Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Όλα τα μέτρα που έρχονται για το μνημόνιο


Πολύ δύσκολα για τους εργαζόμενους θα είναι τα επόμενα χρόνια αφού τα μέτρα που περιλαμβάνει το κυπριακό μνημόνιο αλλάζουν άρδην τα δεδομένα της κυπριακής οικονομίας.

Ιδιαίτερα επηρεάζεται ο δημόσιος τομέας, οι συνταξιούχοι και οι λήπτες επιδομάτων.

Το ετήσιο μέγεθος των μέτρων προσαρμογής, ως ποσοστό του ΑΕΠ, κατανέμεται ως ακολούθως:
2012: 0.25%
2013: 2.75%
2014: 1.75%
2015: 1.5%
2016: 1%

Η συμφωνία με τους δανειστές, περιλαμβάνει εφαρμογή μέτρων δημοσιονομικής εξυγίανσης συνολικού ύψους 7¼% του ΑΕΠ μέσω της εισαγωγής μόνιμων μέτρων και συγκεκριμένα μέτρα για μείωση του κρατικού μισθολογίου και των κοινωνικών παροχών, μετριάζοντας τις επιπτώσεις στις ευάλωτες ομάδες.


Oι μειώσεις στους μισθούς


Μόνιμη κλιμακωτή μείωση απολαβών στον κρατικό και ευρύτερο δημόσιο τομέα περιλαμβανομένων επί των μηνιαίων απολαβών ή /και των συντάξεων ως ακολούθως: €0-1,000:0%, €1,001-1,500:6.5%, €1,501-2,000:8.5%, €2,001-3,000:9.5%, €3,001-4,000:11.5%, €4,001:12.5% (ετήσια μικτή απόδοση το 2013: € 128 εκ. και  απώλεια των φορολογικών εσόδων 46,5 εκατομμύρια).

Περαιτέρω χρονική επέκταση της αναστολής της ΑΤΑ σε όλο τον ευρύτερο δημόσιο τομέα μέχρι να τεθεί σε ισχύ η μεταρρύθμιση του συστήματος ΑΤΑ.

Επέκταση της παγοποίησης των μισθών (προσαυξήσεων και γενικών αυξήσεων μισθών) στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα και της προσωρινής συνεισφοράς επί των ακαθάριστων εσόδων για τρία επιπλέον έτη μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2016.

Μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων κατά τουλάχιστον πέντε χιλιάδες κατά την περίοδο του 2012-16, με
 i) την παγοποίηση των διαδικασιών πλήρωσης κενών θέσεων πρώτου διορισμού στις κατώτερες θέσεις των υφιστάμενων δομών θέσεων (εισαγωγικός βαθμός) για τρία επιπλέον έτη μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2016, 
ii) την εφαρμογή πολιτικής πρόσληψης ενός ατόμου για κάθε τέσσερις αφυπηρετήσεις (οριζόντια), 
iii) την εισαγωγή μέτρων για την αύξηση της κινητικότητας των δημοσίων υπαλλήλων εντός και μεταξύ υπουργείων και iv) την εφαρμογή ενός  τετραετούς σχεδίου με στόχο την κατάργηση τουλάχιστον 1.880 θέσεων μόνιμης απασχόλησης.

Πάγωμα των προσλήψεων νέου ωρομίσθιου προσωπικού και την άμεση εφαρμογή της κινητικότητας εντός και μεταξύ υπουργείων και άλλους κρατικούς φορείς. Στους τομείς υγείας και ασφάλειας  θα είναι δυνατή η πρόσληψη ενός ατόμου για κάθε πέντε συνταξιοδοτούμενους μόνο σε περιπτώσεις επείγουσας ανάγκης.

Διασφάλιση πρόσθετων εσόδων από τη φορολογία ακινήτων από: (i) την ενημέρωση των τιμών του 1980 με την εφαρμογή του ΔΤΚ από το 1980 - 2012 και (ii) την τροποποίηση των φορολογικών συντελεστών. Οι νέες τιμές, που θα ισχύσουν για τις ενημερωμένες τιμές έχουν ως εξής (καμία αναμενόμενη απόδοση το 2012; 2013: €69 εκ.):

Για αξίες από € 0 μέχρι € 150,000 συντελεστή 0 ‰
Για αξίες από € 150.001 μέχρι € 500,000 συντελεστή 6 ‰
Για αξίες από € 500.001 μέχρι € 1.000.000 συντελεστή 8 ‰
Για αξίες από € 1.000.001 και άνω συντελεστή 10 ‰

Είσπραξη πρόσθετου εφάπαξ μερίσματος από ημι-κρατικούς οργανισμούς (προβλεπόμενη απόδοση το 2012: €20 εκ.)

Αύξηση της εισφοράς από τις τράπεζες και τα πιστωτικά ιδρύματα, πάνω στο ποσό των τραπεζικών καταθέσεων από 0,095% σε 0,11% με 25/60 των εσόδων να προορίζονται σε ειδικό λογαριασμό για ένα Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (καμία αναμενόμενη απόδοση το 2012; 2013: €10 εκ.).

Τσεκούρι στις παροχές

Μείωση στις κοινωνικές μεταβιβάσεις, κατά τουλάχιστον €113 εκ., μέσω: (α) κατάργησης σχεδίων χορηγιών και επιδομάτων, όπως το επίδομα μάνας, άλλα οικογενειακά επιδόματα και εκπαιδευτικές χορηγίες (β) κατάργησης συμπληρωματικών επιδομάτων του δημοσίου βοηθήματος και της ειδικης χορηγίας και καλύτερης στόχευσης του πασχαλινού επιδόματος για τους συνταξιούχους (γ) μείωσης του κόστους  στεγαστικών σχεδίων κατά τουλάχιστον 35 εκατ. ευρώ μέσω της ενοποίησης και τον εξορθολογισμό των σχεδίων για τους εκτοπισμένους και του ενιαίου στεγαστικού σχεδίου και το τερματισμό της ειδικής χορηγίας για την απόκτηση πρώτης κατοικίας. Τερματισμός της παροχής δανείων και εγγυήσεων δανείων που σχετίζονται με την κατασκευή και την απόκτηση κατοικίας σε όλα τα κυβερνητικά στεγαστικά σχέδια. (προβλεπόμενη απόδοση το 2013: € 113 εκ.).


