγκεκριμένη τοποθεσία, έπεφταν από τον ουρανό ταυτόχρονα.

Ένα απόγευμα, ήμουν καθισμένος στη σκάλα του σπιτιού μας στον καταυλισμό, ένα άσπρο  σπίτι από τσιμεντόλιθους, στολισμένο με πατριωτικά γκράφιτι. Ήταν ασφαλές να πετάω τον χαρταετό μου καθώς ο πατέρας μου ήταν  στο Ισραήλ, μαζί με δεκάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους που διεκδικούσαν έναν μισθό επιβίωσης κάτω από τις δυσκολότερες συνθήκες. Από το πουθενά, Ισραηλινά τζιπ εισέβαλλαν στο ανοιχτό χώρο, που χώριζε το σπίτι μου από το Νεκροταφείο Μαρτύρων. Παιδιά πανικόβλητα να τρέχουν. Παροξυσμός από δακρυγόνα. Χαρταετοί έπεφταν ολόγυρα σαν τραυματισμένοι αετοί. Κι εγώ ο ίδιος έτρεξα, σε κύκλους, χωρίς να αφήνω από τα χέρια μου τον χαρταετό μου.
Δεν ήταν γενναιότητα. Κάθε άλλο. Φοβόμουν σε ακατανόητο βαθμό. Αλλά μου πήρε μήνες για να έχω επιτέλους ένα χαρταετό, και όταν τελικά απέκτησα έναν, και μάλιστα έναν εκπληκτικά όμορφο, δεν ήμουν έτοιμος να τον αφήσω. Ένα τζιπ επιτάχυνε προς το μέρος μου ενώ τα χέρια μου έτρεμαν. «Εσύ, βλάκα», φώναξε ένας στρατιώτης από ένα μεγάφωνο. «Άσε το χαρταετό». Έτσι κι έκανα. Όταν ερωτήθηκα, ώρες αργότερα, γιατί έκλαιγα, είπα στα αδέρφια μου ότι τα μάτια ήταν ακόμα ενοχλημένα από τα δακρυγόνα. Αλλά ήταν ψέμα.

Ίσως να ήταν εξαιτίας αυτής της γλυκόπικρης ανάμνησης, που οι ειδήσεις για τα παιδιά στη Γάζα που στοχεύουν στο παγκόσμιο ρεκόρ με τους περισσότερους χαρταετούς να πετούν ταυτόχρονα στο ίδιο μέρος, μου κέντρισε την προσοχή. Ο John Ging, ο διευθυντής των επιχειρήσεων της υπηρεσίας Relief and Works των Ηνωμένων Εθνών, διαβεβαίωσε τους ρεπόρτερ, ότι τα 5.000 παιδιά που μαζεύτηκαν στην παραλία της βόρειας Γάζας, στις 30 του Ιούλη, πράγματι έσπασαν το ρεκόρ. Το προηγούμενο ρεκόρ ήταν στη Γερμανία το 2008, και αν ο νέος άθλος επαληθευτεί από τα βραβεία Guinness, τα παιδιά της Γάζας θα έχουν τη νίκη με “άριστα”. (Λογοπαίγνιο με τη φράση “flying colors”)
Οι αξιωματούχοι του ΟΗΕ στη Γάζα, οι δημοσιογράφοι των media και άλλοι είδαν το πέταγμα των χαρταετών σαν μια έκφραση αθωότητας σε μια στιγμή που η Γάζα ζει μια από τις δυσκολότερες εποχές: ασφυκτική πολιορκία, σφαγές, συλλογική ταπείνωση. Αλλά το μήνυμα δεν ήταν προφανώς, ούτε για χαρταετούς, ούτε για παγκόσμια ρεκόρ. Ήταν για τα παιδιά της Γάζας, στην πραγματικότητα, για τη Γάζα την ίδια, αυτό το μικροσκοπικό, κατεχόμενο, αλλά πάντα ατρόμητο, με αντοχή, περήφανο και με κάποιον τρόπο ακόμα γεμάτο ελπίδες, μέρος.
Όσο για μένα, ποτέ δεν έμαθα την τύχη του παλιού μου χαρταετού όταν τόσο απρόθυμα άφησα. Είχα σαν παρηγοριά τη σκέψη ότι μπορεί να έπεσε μέσα στο κέντρο κράτησης, αλλά δεν ήμουν ποτέ σίγουρος. Ήταν ο πρώτος μου χαρταετός, και δεν ζήτησα ποτέ για άλλον, παρ’ όλες τις επαναλαμβανόμενες προσφορές του μεγαλύτερου αδερφού μου.

Μετάφραση: Θάνος Ανδρίτσος






Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Λευκό Ρόδο: Φωνή αντίστασης στη ναζιστική Γερμανία

«Δε θα σωπάσουμε…
Είμαστε η συνείδησή σας…
Ποτέ δε θα κάνουμε ειρήνη μαζί σας»

Σόφι και Χανς Σολ, Κρίστοφ Πρόμπστ, Άλεξ Σμόρελ, Βίλι Γκραφ, Ίνγκε Σολ, Τράουτε Λάφρεντζ, Καταρίνα Σουέντεκοπφ, Λίζελοτ Μπερντλ, Φαλκ Χάρνακ και Κουρτ Χούμπερ. Ήταν οι άνθρωποι που θέλησαν να αντισταθούν στο ναζιστικό καθεστώς. Οι άνθρωποι που προσπάθησαν να αφυπνίσουν τη Γερμανία. Οι άνθρωποι που συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν γι’ αυτό. Οι άνθρωποι του «Λευκού Ρόδου».

Οι επισκέπτες στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου βλέπουν μία εικόνα που αρχικά φαντάζει παράδοξη. Αυτό που φαίνεται από μακριά σαν χαρτιά σκορπισμένα στο προαύλιο είναι στην πραγματικότητα κεραμικά πλακίδια. Πλακίδια που γράφουν τα ίδια συνθήματα που έγραφαν τα μέλη του «Λευκού Ρόδου» στις προκηρύξεις τους…

… «Ποιος από εμάς μπορεί να φανταστεί την ντροπή που θα πέσει επάνω μας και επάνω στα παιδιά μας όταν θα βγουν στο φως τα τρομερά εγκλήματα που ξεπερνούν την ανθρώπινη φαντασία;»

Πρόκειται για ένα φόρο τιμής στους φοιτητές που εκτελέστηκαν για τη συμμετοχή στην οργάνωση «Λευκό Ρόδο», μια βραχύβια διαμαρτυρία των φοιτητών κατά του Χίτλερ και του Τρίτου Ράιχ το 1942. Μέσα στο πανεπιστήμιο, οι ανάγλυφες προκηρύξεις αποτελούν ένα μικρό μνημείο καθημερινά διακοσμημένο με φρέσκα λουλούδια. Ένα μικρό μουσείο στο πανεπιστήμιο αφηγείται την ιστορία τους.

Η αντιστασιακή ομάδα «Λευκό Ρόδο» δημιουργήθηκε στο Μόναχο από φοιτητές του Πανεπιστημίου. Αφορμή για τη δημιουργία του το κήρυγμα του Αρχιεπισκόπου του Μίνστερ που καταδίκασε το 1941 την πολιτική ευθανασίας του Ναζιστικού καθεστώτος. Αφού έλαβαν την άδειά τα μέλη του «Λευκού Ρόδου» αποφάσισαν να τυπώσουν και να διαδώσουν το μήνυμα του στην πόλη. Αυτή ήταν η πρώτη πράξη αντίστασης της οργάνωσης.


Τα μέλη της ομάδας, τουλάχιστον εκατό φοιτητές – εκτός του ηγετικού πυρήνα – και ο καθηγητής φιλοσοφίας και μέντοράς τους Κουρτ Χούμπερ, επέλεξαν τον δρόμο της αντίστασης μέσω της αφύπνισης των συμπατριωτών τους. Φυλλάδια, προκηρύξεις και συνθήματα ήταν τα δικά τους όπλα. Με αυτά προσπαθούσαν να αφυπνίσουν το γερμανικό λαό προκειμένου να ορθώσει το ανάστημά του απέναντι στην εξουσία του Χίλτερ. Αν αυτό ακούγεται λίγο, πρέπει να επισημανθεί πως το Πανεπιστήμιο του Μονάχου αποτελούσε φρούριο των Ναζί του Χίλτερ, με τη ναζιστική νεολαία να είναι αρκετά ισχυρή στους κόλπους των φοιτητών. Σύμφωνα με όσα περιγράφει ο James Parsons, οι φοιτητές του Πανεπιστημίου προέβαιναν μαζικά στην καύση 
βιβλίων που οι Ναζί θεωρούσαν ακατάλληλα, ενώ η πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη είχε «στολιστεί» με ένα σύνθημα που απαγόρευε την είσοδο των Εβραίων…

«Μετά την κατάκτηση της Πολωνίας, 300.000 Εβραίοι δολοφονήθηκαν σ’ αυτή τη χώρα με τον πιο κτηνώδη τρόπο. Οι Γερμανοί κοιμούνται τον ηλίθιο ύπνο τους και ενθαρρύνουν τους φασίστες εγκληματίες» ήταν η απάντηση των μελών του «Λευκού Ρόδου».

