Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

Καμιά ανοχή στους νεοναζί.Αντιφασιστική συγκέντρωση αύριο 14:00 πλατεία Ελευθερίας Λευκωσία


Η κάθοδος στην Κύπρο των βουλευτών της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής Κασιδιάρη και Λαγού για την αυριανή προεκλογική εκδήλωση του ΕΛΑΜ, δείχνει ξεκάθαρα ότι το ΕΛΑΜ δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια νεοναζιστική συμμορία, παραμάγαζο της Χρυσής Αυγής.

Κανένας δεν μπορεί σήμερα να πει ότι δεν γνωρίζει τι είναι η Χρυσή Αυγή ή ότι είναι κάτι διαφορετικό το ΕΛΑΜ. Ο πρόεδρος του ΕΛΑΜ διετέλεσε στέλεχος της Χρυσής Αυγής και μέλος του συμβουλίου της. Όλα τα ιδρυτικά μέλη και η ηγεσία του ΕΛΑΜ προέρχονται από την Χρυσή Αυγή ενώ όπως είπε πρόσφατα σε συνέντευξη του ο πρόεδρος του ΕΛΑΜ, είχαν κάνει αίτηση να εγγραφούν σαν κόμμα στην Κύπρο με την ονομασία Χρυσή Αυγή, αλλά δεν έγινε αποδεκτό, έτσι επέλεξαν να το ονομάσουν ΕΛΑΜ. Εξάλλου το 2004 όταν πρωτοεμφανίστηκε ο πυρήνας Χρυσή Αυγή Κύπρου, ο επικεφαλής ήταν ο πρόεδρος του ΕΛΑΜ.

Η Χρυσή Αυγή σήμερα μπορεί να έχει θέσεις στα βουλευτικά έδρανα αλλά δεν κρύβει καθόλου το αποκρουστικό της πρόσωπο. Οργανώνουν δολοφονικές επιθέσεις κατά των μεταναστών στις γειτονίες, επιτέθονται σε στέκια αριστερών και αναρχικών, σε ομοφυλόφιλους και γενικά σε όποιον δεν ταιριάζει στα φασιστικά πρότυπα της Άριας φυλής. Με κάθε ευκαιρία και σε κάθε ιστορική επέτειο δεν διστάζουν να υμνούν τα φασιστικά καθεστώτα και τους πολιτικούς τους απογόνους.

Στην επέτειο του αντιφασιστικού ΟΧΙ του 40 υμνούσαν τον δικτάτορα Μεταξά και τους ταγματασφαλίτες συνεργάτες των Ναζί. Φέτος όσο ποτέ άλλοτε, τις μέρες της εξέγερσης του Πολυτεχνείου αποκαλούσαν παραμύθι την εξέγερση και προπαγάνδιζαν ότι δεν υπήρχαν νεκροί! Μάλιστα σε εκδήλωση τους πριν λίγες μέρες στην Κρήτη ύψωσαν προκλητικά την σημαία με το έμβλημα της χούντας!

Όπως και τότε, έτσι και σήμερα παριστάνουν τους φίλους του λαού, τους αγνούς εθνικιστές, ενώ δεν είναι τίποτα παραπάνω από βρωμεροί μισθοφόροι των αφεντικών τους. Είναι χαρακτηριστική η στήριξη τους στην βουλή στην ασυδοσία του τραπεζικού κεφαλαίου, η υπεράσπιση των φοροαπαλλαγών των εφοπλιστών και η στήριξη των ιδιωτικοποιήσεων που και πάλι θα καταλήξουν με χαριστικούς όρους σε εφοπλιστές και Έλληνες επιχειρηματίες.

Το αντιφασιστικό κίνημα όμως στην Ελλάδα γιγαντώνεται και τους τσακίζει με μαζικές κινητοποιήσεις οπουδήποτε τολμούν να εμφανιστούν. Είναι καθοριστικής σημασίας η δυναμική που δίνει στο κίνημα όταν υπάρχει η ταξική ενότητα και η αλληλεγγύη με τους μετανάστες που υπερβαίνει τους πλαστούς διαχωρισμούς και φέρνει νίκες ενάντια στους φασίστες και τα αφεντικά.

Αυτό χρειάζεται να κάνουμε και εδώ. Κανένας δεν πρέπει να ξεγελιέται από τον λαικισμό και την προσπάθεια του ΕΛΑΜ να παρουσιάσει ένα φιλολαικό πρόσωπο με κινήσεις "φιλανθρωπίας". Που κι αυτές φυσικά είναι μόνο για Έλληνες. Τα ίδια έκανε και η Κου Κουξ Κλαν και ο Χίτλερ για να αποκτήσει την κοινωνική αποδοχή και να ανέλθει στην εξουσία. Με την στοχοποίηση των μεταναστών απλά βάζουν πλάτη στους εργοδότες για να ρίχνουν τους μισθούς και συμβάλουν στην τρομοκράτηση και καταπίεση των αδυνάτων από τους καπιταλιστές.

Νοσταλγοί και επίδοξοι συνεχιστές της εόκα β, όπως οι ίδιοι διακηρύττουν, δεν κρύβουν ότι μέλη τους συμμετείχαν στη πραξικοπηματική οργάνωση! Όχι απλά δεν μετανόησαν για τα όσα έκαναν τότε, αλλά εκφράζουν τον θαυμασμό τους για τη δράση της εόκα β, αποκαλώντας τα μέλη της λησμονημένους ήρωες!

Οι αντιλήψεις και πρακτικές τους δεν άργησαν να οδηγήσουν σε συμμορίτικα χτυπήματα και ξυλοδαρμούς. Μερικά παραδείγματα ήταν ο ξυλοδαρμός νιγηριανού φοιτητή μετά από πορεία τους και ενός αντιρατσιστή λαχειοπώλη όταν τόλμησε να αμφισβητήσει τη ρατσιστική προπαγάνδα τους. Ακόμα και το μαχαίρωμα τουρκοκύπριου που συμμετείχε σε αντιρατσιστικό φεστιβάλ, το οποίο διέλυσαν με τη βία! Φυσικά κανένας δεν τιμωρήθηκε. Είναι γνωστή η αγαστή συνεργασία της μητρικής τους οργάνωσης με τη αστυνομία, έτσι και εδώ απολαμβάνουν τη σχετική προστασία και κάλυψη, όταν οι επιθέσεις τους γίνονται σε μετανάστες και αντιρατσιστές.

Γεγονότα ρατσιστικής βίας καθώς και πρωτοβουλίες αναπαραγωγής φασιστικής ιδεολογίας πρέπει να απαντώνται άμεσα με κινητοποιήσεις στο δρόμο. Η απλή διακηρυχτικού τύπου καταγγελία, τακτική που ακολουθούν η πλειοψηφία των πολιτικών φορέων στην Κύπρο, δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική στο βαθμό που δεν συγκροτεί πραγματικές αντιστάσεις. Αντίθετα αφήνουν το πεδίο δράσης ελεύθερο στις ομάδες αυτές να αναπαράγονται αλλά και να τρομοκρατούν.

Η φασιστική ιδεολογία δεν μπορεί με την επίφαση της δημοκρατικότητας να ισχυρίζεται ότι έχει το δικαίωμα λόγου και έκφρασης, όταν έχει στον πυρήνα της την καταστολή κάθε ελευθερίας.

Έτσι και αύριο η πρόκληση τους δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη. Καλούμε σε αντιφασιστική συγκέντρωση και πορεία στην πλατεία Ελευθερίας στην Λευκωσία ώρα 14:00. Να στείλουμε το μήνυμα πως στην Κύπρο της προσφυγιάς που υποφέρει ακόμα από πολέμους και πραξικοπήματα, δεν χωράνε νεοναζί και ρατσιστές δολοφόνοι. Μόνο αν φράξουμε τον δρόμο στους φασίστες θα καταφέρουμε παράλληλα να ανοίξουμε τον δρόμο για την επανένωση-απελευθέρωση της Κύπρου και την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Υποταγή του ΑΚΕΛ στον δρόμο του Μνημονίου


Λίγες μέρες μετά τη συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης Χριστόφια και της τρόικας, η ολομέλεια της κυπριακής Βουλής υπερψήφισε 24 μνημονιακά νομοσχέδια. Δεν χρειάστηκαν ούτε καν 30 λεπτά για την ψήφισή τους. Γεγονός που αποτελεί νέο «ρεκόρ γκίνες» στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες. 

Σημειωτέον ότι η πλειοψηφία των νομοσχεδίων ψηφίστηκε ομόφωνα. Μόνο τρία νομοσχέδια ψηφίστηκαν κατά πλειοψηφία. Μεταξύ αυτών που κράτησαν αρνητική στάση ήταν ο ανεξάρτητος βουλευτής Ζ. Κουλία, γνωστός για τις ακροδεξιές του θέσεις και o πραξικοπηματίας Ν. Κουτσού, του ακροδεξιού ΕΥΡΩΚΟ.

Είναι πραγματικά απογοητευτικό να βλέπει κανείς κομμάτια της άκρας Δεξιάς να καταψηφίζουν κάποια από τα αντιλαϊκά μέτρα και να μην παρουσιάζεται έστω ένας «αντάρτης» από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΑΚΕΛ. Κάποιος από την κοινοβουλευτική ομάδα που να σεβαστεί τις όποιες αξίες και ιδανικά έχουν απομείνει από την ιστορία του ΑΚΕΛ.

Αντ’ αυτού, ο γ.γ. του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού έκανε έκκληση να παραμείνουν όλοι σοβαροί και υπεύθυνοι και να χειριστούν τα ζητήματα στο διαμορφωμένο πλέον πλαίσιο της συναίνεσης. Η συγκεκριμένη δήλωση έγινε μετά από τη συνάντηση που είχε με αντιπροσωπεία από την οικονομική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ και η οποία αποτελείτο από τον βουλευτή και καθηγητή Γιώργο Σταθάκη και τον καθηγητή Σπύρο Λαπατσιώρα.

Πρόκειται για δύο αντιπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ που μοιράζουν δεξιά –κι όχι αριστερά– διαπιστευτήρια στους κυρίαρχους κύκλους, προετοιμάζοντας το έδαφος προκειμένου να γίνουν κυβέρνηση. Ιδίως ο τελευταίος διαφημίζει συνεχώς το τελευταίο διάστημα το παράδειγμα της αριστερής κυβέρνησης Χριστόφια. 

Κατά τον καθηγητή Σ. Λαπατσιώρα η διαπραγμάτευση με την τρόικα θεωρείται επιτυχής και επιτρέπει την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων. Για πού και για ποιους όμως; Είναι γνωστό ότι η κρίση της υπερσυσσώρευσης του κεφαλαίου, που μαίνεται από το 1973, έχει περάσει σε μια νέα, πολύ πιο άγρια φάση. Σε ένα τέτοιο τοπίο η λογική του «ήπιου» Μνημονίου αποτελεί την απαρχή για το σάρωμα οποιασδήποτε κατάκτησης του εργατικού κινήματος. Αυταπατάται κανείς αν θεωρεί ότι αυτό το είδος σοσιαλδημοκρατίας –που βρίσκεται στο επίπεδο του τακτικισμού–- είναι σε θέση να σταθεί. Άμεση συνέπεια είναι η ενσωμάτωση των οργανωμένων φορέων της εργασίας στο κεφαλαιακό κατεστημένο, υποθηκεύοντας τον πλούτο του κόσμου της εργασίας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η συνένοχη στάση αποχής της ΠΕΟ (ΑΚΕΛ) και της ΣΕΚ (ΔΗΣΥ) από τις κινητοποιήσεις επ’ αόριστο των εργαζομένων στους ημικρατικούς, έως ότου ανακληθεί η απόφαση που προβλέπει τη δανειοδότηση προς το κράτος ύψους 200 εκατ. ευρώ, από τα ταμεία συντάξεων των εργαζομένων της Σίτα και της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (ΑΗΚ).

Είναι δεδομένο ότι στο μέλλον το κυπριακό χρέος θα είναι μη βιώσιμο. Αυτό θα οδηγήσει σε κούρεμα των κυπριακών ομολόγων στα πρότυπα του ελληνικού PSI με αποτέλεσμα ο μόχθος των εργαζομένων στις ημικρατικές να θυσιαστεί.

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Ανακοίνωση ΚΙΣΑ για την παγκόσμια μέρα Μεταναστών


"Παρόλο που η μετανάστευση είναι ουσιώδης για την οικονομική επιβίωση της Κύπρου, αν δεν ρυθμιστεί με την κατάλληλη νομοθεσία και πολιτικές που να εγγυώνται την ισότητα και τα δικαιώματα αυτών των εργαζομένων, το σύστημα θα συνεχίσει να αμαυρώνεται από τη συστηματική εκμετάλλευση, μείωση των προτύπων εργασίας, απειλή των κοινωνικών αξιών και έξαρση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας» δήλωσε πρόσφατα σε συνέδριο στη Λευκωσία ο κ. Patrick Taran, εμπειρογνώμονας διεθνούς μεταναστευτικού εργατικού δυναμικού.

Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών λαμβάνοντας υπόψη τον αυξανόμενο αριθμό μεταναστών ανά το παγκόσμιο, αποφάσισε στις 4-12-2000 να ανακηρύξει τις 18 του Δεκέμβρη σαν την Παγκόσμια μέρα των Μεταναστών. Ο λόγος ήταν πρωτίστως για να εμπεδωθούν τα θετικά αποτελέσματα της μετανάστευσης ως κοινωνικό φαινόμενο τόσο στις αναπτυσσόμενες χώρες καταγωγής όσο και στις χώρες προορισμού αλλά και για την διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μεταναστών ανεξαρτήτως από το καθεστώς παραμονής τους. Ακόμη, ιδιαίτερη έμφαση δίνεται και στη σύναψη διμερών, περιφερειακών και παγκόσμιων συνεργασιών και συμφωνιών γύρω από την παγκόσμια μετανάστευση.

Η προσφορά των μεταναστών στην κυπριακή κοινωνία είναι πολυσύνθετη και όχι μόνο στην οικονομία όπως συνηθίζεται να λέγεται. Oι μετανάστες έχουν συμβάλει σημαντικά στην ανάπτυξη της κυπριακής κοινωνίας τα τελευταία χρόνια όπως για παράδειγμα στην βελτίωση του συστήματος ευημερίας, την απελευθέρωση της κύπριας γυναίκας και την βελτίωση της κοινωνικής συνοχής ευρύτερα.

 Όσον αφορά την οικονομία οι μετανάστες έχουν παράξει ένα μεγάλο ποσοστό στο ΑΕΠ της Κύπρου χωρίς να παίρνουν και το ανάλογο μερίδιο ως προς τα οφέλη. Σήμερα όλοι αναφέρονται στην ανάπτυξη ως λέξη κλειδί για την έξοδο από την κρίση παραγνωρίζοντας τον σημαντικό ρόλο που οι μετανάστες έχουν διαδραματίσει μέχρι σήμερα και θα χρειαστεί να συμβάλουν και στο μέλλον. Αυτό σημαίνει δημιουργία θέσεων εργασίας για όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως καταγωγής που ζουν στην Κύπρο.