Μείωση επιδομάτων


Μείωση των επιδομάτων στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα μέσω:

i.  Φορολόγηση των συντάξιμων/ υψηλών επιδομάτων  των ανώτατων κρατικών υπαλλήλων και αξιωματούχων (γραμματειακών υπηρεσιών, παραστάσεως και φιλοξενίας) στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα (προβλεπόμενη απόδοση το 2013: € 1,1 εκ.).

ii. Εξορθολογισμός επιδομάτων των κρατικών υπαλλήλων περιλαμβανομένου της μείωσης των επιδομάτων των κρατικών υπαλλήλων και αξιωματούχων και του ωρομίσθιου κυβερνητικού προσωπικού κατά 15% (εκτιμημένη απόδοση το 2013: € 28,2 εκ.).

iii. Μείωση του ημερήσιου επιδόματος συντήρησης εξωτερικού που καταβάλλεται για υπηρεσιακά ταξίδια στο εξωτερικό κατά 15%. Περαιτέρω, μείωση του ημερήσιου επιδόματος διατροφής (για κάλυψη εξόδων διατροφής, διακίνησης και άλλα προσωπικά έξοδα) στην περίπτωση που προσφέρεται γεύμα/ δείπνο στο εξωτερικό στο ήμισυ του επιδόματος που ισχύει σήμερα (20% - 45% του επιδόματος συντήρησης εξωτερικού αντί 40% - 90% που καταβάλλεται). (προβλεπόμενη απόδοση το 2013: € 0,4 εκ.).

Μείωση ορισμένων παροχών και προνομίων των κρατικών αξιωματούχων και ανώτερων κυβερνητικών αξιωματούχων, κυρίως με την:

i. Αναστολή του δικαιώματος χρήσης αεροπορικής θέσης business ή club class από ανώτατους κρατικούς υπαλλήλους και αξιωματούχους εκτός των περιπτώσεων υπερατλαντικών ταξιδιών. Το δικαίωμα χρήσης παραμένει για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και το Πρόεδρο της Βουλής. (προβλεπόμενη απόδοση το 2013: €0.7εκ. ).

ii. Κατάργηση του δικαιώματος αγοράς αφορολόγητου οχήματος από ιδιώτες, αξιωματούχους και κρατικούς υπαλλήλους (εν ενεργεία ή που έχουν αποχωρήσει από το αξίωμα /θέση τους) (προβλεπόμενη απόδοση το 2013: € 0.1εκ. ).

iii. επέκταση παγοποίησης των μισθών και της προσωρινής συνεισφοράς επί των μεικτών εισοδημάτων των κρατικών αξιωματούχων (129 άτομα) για το 2013-2016, συμπεριλαμβανομένων των μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων (εκτιμώμενη απόδοση το 2013: € 0.1εκ.).


Οι συνταξιοδοτικές αλλαγές


i.    Παγοποίηση συντάξεων

ii. Παράταση της ηλικίας υποχρεωτικής αφυπηρέτησης κατά δύο έτη ανάλογα με την ηλικία υποχρεωτικής αφυπηρέτησης των διαφόρων κατηγοριών υπαλλήλων (π.χ. αστυνομικών, μελών του στρατού κ.α.), με εξαίρεση το ιατρικό προσωπικό που αφυπηρετεί στο 65ο έτος, κατά την περίοδο 2013 - 2016. (εκτιμώμενη απόδοση το 2013: € 38 εκ.)

iii. Αναθεώρηση των συνταξιοδοτικών σχεδίων των πιο κάτω ομάδων κατ' αναλογία της αναθεώρησης των κρατικών υπαλλήλων:  - ΕΠΥ και των Εθελοντριών (657) (Στρατός), - έκτακτων υπαλλήλων  (3.348) και - Ειδικών Αστυφυλάκων (840).

iv. Συνεισφορά ύψους 3% επί των συντάξιμων απολαβών για το ταμείο χήρων και ορφανών για όσους αξιωματούχους λαμβάνουν σύνταξη και εφάπαξ με βάση σχετικές νομοθεσίες και συνεισφορά ύψους 6,8% των συντάξιμων απολαβών αξιωματούχων οι οποίοι δικαιούνται σε σύνταξη και εφάπαξ και δεν καλύπτονται από το κυβερνητικό σχέδιο συντάξεων ή σχέδιο όμοιο με αυτό (Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Πρόεδρος της ΕΔΥ, Πρόεδρος ΕΕΥ, Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Προεδρικός Επίτροπος, Επίτροπος Νομοθεσίας και Προστασίας Δικαιωμάτων του Παιδιού), έναντι των συνολικών συνταξιοδοτικών τους ωφελημάτων. (εκτιμώμενη απόδοση το 2013: € 1.1 εκ.)

v. Οι συνεισφορές στο ταμείο χήρων και ορφανών δεν πρέπει να είναι επιστρεπτέες
Εφαρμογή περαιτέρω μέτρων μεταρρύθμισης του Συστήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων μέσω:

i. Αναλογιστικής μείωσης των συντάξεων για αφυπηρετήσεις πριν το 65 έτος ηλικίας (0.5% το μήνα)

ii. Παγοποίηση των συντάξεων του ΤΚΑ

iii. Κατάργηση της αύξησης της σύνταξης για εξαρτώμενα άτομα

Μειώσεις μεταβιβάσεων προς ημικρατικούς οργανισμούς και οργανισμούς ιδιωτικού δικαίου (εκτιμώμενη απόδοση το 2013: € 25 εκ.)

Μειώσεις λειτουργικών δαπανών των ημικρατικών οργανισμών (εκτιμώμενη απόδοση το 2013: € 20 εκ.)