Ως φοιτητές ιατρικής, τα μέλη της ομάδας που είχαν σταλεί στο μέτωπο, αντιμετώπισαν τη φρίκη. Με τα περιορισμένα μέσα που είχαν στη διάθεσή τους, αποφάσισαν να αναλάβουν δράση. Οι προκηρύξεις τυπώνονταν διπλές και με μεγάλη μυστικότητα. Προκειμένου να διατηρηθεί απόρρητο το χαρτί και το μελάνι αγοράζονταν σε μικρές ποσότητες και από πολλά καταστήματα. Οι προκηρύξεις δεν τυπωνόντουσαν μόνο στο Μόναχο. Τα μέλη ταξίδευαν και σε άλλες πόλεις προκειμένου να τις τυπώσουν, ώστε η κίνηση αν φαίνεται πιο διαδεδομένη και η μυστικότητα της ομάδας πιο προστατευμένη. Τουλάχιστον μέχρι τις 18 Φεβρουαρίου του 1943.

Στις 18 Φεβρουαρίου 1943, η Σόφι Σολ και ο αδερφός της Χανς Σολ, αποπειράθηκαν να μοιράσουν τη νέα προκήρυξη της οργάνωσης στο Πανεπιστήμιο τους. Ο φύλακας Γιάκομπ Σμιντ, μέλος του Ναζιστικού Κόμματος, ήταν εκείνος που ανακάλυψε ποιοι βρίσκονταν πίσω από την «παράνομη» δραστηριότητα. Ειδοποίησε τη Γκεστάπο. Τα δύο αδέρφια και ο Κρίστοφ Πρόμπστ οδηγήθηκαν στο Λαϊκό Δικαστήριο για μία δίκη που χαρακτηρίστηκε παρωδία, καθώς κράτησε μόλις λίγα λεπτά. Οι τρεις νέοι κατηγορήθηκαν για ανταρσία και καταδικάστηκαν σε θάνατο διά απαγχονισμού. Εκτελέστηκαν άμεσα στις 22 Φεβρουαρίου του 1943. Λίγες μέρες μετά συνελήφθησαν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας Σολ και 80 περίπου μέλη της οργάνωσης. Από αυτούς ο Άλεξ Σμόρελ και ο καθηγητής Χούμπερ εκτελέστηκαν διά απαγχονισμού στις 13 Ιουλίου του 1943 και ο Βίλι Γκραφ στις 12 Οκτωβρίου του ίδιου έτους. Οι υπόλοιποι φυλακίστηκαν.

 Η σύντομη δράση των μελών του «Λευκού Ρόδου» και η τραγική κατάληξή τους ίσως φάνηκε μάταια σε κάποιους. Η αντίσταση όμως δεν είναι πράξη μάταια… η τελευταία προκήρυξη της ομάδας – «Ένα γερμανικό φυλλάδιο – Το μανιφέστο των φοιτητών του Μονάχου» κυκλοφόρησε μετά την εκτέλεση του ηγετικού της πυρήνα, από τα μέλη που δεν φυλακίστηκαν. Λέγεται πως αργότερα, οι Σύμμαχοι τύπωσαν την προκήρυξη σε χιλιάδες αντίτυπα με τα οποία «βομβάρδισαν» από αέρος τις πόλεις της ναζιστικής Γερμανίας.


Πηγή tvxs.gr

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Για την προβοκάτσια των φασιστών της ΧΑ ενάντια στους εργαζόμενους στη Χαλυβουργία


του Παναγιώτη Μαυροειδή

Αγανάκτηση και οργή προκάλεσε στους εργαζόμενους το βίντεο που εμφανίζει εκπροσώπους της φασιστικής Χρυσής Αυγής να παριστάνουν τους αλληλέγγυους στους απεργούς της Χαλυβουργίας και να φωτογραφίζονται μάλιστα με τον πρόεδρο του σωματείου.

Σε κάθε πράγμα πρέπει να ξεχωρίζουμε τις  ειδήσεις από τις εντυπώσεις. Τις εντυπώσεις λοιπόν, τις έχασε το ΠΑΜΕ, που χρεώνεται την ανοχή στην παρουσία των φασιστών. Οι  ειδήσεις ωστόσο-και αυτές είναι πολλές - βρίσκονται στην Χρυσή Αυγή.

Η Χρυσή Αυγή: κατά των απεργών  και τοπικά και κεντρικά!

Η ΧΑ πήγε στη ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ  στις 17/2/12. Δηλαδή  110  περίπου μέρες  μετά από το ξεκίνημα της απεργίας των εργατών  στις 31/10/11, όταν η ιδιοκτησία προχώρησε σε απολύσεις 34 συναδέλφων τους, χωρίς ειδοποίηση, χωρίς αιτιολογία.

Τι στάση είχε η ΧΑ όλο αυτό το διάστημα;

Ήταν ξεκάθαρα ενάντια σε αυτό τον αγώνα, συκοφαντώντας το σωματείο και επιχειρώντας πρόστυχα να αντιπαραθέσει τους εργαζόμενους στο εργοστάσιο του Ασπροπύργου,  με αυτούς στο Βόλο.
Με ανακοίνωση της ο Πυρήνας Βόλου της ΧΑ,  στις 19/12/11, με τίτλο: Ελληνική Χαλυβουργία, η νέα Pirelli;*  υπεράσπιζε απόλυτα τον βιομήχανο Μάνεση και ξερνούσε προστυχιές κατά των εργαζομένων.

‘’Η πρόταση της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» προς τους εργαζομένους ήταν λογική υπό τις δύσκολες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην αγορά. Ασφαλώς, είναι απολύτως δυσάρεστο να μειώνονται οι αποδοχές των εργαζομένων, ωστόσο το περιορισμένο χρονικό διάστημα ισχύος του πενταώρου αποδεικνύει ότι η εργοδοσία δεν επιθυμεί να προβεί σε απολύσεις, εν όψει μάλιστα της διαφαινόμενης εντός του 2012 επανέναρξης των έργων κατασκευής στις εθνικές οδούς, που πιθανότατα θα δώσει πρόσθετο αντικείμενο εργασιών στις Χαλυβουργίες’’.

Η έγκαιρη αποκάλυψη και καταδίκη του αντεργατικού ρόλου του φασιστικού εκτρώματος, τους προκάλεσε πραγματικό πανικό. Τους ανέτρεψε τα σχέδια και άρχιζαν να μαγειρεύουν νέες τακτικές. Συνδυασμούς κωλοτούμπας αλά Καρατζαφέρη, αλλά και ευκαιρίες για εκβιασμούς και εκφοβισμούς κατά των απεργών, όταν αυτοί θα ήταν πιο αδύνατοι.

Στις 11/1/2012 η ΧΑ σε νέα ανακοίνωση τους**, 20 ολόκληρες μετά θυμήθηκαν να διευκρινίσουν ότι:
‘’ η άποψη των συναγωνιστών μας του πυρήνα Βόλου για το θέμα της απεργίας των χαλυβουργών, κείμενο το οποίο εξέφραζε και την θέση της πλειοψηφίας των εργατών της συγκεκριμένης βιομηχανίας στον Βόλο και το οποίο δεν αποτελούσε την ΕΠΙΣΗΜΗ ΓΡΑΜΜΗ της Χρυσής Αυγής’’.

Και ποια ήταν λοιπόν η ‘’επίσημη θέση’’ των οπαδών του ναζισμού;
Πουθενά, μα πουθενά δεν εκφράζεται καμία συμπαράσταση στους απεργούς και καταδίκη του βιομήχανου Μάνεση που εν τω μεταξύ έχει κάνει και άλλες απολύσεις. Αντίθετα, το μόνο συγκεκριμένο που γράφει η ανακοίνωση είναι το εξής:
‘’Αυτοί που σπρώχνουν τα πράγματα στα άκρα, μη λογαριάζοντας ότι μπορούν να βρεθούν οι εργάτες χωρίς δουλειά, είναι το ΚΚΕ και οι αριστεριστές’’.

Δεν σπρώχνει λοιπόν τα πράγματα στα άκρα (και στην ανεργία, στη φτώχεια και την πείνα, λέμε εμείς) η εργοδοσία, αλλά ‘’το ΚΚΕ και οι αριστεριστές’’. Αλλά, ως γνωστόν, οι τελευταίοι, είναι κάποιοι λίγοι πρωτοπόροι άνθρωποι, ενώ οι απεργοί που αποφασίζουν δημοκρατικά την απεργία τους είναι 100άδες.…

Διαψεύδουν λοιπόν  την ..διάψευση τους και για δεύτερη  φορά, επίσημα πλέον,  στηρίζουν το Μάνεση,  κάνοντας επίθεση στην απεργία.