Η οικονομική κρίση που κλιμακώθηκε τον τελευταίο χρόνο έχει φέρει τους μετανάστες, υπηκόους τρίτων χωρών, σε δυσχερή θέση αφού από τη μια η οικονομική συρρίκνωση και από την άλλη η δημαγωγία έχουν δημιουργήσει ένα επικίνδυνο κλίμα. Ακόμη, ελέω οικονομικής κρίσης επιχειρείται η παραβίαση του νομικού πλαισίου περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ίσης μεταχείρισης όπως είναι κατοχυρωμένο από το Ευρωπαϊκό κεκτημένο. Δυστυχώς, ο ρατσιστικός και ξενοφοβικός λόγος που επικράτησε τα τελευταία χρόνια έχει γίνει χρήσιμο εργαλείο και ενσωματώθηκε σε προεκλογικές εκστρατείες υποψήφιων για το χρίσμα του προέδρου στις επερχόμενες εκλογές του 2013.

Η Κύπρος είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία οι μετανάστες που ζουν και εργάζονται νόμιμα δεν έχουν ισότιμη πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και σε κοινωνικά δικαιώματα και ως εκ τούτου είναι τουλάχιστον άκρατος λαϊκισμός όταν στο βωμό της προεκλογικής εκστρατείας κάποιοι υποψήφιοι διακηρύττουν ότι θα καταργήσουν δικαιώματα τα οποία αυτή η χώρα ουδέποτε παραχώρησε παρά τις νομικές τις υποχρεώσεις. 

Πολύ φοβούμαστε ότι η συνεχής αναφορά σε «υπερπρονόμια» συγκεκριμένων απομονωμένων κοινωνικών ομάδων θα καταλήξει στο τέλος, όπως και στο θέμα των «επιδομάτων» στη διάβρωση του θεσμού της δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ευρύτερα με σκοπό τον πρόλογο μιας ενδεχόμενης ιδιωτικοποίησης της υγείας στο μέλλον.

 Η ΚΙΣΑ καλεί την Κυπριακή Δημοκρατία

 να επανεξετάσει και να δημιουργήσει μια ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική στη βάση της αρχής της ισότητας κάθε ανθρώπου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
 Να προχωρήσει στην υπογραφή και κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης για την Προστασία των Δικαιωμάτων των Μεταναστών Εργαζομένων και των Μελών των Οικογενειών τους,
 Να προχωρήσει στην υπογραφή και κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη συμμετοχή των μεταναστών στη δημόσια ζωή σε τοπικό επίπεδο.
 Να προχωρήσει στην υπογραφή και κύρωση της σύμβασης της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για τα δικαιώματα των Οικιακών Εργαζομένων.

Διοικητικό Συμβούλιο ΚΙΣΑ (Κίνηση για Ισότητα, Στήριξη, Αντιρατσισμό) 18 Δεκεμβρίου 2012

Προϋπολογισμός Μνημονίου


Προϋπολογισμός βάρβαρης λιτότητας είναι ο κυπριακός προϋπολογισμός για το 2013, ο οποίος έχει ενσωματώσει τα όσα υποδείχτηκαν από την τρόικα, χωρίς καν να έχει υπογραφτεί ακόμη επίσημα το Μνημόνιο. Κατακτήσεις που για δεκαετίες θεωρούνταν κεκτημένα, πλέον θα θεωρούνται ζητούμενα.


Συνολικά, ο μνημονιακός προϋπολογισμός περιλαμβάνει περικοπές στο κρατικό μισθολόγιο και στις κοινωνικές παροχές που θα αγγίξουν τα 1,35 δισ. (ή 7,5% του ΑΕΠ), την ίδια ώρα που 11,8 δισ. (ή 65,5% του ΑΕΠ) χορηγείται απευθείας στις τράπεζες από το κράτος. Ενώ η φοροδιαφυγή αγγίζει τα 1,3 δισ. (14% του ΑΕΠ)!

Τα πρώτα μεγάλα θύματα του Μνημονίου είναι 992 έκτακτοι ωρομίσθιοι –από το σύνολο των 1.806– που εργάζονται στον δημόσιο τομέα. Οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι αποτελούν τους πλέον χαμηλόμισθους, ενώ η πλειοψηφία αυτών διαμένει σε αγροτικές και φτωχές περιοχές της Κύπρου. 

Μεσοβδόμαδα πραγματοποίησαν μαζική διαμαρτυρία έξω από το υπουργείο Οικονομικών στην Λευκωσία. Στα αξιοσημείωτα περιλαμβάνεται η άρνηση του υπουργού να συναντηθεί μαζί τους με αποτέλεσμα να σπάσουν τον κλοιό της αστυνομίας και να εισέλθουν στο κτίριο του υπουργείου. Όμως η προσπάθειά τους ανακόπηκε από την ηγεσία των συνδικαλιστικών οργανώσεων…

Όπως αναφέρεται στο νέο μνημονιακό προϋπολογισμό για το πρώτο εξάμηνο του νέου έτους, 140.000 δικαιούχοι θα πάψουν να έχουν πρόσβαση στη δωρεάν περίθαλψη. Έχει ήδη επιβληθεί χαράτσι 10 ευρώ στις επισκέψεις στα τμήματα των Επειγόντων Περιστατικών από τον πρώην υπουργό Υγείας και νυν υποψήφιο του ΑΚΕΛ για την Προεδρία, Σταύρο Μαλά. Αυτός που έχει δηλώσει ότι όποιος υποψήφιος δεν ακολουθήσει αντιμνημονιακή γραμμή θα είναι ανεύθυνος. Ήταν το πρώτο μνημονιακό μέτρο σε προμνημονιακή –για την Κύπρο– εποχή. Γεγονός που χαιρετίστηκε φυσικά από την τρόικα. 

Χαράτσι επιβάλλεται και στη δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τις πολύτεκνες οικογένειες, ενώ προβλέπεται εξαίρεση του 3% επί των συντάξιμων απολαβών από το ταμείο χήρων και ορφανών. Παράλληλα, καταργούνται κοινωνικές παροχές ύψους 113 εκατ. ευρώ όπως οικογενειακά επιδόματα, εκπαιδευτικές χορηγίες κ.λπ.

Από την 1η Ιανουαρίου 2013, ο ΦΠΑ θα πάει στο 18% και το 2014 19%. Επίσης, από 8% σε 9% θα αυξηθεί ο μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ, ενώ μπαίνει επιπλέον φόρος 7 λεπτά ανά λίτρο στα καύσιμα. Φυσικά η φοροεπιδρομή δεν συνδυάζεται με αύξηση του εταιρικού φόρου, ο οποίος υπενθυμίζεται είναι ο χαμηλότερος στην ευρωζώνη. Παρά μόνο θα επιβληθεί ένα συμβολικό χαράτσι το οποίο είναι ενιαίο για όλες τις επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες.

Ανάμεσα σε όλα αυτά, ο κυπριακός λαός θα βλέπει την τρόικα να εποφθαλμιά τον ορυκτό του πλούτο και την κερδοφόρα τηλεπικοινωνιακή εταιρεία Σίτα και την ΑΤΑ να καταργείται.

Τέλος, το ποσό των 18 δισ. ευρώ που θα δανειστεί η Κύπρος και ισούται με το ετήσιο ΑΕΠ της Κύπρου(!) μάλλον είναι φουσκωμένο από τους ντόπιους τοκογλύφους, οι οποίοι πίεζαν ασφυκτικά για την υπαγωγή της Κύπρου σε καθεστώς Μνημονίου και να βάλουν τον λαό να πληρώσει, όχι μόνο τις ζημιές των τραπεζών, αλλά και τις «προμήθειες» που ενδεχομένως να προκύψουν μέσα από τη δανειοδότηση, υποθηκεύοντας τον παραγόμενο πλούτο ολόκληρου του κυπριακού λαού.

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Ακόμη και ο Λένιν


Το πολιτικό κριτήριο μερίδας ακροατών, δηλαδή του κόσμου που ψηφίζει και επιλέγει ηγέτες, είναι αξιοθαύμαστο. Παρά την πολύχρονη συνάφεια μαζί του, πάντα βρίσκει τρόπους να με εκπλήσσει. 

Μετά την προσφυγή και της Κύπρου  στον περίφημο Μηχανισμό Στήριξης της Ευρωζώνης, το βασικό επιχείρημα που κυκλοφορεί είναι το εξής: «Και ο κομμουνιστής Χριστόφιας, στον μηχανισμό κατέφυγε. Τι έχετε να πείτε τώρα;» και στραβώνουν το κεφάλι με την ικανοποίηση του νικητή σε μια μάχη όμως που ποτέ δεν δόθηκε…

Έχουμε να πούμε, αυτό ακριβώς που λέτε και εσείς. Ότι εφόσον είσαι και παραμένεις σε έναν σχηματισμό όπως είναι η  Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν μπορείς να μην  τηρείς τους κανόνες αυτού του σχηματισμού, αυτής της ένωσης. Εφόσον έχεις επιλέξει, κάτι υπέρτερο, θα δεχτείς όλα όσα, αυτό το υπέρτερο επιβάλει. Εφόσον έχεις δεχτεί την «ελεύθερη» οικονομία, την «ελεύθερη» αγορά, την «ελεύθερη» κίνηση κεφαλαίων, τα «καλά» δηλαδή της υπόθεσης, τότε θα δεχτείς και τα αρνητικά της ίδιας υπόθεσης.

Σημασία δεν έχει τι δηλώνει κάποιος, αλλά τι πράττει. Ο Χριστόφιας δηλώνει κομμουνιστής (αν και αυτό θέλει λίγο συζήτηση), αλλά έχει αναλάβει να διαχειριστεί καπιταλισμό. Και μάλιστα καπιταλισμό σε πρωτοφανή κρίση. Εφόσον λοιπόν έχει αποφασίσει να κινηθεί εντός των ορίων που του θέτει η αρχική επιλογή του, θα κάνει τα πάντα για να εξαντλήσει όλα τα όρια, που του δίνονται. 

Θα δανειστεί και μια και δύο και τρείς και 23 φορές. Θα δεχτεί να κερδοσκοπήσουν εις βάρος της χώρας του, οι γνωστοί τοκογλύφοι, που όμως σε αυτό το σύστημα ονομάζονται δανειστές. Θα προστατέψει την «επιχειρηματικότητα». Θα ξεζουμίσει τους πολίτες για να σώσει τις τράπεζες. Θα δεχτεί μέτρα λιτότητας, μειώσεις μισθών, συντάξεων, αύξηση ανεργίας κλπ. Θα κάνει ότι κάνουν όλοι οι ηγέτες αυτή τη στιγμή, των χωρών της Ευρωζώνης, σφάζοντας τους πολλούς για να σωθούν οι λίγοι.

Και αυτά όχι επειδή είναι κακός ο Χριστόφιας, αν και «κομμουνιστής», αλλά επειδή, κινείται εντός αυτού του συστήματος που περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω, στο DNA του. Και μην εκπλαγείτε αν δείτε τον Χριστόφια, αλλά και άλλους «προοδευτικούς ηγέτες», να προχωράνε και σε άλλες ακρότητες, επειδή «δεν υπάρχει άλλος δρόμος και η ανάπτυξη περνά από τον μονόδρομο αυτό»…

Ακόμη και τον ίδιο το Λένιν να φέρναμε, σε μια από τις χώρες που περνάνε κρίση, τα ίδια θα έκανε. Αν υιοθετούσε την παραμονή στην Ένωση, το συγκεκριμένο οικονομικό πλαίσιο και αποδεχόταν αυτούς τους κανόνες του καπιταλισμού, τότε θα έκανε ακριβώς τα ίδια!!!

Οι ιδεολογίες, οι ιδιότητες, οι προθέσεις, αποδεικνύονται στην πράξη και όχι στον ιδεατό κόσμο που κρύβει ο καθένας στο κεφάλι του. Η ιδεολογική συνέπεια δοκιμάζεται στην πράξη και όχι στα βραδινά δελτία ειδήσεων, Ελλαδικά και Κυπριακά.

Οτιδήποτε κάνει κάποιος που δηλώνει κομμουνιστής δεν σημαίνει ότι είναι σωστό και σύμφωνο με αυτό που ορίζει η ιδεολογία του. Τα δάκρυα ενός ηγέτη επειδή «αναγκάζεται», να πάρει μέτρα που δεν θέλει, αλλά λόγω των εκτάκτων συνθηκών τελικά θέλει, είναι δάκρυα ενοχής και όχι δάκρυα πόνου. Πολιτική δεν είναι να έχεις επιλέξει να είσαι στην γωνία και να τρως συνεχώς μπουνιές, δηλώνοντας ότι επειδή δεν μπορείς να αμυνθείς θες να συνεχίσεις να τρως τις μπουνιές και ότι έτσι κάποτε θα δυναμώσεις ώστε να σταματήσεις να τρως πολλές μπουνιές, από συμπαίκτες που δηλώνουν και φίλοι σου και αλληλέγγυοι εκτός των άλλων.

Καταλήγοντας. Σημασία δεν έχει τι δηλώνεις, αλλά τι διαχειρίζεσαι. Τι δέχεσαι να διαχειριστείς, να προστατέψεις, να καλύψεις, να συγκαλύψεις, να παζαρέψεις.

Σημασία έχει τι δέχεσαι να προστατέψεις. Τον λαό ή τις τράπεζες;

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Χρυσή Αυγή και φιλανθρωπία. Μια ιστορία παλιά όσο η Κου Κλούξ Κλαν


Δεκεμβρίος 1948, Talladega, Αλαμπαμα., Μέλη της Κλαν και ο Άγιος Βασίλης χαρίζουν ένα ραδιόφωνο στον έγχρωμο Τζακ Ρίντλ και την γυναίκα του Τζόσι,ώστε να εκπληρωθεί η χριστουγεννιάτικη ευχή που έκαναν,να "ακούνε τους ιεροκήρυκες." Αν,αργότερα η Κου Κλουξ Κλαν,’εκαψε το σπίτι της θρησκευόμενης οικογένειας Ρίντλ,είναι μια άλλη ιστορία. (‘Η μήπως η ίδια…)

Απλά να πούμε ότι ήδη και στην Κύπρο το παραμάγαζο της χρυσής αυγής άρχισε να αντιγράφει αυτές τις μεθόδους με μοίρασμα τροφίμων, ρουχισμού αλλά και αιμοδοσίες μόνο για Έλληνες!

Έχει γίνει πολύ κουβέντα τελευταίως και θα γίνει πολύ περισσότερη όσο η κατάσταση στην χώρα θα χειροτερεύει, για τις κινήσεις "φιλανθρωπίας" των Χρυσαυγιτών. Παντοπωλεία, συσσίτια, διανομές τροφίμων, πάντα από Έλληνες για Έλληνες.

Ίσως όλα αυτά να είναι κάτι το πρωτόγνωρο για εμάς αλλά είναι συνηθισμένη τακτική των απανταχού φασιστικών μορφωμάτων, να δείχνουν ένα "άλλο πρόσωπο" για να πλησιάζουν τις κοινωνίες. Διότι φυσικά το πραγματικό πρόσωπο του φασισμού, κανείς δεν θέλει να το δει. Ούτε φυσικά οι φασίστες να το δείξουν.  

Δεν θα μιλήσουμε για τα ελληνικά φαινόμενα της φιλανθρωπίας και τους τρόπους που την μεταχειρίστηκε η αντίδραση, όπως την έζησε η ελληνική κοινωνία το '50. Εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι διαφορετικό από τα "Φιλόπτωχα" της αστικής τάξης και τις "Άπορες Κορασσίδες" της Φρειδερίκης.  