Περιορισμός της πρόσληψης εκτάκτου ωρομίσθιου εποχικού προσωπικού που κατά το 2012 ανερχόταν περίπου σε 1806 άτομα, κατά περίπου 992 άτομα (εκτιμώμενη απόδοση το 2013: € 9.6 εκ.).  Την Πέμπτη, υπήρξαν έντονες αντιδράσεις της συγκεκριμένης κατηγορίας υπαλλήλων τόσο σε υπουργείο Οικονομικών όσο και σε Βουλή.

Εφαρμογή τετραετούς προγράμματος από το Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού με στόχο την κατάργηση των τουλάχιστον 1.880 μόνιμων θέσεων κατά το 2013-2016.


Και οι φορολογίες


Αύξηση φόρων κατανάλωσης σ' όλα τα καπνικά προϊόντα και ιδιαίτερα στο στριφτό τσιγάρο που επιβαρύνεται με σημαντικά χαμηλότερο φόρο. Το στριφτό από EUR 60/kg σε EUR 150/kg. Τα τσιγάρα 0.20 σεντ το πακέτο των 20. Υποχρεωτική αναγραφή της τιμής στα πακέτα.

Αύξηση φόρου κατανάλωσης στα αλκοολούχα ποτά μ' εξαίρεση το  κρασί - αύξηση του φόρου κατανάλωσης στην αιθυλική αλκοόλη από EUR 598.01 σε EUR 956.82 per hl και του φόρου κατανάλωσης στη μπύρα κατά 25% από EUR 4.78 per hl to EUR 6 per hl.

Αύξηση φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα κίνησης (πετρέλαιο και βενζίνη) από ευρώ 0,07 (προβλεπόμενη απόδοση το 2014: 49 εκατ. ευρώ).

Αύξηση του υφιστάμενου κανονικού συντελεστή ΦΠΑ κατά μία ποσοστιαία μονάδα από 17% σε 18%.

Φορολόγηση με συντελεστή 20% των αποδόσεων των τυχερών παιχνιδιών του ΟΠΑΠ και του Κρατικού Λαχείου.

Μεταρρύθμιση του όλου φορολογικού πλαισίου απόκτησης και χρήσης μηχανοκινήτων οχημάτων στη βάση των εκπομπών ρύπων (φόροι κατανάλωσης, τέλος εγγραφής και ετήσια άδεια κυκλοφορίας).

Γενική αναθεώρηση όλων των τελών της κυβέρνησης.

Χρέωση ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ασθενών εξωτερικών ιατρείων.

Επιβολή του τέλους εταιρειών σ' όλες τις εταιρείες ανεξαιρέτως.

Νομική ρύθμιση για χρονικό περιορισμό της μεταφοράς των ζημιών των εταιρειών στα πέντε χρόνια.


Ακόμα χειρότερα το 2014


Μείωση κοινωνικών παροχών κατά €28.5 εκ. μέσω της κατάργησης των μέτρων κοινωνικής συνοχής που παραχωρούνται μέσω των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας και καλύτερης στόχευσης του επιδόματος τέκνου και της φοιτητικής χορηγίας.

Περαιτέρω καθολική μείωση των απολαβών και συντάξεων του ευρύτερου δημόσιου τομέα κατά 3% (εκτιμώμενη απόδοση το 2014: € 73 εκ.).

Εφαρμογή τετραετούς προγράμματος από το Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού με στόχο την κατάργηση των τουλάχιστον 1.880 μόνιμων θέσεων κατά το 2013-2016.

Εισαγωγή μηνιαίας κάρτας διακίνησης με τις δημόσιες μεταφορές για μαθητές, φοιτητές και συνταξιούχους.

Αύξηση διδακτικών περιόδων εκπαιδευτικού προσωπικού κατά μία διδακτική περίοδο – από Σεπτέμβριο 2013

Επέκταση της ισχύς της έκτακτης εισφοράς επί των ακαθάριστων απολαβών του ευρύτερού δημόσιου και ιδιωτικού τομέα από 1.1.2014 μέχρι το 2016: €0 – 1,500: 0%, €1,501 – 2,500: 2.5%, €2,501 – 3,500: 3.0% and €3,501- : 3.5%.

Αύξηση του υφιστάμενου κανονικού συντελεστή ΦΠΑ κατά μία ποσοστιαία μονάδα από 18% σε 19%.

Αύξηση του υφιστάμενου μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ κατά μία ποσοστιαία μονάδα από 8% σε 9%.

Αύξηση φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα κίνησης (πετρέλαιο και βενζίνη) από ευρώ 0,05 (προβλεπόμενη απόδοση το 2014: 49 εκατ. ευρώ).

Αύξηση των εισφορών των υπαλλήλων και εργοδοτών προς το ΤΚΑ κατά 1 π.μ. (0.5 π.μ. από τους εργοδοτούμενους και 0.5 π.μ. από  τους εργοδότες).

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Ντου στο υπουργείο οικονομικών και την βουλή από τους ωρομίσθιους του δημοσίου

Η λαίλαπα του μνημονίου ήδη άρχισε να σαρώνει τα εργατικά δικαιώματα καθώς 992 χαμηλά αμειβόμενοι εργαζόμενοι, που εργάζονταν 6-8 μήνες τον χρόνο στο δημόσιο, δεν θα επαναπροσληφθούν μετά την συμφωνία Κυβέρνησης - Τρόικας.

Οι εργαζόμενοι/ες πραγματοποίησαν σήμερα μαζική και δυναμική διαμαρτυρία έξω από το υπουργείο οικονομικών και την βουλή. Παρ όλη την προσπάθεια αστυνομικών να τους εμποδίσουν και να τους κτυπήσουν, κατάφεραν να σπάσουν τον κλοιό της αστυνομίας και να εισέλθουν στο ισόγειο του Υπουργείου Οικονομικών απαιτώντας συνάντηση με τον Υπουργό Οικονομικών.
 Επιχείρησαν μάλιστα ν’ ανέβουν στο γραφείο του Υπουργού από το κλιμακοστάσιο όμως η προσπάθεια τους ανακόπηκε από τους ηγέτες των συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Αργότερα εισήλθαν μέσα στην βουλή στην αίθουσα όπου συσκέπτονταν βουλευτές οι οποίοι προφανώς αδιαφορούσαν για τα προβλήματα των εργαζομένων.