Η απεργία σε μια κρίσιμη φάση-Οι φασίστες καραδοκούν

Στην τελευταία  Γενική Συνέλευση του σωματείου (πριν την παράσταση  των φασιστών),  50 περίπου εργαζόμενοι ψήφισαν  ενάντια στην συνέχιση της απεργίας, μειοψηφώντας. Ωστόσο το ζήτημα έχει τεθεί. Ο εργοδότης είναι σε αντεπίθεση. Έχουν ενεργοποιηθεί οι γνωστοί μηχανισμοί ‘’πειθούς’’, για όποιον έχει μια στοιχειώδη γνώση από εργοδοτική παρέμβαση, ειδικά σε περιόδους κρίσης και παρατεταμένης απεργίας.

Αυτή η δύσκολη στιγμή θα ερχόταν. Δυστυχώς, από την άλλη πλευρά, σε μια στιγμή που ήταν  ανάγκη να διευρυνθεί η εργατική αλληλεγγύη, δεν πάρθηκαν οι  αναγκαίες πρωτοβουλίες ευρύτερου συντονισμού πρωτοβάθμιων σωματείων αγωνιζόμενων χώρων, στην περιοχή και γενικά.

Περιορίστηκαν, χωρίς λόγο, αλλά και με κόστος για την απεργία και το σωματείο, στο πλαίσιο του ΠΑΜΕ, παρά το γεγονός ότι συνδικαλιστικές  και πολιτικές τάσεις πέραν του ΚΚΕ, ως όφειλαν,  προσπέρασαν μικροψυχίες και υπολογισμούς και στήριξαν μαχητικά τον αγώνα των χαλυβουργών.

Σε μια τέτοια στιγμή, οριακή για την απεργία, εμφανίζεται το κλιμάκιο των κουρεμένων της ΧΑ έξω από το εργοστάσιο. Σε μια στιγμή χωρίς συμπαραστάτες εργάτες, χωρίς αριστερούς και κομμουνιστές αλληλέγγυους απέξω και αυτό ας προβληματίσει.

Τι πήγαν να πουν;
‘’Από την πρώτη μέρα σταθήκαμε στο πλευρό σας με επίσημες ανακοινώσεις. Ζητάμε συγνώμη που καθυστερήσαμε να έρθουμε εδώ, αλλά είμαστε και εμείς εργαζόμενοι και δεν μας το επέτρεπαν οι συνθήκες’’.
Ατέλειωτα ψέματα σε μια μικρή φράση!
Ποτέ δεν στάθηκαν στο πλευρό των απεργών, πόσο μάλλον ‘’από την πρώτη μέρα’’.
Και η τοπική (ευθέως) και η κεντρική (έμμεσα και προσεκτικά) ανακοίνωση της ΧΑ, επιτίθενται στην απεργία και σε όσους τη στηρίζουν.
Το σόι δουλειά είναι αυτοί που κάνουν και δεν μπορούν να πάνε, όταν οι απεργοί είναι 24 ώρες στο εργοστάσιο; Ή δεν κλείνουν ποτέ αυτά τα γυμναστήρια;

Στην πραγματικότητα, η παρουσία της ΧΑ έξω από την ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ,  ήταν μια σκληρή υπενθύμιση πως ο ταξικός και πολιτικός αντίπαλος είναι εδώ και θα περάσει στην αντεπίθεση.
Η ΧΑ πήγε όχι για να συμπαρασταθεί, αλλά για να τρομοκρατήσει, αλλά και να εκθέσει πολιτικά τους απεργούς και τους αλληλέγγυους της απεργίας.
Τα τρόφιμα που μοίρασε, είχαν ένα σύνθημα πάνω: ‘’Ψηφίστε Χρυσή Αυγή, για να ξεβρομίσει ο τόπος’’.
Το λιγότερο είναι να τους πούμε πως είναι γελοίοι όταν  πάνε να ψαρέψουν ψήφους από εργάτες που πεινάνε.

Το σοβαρότερο, είναι να συνειδητοποιήσουμε πώς όταν μιλούν για ‘’ξεβρώμισμα’’ έτσι σκόπιμα αόριστα, δεν εννοούν μόνο τους μετανάστες εργάτες, αλλά τους εργάτες σε πολιτική δράση για τα δικαιώματα τους. Αυτή ήταν πάντα η ουσία του φασισμού. Η επικέντρωση σε ‘’μισητές’’ μειονότητες, που σκόπιμα κατασκευάζονται ως τέτοιες μέσα από μαύρη προπαγάνδα και στερεότυπα, είναι η μέθοδος για να γίνει αποδεκτή η φασιστική ιδεολογία.

Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς πως η ΧΑ εμφανίστηκε με λίγους ανθρώπους σε ένα απεργιακό χώρο, που οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ έχουν συγκροτήσει ως κάστρο τους, χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση στο Σωματείο και σχετική προετοιμασία. Η πραγματοποίηση μιας επίσκεψης τρομοκράτησης των απεργών από κοινούς μαχαιροβγάλτες και μάλιστα με παρουσία και αντιφώνηση του προέδρου του σωματείου,  αποτελεί ένα χτύπημα και στο σωματείο και στους απεργούς. Με ευρύτερες αρνητικές επιπτώσεις. Υπάρχουν πολιτικές ευθύνες για αυτό στο ΠΑΜΕ, είναι σοβαρές και πρέπει να αναληφθούν με γενναίο και αυτοκριτικό τρόπο. Άλλωστε, αυτός ο χώρος πρωτίστως  προβοκαρίστηκε άγρια από τους φασίστες.

Για τους εργάτες, τους ανέργους, τους νέους δεν υπάρχουν διλλήματα: Αλληλεγγύη στους απεργούς χωρίς όρους και όρια! Η φασιστική τρομοκράτηση  και ψευδολογία, θα πέσει στο κενό.

Για τους κομμουνιστές, υπάρχουν συναγερμοί που πρέπει να σημάνουν. Δεν παίζει κανείς ασυλλόγιστα με τον ταξικό και πολιτικό αντίπαλο. Το εργατικό κίνημα, έχει υπόβαθρο τα υλικά συμφέροντα, αλλά συγκροτείται και στη βάση απελευθερωτικών αξιών. Όποιος πρόχειρα αντιμετωπίζει τους αξιακούς ιδεολογικούς διαχωρισμούς από την αστική πολιτική, στο όνομα της ‘’καθαρής ενότητας’’  του λαού ή της ‘’σωτηρίας της πατρίδας’’ γενικά, θα βρεθεί δεμένος πριν το καταλάβει.

Η πρόταση αγώνα και ανατροπής της αριστεράς, δεν είναι μια μάχη συμφερόντων και επιβίωσης, χωρίς πρόσημο. Αντίθετα:

Έχει πρόσημο κοινωνικής δικαιοσύνης και ισότητας, άρα κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, που αναπαράγει η ατομική ιδιοκτησία και ατομική ιδιοποίηση του παραγόμενου πλούτου
Έχει πρόσημο δημοκρατίας, ενάντια στην περιστολή των ελευθεριών και τον καταναγκασμό στον οποίο καταφεύγει ο σύγχρονος υπερ-αντιδραστικός καπιταλισμός στην εργασία, στην κοινωνική και πολιτική ζωή.
Έχει πρόσημο διεθνιστικό και αδελφοσύνης, ενάντια στην κατάρα της αλληλοεξόντωσης και αλληλοσφαγής των λαών, που προωθεί η εθνικιστική ιδεολογία και ο ιμπεριαλισμός.
H εποχή μας δεν επιτρέπει ‘’ευκολίες’’…

*http://www.volosblogs.gr/2011/12/19/
**http://xryshaygh.wordpress.com/2012/01/11/%CE%B7-%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CE%B7-%CE%B1%CF%85%CE%B3%CE%B7-%CE%B7-%CE%B8%CE%B7%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CE%B8%CE%BB%CE%B9%CE%B2%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%AF/

ΠΗΓΗ: aristeroblog.gr

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΚΕΛ ΚΑΙ ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΧΕΡΙ ΧΕΡΙ

Η κυβέρνηση ΑΚΕΛ φαίνεται αποφασισμένη να συνεχίσει μέχρι τέλους την επικίνδυνη πολιτική της. Οι διαπραγματεύσεις επίλυσης του Κυπριακού αποτελούν φύλλα συκής μιας ελληνοκυπριακής τυχοδιωκτικής πολιτικής που κινείται ως αποκλειστικός ιδιοκτήτης της Κύπρου και προκειμένου να απαντήσει στις τουρκικές απειλές στρέφεται στο κράτος Τρομοκράτη Ισραήλ για πολεμική εγγύηση. Στο ελληνοκυπριακό αστικό πολιτικό κατεστημένο υπάρχει πολιτική συνέχεια των αδίστακτων εθνικιστικών επιλογών του εκλιπόντος Προέδρου Τ.Παπαδόπουλου, με βασικούς άξονες την αναβάθμιση του γεωστρατηγικού και ενεργειακού ρόλου της Κύπρου διαμέσου διεθνών συμμαχιών σε οικονομικό-πολιτικό-στρατιωτικό-ενεργειακό επίπεδο, την αποφασιστικής σημασίας συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις (με το ζήτημα της εισόδου της Κύπρου στο ΝΑΤΟ να επαναφέρεται), απαιτώντας την ευρωπαϊκή στήριξη έναντι της Τουρκίας μέσω της προβολής ως δέλεαρ τη παροχή φυσικού αερίου που θα ανέτρεπε την εξάρτηση των ευρωπαϊκών χωρών από τη Ρωσία. Μια πολιτική που πρέπει να ελίσσεται μεταξύ των αντιθέσεων ΗΠΑ-Ε.Ε.-Ρωσίας, αλλά που ταυτόχρονα προκαλεί ένταση στην περιοχή και φέρνει στο προσκήνιο τα σενάρια θερμού πολεμικού επεισοδίου με την Τουρκία.