Εδώ έχουμε να κάνουμε με την συνεχή προσπάθεια "νομιμοποίησης" των πρακτικών βίας της ρατσιστικής οργάνωσης, στα μάτια της κοινωνίας. Σκοπός της είναι η δημιουργία φιλικού κλίματος στην κοινή γνώμη, η προσέλκυση νέων μελών και τελικά η κοινωνική αποδοχή.   Όπως όλοι οι ομοϊδεάτες της Χρυσής Αυγής έκαναν. Και κάνουν.   


Εκατόμβη "ευεργετημένων" νεκρών. 


"Από καλοσύνη και αδελφική αγάπη είναι φτιαγμένη η ποιότητα της ψυχής μου. Ανιδιοτελής, πατριωτική υπηρεσία έχει το μυαλό μου και αλάνθαστος ο στόχος της καρδιάς. Να ζήσουμε, όχι για εμάς αλλά για τους άλλους" αυτό είναι το σύνθημά της ζωής μου, η υπέρτατη φιλοδοξία μου και το στολίδι μου. Αγαπώ τον συνάνθρωπό μου και έχω αγωνιστεί όλη μου τη ζωή για αυτό. Και αυτό είναι κάτι που καθιστά τον βίο μου, μια ανιδιοτελή, ευεργετική υπηρεσία. " Ο συνταγματάρχης Γουίλιαμ Τζόζεφ Σίμονς, που μας άφησε αυτά τα λόγια, ήταν ο ιδρυτής και πρώτος Ανώτερος Μάγιστρος της αναγεννημένης και σκληρότερης Κου Κλουξ Κλαν το 1915.  

Ήταν η εποχή που η έκρηξη της εγκληματικότητας έφερε ξαφνική άνοδο της Κου Κλουξ Κλαν τη δεκαετία του '20. Τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν στο όνομα της φυλετικής καθαρότητας και του πατριωτισμού, ήταν άθλια. Απαγχονισμοί, μαστιγώσεις, ακρωτηριασμοί, πισσάρισμα με πούπουλα, απαγωγές, κάψιματα με οξύ, μαζί με μια νέα τακτική εκφοβισμού, τις καύσεις των σταυρών. Η Κλαν είχε γίνει μια σαφής απειλή για τους έγχρωμους. Ένας δημόσιος κίνδυνος.  

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Tuskegee, περισσότεροι από 4700 άνθρωποι κατακρεουργήθηκαν μεταξύ 1882 και 1959 στις εκστρατείες τρομοκρατίας της Κου Κλουξ Κλαν. Ο αριθμός που σκοτώθηκαν από λιντσαρίσματα στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών, υπερβαίνει τον αριθμό των ανθρώπων που σκοτώθηκαν στη φρικτή επίθεση στο Περλ Χάρμπορ (2333 νεκροί) και από τον τυφώνα Κατρίνα μαζί (1836 νεκροί).   


«Κοινωνικά Δίκτυα» της Κου Κλούξ Κλαν; 


Το βιβλίο "Ιστορία της Κου Κλουξ Κλαν", του συνταγματάρχη Winfield Jones, 1921, (σελ. 88-89) παραθέτει τις 19 συνολικά «ανθρωπιστικές εκδηλώσεις» της ΚΚΚ μεταξυ 1920-1921.  

Αυτές ποικίλλουν από δωρεές σε χήρες αστυνομικών και στον Ερυθρο Σταυρο, έως σε ορφανοτροφεία. Ακόμα και μικροποσά όπως "στις 24 Νοεμβρίου, στο Χέντερσον, του Τέξας. Η Κλαν έδωσε 50 δολάρια σε δύο νέγρους που βρίσκονταν σε συνθήκες ένδειας". Το φιλοδώρημα "του μεγάλου στον μικρο", όπως αποκαλούσαν τους έγχρωμους τότε.  

Ενδεικτικό αυτής της δραστηριότητας είναι ότι την την ίδια χρονική περίοδο στην Ατλάντα μόνον, η Κλαν δανείζει 15.000 δολάρια, σε μικροεπαγγελματίες που χρειάζονται κεφάλαια για τις επιχειρήσεις τους. Η Κλαν δάνεισε πολλές περισσότερες χιλιάδες δολάρια σε μικροεπαγγελματίες σε όλη τη χώρα. (Εδώ δεν μπορούμε να μην σκεφτούμε συνειρμικά, την σύνδεση της ακροδεξιάς με την συμμορία των τοκογλύφων στην Θεσσαλονίκη, η οποία εξαρθρώθηκε τον Ιανουάριο του 2012).  

Στο βιβλίο "Ο αμερικανισμός με Κουκούλα, η Ιστορία της Κου Κλουξ Κλαν", του David M. Chalmers,διαβάζουμε αρκετά επίσης παραδείγματα «ρατσιστικής φιλανθρωπίας».  

Η Κλαν χάρισε Βίβλους, έκανε εισφορές σε νοσοκομεία, σε σχολεία, χάριζε σημαίες... Επίσης στο Γιόρκ της Πενσυλβάνια, διοργάνωσε δύο συσσίτια με κρέας και φασολάδα για τα (λευκά) θύματα της Ύφεσης. Οι ρατσιστές έδωσαν επίσης χρήματα στον Ερυθρό Σταυρό. (Σελίδα 306).  

Ο Ερυθρός Σταυρός δέχθηκε την "εισφορά", καθώς μπορεί να την εξέλαβε ως "ανταποδοτικό τέλος", για τον φόρτο εργασίας των νοσοκομείων του, λόγω των πογκρόμ της ΚΚΚ.


Φιλανθρωπία με άγημα
  

Ξεφυλλίζοντας τις εφημερίδες New Hampshire Sunday News (29 Μαΐου 1983), Daily Pantagraph (17 Σεπτεμβρίου, 1924) καθώς και το βιβλίο "Κουκούλες: Η ιστορία της Κου Κλουξ Κλαν", του Robert Ingalls (σελ.39) διαβάζουμε σχετικά με ένα νέο είδος "ευεργεσίας".  

Τα μέλη της ΚΚΚ, εισέβαλλαν σε γεμάτες εκκλησίες, Βαπτιστών κυρίως, σε στρατιωτκό σχηματισμό, ως λόχος. Αφού διέκοπταν την Λειτουργία, επιδεικνύοντας δύναμη και "φιλανθρωπική" αλαζονεία, άφηναν χρήματα και αποχωρούσαν συντεταγμένα.  

Οι πιστοί, μαύροι Βαπτιστές, δεν είχαν περιθώρια να μην δεχθούν το "αγημα φιλανθρωπίας" των ρατσιστών, οι οποίοι διέκοψαν με τον τσαμπουκά την Λειτουργία για να τους...φιλοδωρήσουν.  

Μάλιστα στο Galesburg, ένα συντεταγμένο σώμα 100 ανδρών με κουκούλες και ρόμπες, άφησε μαζί με τα 65 δολάρια στον πάστορα και την εξής σημείωση, "Η Κλαν είναι φίλος σου". Σε περίπτωση που το είχε ξεχάσει.. Ακόμη και στην "επίθεση αγάπης", οι συνήθειες δεν αλλάζουν. Πέντε ρατσιστές για έναν μαύρο. 


Καλάθια γεμάτα τρόφιμα και προπαγάνδα  


Από το βιβλίο "Η Κου Κλουξ Κλαν στην πόλη, 1915-1930", του Kenneth Τζάκσον, αλιεούμε 21 "φιλανθρωπίες" από το 1918-1939.  

Χαρακτηριστικά, (στις σελίδες 46,70,81,149) μαθαίνουμε ότι η Κλαν έδωσε χρήματα, για τα μαύρα θύματα μιας έκρηξης. (Που πολύ πιθανόν, να είχε προκαλέσει η ίδια), διένειμε είδη παντοπωλείου και καλάθια Χριστουγέννων.  

Επίσης έκανε μια πολυδιαφημισμένη δωρεά, στον Οίκο Των Αφροαμερικανών Γερόντων. Τυχεροί, θα λέγαμε, οι τρόφιμοι του Οίκου. Τουλάχιστον αυτοί οι Αφροαμερικανοί, πρόλαβαν να γεράσουν. 


Πρώτα τα πογκρομ και μετά η φιλανθρωπία 


Αντιγράφουμε από το "Γυναίκες της Κλαν",της Kathleen M. BLEE. "Οι βασικοί τομείς εργασίας για τις πρώτες προσπάθειες της WKKK (Γυναικείο παράρτημα της ΚΚΚ) ήταν στον αμερικανισμό, την εκπαίδευση, την δημόσια διασκέδαση, την νομοθεσία, την αγωγή των παιδιών και των ανηλίκων, την ιθαγένεια, την αγωγή του πολίτη, την επιβολή του νόμου, τον αφοπλισμό, την ειρήνη, και την πολιτική". (Σελίδα 28)  

Διαβάζοντας αυτό το μανιφέστο και πιο πριν, για όλη αυτή την "προσφορά" της ρατσιστικής οργάνωσης, χωρίς "αποκλεισμούς" ακόμη και προς τους μαύρους, μήπως μας φαίνεται ότι τελικά ακόμη και η Κού Κλούξ Κλαν, βρίσκεται αριστερότερα της Χρυσής Αυγής;  

Ας μιλήσουμε όμως σοβαρά, δεν υπάρχει τίποτα το φιλάνθρωπο σε μια εγκληματική οργάνωση που ευθύνεται για εκατόμβες θυμάτων. Αν διαβάσουμε τον Εργατικό Τύπο της εποχής,σχετικά με το πογκρόμ στην πόλη Carteret, μας λύνεται κάθε απορία.  

Ο Ρόμπερτ Μάινορ, ένας λευκός Κομμουνιστής, έγραψε για την πόλη του Carteret, το 1926, "στην οποία ένοπλοι λευκοί οδήγησαν το σύνολο του μαύρου πληθυσμού έξω από την πόλη, έκαψαν μια μαύρη εκκλησία και γενικά πραγματοποίησαν μια οργανωμένη κυριαρχία του τρόμου, του είδους εκείνου που η Αμερική καταγράφει ως "φυλετικές ταραχές" και τον οποίο η παλιά Ρωσία, του πεθαμένου σήμερα τσάρου, θα ονόμαζε πογκρόμ" (βλ. Robert Minor, "After Garvey - What?" Workers Monthly, Μάιος 1926). 


Τι είναι και τι θέλει η (κοινωνικά ευαίσθητη) Κου Κλούξ Κλαν; 


Ο σκοπός όμως μιας ρατσιστικής οργάνωσης δεν είναι μόνο τα πογκρόμ, αλλά και η "εκπαίδευση" μας στον "σωστό δρόμο". Η ΚΚΚ θέλει "να καταπολεμήσει το κύμα της εγκληματικότητας. Και να απαλλαγούμε από τις κυβερνήσεις των ανέντιμων πολιτικών. Η μεταρρύθμιση της Κλάν, στα Νοτιοδυτικα, επικεντρώνεται στην προσωπική συμπεριφορά παρά στην θεσμική αλλαγή, στο θέμα "νόμος και τάξη", παρά στην κοινωνική βελτίωση". ( Η ΚΚΚ στα Νοτιδυτικά, του Τσαρλς Αλεξάντερ, Σελίδα 21)  

"Τι μπορεί να ειπωθεί για το καθεστώς καταστολής που επιβάλλει; Ο Stanley Frost, από τις παρατηρήσεις του στην Οκλαχόμα, διαπιστώνει ότι η Κλαν εργάζεται για τη δημόσια ηθική, με τη διεξαγωγή μιας αποτελεσματικής κίνησης κατά της εγκληματικότητας, με την οργανωμένη κοινή γνώμη πίσω από την επιβολή του νόμου". (Από το ίδιο, σελίδα 81) Όπως μπορούμε να αντιληφθούμε από τα παραθέματα, η ρητορική των "αυτόκλητων σωτήρων" κάθε κοινωνίας, μένει ακριβώς η ίδια.  

Στο προαναφερθέντα βιβλία, μπορούμε επίσης να ανaτρέξουμε σε αρκετούς λόγους που εκφωνήθηκαν κατά την διάρκεια των "φιλανθρωπικών εκδηλώσεων" κατά των αντεθνικών πολιτικών που προδίδουν την αμερικανικότητα και την ίδια την Χώρα.  

Ακόμα αξίζει να σταθούμε και στην καταπίεση που η Κλαν ασκούσε και στα αδύναμα μέλη της λευκής κοινότητας, της νεολαίας και των γυναικών, μέσω ενός ακραίου ακτιβισμού, παράλληλα με τις "αγαθοεργίες".  

Στο Μοντγκόμερι, απαγόρευσαν την κυκλοφορία των λευκών γυναικών, σε συγκεκριμένες περιοχές, μην τυχόν αυτές πλησιάσουν το στρατόπεδο Σέρινταν και...αμαρτήσουν. Στο Gainsvile της Φλόριντα, η ΚΚΚ διαλύει την νυχτερινή ζωή της πόλης, ώστε να μην αποσπάται η προσοχή των φοιτητών, του τοπικού Πανεπιστημίου. (Η Χρυσή Αυγή δεν έχει αυτοκτονικές τάσεις, ώστε να κάνει κάτι παρόμοιο. Αν διαλύσει την νυχτερινή ζωή, θα μείνει άνεργη). Και όσο για τις πράξεις κοινωνικής ευαισθησίας, μας το αναλύει καλύτερα ο Robert Goldberg, The Ku Klux Klan in Madison, 1922-1927, εκδ.1949.  

"Για να συμψηφίζει τις βίαιες πράξεις της, η ΚΚΚ συμμετείχε σε φιλανθρωπικές δραστηριότητες. Το 1922, τα μέλη της Κλαν έδωσαν 25 δολάρια ο καθένας, για τους Εθελοντές της Αμερικής και την Αφρικανική Μεθοδιστική Επισκοπική Εκκλησία, μια προσφορά που όπως δήλωσε η Οργάνωση, απέδειξε ότι η Κλαν δεν ήταν κατά των μαύρων".  

Και συνεχίζει πολύ αποκαλυπτικά ο Γκόλντμπεργκ,το 1949: "Με τις φιλανθρωπικές δραστηριότητες η ΚΚΚ προσπαθεί να επιδείξει ότι αναλαμβάνει υποχρεώσεις για την ευημερία του έθνους και αυτό την εξυπηρέτησε ως μια αποτελεσματική μηχανή δημόσιων σχέσεων για την δημιουργία μιας πιο ευνοϊκής κοινής γνώμης και για προσέλκυση νέων μελών".  


Το ναζιστικό προηγούμενο 

Ένας λόγος που δεν θα δείτε ποτέ την Χρυσή Αυγή να προσφέρει ένα ποτήρι νερό σε έναν συνάνθρωπο άλλου χρώματος, φυλής, ιδεολογίας είναι πολύ απλός. Η ΧΑ είναι ένα νέο ναζιστικό μόρφωμα και καθώς σέβεται τον εαυτό της, ακολουθεί την ναζιστική πεπατημένη.  

Στην ναζιστική Γερμανία, υπήρχε το Winterhilfswerk, η "Χειμερινή Αρωγή", που ήταν μια ετήσια εκδήλωση της Nationalsozialistische Volkswohlfahrt (Οργανισμός Πρόνοιας του Εθνικού Σοσιαλιστικού Λαϊκού Κόμματος) για να συμβάλει στην χρηματοδότηση του "φιλανθρωπικού" του έργου.