Εμείς εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους εργαζομένους και στεκόμαστε στο πλευρό τους στις κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις τους. Ελπίζουμε η σημερινή δυναμική διαμαρτυρία να είναι η αρχή για ακόμα πιο μαζικές και δυναμικές κινητοποιήσεις, για ένα παλλαικό ποτάμι οργής που θα πνίξει τρόικα, τραπεζίτες και πολιτικούς υπηρέτες και προστάτες τους. Εμπρός λαέ στην πρώτη την γραμμή, σου κήρυξαν τον πόλεμο, πολέμα τους και συ. Να καταργήσουμε το μνημόνιο στην πράξη!


Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Μην κλαις, σύντροφε, μην κλαις

Του Σενέρ Λεβέντ (Δημοσιεύθηκε σήμερα στην εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ)

Τι είπατε; Ο Χριστόφιας υπέγραψε την συμφωνία με την τρόικα κλαίγοντας; Συγκινήθηκα πολύ. Αν ήταν δίπλα του ο Καρλ Μαρξ ή ο Λένιν είμαι σίγουρος ότι θα του έλεγαν το εξής: Mην κλαις σύντροφε, άλλωστε τι άλλο έχεις να χάσεις εκτός από τις αλυσίδες που δεν δένουν;

Nα το ρωτήσω κι εγώ αυτό: Tι έχεις να χάσεις αδελφέ; Σε δύο μήνες θα βγεις σε σύνταξη. Θα αποσυρθείς στην γωνιά σου. Θα διαβάσεις βιβλία που δεν έχεις διαβάσει, θα παρακολουθήσεις ταινίες που δεν έχεις παρακολουθήσει, θα ασχοληθείς με κηπουρικές εργασίες, θα συναντηθείς με φίλους που έχεις καιρό να δεις και θα γράψεις και τα απομνημονεύματα σου όταν αποσυρθείς στο σπίτι.
Τι άλλο θες. Η σύνταξη σου είναι παχουλή, μην σε ματιάσω. Είναι λιγότερη από αυτήν του Άγγλου πρωθυπουργού, αλλά περισσότερη από του Τσάβεζ στη Βενεζουέλα.

Μπορείς να περάσεις τις καλοκαιρινές σου διακοπές τόσο στην Σιγκαπούρη όσο και στην Αγία Πετρούπολη. Μπορείς να τρως χαβιάρι και να φοράς Pierre Cardin. Μήπως δεν το δικαιούσαι; Κυβέρνησες αυτή τη χώρα για τέσσερα χρόνια. Ίδρωσες. Έμεινες άγρυπνος. Έκανες περισσότερα απ αυτά που μπορούσες. Είναι αλήθεια πως λένε ότι "τα έκανε όλα θάλασσα" αλλά εσύ μην δίνεις σημασία. Είναι επειδή δεν σε χωνεύουν. Κοίτα τι ωραία που έκλαψες όταν έβαζες εκείνη την υπογραφή; Πόσοι ηγέτες στον κόσμο κλαίνε για το δίκαιο του λαού τους; Είμαι σίγουρος πως αν ήταν δίπλα σου ο Στάλιν, θα σου έλεγε "μπήξε εκείνο το στυλό στο μάτι των βρομερών καπιταλιστών.

Ξέρεις, όταν ήταν μικρός μαθητής στο κατηχητικό ο Στάλιν, ο δάσκαλος τους είχε διηγηθεί πως ο Χριστός σταυρώθηκε. Ο δε Στάλιν τον ρώτησε το εξής: Γιατί ο Χριστός δεν έβγαλε τα καρφιά να τους τα μπήξει; Ύστερα όταν είδε ότι ο Χριστός υπέκυψε σε όλα αδιαμαρτύρητα, έφυγε από εκείνο το κατηχητικό και δεν ξαναπήγε. Αν ζούσε ο Στάλιν δεν θα σε συγχωρούσε καθόλου σύντροφε. Θα σου αφαιρούσε τα κομμουνιστικά μετάλλια. Ίσως να σου έπαιρνε και το κεφάλι.

Όμως, δεν είναι αυτό το ζήτημα. Η τραγωδία είναι ουσιαστικά πιο μεγάλη. Αν υπέγραφε ο Αναστασιάδης ή ο Λιλλήκας εκείνο το μνημόνιο, ας πήγαινε στα κομμάτια. Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος είναι κομμουνιστές. Ταιριάζει και με τους δυο τους. Αλλά εσύ, ως κομμουνιστής, πως το υπέγραψες;
Αρμόζει κάτι τέτοιο; Ακόμα δεν το έχω καταλάβει. Αφού δεν θα αλλάξουν το σύστημα, γιατί αναλαμβάνουν την εξουσία οι κομμουνιστές σε μια χώρα; Το πνεύμα σου είναι κομμουνιστικό. Οι πράξεις σου καπιταλιστικές. Γίνεται; Από την μια να είσαι στην εξουσία και από την άλλη στο καπιταλιστικό τιμόνι. Τι πράγματα είναι αυτά; Aυτό σε έχει κάψει Δημήτρη. Πάρε τον Οστρόφσκι και διάβασε τον ξανά. Τον Μαγιακόφσκι. Τον Σολόχοφ. Διάβασε και "Το Κεφάλαιο". Και το έργο του Λένιν με τίτλο "Ο ιμπεριαλισμός είναι το τελευταίο στάδιο του καπιταλισμού". Καυχιέσαι ότι είσαι κομμουνιστής, αλλά τα ξέχασες αυτά προ πολλού.