Από αυτή επομένως την σκοπιά πρέπει να εξετάσουμε την στρατιωτική συμφωνία στρατηγικής σημασίας η οποία θα επιτρέπει στις ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ να παρέχουν προστασία σε ολόκληρη της ΑΟΖ της Κύπρου (που περιλαμβάνει φυσικά όλα τα κοιτάσματα φυσικού αερίου), αλλά και στον εναέριο χώρο άνωθεν του  χερσαίου τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, που υπέγραψαν Κύπρος και Ισραήλ, όπως αναφέρουν έγκυρες ισραηλινές πηγές. Η συμφωνία που υπογράφηκε από τον πρόεδρο της Κύπρου και τον πρωθυπουργό του Ισραήλ κατά την διάρκεια της επίσημης επίσκεψης του Νετανιάχου στο νησί και αφ' ενός δίνει το απαραίτητο στρατηγικό βάθος στο Ισραήλ, αφού στην συμφωνία προβλέπεται μόνιμη μεταστάθμευση στην Κύπρο, αφ' ετέρου προσφέρει πολεμικές εγγυήσεις διαμέσου των ισραηλινών μαχητικών F-15 και F-16! Πρόκειται για μια σημαντική τομή με σοβαρές συνέπειες καθώς άτυπα η Κυπριακή Δημοκρατία αποκτά Πολεμική Αεροπορία, στέλνοντας ένα προκλητικό μήνυμα αποφασιστικότητας στην Τουρκική κυβέρνηση, βασισμένο όμως σε ξένες, ισραηλινές πολεμικές πλάτες, ότι και αν σημαίνει αυτό για την ισορροπία των σχέσεων Κύπρου-Ισραήλ.

 Ο ισραηλινός τύπος περιγράφει τα νέα δεδομένα που δημιουργούνται στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου: αν και η συμφωνία αφορά την συνεργασία των δύο κρατών στον τομέα της έρευνας-διάσωσης στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ των δύο κρατών ισραηλινά δημοσιεύματα αναφέρουν ξεκάθαρα ότι τα αεροσκάφη της Αεροπορίας του Ισραήλ και τα πλοία του Ναυτικού της χώρας θα μπορούν να χρησιμοποιούν τον κυπριακό εναέριο χώρο και ύδατα για την προστασία των κυπριακών εγκαταστάσεων εξόρυξης φυσικού αερίου. Απόδειξη, η δήλωση Νετανιάχου: «Το Ισραήλ ενδιαφέρεται για την ειρηνική συνεργασία και την εμπέδωση κλίματος ασφάλειας στην περιοχή».

Η τεράστια σημασία, αλλά και το που οδηγούν οι πολιτικές αποφάσεις της κυβέρνησης ΑΚΕΛ φαίνεται μέσα από τις δηλώσεις του πρόεδρου Χριστόφια:  «Δεν θα ήταν σωστό να ανοίξουμε τα χαρτιά μας πάνω σε αυτά τα ζητήματα δημόσια», ενώ αρκέστηκε να αναφέρει ότι γίνονται σκέψεις για διασφάλιση ειρηνικών συνθηκών εξόρυξης φυσικού αερίου.
Παράλληλα,  καταδίκασε τις πρόσφατες τρομοκρατικές  επιθέσεις στις πρεσβείες του Ισραήλ στην Ινδία και στη Γεωργία, στέλνοντας μήνυμα και στο Ιρανικό καθεστώς που οι Ισραηλινοί είχαν χρεώσει την ευθύνη και ζήτησε από την ΕΕ να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην Άγκυρα ως απάντηση στις πρόσφατες απειλές της Τουρκίας για την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων στην κυπριακή ΑΟΖ από την κυβέρνηση του νησιού.

Εδώ αξίζει να επισημάνουμε τα εξής: το ελληνοκυπριακό κατεστημένο όχι μόνο στέλνει μήνυμα στην Τουρκία ότι επιδιώκει να προχωρήσει ακάθεκτο, εκμεταλλευόμενο ενεργειακές πηγές που θα του αποφέρουν τεράστια κέρδη, αναβαθμίζοντας ταυτόχρονα και το γεωστρατηγικό του ρόλο, αλλά ταυτόχρονα απευθύνεται και στην ελληνική άρχουσα τάξη, αφού καταστώντας το εβραϊκό κράτος εγγυητή της ασφάλειας του τονίζει τη αδυναμία της Ελλάδας να το πράξει, ότι και αν σημαίνει αυτό από πολιτική και οικονομική σκοπιά. Παράλληλα, είναι και ένας έμμεσος εκβιασμός για να προχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση ανυποχώρητα σε όλα τα οδυνηρά μέτρα για τον εργαζόμενο λαό μας που θα της επιτρέψουν την οικονομική ανάκαμψη, αλλά και την πραγματοποίηση μεγάλων εξοπλιστικών προγραμμάτων. Να προχωρήσει δηλαδή σε όλες αυτές τις βάρβαρες ταξικές επιλογές που μπορεί να ντυθούν με τα χρώματα της νέας Μεγάλης Ιδέας του 21ου αιώνα: του ελέγχου της Ανατολής Μεσογείου και την ενεργειακή της εκμετάλλευση. Εξάλλου, ο καθορισμός ελληνικής ΑΟΖ σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο είναι άμεσα συνυφασμένες με την κυπριακή ΑΟΖ και βρίσκονται υπό την αμφισβήτηση των επιδιώξεων της τουρικής κυβέρνησης, που σαφώς και δε θα δεχτεί χωρίς να αντιδράσει τον αποκλεισμό της από μια συμμαχία των κρατών Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ που την περιθωριοποιεί και αφήνει εκτός μοιρασιάς.

Ήδη, η υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου , Ερατώ Κοζάκου Μακρουλή δήλωσε ότι οι νέες τουρκικές απειλές για τις ερευνητικές γεωτρήσεις στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της Κύπρου, δεν είναι άσχετες με την επίσκεψη του πρωθυπουργού του Ισραήλ στην Κύπρο. Μιλώντας στο ραδιόφωνο του ΡΙΚ η κ. Μαρκουλλή ανέφερε ότι προσπάθεια της Τουρκίας είναι η επίδειξη δύναμης στην περιοχή. Αποκάλυψε επίσης ότι στο πλαίσιο της προσπάθειας αυτή εντάσσεται και η μεγάλη τουρκική άσκηση με πραγματικά πυρά σε περιοχές της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της Κύπρου. Όπως είπε η κ. Μαρκουλλή για τη στρατιωτική άσκηση η Τουρκία δέσμευσε μεγάλη κάθετη λωρίδα, στην οποία περιλαμβάνονται μέρος του τεμαχίου 12 και άλλα τεμάχια. Πρόκειται, είπε, για προκλητική και παράνομη ενέργεια.

Η Τουρκία με ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών απειλεί με ένταση στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου εάν η Κυπριακή Δημοκρατία προχωρήσει στο β' γύρο αδειοδότησης για αναζήτηση υδρογονανθράκων στην αποκλειστική οικονομικής της ζώνη. Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών υποστηρίζει ότι μέρος των τεμαχίων, στα οποία προκήρυξε διαγωνισμό η Κυπριακή Δημοκρατία συμπίπτει με την υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας. Η Άγκυρα προτείνει είτε να αναβληθούν οι έρευνες για μετά τη λύση του Κυπριακού είτε οι δύο πλευρές να συνέλθουν υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών και να αποφασίσουν για το μέλλον των υδρογονανθράκων. Σε αντίθετη περίπτωση, καταλήγει η ανακοίνωση, τα μέτρα των Ελληνοκυπρίων και τα αντίστοιχα μέτρα των Τουρκοκυπρίων θα προκαλέσουν ένταση στην περιοχή.