Ξεκίνησε το 1933 και έληξε το 1945, ενώ γινόταν από τον Οκτώβριο μέχρι τον Μάρτιο. Σχεδιάστηκε για να παρέχει τροφή, ένδυση, κάρβουνα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης, μόνο για Γερμανούς.  

Οι εισφορές δεν ήταν εντελώς "εθελοντικές". Οι ναζί ήταν αμείλικτοι στην προσπάθειά τους να κάνουν τον κάθε Γερμανό πολίτη να δώσει το μερίδιό του στην WHW και στο Κόμμα. Στην πραγματικότητα εκείνοι που "ξέχασαν" να δώσουν, έμπαιναν σε ειδική ονομαστική λίστα. Και διώκονταν. 

Το κείμενο της αφίσας μεταφράζεται ως: "Κανείς δεν θα πεινάσει! Κανείς δεν θα  κρυώσει!". Οι γείτονες, ακόμη και μέλη της ίδιας οικογένειας είχαν ενθαρρυνθεί να καρφώνουν τα ονόματα των "ξεχασιάρηδων" στους υπεύθυνους της γειτονιάς τους, έτσι ώστε αυτός "να τους πείσει να κάνουν το καθήκον τους". 


Η αφίσα γράφει «Μην ξοδεύεις. Στην θυσία». Σε μια περίπτωση, ένας δημόσιος υπάλληλος διώχθηκε ποινικά για την απροθυμία του. Το επιχείρημά του, ότι δηλαδή η συμμετοχή στην εκδήλωση ήταν εθελοντική, απορρίφθηκε με την αιτιολογία ότι το να παραμελούν τα καθήκοντά τους κάποιοι είναι μια ακραία άποψη της ελευθερίας. Στην πραγματικότητα δεν προβλέπεται από το νόμο και ως εκ τούτου συνιστά κατάχρηση της ελευθερίας. ( Μαρκ Μαζάουερ, Σκοτεινή Ήπειρος- από την αγγλική έκδοση- σελ 36) 


Αυτή η αφίσα διαφημίζει την ναζιστική "φιλανθρωπία", την NSV, Οργανισμός Λαϊκής Πρόνοιας των Ναζί και προπαγανδίζει παράλληλα και το Ναζιστικό Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα. Το κείμενο μεταφράζεται: "Η υγεία, η προστασία των παιδιών, η καταπολέμηση της φτώχειας, η βοήθεια στους ταξιδιώτες, η κοινότητα, η βοήθεια στις μητέρες: Αυτά είναι τα καθήκοντα της φιλανθρωπίας του Εθνικού Σοσιαλιστικού Λαϊκού Κόμματος. Γίνε μέλος!" 


Αυτά είναι παρελθόν. Σήμερα δεν υπάρχουν αυτά


Θα μπορούσε να πει κάποιος. Δεν είναι παρελθόν όμως. Έρχονται από το παρελθόν. Και είναι εδώ μπροστά μας σε συνεχή δημοσιεύματα του Τύπου. Στα Νέα του BBC, την Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 1999, διαβάζουμε την παρακάτω είδηση: "Ερευνα για φιλανθρωπία με υποτιθέμενη σύνδεση με νεοναζί.  

Του Andy Hosken.   
Οι τραπεζικοί λογαριασμοί των δύο φιλανθρωπικών οργανώσεων έχουν παγώσει από την Φιλανθρωπική Επιτροπή, λόγω των κατηγοριών, ότι μπορεί να συνδέονται με νεο-ναζιστική οργάνωση. Η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι ερευνά για διάφορα θέματα της οικονομικής διαχείρισης των δύο φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, του trust St Michael the Archangel και του St George's Educational Trust. Αλλά οι Επίτροποι λένε ότι οι φιλανθρωπικές οργανώσεις προωθούν μόνο την καθολική λογοτεχνία και έχουν αρνηθεί ότι χρησιμοποιούνται για να διοχετευθούν χρήματα σε ακροδεξιές ομάδες.  

Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε, ότι υπάρχουν χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, που ένα νέο-ναζιστικό κόμμα, δεν μπορεί να κάνει προπαγάνδα μέσω της φιλανθρωπίας και τα Ταμεία που δέχονται ή παρέχουν χρήματα, διώκονται.  

'Ένα παρόμοιο δημοσίευμα, βρίσκουμε και στην επίσης Βρεταννική και συντηρητική, Catholic Herald. Πέμπτη 2 Αύγ 2012  


 Και η «φιλανθρωπία» της Κου Κλούξ Κλαν σήμερα; 

Προετοιμασία καλαθιών τροφίμων. Η καστανόξανθη κυρία, ήταν μάλλον, ότι πιο κοντά στο ξανθό γένος μπορούσαν να βρουν. Η ΧΑ, στις δικές της φωτογραφίες από αντίστοιχες "εκδηλώσεις", μας έχει δείξει ότι έχει τις ίδιες προτιμήσεις. 

Στις 21 Αυγούστου του 1998, διαβάζουμε σε ένα άρθρο του Timothy R. Brown από το Ασοσιέιντετ Πρές και με τίτλο "Εικόνα Άμυνας της Κλαν: Ομάδα Φιλανθρωπίας", ότι στο Hattiesburg του Μισσισίπη, η Κου Κλουξ Κλαν δεν διατύπωσε απειλές ούτε έριξε εμπρηστικές βόμβες.   

Η τοπική ομάδα της Κλαν μοίρασε καλάθια με φρούτα και έδωσε μετρητά στους φτωχούς για τα Χριστούγεννα, μας είπε ο κύριος Klansman, ο οποίος έχει αναλάβει την υπεράσπιση ενός ηγέτη της Κλαν που βρίσκεται στην φυλακή σαν αυτουργός μιας βάναυσης δολοφονία το 1966.  

Η υπερασπιστική γραμμή του δικηγόρου, που εκπροσωπεί τον δολοφόνο ενός ανθρώπου, είναι τα καλαθια με τα φρουτα και τα χρήματα στους φτωχούς. Τι βολικός συμψηφισμός.   Συνεχίζοντας στις ΗΠΑ, στεκόμαστε σε ένα θέμα που προβάλλεται όλο το καλοκαίρι του 2012, από τα Δίκτυα Ενημέρωσης. Διαβάζουμε σχετικά σε κείμενο από Αναφορά Πολιτών της Ατλάντα, όπως αναρτήθηκε στο Διαδίκτυο την Τρίτη, 12 Ιουνίου, 2012, ότι η Κου Κλουξ Κλαν θέλει να "υιοθετήσει" έναν αυτοκινητόδρομο στη Τζώρτζια.  

Το πρόγραμμα "υιοθετήστε έναν αυτοκινητόδρομο" επιτρέπει σε κοινωνικά προσανατολισμένες οργανώσεις να βοηθήσουν στην απορρύπανση τμήματος των αυτοκινητοδρόμων με αντάλλαγμα, δωρεάν διαφήμιση κατά μήκος του δρόμου. Δηλαδή η ΚΚΚ θα είναι σε θέση να διαφημίσει την οργάνωσή της και να αυξήσει τη συμμετοχή της σε δημόσια έκταση, εντελώς δωρεάν. 

Ο Χάρλευ Χάνσον, ο ηγέτης της Κλαν στη Τζώρτζια λέει: "Λατρεύω τη φυλή μου. Μήπως κάνω λάθος που είμαι περήφανος που είμαι λευκός;"

Οι κάτοικοι της Τζώρτζια, δήλωσαν ότι δεν θέλουν έναν αυτοκινητόδρομο που χρηματοδοτείται από χρήματα φορολογουμένων, να γίνει χώρος διαφήμισης ενός οργανισμού που έχει δολοφονήσει, ακρωτηριάσει και τρομοκρατήσει τον αμερικανικό λαό για 150 χρόνια. Η ΚΚΚ δεν είναι μια αστική οργάνωση. Είναι μια εγχώρια τρομοκρατική οργάνωση, καταλήγουν στις ανακοινώσεις τους.  
"Αυτό που θα έρθει αργότερα, είναι να πάμε να αφήσουμε τους νεο-Ναζί ή τους Ταλιμπάν ή την Αλ Κάιντα, να υιοθετήσουν εθνικές οδούς;" Δήλωσε η αρμόδια Πολιτειακή Αντιπρόσωπος, Tyrone Brooks...  

Οι πολίτες της Ατλάντα, ζήτησαν τελικά από το Υπουργείο Μεταφορών της Πολιτείας της Τζώρτζια να απορρίψει την αίτηση του ΚΚΚ, που ζητούσε να "υιοθετήσει" μια εθνική οδό. Η ανακοίνωση τελειώνει με την φράση "οι τρομοκράτες δεν έχουν καμία θέση στις πλευρές των αυτοκινητοδρόμων μας". 


Η απάτη του φασισμού


Η μεταμφίεση της Κου Κλουξ Κλαν, του Βρετανικού Εθνικού Κόμματος, της Χρυσής Αυγής και κάθε άλλου λύκου, σε πρόβατο, δεν μας εξαπατα πια. Γιατί είναι μια προφανής απάτη.   Κλείνοντας,θα ήθελα να παραθέσω ένα μικρό απόσπασμα από κάποιον που κατάλαβε από πολύ νωρίς, την απάτη του φασισμού. Και την κατέγραψε.  

"Μελετήστε το συνασπισμό ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργατιά που είναι ο φασισμός και αναλογιστείτε την ιστορία συνασπισμών του παρελθόντος. Μελετήστε τον ευφυή τρόπο με τον οποίο ντύνει μικρές ιδέες με μεγάλα λόγια. Μελετήστε τη ροπή του για μονομαχία. Οι γνήσια γενναίοι άνδρες δεν έχουν ανάγκη από μονομαχίες, μόνο οι δειλοί μπλέκουν συνεχώς σε μονομαχίες για να αποδείξουν ότι είναι γενναίοι. 

Ο φασίστας δικτατορας είχε ανακοινώσει ότι θα έβλεπε εκπροσώπους του Τύπου. Όλοι ανταποκριθήκαμε. Μπήκαμε όλοι μαζί μέσα στην αίθουσα. Ο Μουσολίνι ήταν καθιστός στο γραφείο του και διάβαζε ένα βιβλίο. Το πρόσωπό του έκανε πάλι τους συνηθισμένους μορφασμούς. Έπαιζε τον ρόλο του Δικτάτορα. Όντας πρώην δημοσιογράφος, ήξερε πόσοι αναγνώστες θα τσιμπούσαν από την μαρτυρία όλων όσων βρίσκονταν στην αίθουσα. Οπότε παρέμεινε απορροφημένος από το βιβλίο του. 

Διάβαζε ήδη νοητά τις γραμμές των δυο χιλιάδων εφημερίδων στις οποίες έγραφαν οι διακόσιοι ανταποκριτές. "Καθώς μπήκαμε στην αίθουσα, ο Μελανοχιτών Δικτάτωρ, δεν σταμάτησε να διαβάζει, τόσο συγκεντρωμένος ήταν,κτλ.". Ακροποδητί πήγα και στάθηκα πίσω του για να δω τι βιβλίο διάβαζε με τόσο ενδιαφέρον. Ήταν ένα γαλλο-αγγλικό λεξικό-που το κρατούσε ανάποδα".   

Απόσπασμα από το άρθρο στην εφημερίδα The Toronto Daily Star, 27 Ιανουαρίου 1923,με τίτλο "Μουσολίνι. Η μεγαλύτερη απάτη της Ευρώπης¨ Υπογραφή. Έρνεστ Χέμινγουε'ι'.

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Έλληνες μαθητές/τριες στη Γερμανία: Η Χρυσή Αυγή δίνει πάτημα στους νεοναζί να μας χτυπούν


Ανοιχτό γράμμα οργής κατά της χρυσής αυγής από 265 μαθητές και μαθήτριες ελληνικής καταγωγής, παιδιά μεταναστών στο Μόναχο, τη Στουτγάρδη, την Φρανκφούρτη, το Ντύσελντορφ, την Κολώνια, το Λεβερκούζεν, το Μπόχουμ, το Έσσεν, και το Γκέτερσλο. Απευθύνουν κάλεσμα για αντίσταση κατά των νεοναζί.

Τονίζουν ότι και οι ίδιοι έχουν βρεθεί θύματα ρατσιστικών επιθέσεων από ναζιστικές ομάδες εφάμιλλες της Χρυσής Αυγής.

"Θέλουμε να γνωρίζετε ότι κάθε φορά που η ναζιστική Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα κυνηγά μετανάστες και χτυπά μαθητές που αγωνίζονται, δίνει πάτημα σε αντίστοιχες φασιστικές οργανώσεις στην Γερμανία να επιτεθούν με τον ίδιο και χειρότερο τρόπο σε εμάς και τους γονείς μας", αναφέρει το κείμενο της επιστολής.

Αναλυτικά το γράμμα οργής των μαθητών και μαθητριών:

Είμαστε Έλληνες μαθητές και μαθήτριες στη Γερμανία. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε γεννηθεί εδώ. Οι οικογένειές μας αναγκάστηκαν εξαιτίας των δυσκολιών να μεταναστεύσουν τις προηγούμενες δεκαετίες στη Γερμανία, αλλά και τώρα εξαιτίας της κρίσης στην Ελλάδα.

Με αυτό μας το γράμμα θέλουμε να εκφράσουμε την οργή μας και την καταδίκη μας για τις επιθέσεις σε βάρος μεταναστών, εργαζομένων και συμμαθητών μας στην Ελλάδα από τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής.

Σαν παιδιά μεταναστών στην Γερμανία γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τι σημαίνει ρατσιστική βία, τι σημαίνει ναζισμός. Εμείς και οι οικογένειές μας έχουμε έρθει πολλές φορές αντιμέτωποι με τη δράση ναζιστικών οργανώσεων στη Γερμανία σαν τη Χρυσή Αυγή, που επιτίθενται στους ξένους εργάτες που ζουν και εργάζονται στη Γερμανία. Η ρατσιστική βία δεν ξεχωρίζει νόμιμους και παράνομους μετανάστες, έχει ένα και μόνο στόχο. Να διχάσει τους λαούς, τους εργαζόμενους, τους νέους για να μην βλέπουν τον πραγματικό υπεύθυνο για τα προβλήματά τους.

Θέλουμε να γνωρίζετε ότι κάθε φορά που η ναζιστική Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα κυνηγά μετανάστες και χτυπά μαθητές που αγωνίζονται, δίνει πάτημα σε αντίστοιχες φασιστικές οργανώσεις στην Γερμανία να επιτεθούν με τον ίδιο και χειρότερο τρόπο σε εμάς και τους γονείς μας.

Εμείς που βλέπουμε κάθε μέρα τους γονείς μας να ιδρώνουν για την επιβίωση μας στα εργοστάσια και τις μεγάλες επιχειρήσεις της Γερμανίας, να παλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ σε ένα εστιατόριο ή μια μικρή επιχείρηση, εμείς που σαν μαθητές πολλές φορές δουλεύουμε για να βοηθήσουμε τους γονείς μας, γνωρίζουμε ότι για τα καθημερινά βάσανα της οικογένειάς μας δεν φταίει ο συμμαθητής μας που έχει άλλο χρώμα, άλλη θρησκεία ή είναι από άλλη χώρα.