Η τρόικα δεν είναι σωτήρας. Τι είναι; Μαστίγιο. Η ανάμνηση της μια μέρα θα είναι τόσο θλιβερή όσο εκείνη του 1974. Μια μη στρατιωτική κατοχή μετά τη στρατιωτική κατοχή. Πλέον καταχτούν το κάστρο με χρήματα, όχι με όπλα. Καταχτούν το κάστρο εκ των έσω. Παρά ταύτα μην κλαις. Δεν αξίζει να κλαις. Μάλιστα, η Κύπρος δεν πιστεύει στα δάκρυα. Δεν πίστεψε ούτε στα δάκρυα του Τάσσου. Αν είπε όχι ο κόσμος στο δημοψήφισμα, δεν το έκανε επειδή έκλαψε ο Τάσσος. Πάλι όχι θα έβγαινε από την κάλπη, έστω και αν έσκαγε στα γέλια ο Τάσσος. Μην λυπάσαι και πολύ για την ΑΤΑ. Μην ανησυχείς. Εδώ είναι Κύπρος. Δεν είναι Σουδάν. Κανείς δεν θα πεθάνει από την πείνα.

Ξέρεις τι μου είπε χθες ένας θαυμάσιος νέος μας; Η "πολυτελής ζωή, λέει, εκλαμβάνεται πλέον ως "επιβίωση" εδώ. Δηλαδή, δεν μπορεί να λεχθεί ότι "δεν μπορεί να επιβιώσει" κάποιος, αν δεν μπορεί να οδηγεί BMW ή να πάει διακοπές στο εξωτερικό. Αυτός είναι ένας κόσμος υποκριτής όπου εμείς δεν μπορούμε να μείνουμε "χωρίς πολυτέλεια", την ώρα που τα παιδιά στην Ασία και στην Αφρική δεν έχουν γάλα να πιουν. Μακάρι να έμενες κομμουνιστής πάντα. Και να μην καθόσουν ποτέ σε εκείνο τον θώκο. Άδικα έβαλες αυτή την υπογραφή.

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Ο «Αττίλας ΙΙΙ» εισβάλλει στην Κύπρο με το ρόπαλο του Μνημονίου



Η νέα εποχή οικονομικής επικυριαρχίας για την πολύπαθη Κυπριακή Δημοκρατία είναι πλέον γεγονός. Μέχρι τις αρχές Δεκεμβρίου αναμένεται να πέσουν οι υπογραφές, οπότε η χώρα θα υπαχθεί επίσημα σε καθεστώς Μνημονίου. Με ήδη περιορισμένη την εθνική της κυριαρχία από την Τουρκία και τη Μεγάλη Βρετανία, το έγκλημα ολοκληρώνεται.


Οι όποιες ελπίδες υπήρχαν για την αποτυχία της συμφωνίας μεταξύ της αριστερής κυβέρνησης Χριστόφια και της τρόικας, δυστυχώς αποδείχτηκαν φρούδες. Το τελευταίο διάστημα πολλοί ήταν αυτοί που έλεγαν ότι η κυβέρνηση Χριστόφια θα πήγαινε την επικύρωση από αναβολή σε αναβολή, μέχρι τις προεδρικές εκλογές στις αρχές του 2013. Μάταια όμως. Γι’ άλλη μία φορά επικράτησε η λογική της «νομιμοφροσύνης» και του «κυβερνητισμού» στις τάξεις της. Η ιστορία έγραψε ότι το πρώτο Μνημόνιο θα φέρει την υπογραφή της αριστερής κυβέρνησης Χριστόφια, υποθηκεύοντας το μέλλον του τόπου και φυσικά την ίδια την κυπριακή Αριστερά.

Όσα δεν κατάφερε η Δεξιά να επιβάλει εδώ και δεκαετίες –γιατί είχε πάντα απέναντι τον λαϊκό παράγοντα με κύριο εκφραστή του το μαχητικό ΑΚΕΛ ως αντιπολίτευση– τα κατάφερε η κυβέρνηση Χριστόφια. Η εκλογή της προ πενταετίας έφερε έναν άνεμο αισιοδοξίας στις τάξεις όλου του προοδευτικού κόσμου της Κύπρου. Την είχε εμπιστευτεί για τις διακηρύξεις της που αφορούσαν τη λύση του χρόνιου εθνικού της προβλήματος. Στην πορεία όμως στράφηκε προς το αντιδραστικό κράτος – χωροφύλακα της περιοχής, το Ισραήλ, που πνίγει στο αίμα πάλι τον παλαιστινιακό λαό.

Η Κύπρος δεν θα παίξει το ρόλο του συμμάχου, αλλά του υπηρέτη λόγω του υπερδανεισμού και του χρέους. Ενός χρέους που προήλθε από το PSI και φέρει μεταξύ άλλων την υπογραφή της κυπριακής κυβέρνησης, που δημιουργεί μια μαύρη τρύπα στο χρηματοπιστωτικό της σύστημα κι ετοιμάζεται και πάλι να υπηρετήσει τις στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου και της ΕΕ. 

Το δάνειο από τον μηχανισμό «στήριξης» θα είναι 17,5 δισ. ευρώ, όσο δηλαδή είναι και το ΑΕΠ της! Τα 10 δισ. θα πάνε απευθείας στις τράπεζες. Τα υπόλοιπα θα καλύψουν τις τρύπες που δημιουργήθηκαν στα δημόσια οικονομικά με την απευθείας χρηματοδότηση των τραπεζών. Το αντίτιμο θα περιλαμβάνει περαιτέρω μείωση μισθών κατά 16%, αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 67, κατάργηση της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής, καθώς και περικοπές στις συντάξεις και κατάργηση επιδομάτων. Ούτε λόγος δεν γίνεται για την αύξηση του εταιρικού φόρου, που είναι ο χαμηλότερος στην ευρωζώνη (10%). Ο μέσος εταιρικός φόρος στην ευρωζώνη είναι 26,1%. Το πακέτο περιλαμβάνει και την ιδιωτικοποίηση «φιλέτων», δηλ. κερδοφόρων επιχειρήσεων του Δημοσίου όπως η CYTA, που έχει 1δισ. ευρώ κέρδος.