Απάντηση όμως σε αυτές τις απειλητικές τουρκικές προσεγγίσεις δίνει με επίσης επιθετικό τόνο ο Νετανιάχου: «Όσους περισσότερους εταίρους έχουμε, τόσο καλύτερα αποτελέσματα θα υπάρξουν - γι' αυτό θελήσαμε την περιφερειακή μας προσέγγιση να τη μετατρέψουμε και σε περιφερειακή συνεργασία»! Εδώ κρύβεται και η προσπάθεια δημιουργίας διεθνών συμμαχιών της κυβέρνησης ΑΚΕΛ, μοιράζοντας άδειες σε αμερικανικές-ρωσικές-ισραηλινές και ευρωπαϊκές εταιρείες. Σοβαρός παράγοντας είναι ο ρωσικός, αλλά πρέπει να παρακολουθήσουμε με προσοχή τη δράση του γαλλικού κράτους. Θεωρώντας ότι η Μεσόγειος και η Αφρική είναι η βασική ζώνη επιρροής του, βασίζοντας πολλά στον ενεργειακό τομέα (μην ξεχνάμε το ρόλο της Γαλλίας στην επίθεση κατά της Λιβύης και τις πιέσεις που ασκούνται στο καθεστώς Άσαντ στη Συρία), διατηρώντας μια επισφαλή σχέση με το γερμανικό ιμπεριαλισμό, στρέφει τα πυρά της κατά της Τουρκίας. Το πρόσφατο ενδιαφέρον για το αρμενικό ζήτημα που οδήγησε σε σύγκρουση με το τουρκικό κράτος αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου ενός εντεινόμενου ανταγωνισμού μεταξύ του γαλλικού ιμπεριαλισμού και των νεοοθωμανικών οραματισμών του τουρκικού κατεστημένου. 


ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ: Ούτε μια σταγόνα αίμα - ούτε ένα ευρώ για τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσόγειο. Κοινωνική και πολιτική ανυπακοή ενάντια στους δυνάστες στην ίδια μας τη χώρα. Ανατροπή της κυβέρνησης της αντεργατικής λαίλαπας, του κρατικού αυταρχισμού και των πολεμικών τυχοδιωκτισμών.

Να σταματήσει οποιαδήποτε μοιρασιά της θάλασσας, του βυθού και του αέρα της Ανατολικής Μεσογείου από τις τοπικές κυβερνήσεις και τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Να σταματήσει τώρα οποιαδήποτε στρατιωτική ενέργεια (πολεμικές ασκήσεις, περιπολίες πολεμικών πλοίων, πτήσεις μαχητικών, επιφυλακές μονάδων) στην περιοχή - Καμιά αύξηση της στρατιωτικής θητείας. Μπλοκάρισμα όλων των εξοπλιστικών προγραμμάτων.

Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Σεβασμός των μειονοτήτων. Αλληλεγγύη στους εξεγερμένους του αραβικού κόσμου που παλεύουν για κοινωνική δικαιοσύνη και απαλλαγή από τους δυνάστες οποιασδήποτε μορφής. Ανατροπή της στρατιωτικής συμφωνίας Ελλάδας-Ισραήλ. Μείωση της στρατιωτικής θητείας. Άμεση έξοδο της Ελλάδας από ΝΑΤΟ-Ε.Ε. Επιστροφή των στρατευμάτων που βρίσκονται εκτός συνόρων. Να κλείσουν όλες οι βάσεις. Καμιά διευκόλυνση στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

Να φύγουν ΕΛΔΥΚ-ΤΟΥΡΔΥΚ-Αγγλικές βάσεις από Κύπρο. Λύση του Κυπριακού στη βάση των κοινών συμφερόντων των δύο λαών χωρίς ξένους επικυρίαρχους και «Μητέρες Πατρίδες».

Δεν Πληρώνουμε την Κρίση τους-Δεν Πολεμάμε για τα συμφέροντα τους

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Ντοκουμέντο: Αυτό είναι το έγγραφο για την είσοδο Ελλάδας και Τουρκίας στο ΝΑΤΟ

Το έγγραφο με το οποίο Ελλάδα και Τουρκία μπήκαν στο ΝΑΤΟ αποδέσμευσε η Ιμπεριαλιστική Συμμαχία με την ευκαιρία της επετείου για τα 60 χρόνια των δύοσυμμάχων. Το έγγραφο έχει ημερομηνία 17 Οκτωβρίου 1951. Ένα χρόνο αργότερα η ελληνική Βουλή θα επικύρωνε την ένταξη της χώρας.

 Ελλάδα και ΝΑΤΟ  Η Ελλάδα εισήλθε στη Βορειοατλαντική Συμμαχία με το δεύτερο κύμα διεύρυνσης το 1952, επί κυβερνήσεως Νικόλαου Πλαστήρα, ενώ διένυε το τρίτο μετεμφυλιακό έτος και μάλιστα την εποχή της δεύτερης δίκης Μπελογιάννη, στις 18/2/52.  Η Ελληνική Βουλή επικυρώνει τη συμφωνία ένταξης της χώρας μας στο ΝΑΤΟ στις 18 Φεβρουαρίου 1952, με μόνες αρνητικές ψήφους τις οκτώ της ΕΔΑ και τη μία του ανεξάρτητου βουλευτή της Αριστεράς Μιχάλη Κύρκου.

 Στην αγόρευσή του, οπρωθυπουργός Πλαστήρας δήλωσε: «Δεν μπορεί κανείς να μην παραδεχθεί ότι όταν η Ελλάς συμμετέχει εις το Ατλαντικόν Σύμφωνον μετά των μεγάλων δυνάμεων, αι οποίαι κατοικούνται από ελευθέρους δημοκρατικούς λαούς, αισθάνεται αυτή ασφαλεστέραν… Αι άλλαι θεωρίαι περί ειρηνεύσεων και ουδετερότητος…δεν έχουν καμμίαν σχέσιν με το γεγονός αυτό».

Αν και το Κυπριακό δε φαίνεται να δικαιώνει και τόσο τον Πλαστήρα, αξίζει να επισημάνουμε ότι η ίδρυση του ΝΑΤΟ γίνεται στην αρχή του Ψυχρού πολέμου και συμπίπτει χρονικά με τον αποκλεισμό του Βερολίνου από τους Σοβιετικούς.

Στην Ουάσιγκτον στις 4/4/49 12 χώρες αρχικά υπογράφουν το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο (ΗΠΑ, Βρετανία, Βέλγιο Kαναδάς, Δανία,Γαλλία, Ισλανδία Ιταλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Νορβηγία, Πορτογαλία). Οι ΗΠΑ πλέον αναλαμβάνουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο Δυτικό καπιταλιστικό κόσμο και οι δυτικές χώρες θέτουντις ένοπλες δυνάμεις τους κάτω από τον αποφασιστικό έλεγχο του αμερικανικού Πενταγώνου. Παράλληλα υποχρεώνονται από τα πράγματα (σχέδιο Μάρσαλ) να υπογράψουν διμερείς στρατιωτικές συνθήκες με τις ΗΠΑ που καθορίζουν τους όρους για την παροχή της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. 

Οι ΗΠΑ από το 1947 έχουν θέσει το θέμα της ένταξης στο ΝΑΤΟ της Ελλάδας και της Τουρκίας, καθώς η Νοτιανατολική Ευρώπη αναβαθμίζεται γεωστρατηγικά στο πλαίσιο του ανταγωνισμού με το Ανατολικό Μπλοκ.. Η Ελλάδα τελικά μπήκε στο ΝΑΤΟ τρία χρόνια αργότερα μαζί με την Τουρκία. Η καθυστέρηση οφείλεται στην αντίθεση άλλων δυτικών χωρών, ιδιαίτερα της Βρετανίας και της Γαλλίας που έβλεπαν ότι οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιούσαν τις δύο χώρες μέσα στο ΝΑΤΟ για την προώθηση των αμερικανικών στρατηγικών συμφερόντων σε βάρος τους στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μ. Ανατολή. Για το σκοπό αυτό πριν την επικύρωση της εισόδου των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ οι ΗΠΑ, για να παρακάμψουν την αντίδραση της Βρετανίας και της Γαλλίας, κάνουν στις 10/11/51 κοινή διακήρυξη (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Τουρκία) για την ίδρυση αρχηγείου Μ. Ανατολής, που σκοπός του θα ήταν «η υπεράσπιση της περιοχής». Η προσπάθεια τελικά απέτυχε και χάρη στα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα των αραβικών λαών και γιατί οι ΗΠΑ ήθελαν την αποκλειστική ηγεμονία στην περιοχή. 