Η φασιστική Χρυσή Αυγή και οι αδελφές της ναζιστικές οργανώσεις στην Γερμανία με τα ψέματά τους και τους τραμπουκισμούς τους έχουν ένα στόχο: Να τρομοκρατήσουν εμάς και τους γονείς μας για να μην αντιδράσουμε με τη δίκαιη οργή και αγανάκτηση που κάθε μέρα νιώθουμε, να μείνουν στο απυρόβλητο οι πολιτικές του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, που εξαθλιώνουν τους εργαζόμενους και τους νέους στην Ελλάδα και τη Γερμανία.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΠΟΜΟΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΧΙΤΛΕΡΙΚΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, ΤΩΝ ΟΜΟΪΔΕΑΤΩΝ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ!

ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΑ!

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ!"

Αποκατάσταση της μνήμης των δολοφονηθέντων Αριστερών της περιόδου 1956-58

Μέσα στη λαίλαπα των σφαγιαστικών μνημονιακών μέτρων που αποφάσισε η κυβέρνηση μαζί με την τρόικα και ψήφισε ομόφωνα χτες η βουλή, μάλλον δεν ήταν τυχαία η επιλογή της χτεσινής μέρας για την ανακοίνωση μιας κατά τα άλλα πολύ θετικής και ιστορικής απόφασης της κυβέρνησης, καθώς το υπουργικό συμβούλιο αποκαθιστά επιτέλους την μνήμη των δολοφονηθέντων αριστερών από φασίστες εντολοδόχους του Γρίβα την περίοδο 1956-58.

Σε δηλώσεις του στους δημοσιογράφους, στο Προεδρικό Μέγαρο, μετά τη λήξη της συνεδρίας του Υπουργικού Συμβουλίου, ο κ. Στεφάνου είπε ότι «υλοποιώντας προεκλογική δέσμευση του Προέδρου της Δημοκρατίας, το Υπουργικό Συμβούλιο προχώρησε σε απόφαση με την οποίαν αποκαθιστά αδίκως δολοφονηθέντα πρόσωπα κατά την περίοδο 1956-1958.

Η απόφαση αναφέρει συγκεκριμένα τα εξής:

Η Κυπριακή Ιστορία των τελευταίων δεκαετιών χαρακτηρίζεται από τραγικά γεγονότα, συχνά αιματηρά, που τραυμάτισαν καίρια την πορεία του τόπου και του λαού. Τα γεγονότα αυτά καθόρισαν και συνεχίζουν να καθορίζουν με ανεξίτηλο και επώδυνο τρόπο την ιστορική πορεία και διαδρομή του τόπου, με αποκορύφωμα το προδοτικό πραξικόπημα και την κατοχή μεγάλου μέρους της πατρίδας μας από τα τουρκικά στρατεύματα.

Ο κυπριακός λαός κλήθηκε πολλές φορές - επιδεικνύοντας υψηλό αίσθημα ευθύνης, πατριωτισμού, αφοσίωσης και αγάπης προς την πατρίδα – να επουλώσει τις πληγές του μέσα από υπερβάσεις και συναινετικές προσεγγίσεις, με στόχο την οικοδόμηση του ιδιαίτερα αναγκαίου κλίματος ενότητας.

Με την πάροδο περισσότερων των 50 ετών, με την ηρεμία και καθαρότητα αντίληψης που διασφαλίζεται από τη χρονική απόσταση, αλλά και από την αντικειμενική αξιολόγηση των ιστορικών γεγονότων και από τις απαιτήσεις που επιβάλλουν οι κρίσιμες στιγμές που περνά ο τόπος μας, ο κυπριακός λαός και η κοινωνία οφείλουν να αποκαταστήσουν όλα τα πρόσωπα που δολοφονήθηκαν άδικα κατά την περίοδο του 1956-1958. Αυτή η ενέργεια οφείλεται στις οικογένειες, τα παιδιά και τα εγγόνια όσων χάθηκαν ως δείγμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης της κοινωνίας και του κράτους προς αυτούς. Αποτελεί χρέος και οφειλή όλων προς την ιστορική αλήθεια.

Η αποκατάσταση αυτή αποτελεί ενέργεια που προάγει την ενότητα και χειρονομία συναίνεσης και είναι απαλλαγμένη από κάθε διάθεση στιγματισμού και ενοχοποίησης οποιουδήποτε αλλά και αναμόχλευσης παθών. Η πράξη της αποκατάστασης της μνήμης των αδίκως δολοφονηθέντων ικανοποιεί το αίσθημα δικαίου, συμβάλλει ουσιαστικά στην επούλωση πληγών και επενεργεί ως μοχλός αυτογνωσίας για το λαό. Η ενέργεια αυτή πρέπει να θεωρηθεί από την κυπριακή κοινωνία ως πράξη εθνικής συμφιλίωσης και μόνον ως τέτοια.

Τα πρόσωπα που αποκαθίστανται είναι τα ακόλουθα:

Νεόφυτος Κλεάνθους από τη Μεσόγη, δολοφονήθηκε στις 13.10.1956
Ανδρέας Μιχαηλίδης από τον Κάτω Πύργο, 18.10.56
Μιχάλης Μικρασιάτης από το Φρέναρος, 10. 12. 56
Χριστόδουλος Ορνιθάρης από το Φρέναρος, 10.12.56
Κώστας Σφίγγος από την Ξυλοτύμπου, 11.11.56
Παναγιώτης Τσάρος από την Ασσια, 26.11.57
Γεώργιος Πολυτέχνης από το Λευκόνοικο το 1957
Μιχάλης Πέτρου από τη Λύση, 21.1.58
Ηλίας Ττοφαρής από την Κώμα του Γιαλού, 21.1.58
Κυριάκος Πατατάς από την Πηγή, 6.5.58
Σάββας Μένοικος από τις Γούφες, 23.5.58
Ανδρέας Σακκάς από τα Πέρα Ορεινής, 25.5.58
Δημήτρης Μάτσουκος από τη Γύψου, 23.5.58
Παναγιώτης Στυλιανού από την Αχερίτου, 29.5.58
Νικόδημος Ιωάννου από τον Αγιο Θεόδωρο Αγρού, 18.6.58
Σάββας Θούπος από την Τύμπου, 9.8.58
Μαρία Χαρίτου από τη Μηλιά Αμμοχώστου, 26.8.58
Δεσπούλα Κατσούρη από τη Μηλιά Αμμοχώστου, 26.8.58
Πιερής Πιστόλας από το Λευκόνοικο, Δεκέμβριος 1958».

Ερωτηθείς αν θα υπάρξουν διώξεις εναντίον κάποιων, ο κ. Στεφάνου είπε ότι «η απόφαση αυτή του Υπουργικού Συμβουλίου θέλει να προαγάγει την εθνική συμφιλίωση, είναι απόφαση αποκατάστασης του ονόματος των δολοφονηθέντων και τίποτε άλλο. Ούτε διάθεση υπάρχει για διώξεις ούτε για αναμόχλευση παθών. Είναι πολύ σημαντικό αυτό το θέμα να προάγει την ενότητα που τόσο πολύ έχει ανάγκη ο τόπος αυτός».

Τέλος, ερωτηθείς αν υπήρξε κάποιος μηχανισμός επιλογής των ονομάτων, ο κ. Στεφάνου είπε ότι «έχει γίνει σχετική έρευνα, η οποία κατέγραψε τις συγκεκριμένες περιπτώσεις και ονόματα». 

Για την ιστορία παραθέτουμε απόσπασμα από άρθρο του Μακάριου Δρουσιώτη για τις δολοφονίες:

Γιατί ήταν πολιτικές οι δολοφονίες των ΑΚΕΛικών

Αν και ο αγώνας της ΕΟΚΑ ήταν απελευθερωτικός, ο Γρίβας του προσέδωσε ευθύς εξαρχής και ιδεολογικό χαρακτήρα.

Στις 17 Aπριλίου 1955 έγραψε στο ημερολόγιό του ότι είχε συντάξει προειδοποίηση προς το AKEΛ να μην παρεμβαίνει στο έργο της EOKA, "άλλως θα πέση λεπίδι". Στις 21 Aπριλίου 1955 σημείωνε στο ημερολόγιό του: "Mε απασχολεί σήμερον σοβαρώς το ζήτημα καταπνίξεως πάσης κομμουνιστικής κινήσεως".

Η ΕΟΚΑ δεν εκδηλώθηκε δυναμικά κατά του ΑΚΕΛ, παρά μόνο το 1958, όταν άρχισαν οι συστηματικές εκτελέσεις στελεχών του κόμματος. Λίγο πριν από την εκδήλωση του κύματος δολοφονιών, στα τέλη του 1957, ο Γρίβας έγραφε στον Mακάριο: "Διά τους κομμουνιστάς έπρεπε να είχε εφαρμοσθή η αρχή την οποίαν υπέδειξα ευθύς εξ αρχής, άμα τη εμφανίσει των εις το πολιτικόν πεδίον, εκ της αφανείας εις ήν κατεδίκασαν εαυτούς διά των πράξεών των? δηλαδή να κτυπηθούν, να ταπεινωθούν, ώστε να μη δύνανται να προβληθούν ούτε επί του πολιτικού ούτε επί του αγωνιστικού πεδίου".

Ο Γρίβας σχεδίαζε να θέσει με τη βια το ΑΚΕΛ στο πολιτικό περιθώριο: "Πρέπει να αντιμετωπίσωμεν την κατάστασιν θαρραλέα. Oι κομμουνισταί είναι αντίπαλοί μας, είτε το θέλουμε, είτε όχιEνδείκνυται να τους εξοντώσωμεν ως πολιτικήν οντότητα, ώστε να μη είναι πλέον υπολογίσιμος και δυναμένη διά των αποφάσεών της να επηρεάζη το εθνικόν ζήτημα, όπως δηλ. συνέβαινε μέχρι τούδε", έγραφε.

Η απόφαση του Γρίβα να εξουδετερώσει το ΑΚΕΛ συνέπεσε με την ίδρυση της Παγκύπριας Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα (ΠΕΚΑ). Γενικός υπεύθυνος της ΠΕΚΑ ήταν ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ο οποίος δημιούργησε ένα δίκτυο πληροφοριοδοτών, μέσω των οποίων ελέγχονταν οι πολιτικές δραστηριότητες της Αριστεράς. Στη βάση και των εκθέσεων που ετοίμαζε ο Παπαδόπουλος, ο Γρίβας οργάνωνε την εκστρατεία του κατά του ΑΚΕΛ. Κατά σύμπτωση, την ίδια περίοδο, η ΤΜΤ, υπό τον Ντενκτάς, με φόνους κακοποιήσεις και εκβιασμούς, εξανάγκαζε τους Τ/κ που ήταν οργανωμένοι στα συνδικάτα της Αριστεράς να παραιτηθούν και να ενταχθούν στις δεξιές τ/κ συντεχνίες.

Το 1958 ήταν η εποχή που οι Κύπριοι διχάστηκαν βαθιά σε Αριστερούς - Δεξιούς, Έλληνες και Τούρκους. Πέρα από τους Αριστερούς που δολοφονήθηκαν από την ΕΟΚΑ και την ΤΜΤ, το δίμηνο Ιούλιος - Αύγουστος 1958 δολοφονήθηκαν 107 Κύπριοι, 54 Έλληνες και 53 Τούρκοι, σε βίαια δικοινοτικά επεισόδια.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α: Νέο έγκλημα σε βάρος της Κύπρου το Μνημόνιο. Ξεσηκωμός για την ανατροπή του, ο μόνος δρόμος για τον κυπριακό λαό

Αναδημοσιεύουμε το κείμενο από τους συντρόφους στην Ελλάδα της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή - ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α


Νέο έγκλημα σε βάρος της Κύπρου είναι το Μνημόνιο που ετοιμάζεται να εφαρμόσει η κυβέρνηση Χριστόφια και το ΑΚΕΛ από κοινού με ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ, την Τρόικα της Καταστροφής. Η εφαρμογή του Μνημονίου θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες για τα δικαιώματα, τις ελευθερίες, τις κοινωνικές κατακτήσεις, τη ζωή και το μέλλον του κυπριακού λαού. Η υπόθεση της ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας στο νησί θα δεχτεί πλήγμα, αν όχι πιο ισχυρό, σίγουρα ανάλογο με αυτό έφερε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974.

Στην Κύπρο χρεοκοπεί αυτές τις μέρες ένα μοντέλο ανάπτυξης προσαρμοσμένο στις ανάγκες της κερδοφορίας του κεφαλαίου, μια κατάρρευση που επιτάχυνε η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. 

Ιστορικές ευθύνες έχουν το ΑΚΕΛ και προσωπικά ο Δ. Χριστόφιας, ο μοιραίος άνθρωπος για την Αριστερά στην Κύπρο, που για να σώσουν τις τράπεζες και τα συμφέροντα του κυπριακού και ευρωπαϊκού κεφαλαίου, φορτώνουν το κόστος στους εργαζόμενους και το λαό. Σήμερα, μετά την κοινωνική καταστροφή που έφερε το Μνημόνιο και οι παραλλαγές του στην Ελλάδα, αλλά και σε Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, Ιρλανδία, κανείς δε δικαιούται να προφασίζεται ότι δεν ξέρει πού θα οδηγηθούν τα πράματα.

Το πολιτικό σκηνικό της αντιπολίτευσης, του νεοφιλελεύθερου-νεοσυντηρητικού ΔΗΣΥ και του συντηρητικού κέντρου των ΔΗΚΟ-ΕΔΕΚ, ταγμένο στην υπεράσπιση των συμφερόντων του κεφαλαίου, στήριξε ομόφωνα το εγκληματικό Μνημόνιο. Θα επιχειρήσουν να διασωθούν με τον ίδιο τρόπο που επιχειρεί το χρεοκοπημένο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας: την ιδεολογική τρομοκρατία, τον κοινωνικό αυτοματισμό, τη διαίρεση του λαού μέσω του εθνικισμού. Ήδη εξάλλου το παραμάγαζο της φασιστικής Χρυσής Αυγής στην Κύπρο, αναλαμβάνει δράση σε αυτή την κατεύθυνση.

Η ηθική και πολιτική χρεοκοπία του ΑΚΕΛ δείχνει ποια είναι τα όρια της «αριστερής διακυβέρνησης» μέσα στην ΕΕ, με τις τράπεζες και το κεφάλαιο απείραχτα στη θέση και το ρόλο τους. 

Η σιωπή των ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ για τις επιλογές του ΑΚΕΛ, με το οποίο διατηρούν στενές σχέσεις, στηρίζει την προπαγάνδα ότι τα Μνημόνια είναι μονόδρομος, ότι η Αριστερά δεν έχει άλλη επιλογή από τη διαχείρισή του. Είναι υπονόμευση της προσπάθειας να βγει ο λαός στο προσκήνιο για να παλέψει νικηφόρα ενάντια στην πολιτική που στην Ελλάδα εφαρμόζουν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ μαζί με ΕΕ και ΔΝΤ. 

Ειδικότερα οι θετικές τοποθετήσεις κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για τις επιλογές του ΑΚΕΛ είναι αρνητικά σημάδια μιας πολιτικής κατεύθυνσης με την οποία το λαϊκό κίνημα πρέπει να συγκρουστεί.
Ο κυπριακός λαός ήδη έχει ξεκινήσει τον αγώνα ενάντια στο Μνημόνιο και θα έχει την αλληλεγγύη και τη συμπαράσταση στον κοινό αγώνα από το εργατικό και λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα. 