Για τις εντυπώσεις, κύκλοι της κυβέρνησης διαμήνυαν ότι κατάφεραν να φέρουν ένα ήπιο Μνημόνιο. Όπως όμως δεν υπάρχει «ολίγον έγκυος» έτσι και δεν υπάρχει ήπιο Μνημόνιο! Όπου και αν πάτησε το πόδι του το ΔΝΤ, άφησε πίσω του κοινωνικά συντρίμμια, εκατομμύρια ανέργους και μισθούς Μπαγκλαντές (σχεδόν)! Η ελληνική εμπειρία μάς δίδαξε ότι μετά το πρώτο Μνημόνιο, επιβάλλεται ένα –πολύ πιο σκληρό– δεύτερο και τρίτο.

Όλα δείχνουν ότι σε λίγους το μήνες το πολιτικό σκηνικό της Κύπρου θα αλλάξει. Ο Νίκος Αναστασιάδης του δεξιού ΔΗΣΥ, που αγωνιούσε μήπως και δεν υπογράψει η κυβέρνηση Χριστόφια το Μνημόνιο, θα βρει στρωμένο «κόκκινο» χαλί. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και πάλι ως φάρσα. Ο Μακάριος το 1974 κάλεσε το Συμβούλιο Ασφάλειας να αποκαταστήσει την «συνταγματικήν τάξιν» και στο αριστερό ΑΚΕΛ έλαχε ο τραγικός ρόλος να βάλει την υπογραφή του στην επέλαση των οικονομικών τανκς της τρόικας.

Δεν έχει κλείσει μία δεκαετία από τότε που οι ξένοι επικυρίαρχοι επιχείρησαν να επιβάλουν το επαίσχυντο Σχέδιο Ανάν για τη δήθεν λύση του εθνικού ζητήματος. Τότε που το 73% του κυπριακού λαού τους το έτριψε στη μούρη. Κατάφεραν όμως τελικά να επιβάλουν τον «κοινωνικό Ανάν», προκειμένου να γίνει η Κύπρος έρμαιο των ιμπεριαλιστικών βλέψεων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Και όλα αυτά με φόντο τα κοιτάσματα πετρελαίου, τα οποία οι κυρίαρχοι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί φρόντισαν να τα «αξιοποιήσουν» για να «ζαλίσουν» τον κυπριακό λαό, ο οποίος δεν θα δει να βελτιώνεται το βιοτικό του επίπεδο από την εκμετάλλευσή τους.

Αντιθέτως, θα γίνει μάρτυρας υπεξαίρεσης του εθνικού του πλούτου και μάλιστα ούτε καν από την ντόπια αστική τάξη, αλλά από την ξένη. Τα συμφέροντα που διακυβεύονται ξεπερνούν κατά πολύ τη δυναμική του κυπριακού κεφαλαίου. Η δανειακή σύμβαση είναι όσο ο ετήσιος πλούτος και δεν προβλέπονται πόροι που θα διοχετεύονται στην παραγωγή.

Με την έναρξη των διαπραγματεύσεων, η τρόικα επέβαλε την υπεξαίρεση όλων των πιθανών εσόδων από την άντληση και αξιοποίηση των υδρογονανθράκων και τη διάθεσή τους στην εξυπηρέτηση των δανείων. Στο σχέδιο δράσης για το Ταμείο Υδρογονανθράκων υπάρχει αναφορά για ενημέρωση της τρόικας. Οι ξένοι πιστωτές επέβαλαν και μια ρήτρα – κλειδί για να το ελέγχουν, σύμφωνα με την οποία οι εισροές και εκροές του Ταμείου Υδρογοναναθράκων περιλαμβάνονται στον κρατικό προϋπολογισμό και άρα προορίζονται για εξόφληση του χρέους…

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη. Συγκέντρωση αύριο στις 12:00 στην πλατεία Ελευθερίας και πορεία στην ισραηλινή πρεσβεία στην Λευκωσία


Η δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών του Ισραήλ ότι “ οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που επλήγησαν (σκοτώθηκαν δηλ.) στη Γάζα άξιζε καθώς ήταν μόλις ένοπλοι τρομοκράτες” αποτυπώνει με τον πιο στυγνό τρόπο την αιματοχυσία που εξελίσσεται στη Γάζα τις τελευταίες μέρες. Πάνω από 150 νεκροί και χιλιάδες τραυματίες σε μία περιοχή από τις πιο πυκνοκατοικημένες στον πλανήτη, η οποία δεν έχει τακτικό στρατό, ούτε αεροπλάνα και σε καμία περίπτωση δε μπορεί να συγκριθεί ή να αποτελέσει στα σοβαρά απειλή για την 4η μεγαλύτερη πολεμική μηχανή στον κόσμο. Οι Παλαιστίνιοι βομβαρδίζονται από αέρος αλλά και από θαλάσσης.

Η ημερομηνία έναρξης της επίθεσης -14 Νοέμβρη- φυσικά δεν είναι τυχαία. Έχει να κάνει με το τέλος των αμερικάνικων εκλογών. Σε καμία περίπτωση δε βόλευε την αμερικάνικη άρχουσα τάξη αλλά και ηγεσία να έχει να διαχειριστεί έναν πόλεμο εν όψει εκλογών. Μπορεί η ισραηλινή ηγεσία να είχε ταχθεί με το ρεπουμπλικάνο υποψήφιο Ρόμνεϊ αλλά έχει ξεκαθαρίσει ότι ούτε ο Ομπάμα θα βάλει φρένο σε αυτή την ιστορία. 

Παρ' όλα αυτά χρειάζεται να δούμε ότι αυτή η επίθεση από τη μεριά του Ισραήλ δε δείχνει δύναμη όπως μπορεί να έκανε στο παρελθόν. Η σφήνα των αραβικών επαναστάσεων από το 2011 και μετά έχουν αλλάξει δραματικά το συσχετισμό στη Μέση Ανατολή. Πριν από αυτό, τα αραβικά κράτη με τις δικτατορίες τους, συνεργάζονταν με το κράτος-δολοφόνο. Ο Μουμπάρακ της Αιγύπτου κρατούσε κλειστό το σύνορο της Ράφαχ, μετέφερε φυσικό αέριο κλπ. Ο γίγαντας της αραβικής εργατικής τάξης όμως ξύπνησε και εκτός από το να γκρεμίζει δικτατορίες έχει βάλει στόχο να σταματήσει την απομόνωση των αδερφών τους στην Παλαιστίνη. Διεκδικούν από τα κράτη τους να σταματήσουν τις συμμαχίες με τους ιμπεριαλιστές και αυτό εκδηλώνεται με κάθε τρόπο. Από τις επιθέσεις στις πρεσβείες του Ισραήλ όπως έγινε στην Αλεξάνδρεια μέχρι τις  απεργίες των εργατών στο φυσικό αέριο που απαιτούσαν να σταματήσει η παροχή φυσικού αερίου προς το Ισραήλ. Άρα πρόκειται για τον πανικό του Ισραήλ μπροστά σε εξελίξεις που δεν μπορεί να ελέγξει.
  