Σημαντική παράμετρος για την είσοδο Ελλάδας-Τουρκίας στο ΝΑΤΟ είναι η διεξαγωγή του πολέμου της Κορέας. Το ελληνικό εκστρατευτικό σώμα αναχώρησε για την Κορέα από τον Πειραιά στις16/11/1950 με το αμερικανικό οπλιταγωγό “Τζένεραλ Χαν”. Αξίζει να σημειωθεί ότι το φθινόπωρο του 1953 η ελληνική κυβέρνηση (Παπάγος) δέχτηκε νααυξήσει την ελληνική στρατιωτική παρουσία στην Κορέα – για να καλυφθεί το κενό της αποχώρησης γαλλικού τάγματος για την Ινδοκίνα – από τάγμα σε Σύνταγμα, στέλνοντας άλλο ένα τάγμα. Συνολικά στο χρονικό διάστημα 1950 –1955 στάλθηκαν στην Κορέα 10.225 αξιωματικοί και οπλίτες. Στάλθηκε επίσης ένα σμήνος από 7 αεροσκάφη. Στη συνέχεια στάλθηκαν άλλα 2 για αναπλήρωση απωλειών.

Η ελληνική στρατιωτική παρουσία στην Κορέα ουσιαστικά τερματίστηκε τον Οκτώβρη του 1955, όταν το εκστρατευτικό σώμα διαλύθηκε και η δύναμη των ανδρών του επέστρεψε στην Ελλάδα (στην Κορέα έμεινε μια συμβολική δύναμη 10 ανδρών). Οι ελληνικές απώλειες από τη συμμετοχή στον πόλεμο της Κορέας δεν ήταν λίγες: 183 νεκροί και 610 τραυματίες, σύνολο απωλειών 793 αξιωματικοί και οπλίτες. Η αεροπορία μέτρησε απώλειες 4 αεροσκάφη και 12 νεκρούς αξιωματικούς και υπαξιωματικούς.

Την συνέχεια της σχέσης Ελλάδας-ΝΑΤΟ τη γνωρίζετε. Τι σχεδιάζουν το υποψιάζεστε…

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Ανεπιθύμητος ο Νετανιάχου στη Κύπρο - Πορεία Πέμπτη 16/2 18:30 Λευκωσία


Την ΠΕΜΠΤΗ 16 Φεβρουαρίου, ώρα 6:30 μμ
Συγκέντρωση στο χώρο στάθμευσης δίπλα από το κτήριο της ΠΑΣΥΔΥ (Λεωφόρος Δημοσθένη Σεβέρη, 3)
Πορεία και διαμαρτυρία έξω από τον χώρο της δεξίωσης (όπου και να γίνει)

Ανεπιθύμητος ο Νετανιάχου στην Κύπρο
Όχι στη συμμαχία με τους δολοφόνους των Παλαιστινίων


Η επίσκεψη του ακροδεξιού πρωθυπουργού του Ισραήλ Βενιαμίν Νετανιάχου στην Κύπρο στις 16 Φεβρουαρίου είναι πρόκληση προς τα δημοκρατικά αισθήματα κάθε δημοκρατικού πολίτη του τόπου μας που δεν ξεχνά ότι τα χέρια του είναι βαμμένα με το αίμα χιλιάδων αθώων Παλαιστινίων.

Δεν έχει περάσει και τόσος καιρός που χιλιάδες ελληνοκύπριοι, τουρκοκύπριοι, Παλαιστίνιοι, Ιρακινοί, Σύριοι και άλλοι πολιορκούσαμε την Ισραηλινή και την Αμερικάνικη πρεσβεία με το σύνθημα όχι άλλο αίμα για το πετρέλαιο εκφράζοντας την αντίθεση μας στην επιδρομή των Αμερικανών και των Συμμάχων τους στο Ιράκ στο Αφγανιστάν ή την εισβολή των ισραηλινών στο Λίβανο τη Γάζα ή τη Δυτική Όχθη. Ανάμεσα μας ήταν και κάποιοι από αυτούς που αύριο θα στρώσουν χαλιά να υποδεχτούν τον Νετανιάχου  και θα του σφίγγουν με χαμόγελα το χέρι.

Δεν είναι αυτή η υποδοχή που αρμόζει στον σφαγέα των Παλαιστινίων. Αντίθετα θα πρέπει να δείξουμε στον Νετανιάχου ότι δεν είναι ευπρόσδεκτος στην Κύπρο όσο συνεχίζει να δολοφονεί, να συλλαμβάνει και να βασανίζει αθώους Παλαιστινίους, όσο συνεχίζει τον εποικισμό των παλαιστινιακών εδαφών.

Ιδιαίτερα σήμερα που κλιμακώνει την επιθετικότητα στο Ιράν με την ανοχή και την στήριξη των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μπορεί ο άξονας Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ να θεωρείται στρατηγικά πολύτιμος για τις διεκδικήσεις και των τριών αρχουσών τάξεων και να απολαμβάνει την υποστήριξη των ΗΠΑ, καθώς εξυπηρετεί τους σχεδιασμούς τους στην περιοχή, αλλά αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα σύνορα του Ισραήλ θα επεκταθούν μέχρι την Πάφο και τον Πειραιά. Η συμμαχία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ σημαίνει εμπλοκή στους άγριους ανταγωνισμούς της περιοχής που ανοίγουν την πόρτα για νέους πολέμους και νέα εγκλήματα

Ελάτε να δείξουμε ότι για μας το σύνθημα ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΤΡΕΑΛΑΙΟ είναι ακόμα πιο  επίκαιρο τώρα που τα πετρέλαια ή τα αέρια είναι κυπριακά, ιδιαίτερα σήμερα που στη Μ. Ανατολή οι λαοί εξεγείρονται και ζητούν το δίκιο τους ενώ ο Νετανιάχου απειλεί με νέο αιματοκύλισμα την περιοχή.

Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι ακτιβιστές μαζί με ακτιβιστές από τις κοινότητες Παλαιστινίων και Σύρων θα ετοιμάσουμε μια άλλη υποδοχή στον Νετανιάχου, αντάξια της αιματοβαμμένης ιστορίας του, όσοι θέλετε να εκφράσετε την αντίθεση σας με την υποκρισία της κυβέρνησης και της άρχουσας τάξης που για χάριν των αερίων συνάπτουν γεωπολιτικές και στρατιωτικές συμμαχίες με το εγκληματικό κράτος του Ισραήλ.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΑΞΟΝΑ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΚΥΠΡΟΥ-ΙΣΡΑΗΛ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
Ιράν - Συρία: Όχι στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις
ΟΧΙ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΙΡΑΝ






THURSDAY 16th February 2012, at 18:30hrs
Meeting: Parking place near PASYDY (Pancyprian Public Employees Trade Union) - 3 Dimostheni Severi Avenue.
March and protest outside the venue of the official reception.

Netanyahu is not welcome in Cyprus
No alliance with the murderers of Palestinian people

Right wing Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu is coming to Cyprus for an official visit on February 16th. His visit is a challenge to every democrat in this country who does not forget that the blood of hundreds of innocent Palestinians drips from Netanyahu’s hands.

It was not a long time ago when hundreds of Greek and Turkish Cypriots, Palestinian, Iraqi and Syrian demonstrators surrounded the Israeli and the US embassies chanting “No Blood for Oil”, protesting against the attack of US and their allies on Iraq, on Afghanistan or protesting against the Israeli invasion in Lebanon, in Gaza or in the West Bank. Some of those who will roll out the red carpet tomorrow to welcome and shake hands with Netanyahu were among us during those protests.

This is not the reception that he deserves. On the contrary, we should show to Netanyahu that he is not welcome in Cyprus as long as he refuses to stop Israeli settlement building on the occupied West Bank, while Palestinians are still being evicted from their homes and as long as the siege of Gaza continues.

Particularly today when Israel becomes more aggressive against Iran while US and European Union showing their tolerance and their support.

The axis between Greece, Cyprus and Israel is considered strategically important for the ruling class of these three countries to assert their interests. US support this axis since it suits their plans in the region. However this means in practice that Israels borders will extend up to Pafos and Piraeus. Moreover the alliance between Greece, Cyprus and Israel entails their entanglement in the fierce antagonisms in the region, and in effect leading to new wars and crimes.

Join the protest and show that the slogan “NO BLOOD FOR OIL” it is still well timed now that Cyprus can claim her own oil or gas deposits and especially in a period when the peoples in the Middle East have risen demanding their rights while Netanyahu threatens the region with a new blood bath.

Greek and Turkish Cypriot activists together with Palestinian and Syrian activists will prepare another reception to Netanyahu deservedly to his criminal record. We will express our opposition and expose the hypocrisy of the Cyprus Government and the ruling class who enter geopolitical and military agreements for the sake of developing with the criminal Israeli state the gas deposits, discovered beneath the east Mediterranean Sea.