Καλούμε τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες της κοινωνικής και πολιτικής Αριστεράς, της αντικαπιταλιστικής πάλης και τους κομμουνιστές της Κύπρου να μη λυγίσουν μπροστά στο ξεπούλημα από το ΑΚΕΛ των διεθνιστικών αγωνιστικών παραδόσεων του κομμουνιστικού κινήματος στο νησί και να ριχτούν στη μάχη ενάντια στο Μνημόνιο. 
Εκεί, στην πάλη ενάντια σε κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ, στην προσπάθεια για μια εργατική διέξοδο θα γεννηθούν οι ιδέες, η δράση και η οργάνωση για να αποκατασταθούν οι απελευθερωτικές ιδέες του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού που έχουν βαθιές ρίζες στους αγώνες του κυπριακού λαού ενάντια στην εκμετάλλευση και την αποικιοκρατία.


Εμείς το μόνο που θα πούμε σύντροφοι/φισες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ότι θα δώσουμε με όλες μας τις δυνάμεις την μάχη για την ανατροπή του μνημονίου και την ενδυνάμωση της απελευθερωτικής επαναστατικής κομμουνιστικής προοπτικής. Η αλληλεγγύη το όπλο μας.

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

Η “επιτυχία” του Χριστόφια


Υποδειγματικές θεωρεί η Αυγή, η εφημερίδα του Συνασπισμού, τις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην κυπριακή κυβέρνηση του ΑΚΕΛ (του κομμουνιστικού κόμματος της Κύπρου που μαζί του διατηρούν καλές σχέσεις και το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ) και την Τρόικα. “Παρά τις σημαντικές δυσκολίες”, γράφει ο Σπύρος Λαπατσιώρας στο φύλλο της περασμένης Κυριακής (9/12), “η κυπριακή κυβέρνηση διεξήγαγε και διεξάγει ακόμη μία διαπραγμάτευση τα αποτελέσματα της οποίας μέχρι αυτό το σημείο που βρισκόμαστε είναι σημαντικά”.

Αυτά τα ίδια “σημαντικά αποτελέσματα” ο Δημήτρης Χριστόφιας, ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, τα χαρακτήρισε “ένα επώδυνο Μνημόνιο”. Και αισθάνθηκε αναγκασμένος να επιστρατεύσει τις αριστερές του περγαμηνές (”προτεραιότητά μου ήταν πάντα το καλό των εργαζομένων”) και τα δάκρυα για να αντιμετωπίσει την οργή όλων αυτών που είχαν πιστέψει τα ψέματά του (“Δεν θα πούμε ένα απλό όχι, αλλά θα δώσουμε αντιπροτάσεις”) και τώρα έβλεπαν κατάμουτρα την προδοσία.

Παρόλα αυτά η Αυγή, όχι μόνο χαρακτηρίζει σημαντικά όλα όσα “απέσπασε” η κυπριακή κυβέρνηση από την Τρόικα. Αλλά θεωρεί, ταυτόχρονα, και την συμφωνία πρότυπο για το τι θα μπορούσε να πετύχει μια “κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας” εδώ στην Ελλάδα. “Αυτά τα δεδομένα”, γράφει ο Λαπατσιώρας, “δείχνουν ότι -ακόμη και σε πιο δύσκολες και πιεστικές από τις ελληνικές συνθήκες- μια κυβέρνηση μπορεί να διαπραγματευτεί και να διασώσει τις μορφές του κοινωνικού κράτους”.

Ανέκδοτο

Ποια είναι αυτά τα σημαντικά αποτελέσματα που διέσωσε η κυβέρνηση του ΑΚΕΛ; Διασώθηκε η ΑΤΑ, η αυτόματη αναπροσαρμογή των μισθών με βάση τον πληθωρισμό, γράφει ο Λαπατσιώρας. Πρόκειται για ανέκδοτο: αυτό που διασώθηκε είναι ο “θεσμός της ΑΤΑ”, όχι η ίδια η ΑΤΑ. Πρώτον, η ισχύς της “αναστέλλεται” με βάση το Μνημόνιο όσο ισχύει το “πρόγραμμα διάσωσης”. Δεύτερον, όταν (με χρόνους και καιρούς) η Κύπρος επιστρέψει στις αγορές θα επιστρέψει μεν και η ΑΤΑ, αλλά κουτσουρεμένη.

Μας θύμισε τον πρόεδρο της ΓΣΕE Παναγόπουλο, όταν αμέσως μετά την υπογραφή της τριετούς Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, το 2010, δήλωνε: «Οι διαπραγματεύσεις πέρασαν από σαράντα κύματα. Παρ' ότι βρισκόμαστε στη μέγγενη του μνημονίου, κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανό τον θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων...»

Νεκροί μισθοί, ζωντανοί θεσμοί...

Είναι αλήθεια ότι διασώθηκαν (προς το παρόν) ο 13ος και ο 14ος μισθός. Αλλά περικόπηκαν όλοι οι άλλοι. “Γίνονται μειώσεις μισθών στον δημόσιο τομέα” παραδέχεται η Αυγή. Αλλά αντί να καταγγέλλει τις περικοπές αυτές, πανηγυρίζει γιατί θα γίνουν κλιμακωτά και όχι οριζόντια, γιατί οι μειώσεις θα είναι μεγαλύτερες για τους υψηλόμισθους και μικρότερες για τους χαμηλόμισθους. Αυτό που έχει σημασία, δηλαδή, δεν είναι η εξαθλίωση, αλλά η ισότητα στην εξαθλίωση.

Το Μνημόνιο θα έχει φρικιαστικές συνέπειες για τους εργαζόμενους, τους νέους και τους φτωχούς στην Κύπρο. Η ανέχεια θα αυξηθεί κατακόρυφα, η οικονομία θα βυθιστεί στην ύφεση για χρόνια. Η ανεργία θα απογειωθεί όπως και στην Ελλάδα και θα έρθουν νέα μνημόνια.

Η “επιτυχία” του Χριστόφια θα καταστρέψει μια ολόκληρη γενιά. Αλλά θα σώσει τις τράπεζες. Αν αυτός είναι ο στόχος της Αυγής, τότε πράγματι η Κύπρος αποτελεί το φωτεινό υπόδειγμα.

Η Βουλή ψήφισε τα μνημονιακά νομοσχέδια


Η ολομέλεια της βουλής σε έκτακτη συνεδρία της ψήφισε σήμερα το μεσημέρι 24 μνημονιακά νομοσχέδια, υπό το φως της κατ'αρχήν συμφωνίας κυβέρνησης - Τρόικας. Η πλειοψηφία των νομοσχεδίων ψηφίστηκε ομόφωνα.

Τρία νομοσχέδια που προέβλεπαν περικοπές επιδομάτων μάνας, τέκνου και φοιτητών, ψηφίστηκαν κατά πλειοψηφία με την αρνητική στάση του ΚΣ ΕΔΕΚ, του βουλευτή οικολόγων περιβαλλοντιστών Γιώργου Περδίκη και του ανεξάρτητου βουλευτή Ζαχαρία Κουλία, καθώς και του βουλευτή ΔΗΚΟ Αντώνη Προκοπίου και Νίκου Κουτσού του ΕΥΡΩΚΟ. 
Αποχή τήρησε ο πρόεδρος ΕΥΡΩΚΟ, Δημήτρης Συλλούρης, στα δύο, ενώ ψήφισε υπέρ της περικοπής της φοιτητικής χορηγίας.

Δεν θα συζητηθεί η φορολόγηση των ακινήτων 

Με αναβολή μιας εβδομάδας θα συζητηθεί το νομοσχέδιο που αφορά στη φορολόγηση των ακινήτων μετά από συνεννόηση που υπήρξε μεταξύ Βουλής και Κυβέρνησης.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το θέμα του νομοσχεδίου απασχόλησε την άτυπη σύσκεψη αρχηγών και εκπροσώπων των κοινοβουλευτικών κομμάτων, όπου και πάρθηκε αυτή η απόφαση.

Τρια νομοσχέδια την περασμένη Πέμπτη 

Την περασμένη Πέμπτη η Ολομέλεια της Βουλής, με τη μορφή του κατεπείγοντος, ενέκρινε άλλα τρία μνημονιακά νομοσχέδια.

Το πρώτο αφορά μείωση των απολαβών και συντάξεων των εργαζομένων στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και την μή παραχώρηση προσαυξήσεων και τιμαριθμικών αυξήσεων σε μισθούς και συντάξεις του δημοσίου και ευρύτερου δημοσίου τομέα, από την πρώτη Δεκεμβρίου 2012.

Τα άλλα δύο προνοούν αύξηση του ΦΠΑ από 17 σε 18% από την πρώτην Ιανουαρίου το 2013 και σε 19% από την πρώτη Ιανουαρίου του 2014 καθώς και του φόρου κατανάλωσης αλκοολούχων ποτών, μπύρας, καπνού και τσιγάρων.

Συμπλοκές στη Βουλή στη διαμαρτυρία των πολυτέκνων



Σοβαρά επεισόδια σημειώθηκαν έξω από την είσοδο της Βουλής μεταξύ πολυτέκνων διαδηλωτών και των αστυνομικών δυνάμεων, όταν οι πολύτεκνοι οι οποίοι από το πρωί πραγματοποιούν εκδήλωση διαμαρτυρίας έξω από το κτίριο της βουλής, επιχείρησαν να σπάσουν τη γυάλινη πόρτα της κεντρικής εισόδου και να εισέλθουν στο κτίριο, όπου πραγματοποιείται συνεδρία της ολομέλειας για ψήφιση μνημονιακών νομοσχεδίων.

Τα επεισόδια σημειώθηκαν ακριβώς μετά που τριμελής αντιπροσωπεία των πολυτέκνων εξήλθε από τη βουλή, όπου είχε πραγματοποιήσει συνάντηση με τον πρόεδρο του σώματος Γιαννάκη Ομήρου.

Στη συνάντηση, σύμφωνα με εκπρόσωπο των πολυτέκνων, ο πρόεδρος της βουλής ανέφερε στην αντιπροσωπεία ότι θα μεταφέρει τις θέσεις της παγκύπριας οργάνωσης πολυτέκνων στους αρχηγούς των κομμάτων.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο των Πολυτέκνων, η αντιπροσωπεία ζήτησε από τον πρόεδρο της Βουλής όπως εξαιρεθεί από τα μέτρα τουλάχιστον το επίδομα μάνας, διότι όπως είπε για τα νομοσχέδια τα οποία σήμερα θα ψηφιστούν από τη βουλή «δεν υπάρχει επιστροφή».

Οι διαδηλωτές έσπασαν γλάστρες και πέταξαν αυγά στην πόρτα της κεντρικής εισόδου της βουλής. Οι δυνάμεις της αστυνομίας, οι οποίες ενισχύθηκαν από το πρωί, όταν είχαν συγκεντρωθεί οι πολύτεκνοι έξω από τη Βουλή, κατάφεραν να τους απωθήσουν.

Κατά τα επεισόδια λιποθύμησε μια γυναίκα διαδηλωτής. Κλήθηκε προσωπικό από τα εξωτερικά ιατρεία του παλιού νοσοκομείου για να της προσφέρει τις Πρώτες Βοήθειες.

Ομάδα των πολυτέκνων που διαδηλώνουν έξω από τη βουλή ξεκίνησε στο μεταξύ πορεία προς το υπουργείο εργασίας.

Έξω από το κτίριο της Βουλής έφθασαν και οι συμμετέχοντες στην πορεία διαμαρτυρίας της κυπριακής συνομοσπονδίας οργανώσεων αναπήρων, που είχαν συγκεντρωθεί αρχικά έξω από το υπουργείο οικονομικών.

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Διαμαρτυρία εκπαιδευτικών αύριο στο υπουργείο οικονομικών και τη βουλή


Υπενθυμίζουμε και την πορεία των αναπήρων στις 11 το πρωί . Δείτε λεπτομέρειες εδώ

ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ
ΟΕΛΜΕΚ – ΠΟΕΔ - ΟΛΤΕΚ

Εκδηλώσεις  διαμαρτυρίας  για  τα  άδικα  οικονομικά  μέτρα
και  τις  αρνητικές  επιπτώσεις  τους  στην  Εκπαίδευση

Προς όλους τους
Εκπαιδευτικούς Δημοτικής, Μέσης Γενικής
και Τεχνικής Εκπαίδευσης

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Οι Εκπαιδευτικές Οργανώσεις ΟΕΛΜΕΚ – ΠΟΕΔ – ΟΛΤΕΚ καλούν τα μέλη τους σε κοινή εκδήλωση διαμαρτυρίας για τα άδικα οικονομικά μέτρα, που προωθούνται στα πλαίσια του Μνημονίου Συμφωνίας με την Τρόικα και τις αρνητικές επιπτώσεις, που αυτά θα έχουν για τη Δημόσια Εκπαίδευση. Η εκδήλωση θα λάβει χώραν την Τετάρτη, 12 Δεκεμβρίου 2012, στις 3:30 το απόγευμα, έξω από το Υπουργείο Οικονομικών και θα ακολουθήσει πορεία προς τη Βουλή. Οι Οργανώσεις θα επιδώσουν σχετικό ψήφισμα, τόσο προς τον Υπουργό Οικονομικών, όσο και προς τον Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων.

Ενημερώνουμε ότι:

Αύριο από τη Λάρνακα θα αναχωρήσει ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ στις 2.30μ.μ. στο χώρο στάθμευσης του νέου ΓΣΖ.

Από τη Λεμεσό θα αναχωρήσει ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ στις 2.15μ.μ. από το Τσίρειο Γυμνάσιο.


Οι Εκπαιδευτικές Οργανώσεις θεωρώντας, ότι τα μέτρα που προωθούνται είναι καταστροφικά, τόσο για τα μέλη τους, όσο και για την Εκπαίδευση και αντιλαμβανόμενες, ότι αυτές έχουν πρωταρχική ευθύνη, φύσει και θέσει, να θωρακίσουν το δημόσιο σχολείο και να αντισταθούν σε πολιτικές αποψίλωσής του μέσα από περικοπές κονδυλίων, αλλά και να περιφρουρήσουν, γενικότερα, την κοινωνία απέναντι στις πολιτικές αποψίλωσης του κοινωνικού κράτους, που επιδιώκονται μέσα από το Μνημόνιο, αποφασίσαμε από κοινού σειρά δράσεων και εκδηλώσεων μέσα από τις οποίες θέλουμε να στείλουμε το μήνυμα, ότι η Παιδεία, ως ο μοναδικός φορέας ανάκαμψης και εξόδου από την οικονομική κρίση, επιβάλλεται να παραμείνει αλώβητη και να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού.

Για τον ίδιο σκοπό, πραγματοποιείται την επόμενη μέρα, Πέμπτη, 13 Δεκεμβρίου 2012, στις 12:00 το μεσημέρι, και νέα κοινή εκδήλωση διαμαρτυρίας, με τη συμμετοχή των Γενικών Αντιπροσώπων της κάθε Οργάνωσης, η οποία θα λάβει χώραν έξω από τη Βουλή.

Οι τρεις Εκπαιδευτικές Οργανώσεις καλούν τα μέλη τους να παραστούν σύσσωμοι στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, ώστε το μήνυμα της αντίδρασης των Εκπαιδευτικών στα όσα τεκταίνονται σε βάρος της Δημόσιας Εκπαίδευσης να ακουστεί δυνατό και να φέρει τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.

Ο πρόεδρος του Μνημονίου


Ένα παλιό ρητό λέει ότι «δύο είναι οι τρόποι για να υποδουλώσεις έναν λαό, ο πρώτος είναι με το σπαθί και ο δεύτερος με το χρέος». Στην περίπτωση της Κύπρου θα ισχύσουν πλέον και τα δύο.

Έχοντας ήδη απολέσει το 38% της εθνικής της κυριαρχίας από την Τουρκία και την Αγγλία, η Κύπρος με την υπαγωγή της σε καθεστώς Μνημονίου θα δει το δημόσιο χρέος της από το χαμηλό 71,6% επί του ΑΕΠ, να ξεπερνάει το 175%(!!!) του ΑΕΠ της. Και αυτή είναι πρόβλεψη από την ίδια την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία και το οποίο θα προκύψει από το συνολικό ύψος των δανείων που θα είναι τα 17,5 δισ. ευρώ, όσο δηλαδή είναι το μέγεθος της πραγματικής οικονομίας της Κύπρου.

Στο μεταξύ, με την ψυχολογία του υποταγμένου εμφανίστηκε ο πρόεδρος Χριστόφιας στο διάγγελμα που απηύθυνε προς τον κυπριακό λαό, επισημοποιώντας την απόφασή του να θέσει την Κύπρο σε καθεστώς Μνημονίου.
«Η αλόγιστη έκθεση των κυπριακών τραπεζών στα ελληνικά ομόλογα» είναι η κύρια αιτία για τον πρόεδρο Χριστόφια της κατάρρευσης της κυπριακής οικονομίας. Χωρίς όμως να εξηγεί ότι αυτή ήρθε από το περιβόητο PSI στην Ελλάδα, το όποιο η ίδια η κυπριακή κυβέρνηση το υπέγραψε.
Ο υπερδιογκωμένος χρηματοπιστωτικός τομέας, ο οποίος εδώ και δεκαετίες είναι οκτώ φορές μεγαλύτερος από την πραγματική οικονομία, δεν φάνηκε ποτέ να τον ενοχλεί. Ούτε ότι κατά καιρούς στην Κύπρο έβρισκε διέξοδο ο υπεξαιρεμένος δημόσιος πλούτος άλλων λαών, όπως για παράδειγμα αυτών της πρώην ΕΣΣΔ.

Την αμέσως επόμενη ημέρα εμφανίστηκε στο βήμα του 26ου Συνεδρίου της Παγκύπριας Εργατικής Ομοσπονδίας. Με δάκρυα στα μάτια δήλωσε στον χαιρετισμό του «περήφανος για τις αξίες και τα ιδανικά με τα οποία γαλουχήθηκε στις γραμμές του ΑΚΕΛ και της ΠΕΟ». Αξίες και ιδανικά που θυσιάστηκαν στο βωμό της «προοδευτικής» παραλλαγής της αστικής πολιτικής και της συναίνεσης που ακολούθησε.

Στην πενταετή διακυβέρνησή του ουκ ολίγες φορές δήλωσε ότι πρέπει να αποφεύγονται οι απεργίες, καλώντας τα συνδικάτα να επιδεικνύουν υψηλό αίσθημα ευθύνης. Τώρα ζητάει και τα εύσημα από τα συνδικάτα δηλώνοντας ότι αν αναλάμβαναν «τη διαχείριση της κατάστασης οι νεοφιλελεύθερες δυνάμεις, οι επιπτώσεις πάνω στους εργαζόμενους θα ήταν ολέθριες». Ξεχνάει ότι ο ίδιος έφερε την τρόικα και ότι μετά το πρώτο Μνημόνιο, έρχεται ένα –πολύ πιο σκληρό– δεύτερο και τρίτο.

«Έγνοια μας ήταν και είναι από τη μια η θωράκιση της κυπριακής οικονομίας, αλλά και η όσο το δυνατό πιο δίκαιη κατανομή των βαρών της κρίσης». Οι αντιφάσεις αυτές τον οδήγησαν τον ίδιο και το κόμμα του να ακολουθήσει τον δρόμο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, αναλαμβάνοντας κιόλας καθήκοντα προέδρου. Η υπακοή στους σκληρούς όρους της ευρωζώνης τον έφεραν στο στρατηγικό αδιέξοδο να βάλει την υπογραφή του στο Μνημόνιο, στρώνοντας το κόκκινο χαλί στον δεξιό Νίκο Αναστασιάδη να τηρήσει το δόγμα του.

«Στηρίζοντας τις τράπεζες στηρίζεται η οικονομία», είναι ο τίτλος τέλους της πενταετούς διακυβέρνησής του.

Ντου στη βουλή κι από τους κατόχους αξιογράφων


Είναι ελπιδοφόρο ότι άρχισε επιτέλους να εκδηλώνεται η οργή του λαού (και μάλιστα με συγκρουσιακή μορφή) για το μνημόνιο και τα εγκλήματα βουλευτών, πολιτικών και τραπεζιτών.

Είναι όμως και προβληματικό από την άλλη, ότι δεν υπάρχει συντονισμός, αλληλεγγύη και κοινή δράση στις κινητοποιήσεις διαφόρων κοινωνικών ομάδων, με αποτέλεσμα να κυριαρχούν οι ανέξοδες διαμαρτυρίες και ατομικιστικές αντιλήψεις για ικανοποίηση συγκεκριμένων αιτημάτων χωρίς να μπαίνει στο στόχαστρο το πολιτικό σύστημα και χωρίς να επιδιώκεται η ευρύτερη κοινωνική αντίσταση.

Οι αγώνες μπορούν να έχουν νικηφόρα προοπτική μόνο αν ηττηθεί ο υποταγμένος συνδικαλισμός και προωθηθεί η αυτοοργάνωση εργαζομένων και ανέργων, με την συγκρότηση όπου είναι αναγκαίο και εφικτό, ανεξάρτητων σωματείων που θα παλεύουν για την αγωνιστική και ταξική ενότητα, για την κοινωνική ανατροπή ενάντια στις αυταπάτες για καλύτερη διαχείριση του συστήματος.



Οι διαμαρτυρόμενοι κάτοχοι αξιογράφων κατάφεραν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό και να εισέλθουν στο κτίριο της βουλής και ακολούθως στο αίθριο της βουλής όπου κτυπούσαν τα τζάμια έξω από την αίθουσα  που συνεδριάζει η κοινοβουλευτική επιτροπή θεσμών, φωνάζοντας «βγάλτε τους κλέφτες έξω». Στην προσπάθεια τους να εισέλθουν στην αίθουσα συνεδρίας προκάλεσαν ζημιές στο κλιμακοστάσιο της βουλής.

Αρχικά είχαν συγκεντρωθεί στο προαύλιο της Βουλής, κρατώντας πλακάτ στα οποία αναγράφονταν το όνομα εκάστου βουλευτή και δίπλα το σύνθημα «μην γίνεις εγκληματίας» και μάζευαν υπογραφές προς τις τράπεζες Κύπρου και Λαϊκής, σημειώνοντας ότι σε 30 μέρες από σήμερα αν δεν αρθεί η αδικία εις βάρος τους, θα τερματίσουν τους λογαριασμούς τους στις τράπεζες αυτές.

Οι διοικήσεις των τραπεζών προσερχόμενες στη Βουλή αντιμετώπισαν την οργή από τους κατόχους αξιογράφων.

Μετά την ολοκλήρωση της συνεδρίας της επιτροπής οι διαδηλωτές έφυγαν από την είσοδο της Βουλής και πήγαν στο Υπουργείο Οικονομικών.

για τα τραγούδια μας – αποχαιρετισμός στον Άλκη Αλκαίο

“Σκέπτομαι πόσο λίγο φωτογραφήθηκε και πόσες εικόνες μας έχει δώσει…”

”Ακόμα πιο φτωχή, η ”από ‘δω μεριά”, την στιγμή που χρειαζόμαστε όσο ποτέ την λάμψη των ποητών για να αντιμετωπίσουμε την βαρβαρότητα

Αν το καλλιτεχνικό ανάλογο του “εργατοώρες” είναι το “ώρες συντροφιάς”, πόσες λέτε να μας έχει προσφέρει ο Α. Αλκαίος και οι στίχοι του;”

“Να η απόστασή μας από τη βαρβαρότητα.
Είναι όλοι οι στίχοι ποιητών όπως ο Άλκης Αλκαίος”

“Καλό ταξίδι ποιητή Άλκη Αλκαίε…

(από σχόλια φίλων της Λέσχης που διακρίναμε και ξεχωρίσαμε τις τελευταίες ώρες)

“Στην ιστορία του τραγουδιού μεγάλοι στιχουργοί το δηλώνουν απλά και ξεκάθαρα. Βλέπουν και εκφράζουν πριν από μας αυτό που θα γίνει συνείδηση κάποια χρόνια μετά”, ανέφερε μεταξύ άλλων ο Θάνος Μικρούτσικος μιλώντας για τον Άλκη Αλκαίο σε αφιέρωμα στον Ιανό το 2007.
Αυτό νιώθει κανείς διαβάζοντας τους στίχους και τραγουδώντας τα αγαπημένα μας τραγούδια. Ο Άλκης Αλκαίος απεικόνιζε τους ανθρώπους και τον κόσμο όχι μόνον όπως πραγματικά ήταν, αλλά και όπως έπρεπε να είναι.

Μας συντρόφευσε και θα μας συντροφεύει σαν ποιητής – στιχουργός, αλλά και σαν παράδειγμα αξιοπρέπειας, σα φάρος που μες τη σκοτεινιά της κυρίαρχης ακόμα παρακμής θα δείχνει πάντα προς το μέλλον.

Αναζητήσαμε και αναδημοσιεύουμε στη μνήμη του την ομιλία του Θάνου Μικρούτσικου, γραπτή και ηχογραφημένη
Αξίζει στη μνήμη του μεγάλου Άλκη Αλκαίου να διαβαστεί με προσοχή και μέχρι τέλους.

(…) Κυρίες και κύριοι είμαι περήφανος πια για τα τραγούδια μου γιατί πριν τριάντα χρόνια ανακάλυψα ένα σπουδαίο ποιητή που παριστάνει τον στιχουργό, που εξέφρασε την προσωπική αγωνία ενός εκάστου εξ ημών αλλά και την καθολική αγωνία της γενιάς μου, κι ας έγινε  η ιστορία σιωπή ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος σ’αυτόν το τόπο που θα μας ακολουθεί όπου  κι αν πάμε (…)





Θάνος Μικρούτσικος

Μιλώντας για τον  Άλκη Αλκαίο είναι σα να μιλάω για τον εαυτό μου, για τη δική μου πορεία στο τραγούδι. Γι αυτό θα μου επιτρέψετε την αναφορά σε τραγούδια που έχω κάνει μαζί του. Γιατί βεβαίως πολύ σημαντικοί τραγουδοποιοί και συνθέτες τον μελοποίησαν, με τη σειρά χρονολογικά ο Νότης Μαυρουδής, ο Χριστόφορος Κροκίδης, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης, τελευταία ο Μάριος Τόκας. Εντούτοις μαζί έχουμε γράψει πάνω από 150 τραγούδια, έχουν εκδοθεί περίπου 70. Τον συνάντησα πριν 30 χρόνια με ένα κείμενο του που δημοσιεύθηκε σε μια εφημερίδα, το  μελοποίησα, έψαξα να τον βρω, τον βρήκα, του το έπαιξα τηλεφωνικά, του άρεσε και έτσι ξεκινήσαμε..

Το θυμάμαι αυτό το τραγούδι..

Φλεβάρης 1848

Μανουέλ Ντουάρντε απ το Πράσινο Ακρωτήρι
ίσως ποτέ και να μη δω το πρόσωπό σου
ωστόσο αν κρίνω απ’ το αιμάτινο γραφτό σου
θα πρέπει να ναι γιομάτο από λιοπύρι

Ελμπέρτο Κόμπος Παναμέζε αδελφέ μου
ίσως ποτέ να μην ακούσω τη φωνή σου
ωστόσο ασίγαστη θε να ναι σαν τη γη σου
αν κρίνω απ τα μηνύματα του ανέμου

Ναϊμ Ασχάμπ απ τις όχθες του Ιορδάνη
ίσως ποτέ και να μη σφίξουμε το χέρι
ωστόσο δίπλα μου αγρυπνάει το ίδιο αστέρι
που δίπλα σου αγρυπνάει κι αυτό μου φτάνει

Απόψε σμίξαν τις καρδιές μας σ έναν έστω
στιγμιαίο συντονισμό ίδιες ελπίδες
καθώς μας φώτιζαν το δρόμο οι σελίδες
απ’ το κομμουνιστικό μας μανιφέστο



Διεθνιστικό τραγούδι, κάλεσμα σε συντρόφους ποιητές, αλλά κάλεσμα αδιόρατης θλίψης από τότε, τραγούδι της παιδικής μας αθωότητας.

Κι ακολουθούν τέσσερα χρόνια καθημερινής σχεδόν αλληλογραφίας, στίχοι απ τη μεριά του, κασέτες επιστροφή απ τη δικιά μου, για να καταλήξουμε στα πρώτα σαράντα που μελοποίησα και απ τα οποία προέκυψαν τα έντεκα του “Εμπάργκο” (1982).

Είναι η πρώτη ουσιαστική εμφάνιση του Άλκη Αλκαίου στη δισκογραφία και αυτομάτως καθιερώνεται σαν η ανερχόμενη δύναμη στο στίχο, και πως αλλιώς να γίνει με στίχους σαν κι αυτούς:

Μέχρι ν’ αρχίσεις, μέχρι να τελειώσεις
το πρόσωπο τους απόστρεψαν άφωνοι
οι φίλοι και γελούν στις συγκεντρώσεις
μεγάφωνοι, μικρόφωνοι, παράφωνοι

“Κακόηθες μελάνωμα”, αφιερωμένο στον μεγάλο διανοητή Νίκο Πουλαντζά που αγκάλιασε τα βιβλία του εκεί στα τέλη της δεκαετίας του εβδομήντα και έπεσε από τον 24ο όροφο στο Παρίσι.



ή

Τώρα μαθαίνεις στο Ικόνιο αποκλεισμένος
ποιοι σαμποτάρουν με καλώδια το κορμί σου
πατριωτάκι τρώει τα νύχια ο ανακριτής σου
κι είναι το ίδιο αγέλαστος και γελασμένος

“Μες το χημείο του Μαγιού”, συγκρατήστε το “αγέλαστος και γελασμένος”



ή

Στήνει στην πόλη ο άνεμος παγίδα
σκορπιός που με δαγκώνει η αγωνία
δέκα χειμώνες και καλό δεν είδα
και λέω να αλλάξω οπτική γωνία
ξερνάνε θάνατο τα ωραία φουγάρα
και γω θρηνώ από τώρα τη γενιά μου

Είκοσι εφτά χρόνια πριν! “ταπεινό ρέκβιεμ για το μέλλον”.




Στην ιστορία της ποίησης οι μεγάλοι ποιητές έχει αποδειχθεί ότι μας δείχνουν με σημάδια όψεις του μέλλοντός μας. Στην ιστορία του τραγουδιού μεγάλοι στιχουργοί το δηλώνουν απλά και ξεκάθαρα.
Βλέπουν και εκφράζουν πριν από μας αυτό που θα γίνει συνείδηση κάποια χρόνια μετά. Η τέχνη φίλες και φίλοι δεν αξίζει τον κόπο αν μόνο αντανακλά αυτό που γίνεται τώρα και που τώρα είναι κατανοητό. Πρέπει να δείχνει τις καλά κρυμμένες πλευρές των γεγονότων, να τις φωτίζει, να τις μεγεθύνει, αυτό κάνει ο Αλκαίοςξεκινώντας από το “Εμπάργκο”.