GREECE-CYPRUS-ISRAEL: NO TO THIS ALLIANCE
FREE PALESTINE
Iran-Syria: No to imperialist interventions
DON’T ATTACK IRAN


Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Βροντερό 'παρών' του κόσμου της εργασίας στο συλλαλητήριο στην Αθήνα


Ογκώδες μαχητικό συλλαλητήριο- απάντηση στη χούντα του δοτού πρωθυπουργού αρχι-Δήμιου τραπεζίτη

Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, άνεργοι και νέοι μάχονται σε όλη την Ελλάδα. Ο λαός μπαίνει δυναμικά στο προσκήνιο παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια του.
Ο όγκος της συμμετοχής στην Αθήνα «ένωσε» όλες τις προσυγκεντρώσεις στο μεγαλύτερο συλλαλητήριο των τελευταίων χρόνων.

Σημειώνουμε την παρουσία της συγκλονιστικής απεργίας των χαλυβουργών όχι μόνο σε διάφορα σημεία της μεγαλειώδους σημερινής συγκέντρωσης αλλά και στα συνθήματα που φώναζε αυθόρμητα ο κόσμος.
Η χούντα του μαύρου μετώπου των τραπεζιτών, του ντόπιου και ξένου κεφάλαιου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ και η κυβέρνηση του δοτού πρωθυπουργού αρχι-Δήμιου τραπεζίτη, άρχισε να τρίζει.

Εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτών στην Αθήνα έδωσαν βροντερό και μαχητικό ‘παρών’ στη μεγαλύτερη συγκέντρωση των τελευταίων χρόνων.

Μάταια οι παπαγάλοι των ΜΜΕ προσπαθούν να την κρύψουν, να την κάνουν …μαγική εικόνα! Μιλήσανε επανειλημμένα για μερικές …δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτών (!), άλλος 10, άλλος 20, άλλος 30.000… Όσοι διαδηλωτές άκουγαν τι μεταδίδουν τα ΜΜΕ δεν πίστευαν στα αυτιά τους και σχολίαζαν ότι «δεν πειράζει, ‘αυτοί’ το πήρανε πάντως το μήνυμα».

Ένα μήνυμα που προοιωνίζεται διαρκείς μαχητικούς εργατικούς αγώνες στο επόμενο διάστημα για την ανατροπή αυτής της κυβέρνησης κι αυτής της δολοφονικής πολιτικής.

Η προσπάθεια των δυνάμεων καταστολής του αρχι-Δήμιου τραπεζίτη να διαλύσουν τη συγκέντρωση άρχισε από νωρίς, όταν τελείως απρόκλητα γύρω στις 5.30’ εξαπέλυσαν επίθεση με χημικά και κρότου –λάμψης στο Σύνταγμα μπροστά από τη Βουλή. Ο κόσμος όμως δεν έφευγε, γιατί είχε ‘πάρει το μήνυμα’ τι σημαίνει για το μέλλον του το έγκλημα που συντελέστηκε απόψε στη Βουλή, αν δεν πάρει ο ίδιος την κατάσταση στα χέρια του.

Οι σταθμοί του μετρό (Σύνταγμα, Ευαγγελισμός, Ακρόπολη, αργότερα Μοναστηράκι) ήταν κλειστοί, σε μια προσπάθεια παρεμπόδισης του κόσμου να κατέβει.
Ήταν όμως συγκλονιστικό το ποτάμι του λαού που συνέρρεε μέχρι αργά από όλες τις μεριές εκεί, στο Σύνταγμα. Περιμένουμε με ενδιαφέρον από τους ελληνόφωνους προπαγανδιστές του μνημονίου και της τρόικας να μας εξηγήσουν στα δελτία τους πώς γέμισαν όλοι οι δρόμοι της Αθήνας από την Ομόνοια μέχρι τη Λεωφόρο Συγγρού με τις λίγες δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτών που αναφέρουν.

Εκτός όμως απ’ το ‘χιούμορ’, τα κανάλια προσφέρανε σήμερα και σκηνές σουρεαλιστικής δημιουργίας: Έχοντας χωρισμένο το πλάνο στα δύο, παρουσίαζαν παράλληλα τα τεκταινόμενα εντός και εκτός βουλής. Και ενώ σχολίαζαν τα ‘εκτός’, ο σχολιασμός τους ‘κούμπωνε’ περίφημα και με τα ‘εντός’: «βάνδαλοι», «πλιάτσικο», «λεηλασίες, τυφλή μανία καταστροφής» «επιτέλους κάποιος να τους σταματήσει» και όλα τα σχετικά.

 Το εντυπωσιακό είναι ότι ο κόσμος δεν είχε καμία διάθεση να φύγει και, όχι μόνο άντεξε στις αλλεπάλληλες αστυνομικές επιδρομές, αλλά διεκδίκησε μαχητικά το δικαίωμα στη διαδήλωση και δεν επέτρεψε να μετατραπεί το κέντρο της πόλης σε απαγορευμένη ζώνη για το κίνημα.

Η οργή του κόσμου ήταν τόση, ώστε επανειλημμένες προσπάθειες των μισητών κρανοφόρων των ΜΑΤ να αποκόψουν κομμάτια της διαδήλωσης για να τους ‘εφαρμόσουν’ τα επιχειρησιακά τους σχέδια έπεσαν στο κενό: οι διαδηλωτές τους έπαιρναν στο κυνήγι και μπροστά στον όγκο της διαδήλωσης αναγκάζονταν να τραπούν σε φυγή.
Κάποια στιγμή μια κλούβα της ΕΛΑΣ γεμάτη κρανοφόρους ματατζήδες επιχείρησε να προσεγγίσει, ο κόσμος όμως έκανε αλυσίδες με αποτέλεσμα η κλούβα να κάνει μεταβολή και να φύγει κάτω από τις ‘επευφημίες’ των διαδηλωτών.

Ο κόσμος της εργασίας έδωσε σήμερα μια μεγάλη μάχη. Μια μάχη που τα χαρακτηριστικά της δεν ήταν μόνο ο επιβλητικός όγκος –όσο και να προσπαθούν τα μέσα δεν κρύβεται- αλλά και η μαχητικότητα, η διάρκεια, ο πολιτικός προσανατολισμός και η ανυπόταχτη αγωνιστικότητα.

Μια μάχη που σίγουρα θα έχει συνέχεια  μέχρι να πέσει η χούντα του κεφάλαιου.

Ήδη το πολιτικό σκηνικό τρίζει, η εγκληματική συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου μετράει μέρες. Τα αστικά πολιτικά κόμματα αποσαθρώνονται. Πέρα από τις δεκάδες διαγραφές βουλευτών, που φυσικά δεν είναι καθόλου άσχετες με τον όγκο και τον παλμό του συλλαλητηρίου, ο Ψυχάρης προαναγγέλλει στο σημερινό ΒΗΜΑ  την αλλαγή του κεντρικού πολιτικού σκηνικού («ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΟΥΣ, ΟΛΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ»).

Η κοινωνική εξέγερση είναι ήδη εδώ, οι «δρόμοι» έχουν πια ενωθεί με τις «πλατείες», οι μούντζες έχουν ήδη γίνει γροθιές.

Ένας νέος «Δεκέμβρης 08», πανεργατικός αυτή τη φορά, ξεπροβάλλει μέσα στον Φλεβάρη, ανήμερα στην επέτειο της Βάρκιζας…

Πηγή Βάθυ Κόκκινο

Αλληλεγγύη στους απεργούς πείνας, Σύριους κρατούμενους διαδηλωτές στην Κύπρο

Αλληλεγγύη στους Σύριους Κρατούμενους διαδηλωτές που κρατούνται στις φυλακές της Κύπρου!

Μήνυμα από τους Σύριους κρατούμενους στις Κυπριακές φυλακές που είχαν συλληφθεί σε μία διαδήλωση οργής στη Συριακή πρεσβεία στην Κύπρο:

Εμείς οι Σύριοι κρατούμενοι στις Φυλακές της Λακατάμιας στη Λευκωσία, σαν εκδήλωση αλληλεγγύης στον λαό μας και σαν εκδήλωση πένθους για τους Σύριους μάρτυρες που δολοφονήθηκαν από το συριακό καθεστώς και διεκδικώντας την αποφυλάκιση μας, ξεκινάμε Απεργία Πείνας Διαρκείας.

Απευθύνουμε έκκληση στις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων να παρέμβουν για να αποτρέψουν την απέλαση μας από την Κύπρο.