Με το αριστούργημα του, το “Ερωτικό” γράφει το πρώτο τραγούδι συγκυρίας. Το έχω ξαναπεί εδώ δύο φορές, τα τραγούδια συγκυρίας είναι αυτά που θα λειτουργήσουν στο μέλλον ως αρχαιολογικά ευρήματα, μετά από 100-150 χρόνια κάποιοι θα τα ακούν και θα καταλαβαίνουν πως ζούσαν εμείς οι πρόγονοι τους. Το τραγούδι λοιπόν “Ερωτικό” που είναι σήμα της γενιά μας λέει το γνωστό σε όλους σας



Ποια νυκτωδία το φως σου έχει πάρει
και σε ποιο γαλαξία να σε βρω
εδώ είναι Αττική, φαιό νταμάρι
και γω ένα πεδίο βολής φθηνό
που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι

Όμως εδώ υπάρχει μία στροφή απ τις εκπληκτικότερες στροφές της ερωτικής Ελληνικής ποίησης..

Το καραβάνι τρέχει μες τη σκόνη
και τη τρελή σου κυνηγάει σκιά
πώς να ημερέψει ο νους μ’ ένα σεντόνι
πώς να δεθεί η Μεσόγειος με σχοινιά
αγάπη που σε λέγαμε Αντιγόνη

Η γραφή του Αλκαίου εδώ είναι προέκταση του Σαραντάρη, της Πολυδούρη, του Λαπαθιώτη και του Αλέξανδρου Μπάρα χωρίς να μιμείται κανένα στίχο τους μπαίνει στην παρέα επί ίσοις όροις αν και γράφει στίχο για τραγούδι.

Εξαιρετικά πρωτότυπος με το χρόνο αναγνωρίσιμος, χαρακτηριστικό τον σημαντικών δημιουργών και με συνεχή ανατροπή των κεκτημένων του, αναγνωρίζεται μεν αλλά με απρόβλεπτο τρόπο ανανεώνεται.

Η προηγούμενη στροφή διπλώνει επιβεβαιώνοντας τα συμπεράσματα μου, με την “πρωινή η βραδινή σερενάτα”..

κάθε που πίνω απ τη πηγή σου
κάτι μου καίει τον ουρανίσκο
ψάχνω στο φως μα δε σε βρίσκω
μες στην αδιάκοπη ροή σου

Υψηλός λυρισμός, φράσεις κλειδιά που ξεκλειδώνουν τις ζωές μας. Εικόνες, πλάνα, εξαιρετική Ελληνική γλώσσα..

δεν έπρεπε να σουν φωτιά
μονο ένα κρίνο του πελάγου
να σ’ αποκλείσω στη στεριά
με μοχθηρία αρχαίου μάγου



Από αριστερά: Άλκης Αλκαίος, Βλάσσης Μπονάτσος, Μαρία Δημητριάδη, Θάνος Μικρούτσικος, Κώστας Καράλης

Το “Εμπάργκο” βγάζει όλες τις αρετές του Αλκαίου που αφορούν και τον καθένα από μας
αλλά και όλους μαζί, μιλάει για έρωτες θυελλώδεις, για έρωτες αδιέξοδους, μιλάει και προφητεύει για το εμπάργκο της γενιάς μας και δημιουργεί στίχους κλειδιά που ξεκλειδώνουν τη συγκυρία, είτε πρόκειται για το ατομικό, είτε πρόκειται για τον όλον.

Και το οδοιπορικό μου με τον Αλκαίο συνεχίζεται στην συνεργασία μου με την Αλεξίου το 1986.
Βαθύτατα λυρικός, προσπαθεί να αγγίξει τον έρωτα, να κάνει τη στιγμή να διαρκέσει αιώνια, ξέρει ότι θα ηττηθεί.. η νίκη στον έρωτα είναι η ήττα μας, νομοτελειακά χάνουμε τον εαυτό μας..

γελούσε η κάμαρη σαν ήρθες
σου έφερα νερό από τη στέρνα
όλα θα αλλάξουνε μου είπες
και γω σου φίλαγα τη φτέρνα
ή

 τώρα βυθίζομαι στου κόσμου την ανία
ριξ’τα μαλλάκια σου για να πιαστώ Μαρία

αρχίζουν και επιβεβαιώνονται οι εμμονές της ποίησης του.. όλοι οι καλλιτέχνες δουλεύουμε με εμμονές.. αρκεί να τις εμφανίζουμε με διαφορετικά πρόσωπα.

Η συνεργασία μου με τον αείμνηστο Διονύση Θεοδόση το 1989 στο “Όσο κρατάει ένας καφές” έχει έντεκα τραγούδια του Άλκη Αλκαίου στα δεκατρία και η αρχή εδώ αδιέξοδος έρωτας αλλά με τον τρόπο του Αλκαίου, προσέξτε, με εξαιρετικές εικόνες..

με το πλοίο του Φελίνι.. 
σ’ ένα κοινό φανταστικό..
ψάχνοντας θέση για τη Τροία..
σε σκοτεινούς ωκεανούς..
κάτι σαν μύθο ή κιβωτό..
με τη ζωή του τη φευγάτη..
με ατέλειωτη βροχή και τέτοια παράξενη σιωπή..
και γω να μετρώ τα ίχνη απ το κορμί σου..




ο κόσμος έγινε για τον Αλκαίο ένας πίνακας φθηνός που τον ζωγράφισες μα δε τον είδες ή ένας στοιχειωμένος πύργος είναι τώρα το κορμί σου

Αυτοβιογραφείται σε αυτή τη δουλειά σε σχέση με έρωτες πραγματικούς ή φανταστικούς, ένα διπλό χαι-κου  το αποδεικνύει..

παράξενη κι η άνοιξη αυτή
συνέχεια κοντά σου με γυρίζει
και ένα παλιό δισκάκι μου θυμίζει
τη Ρόζα Μπιάνκα και τη Ναταλί
έτσι γι αστείο έλα μια στιγμή
μη με ρωτήσεις αν θα σπάσει ο πάγος
εσύ ‘σαι είκοσι χρόνια λωτοφάγος
και μένα δεν ιδρώνει πια το αυτί

Και έρχεται η συνεργασία μου με τον Δημήτρη Μητροπάνο  “Στου αιώνα τη παράγκα” το 1996. Ο Αλκαίος δίνει τα ρέστα του, οι στίχοι είναι ο ένα καλύτερος απ τον άλλον. Εναλλάσσεται το εγώ με το εμείς απ το στίχο “σαν το κορμί σου που απ τα χέρια μου ξεφεύγει” στο στίχο “Ελλάδα, Τούμπα, Αλκαζάρ και Καλογρέζα μου”. Απ το στίχο “κανένα μέλλον δε μπορεί αυτό που ζούμε να μας πάρει” στο στίχο “πώς έχει αλλάξει έτσι ο καιρός” ή “στου αιώνα τη παράγκα στρώσε τ’ όνειρο σου μάγκα’’ αλλά και “μια Κυριακή σ’ αγάπησα και μου κλεψες το φως μου”

Και βέβαια δύο νέα τραγούδια συγκυρίας, η “Ρόζα” που την έγραψε το 1986 και το “Πάντα γελαστοί”.




Η “Ρόζα” του 1986 εικοσιένα χρόνια πίσω έχει τον εξής στίχο..

Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή

Βιώνουμε την δραματική συγκυρία εικοσιένα χρόνια μετά αυτό το δίστιχο το προφητικό και όσοι από μας εξακολουθούμε να ταξιδεύουμε σ’ αυτή τη βαρβαρότητα μας ακολουθεί το άλλο δίστιχο..

Στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί και γελασμένοι

Το θέμα δεν είναι να κερδίσεις, το θέμα είναι ν’ αγωνίζεσαι και τα καλά παιδιά της γενιάς μου το ξέρουν καλά αυτό. Πανελλαδικής εμβέλειας αυτά τα δύο τραγούδια και η “πιρόγα” είναι η “αγία τριάδα” των τραγουδιών του Μικρούτσικου και του Αλκαίου διότι διαπέρασαν καθέτως το κοινό, ακόμη και το εθισμένο στα τραγούδια της άλλης πλευράς. Το είδα με τα μάτια μου στη μία και μοναδική φορά που πήγα σ’ ένα χώρο.. πως να τον πω.. “ποικίλης μουσικής”.. με τη Ρόζα, στο δίστιχο το προηγούμενο τα πρόσωπα φευγαλέα πάγωσαν, σαν ηλεκτρικό ρεύμα να διαπέρασε την ατμόσφαιρα και ο χορός ήταν σαν ένα άλλο ζεϊμπέκικο, πιο γήινο, πιο απογειωτικό.

Και ως ότι αφορά το άλλο δίστιχο “Στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι πάντα γελαστοί και γελασμένοι” μου είπε ο Θηβαίος που μένει κοντά στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας πως μετά τις δύο διαδοχικές ήττες – τώρα γίνανε και τρεις -  του παναθηναϊκού στην έδρα του είδε το εξής περνώντας από διανοούμενο της θύρας 13 υποθέτω, απευθυνόμενος στον Βαρδινογιάννη έγραφε: “Στα τρελά μας όνειρα δοσμένοι πάντα γελαστοί και γελασμένοι – Θύρα 13”




Απ το 2002 άρχισα να εργάζομαι πάνω στο καινούριο υλικό του Άλκη Αλκαίου και ολοκληρώνοντας το μέσα στο 2006 εξέδωσα αυτόν το κύκλο τραγουδιών με ονομασία “Υπέροχα μονάχοι”.

Η δουλειά αυτή από μία άποψη διπλώνει το “Εμπάργκο” και ιδεολογικά και αισθητικά. Κι αν στο  “Εμπάργκο” διαβλέπαμε τον επερχόμενο αποκλεισμό στο “Υπέροχα μονάχοι” τον έχουμε ήδη βιώσει αλλά βαδίζουμε υπέροχα γιατί συνειδητοποιούμε – εμείς τουλάχιστον – ότι ρομαντικά ξεκινήσαμε με το ίδιο δέος, την ίδια λαχτάρα προχωράμε, σκίζουμε καθέτως τη βαρβαρότητα και πορευόμαστε, γι αυτό αισθανόμαστε υπέροχα.. και μπορεί να έχουμε χάσει ο ένας τη διεύθυνση του άλλου αλλά αισθανόμαστε υπέροχα.. Παρότι το τραγούδι είναι πρωτίστως δουλειά του συνθέτη – ελπίζω να μη με ακούει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος γιατί θα γίνει έξαλλος -  γιατί το μελοποιημένο κείμενο ακούγεται ηχητικά και σημαίνει ή πρέπει να σημαίνει άλλα απ τον γραφτό λόγο για να αξίζει να μελοποιηθεί.

Εδώ όμως, σ’ αυτή τη δουλειά στο “Υπέροχα μονάχοι” οφείλω να πω ότι παραμερίζω για να περάσει μπροστά ο Αλκαίος. Σας είπα και προηγουμένως ότι ο Αλκαίος δουλεύει με κλειδιά που ξεκλειδώνουν τη συγκυρία, τη συγκυρία του εγώ ή τη συγκυρία του εμείς, εδώ όμως σ’ αυτόν το δίσκο – μιλάω καθαρά στιχουργικά, επιτρέψτε μου, δεν αναφέρομαι καθόλου στη μουσική – αυτή η μέθοδος δεν έχει προηγούμενο..

έχουμε και λέμε, στο πρώτο τραγούδι “Αργώ” συμβαίνει συνεχώς..

πάμε στον κόσμο υπέροχα μονάχοι
μ’ ένα παλιό τραγούδι χαρωπό
και λέει στον γλυκό του το σκοπό
πως μάταιο ταξίδι δεν υπάρχει




τραγούδι δεύτερο, “της θάλασσας τα μάγια”...
μη μου αρνηθείς αυτή την εκδρομή
κι ας είναι να γυρίσουμε ναυάγια

τραγούδι τρίτο “κούκος μονός σ’ ένα ταμπλό”
βγάλε τα μαύρα σου γυαλιά να δω τη θάλασσα
άλλαξα μέτρα και σταθμά, καημό δεν άλλαξα

τραγούδι τέταρτο “πυραμίδες”
πώς θα αντέξεις δίχως μύθο την αλήθεια αυτού του κόσμου

τραγούδι πέμπτο ωροσκόπιο
δεν είναι ο χρόνος με το μέρος κανενός

απάντηση στους Rolling stones “The time is on my side”




τραγούδι έκτο “παντομίμα”
όποιες λέξεις κι αν διαλέξεις το όνειρο το καις

τραγούδι έβδομο “Blues on the road
 δεν έχω τόπο, εσύ ο τόπος μου κι ο χρόνος
δεν ξέρω τρόπο, ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος

 τραγούδι όγδοο στης γοργόνας το φτερό
και γω που ξέχασα ποιος είμαι, που πηγαίνω
λαθρεπιβάτης σ’ ένα πλοίο παροπλισμένο
απόψε σ’ άκουσα να λες απ ’τα ηχεία
για να χαράξεις μες στο πουθενά πορεία
χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία

τραγούδι ένατο υπνοβάτης
άσε τις κάργιες να ρωτάνε, τι ζητάς
στο κύμα χόρεψε και άδραξε το φως
όλα μια χίμαιρα και όλα ένας θεός

τραγούδι δέκατο το ραβδί και το κλειδί”
 ότι κερδίζω στο όνειρο το χάνω στη ζωή

τραγούδι ενδέκατο “χάρτινη ζωή”
το νόημα που χει πια χαθεί να ψάξω μου ζητάνε

τραγούδι δωδέκατο “στου Αδάμ την εξορία”
στου Αδάμ την εξορία μάθαμε την ιστορία
και στο τέλος ποιος πληρώνει τον λογαριασμό

και τέλος, τραγούδι δέκατο τρίτο “Σιντάρτα”
 μια χαραμάδα άνοιξε μου να περάσω
μ’ ένα σου τρικ να ψωνιστώ και να ξεχάσω




Όταν δούλευα τα κείμενα αισθανόμουν να με περιβάλει ένα όργιο εικόνων, λέξεων, φράσεων.. σαν τρελός χορός εντός μου οι στίχοι σου Άλκη Αλκαίε.. Βαγγέλη Λιάρο.. αδερφέ Βαγγέλη.. με έκαναν να αισθάνομαι ότι“μετεβλήθη εντός μου και ο ρυθμός του κόσμου” και να τρέχω να προλάβω απ το blues στη μπαλάντα και απ το ροκ στο ζεϊμπέκικο.

Αλκαίε με αναστάτωσες και έχασα την παροιμιώδη ψυχραιμία μου, αλλά δε τη ξαναπατάω με σένα την επόμενη φορά – μια και με ακούς τώρα, περιμένω τα τραγούδια σου – θα μελοποιήσω με τους δικούς μου όρους.

Κυρίες και κύριοι είμαι περήφανος πια για τα τραγούδια μου γιατί πριν τριάντα χρόνια ανακάλυψα ένα σπουδαίο ποιητή που παριστάνει τον στιχουργό, που εξέφρασε την προσωπική αγωνία ενός εκάστου εξ ημών αλλά και την καθολική αγωνία της γενιάς μου, κι ας έγινε  η ιστορία σιωπή ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος σ’αυτόν το τόπο που θα μας ακολουθεί όπου  κι αν πάμε, σας ευχαριστώ πολύ…