Οι κρατούμενοι:

Basar Al-Dabe

Ikab Othman

Mustafa Haj Jumaa

Kinan Abu Amar

Bilal Abara

Ahmed Abara

«Αδελφέ Ελληνικέ λαέ»: Μηνύματα αλληλεγγύης προς την Ελλάδα από τη Λατινική Αμερική


Οι δύσκολες ώρες που περνά η Eλλάδα λόγω των δυσβάσταχτων οικονομικών μέτρων, της συνεχούς, εξαντλητικής λιτότητας και των απειλών περί χρεωκοπίας, βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της ειδησεογραφίας των μέσων ενημέρωσης και στη Λατινική Αμερική. Εργατικά συνδικάτα, κοινωνικοί φορείς, ομάδες πολιτών και κομματικές οργανώσεις από την Αργεντινή, τη Βενεζουέλα, το Μεξικό και τη Βολιβία εκφράζουν τις τελευταίες ώρες την αλληλεγγύη τους προς τον ελληνικό λαό. Με δημόσιες ανακοινώσεις και επιστολές τους καλούν τους Ελληνες να αντισταθούν στη λαίλαπα των νεοφιλελεύθερων μνημονίων εκφράζοντας τη βεβαιότητα ότι ο μαζικός λαϊκός αγώνας μπορεί να ανατρέψει την κατάσταση και να βγει νικηφόρος από αυτήν την περιπέτεια.

Μήνυμα προς την Ελλάδα από την οργάνωση "Μητέρες της Πλατείας του Μάη" (βραβείο Νόμπελ Ειρήνης), Μπουένος Άιρες:

"Προς τον αγωνιζόμενο Ελληνικό λαό.. Παιδιά μας, εγγόνια μας, τα λίγα αυτά λόγια που θα ακούσετε είναι από τις μανάδες που χάσαμε τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας στα χρόνια της δικτατορίας στην Αργεντινή. Εκείνα τα χρόνια, το Δ.Ν.Τ. βρισκόταν για πολλοστή φορά στη χώρα μας σπέρνοντας την μιζέρια, τη πείνα και την υποδούλωση του λάου μας. Το μόνο που έκαναν τα παιδιά μας ήταν να υπερασπίσουν το λαό μας. Αυτό ήταν το «έγκλημα» τους. Για τους λόγους αυτούς, έδωσαν ότι πολυτιμότερο είχαν, την ίδια τους τη ζωή. Ο ηρωικός αγώνας σας σήμερα, σε διαφορετικές συνθήκες αλλά με τους ίδιους εχθρούς των λαών, δεν είναι διαφορετικός, κάνετε το αυτονόητο για να σώσετε τις επόμενες γενιές από την υποδούλωση. Σήμερα, αύριο και μεθαύριο, μη τα βάλετε κάτω, όσο και δύσκολο και ανυπέρβλητο να φαίνετε, θα τα καταφέρετε. Συνεχίστε έως τη τελική νίκη. Τώρα τούτες τις ώρες είμαστε και δικές σας μάνες, η σκέψη μας και τα λόγια μας είναι μαζί σας. Ξαναβλέπουμε, τα δικά μας παιδιά στους δρόμους της Αθήνας και της Ελλάδας, στους δρόμους του Καίρου, στους δρόμους της Λισσαβόνας και της Μαδρίτης να αγωνίζονται και να νικούν! Hasta la Victoria siempre!"


Μήνυμα αλληλεγγύης από τη Γενική Σοσιαλιστική Συνομοσπονδία Εργατών της Βενεζουέλας.

"Αδελφέ Ελληνικέ Λαέ Συνάδελφοι, Σύντροφοι, companeros Από το Καράκας της Βενεζουέλας σας απευθύνουμε θερμό συντροφικό και επαναστατικό χαιρετισμό. Τούτες τις ώρες ο Βολιβαριανός λαός της Βενεζουέλας είναι μαζί σας! Γνωρίζουμε ότι οι αγώνες σας είναι δύσκολοι και άνισοι, αλλά ξέρουμε ότι οι λαοί πάντα έχουν την ακατανίκητη δύναμη να νικούν στις πιο αντίξοες συνθήκες. Ο δικός σας λαός έχει γράψει ιστορία. Θα γράψει και τώρα. Έχουμε καταφέρει μέσα από συνεχείς αγώνες να στείλουμε το νεοφιλελεύθερο εργαστήριο και την κρεατομηχανή που καταστρέφει τις κοινωνίες και τις παραδίδει στους τοκογλύφους, στους τραπεζίτες και στον ιμπεριαλισμό στο αποχωρητήριο της ιστορίας! Εμείς στην χώρα μας και στη Λατινική Αμερική ανοίγουμε νέους δρόμους που βασίζονται στην αλληλεγγύη, στη αλληλοκατανόηση των λαών μας, στην ανάγκη, η παιδεία, η υγεία, η δημοκρατία να μην είναι εμπόρευμα αλλά κοινωνικά αγαθά για το λαό, ώστε να έχουν πραγματικό περιεχόμενο, ώστε να μην υπάρχει ούτε ένας άστεγος, ούτε ένας άνεργος, ούτε ένα παιδι που να διψά για να κατακτήσει τη γνώση, τη τέχνη τον αθλητισμό και την ανθρωπιά και να μπορεί να το κάνει. Δεν ξέρουμε αν θα τα καταφέρουμε αλλά μέχρι τέλους θα αγωνιζόμαστε για αυτά τα πανανθρώπινα ιδανικά! Χαιρετίζουμε τον ηρωικό αγώνα σας, την νικηφόρα σας ορμή, το απαράμιλλο θάρρος σας! Ζητήστε όποτε το κρίνετε να βοηθήσουμε με όποιο τρόπο μπορούμε και θα το κάνουμε! Το έχετε ξανακάνει, δώστε στους λαούς του κόσμου την ελπίδα του αγώνα ξανά! Ταράξτε τα λιμνάζοντα νερά της Ευρωπης του άγριου καπιταλισμού και τη βαρβαρότητας ώστε να ξαναβρεί τη ψυχή της και τα όνειρα της! Δίωξε αυτούς που σας θέλουν προσκυνημένους! Μπορείτε! Ηasta la Victoria siempre!"

Μήνυμα αλληλεγγύης από το αργεντίνικο κίνημα "Ελεύθεροι του Νότου", μέσω του βουλευτή Χόρχε Σεμπάγιος.
"Αδέλφια Έλληνες, Σύντροφοι και Φίλοι,

Ο λαός μας παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τις τελευταίες εξελίξεις στη χώρα σας. Ο λαός της Αργεντινής ξαναζεί το δράμα, την τραγωδία της λεηλασίας και της ακραίας φτώχειας, βλέποντας και διαβάζοντας για αυτά που συμβαίνουν στη Ελλάδα. Νιώσαμε αυτό που νιώθετε. Πονέσαμε όπως και εσείς. Κύλησαν τα δάκρια των μανάδων μας όταν τα παιδιά τους έφυγαν μετανάστες στα πέτρινα χρόνια του Δ.Ν.Τ. Είδαμε τους γονείς μας, τα αδέλφια μας και τα παιδιά μας να βρίσκονται στην μακροχρόνια ανεργία.

Μας λοιδόρησαν ως τεμπέληδες όπως τώρα χλευάζουν εσάς. Αγωνιστήκαμε όπως εσείς τώρα ! Νικήσαμε όπως εσείς θα νικήσετε! VENCEREMOS!"

Μήνυμα αλληλεγγύης από τα εργατικά συνδικάτα του Μεξικού. Υπογράφει ο Μάνουελ Παζ, πρόεδρος του συνδικάτου ηλεκτρολόγων που διάγει το δεύτερο μήνα απεργειακών κινητοποιήσεων.
"Προς τον Ελληνικό Λαό,

Το Δ.Ν.Τ. είναι μια γάγγραινα που δεκαετίες τώρα έχει οδηγήσει το Μέξικο στην μαζική εξαθλίωση των κάτοικων του, ιδιαίτερα υμείς οι εργαζόμενοι, είδαμε τις συλλογικές μας συμβάσεις να μην υπάρχουν πια, τις μαζικές απολύσεις να είναι καθημερινές, το οκτάωρο να είναι «κάτι που θυμόμαστε από τα παλιά χρόνια». Θέλουμε να ξέρετε ότι η καταστολή και η βία που έχει εξαπολυθεί εναντίων μας, οι συλλήψεις την συνδικαλιστικών μας εκπροσώπων είναι επιταγή του Δ.Ν.Τ., γιατί δεν θέλουν να έχουν απέναντι τους τις φωνές των ταπεινών και των αδικημένων.

Εσείς δίνετε μια μεγαλειώδη και ιστορική μάχη, σήμερα. Έχει παγκόσμιες διαστάσεις και έχουμε όλοι ευθύνη να νικήσετε. Μπορείτε να τους διώξετε από τη χώρα σας.

Μπορείτε να ονειρευτείτε μια άλλη κοινωνία.

Μπορούμε μαζί να είμαστε , στο ίδιο χαράκωμα σήμερα, αν και τόσο μακριά, οι αγώνες μας σήμερα πάνε δίπλα, δίπλα, στην ίδια αλυσίδα στην ίδια πορεία, στην ίδια συγκέντρωση. Θα νικήσουμε!

VENCEREMOS!"

Πηγή:Sierra maestra