Μέσα σε όλες αυτές τις εξελίξεις δε μπορούμε να ξεχνάμε το βρώμικο ρόλο που έχει παίξει και η δική μας κυβέρνηση. Οι συμφωνίες για την ΑΟΖ, η έναρξη των γεωτρήσεων έγιναν σε στενή συνεργασία με το Ισραήλ. Η  κυβέρνηση έχει συμφωνήσει με την αμερικάνικη Noble Energy για την έρευνα και την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων. Η Noble Energy φέρνει στο παιχνίδι και την ισραηλινή Delek, η οποία αφενός συμμετέχει στο μετοχικό κεφάλαιο της Noble, αφετέρου μαζί με τη Noble έχουν αναλάβει τα κοιτάσματα που βρίσκονται ανατολικότερα και αποτελούν την αιχμή της διαμάχης με το Λίβανο. 
Στην πραγματικότητα, μάλιστα, όπως αποκαλύπτεται από τα wikileaks της αμερικάνικης πρεσβείας στην Κύπρο που δημοσίευσε η εφημερίδα Φιλελεύθερος, ήταν οι ισραηλινοί που “πρώτοι είχαν αγοράσει από την Κυπριακή Δημοκρατία τα σεισμικά δεδομένα” και αυτοί ενθάρρυναν τη Noble. «Ο εκπρόσωπος της Νoble Εnergy, μας είπε ότι αποφάσισαν να κάνουν προσφορά μόνο την τελευταία στιγμή, κατά κύριο λόγο με παρότρυνση από τους Ισραηλινούς εταίρους τους», αποκαλύπτει ο πρέσβης.

Επιπλεον ο ελληνικός και ο ελληνοκυπριακός καπιταλισμός δεν ήταν αθώοι του αίματος ούτε στον πόλεμο του Ισραήλ κατά του Λιβάνου το 2006. Στήριξαν διπλωματικά την ισραηλινή επίθεση και στη συνέχεια πήραν μέρος στον αποκλεισμό σε βάρος του Λιβάνου. Μπορεί το ΑΚΕΛ να θέλει να έχει στις παραδόσεις του τους αγώνες για λευτεριά στην Παλαιστίνη αλλά σήμερα έχει βαμμένα τα χέρια του με αίμα. 

Μάλιστα η κυπριακή κυβέρνηση συμφώνησε με το Ισραήλ για συνεργασία και στον στρατιωτικό τομέα! Εκτός από τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις μεταξύ των δύο κρατών, οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις θα αναλάβουν τη στρατιωτική εκπαίδευση της κυπριακής εθνοφρουράς σε διάφορους τομείς, ενώ συζητιέται ακόμα και η μόνιμη παρουσία ισραηλινού στρατού στην Κύπρο για την προστασία των εγκαταστάσεων φυσικού αερίου. Ήδη το Ισραήλ έχει χρησιμοποιήσει το αεροδρόμιο λάρνακας και στρατιωτικές εγκαταστάσεις στα πλαίσια ασκήσεων και επιχειρήσεων των ενόπλων δυνάμεων του!

Το κίνημα συμπαράστασης στην Παλαιστίνη χρειάζεται να βάλει στο κέντρο του αυτές τις εγκληματικές σχέσης της κυβέρνησης  με το κράτος-δολοφόνο. Να διεκδικήσει να κλείσει η πρεσβεία των σιωνιστών και να διακοπούν όλες οι σχέσεις μαζί τους. 

Ταυτόχρονα μία τελειωτική νίκη μπορεί να έρθει μόνο με τη διάλυση του κράτους του Ισραήλ. Πρόκειται για ένα απομεινάρι της αποικιοκρατίας στην περιοχή, για ένα κράτος-μαντρόσκυλο των ιμπεριαλιστών. Αυτό περνάει στα καθήκοντα ολόκληρης της αραβικής εργατικής τάξης. Η απελευθέρωση της Παλαιστίνης δεν είναι δυνατόν να έρθει από την απομονωμένη πάλη των Παλαιστινίων. Μπορεί να έρθει μέσα από την αραβική επανάσταση που θα σαρώσει ακόμα και τα σύνορα που χάραξαν οι ιμπεριαλιστές στην περιοχή μετά από δύο παγκόσμιους πολέμους. 
                  
                ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ - ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
                      ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΚΥΠΡΟΥ – ΙΣΡΑΗΛ
       ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΕΝΙΑΙΟ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΛΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΦΙΛΟΠΟΛΕΜΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ
ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΑΝΤικαπιταλιστική ΑΡιστερή Ταξική Επαναστατική Συσπείρωση
                                          (ΑΝΤ.ΑΡ.Τ.Ε.Σ)

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Κάτω τα χέρια από τη Γάζα. Πάνω από 100 νεκροί τις πρώτες έξι μέρες


Από τις 14 Νοέμβρη στη Γάζα εξελίσσεται ένα μακελειό. Δεν υπάρχει άλλη λέξη για να περιγράψεις τι σημαίνει, η 4η μεγαλύτερη πολεμική μηχανή του κόσμου, το Ισραήλ, να επιτίθεται σε βάρος μιας περιοχής πυκνοκατοικημένης, γεμάτης με φτωχούς ανθρώπους, η οποία δεν έχει ούτε τακτικό στρατό, ούτε τανκς, ούτε αεροπλάνα, ούτε αεράμυνα.

Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές πάνω από 100 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί. Σύμφωνα με την φρικιαστική διατύπωση των Ισραηλινών “μόνο το ένα τρίτο όσων έχουν σκοτωθεί είναι άμαχοι”. Στην πραγματικότητα οι άμαχοι είναι πολύ περισσότεροι. Έτσι κι αλλιώς, ποια η διαφορά αν σκοτωθεί ένας μαχητής, ο οποίος έχει ένα Καλάσνικοφ για να προστατευσεί την οικογένειά του σε πιθανή χερσαία εισβολή, από κάποιον που είναι άοπλος, όταν κι οι δύο σκοτώνονται από βόμβες που πέφτουν από τον ουρανό σαν τη βροχή;

Ως τώρα έχουν πραγματοποιηθεί πάνω από 1600 ισραηλινά χτυπήματα κάθε είδους. Οι τραυματίες είναι πολλές εκατοντάδες και στριμώχνονται στα νοσοκομεία που έχουν μόνο τα στοιχειώδη να τους προσφέρουν. Ολόκληρες οικογένειες ξεκληρίστηκαν από βόμβες που διαλύουν πολυκατοικίες. Οι εικόνες των μικρών παιδιών, ακόμη και βρεφών που έχουν δολοφονηθεί, κάνουν το γύρο του διαδικτύου.

Το Ισραήλ κάνει επίδειξη ισχύος και πυγμής. Χτύπησε το κέντρο όπου στεγάζονται οι δημοσιογράφοι, κτίρια όπου διέμεναν αποστολές διεθνών πρακτορείων. Δολοφόνησε υπάλληλους του ΟΗΕ. Και την ίδια στιγμή, κατηγορεί τη Χαμάς ότι χρησιμοποιεί τον κόσμο ως “ανθρώπινη ασπίδα”.

Η επίθεση ξεκίνησε στις 14 Νοέμβρη με την δολοφονία του Άχμαντ Τζάμπαρι, του επικεφαλής της στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς και από τότε το Ισραήλ δεν έχει σταματήσει να σφυροκοπάει. Από τις 18 Νοέμβρη εκτός από τα βομβαρδιστικά αεροσκάφη, άρχισαν να χτυπάνε και από θαλάσσης. 

Υποτίθεται στόχος της επιχείρησης είναι ο περιορισμός της δυνατότητας των ένοπλων παλαιστινιακών οργανώσεων να δίχνουν ρουκέτες στο ισραηλινό έδαφος.

Είναι φανερό ότι η επιλογή της ημερομηνίας έχει να κάνει με το τέλος των αμερικάνικων εκλογών. Η αμερικάνικη ηγεσία είχε τη δυνατότητα να κρατάει φιμωμένο το μαντρόσκυλο, για να μην έχει να διαχειριστεί έναν πόλεμο εν όψει εκλογών. Η ισραηλινή ηγεσία είχε ταχθεί ολόψυχα με τον Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο, Μιτ Ρόμνεϊ, όμως ξέρει ότι και ο Ομπάμα δεν πρόκειται να βάλει φρένο στις επιχειρήσεις.

Ωστόσο, ο καινούργιος βομβαρδισμός της Γάζας δεν δείχνει πραγματική δύναμη. Το αντίθετο, δείχνει τον πανικό του Ισραήλ μπροστά στις εξελίξεις στην περιοχή. Εδώ και καιρό, οι Ισραηλινοί επιδιώκουν να κλιμακωθεί ο πόλεμος, με επέμβαση στο Ιράν ή και στη Συρία, ώστε να προλάβουν τα γεγονότα.

Μπούμερανγκ

Το 2005 το Ισραήλ είχε διαλύσει τους επικοισμούς του στη Γάζα και επισήμως εγκατέλειψε την περιοχή. Θεωρούσε ότι από μακριά μπορούσε να έχει καλύτερο έλεγχο με λιγότερες απώλειες, ειδικά αν η απόσυρση αυτή δυνάμωνε τις πολιτικές πτέρυγες των Παλαιστίνιων που ήταν πιο πρόθυμες να συμβιβαστούν. Η κατάσταση γύρισε μπούμερανγκ με τη ριζοσπαστική οργάνωση Χαμάς να κερδίζει τις εκλογές που έγιναν το Γενάρη του 2006.

Μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος με ισραηλινή υποστήριξη, το 2007 η Χαμάς πήρε τον έλεγχο στη Λωρίδα. Το Ισραήλ κλιμάκωσε την περικύκλωση και τον αποκλεισμό, προσπαθώντας να επιστρέψει τους Παλαιστίνιους στο μεσαίωνα και να τους αναγκάσει να συνθηκολογήσουν κάτω από την απειλή της πείνας.

Ο εκβιασμός δεν πέρασε και το Ισραήλ προχώρησε στο βομβαρδισμό του 2008-2009, στον οποίο έχασαν τη ζωή τους πάνω από 1100 Παλαιστίνιοι. Είχε προηγηθεί το φιάσκο της ισραηλινής εισβολής στο Λίβανο το καλοκαίρι του 2006 και το Ισραήλ χρειαζόταν να χυθεί πολύ αίμα για να ξανακερδίσει την αυτοπεποίθησή του. Ούτε και εκείνος ο πόλεμος όμως κατάφερε να λυγίσει τους Παλαιστίνιους, όπως δεν το έχουν καταφέρει οι συνεχείς δολοφονίες, εξευτελισμοί και η τρομοκρατία που εξελίσσεται καθημερινά από τότε.

Η στιγμή του μεγάλου φόβου για το Ισραήλ ήρθε με το ξέσπασμα των αραβικών επαναστάσεων, πρώτα στην Τυνησία και στη συνέχεια στην Αίγυπτο το 2011. Το καθεστώς Μουμπάρακ ήταν το σημαντικότερο στήριγμα του Ισραήλ απέναντι στους Παλαιστίνιους. Εξασφάλιζε πως η Αίγυπτος, η μεγαλύτερη αραβική χώρα είχε συνθήκη ειρήνης με το Ισραήλ, κρατούσε αποκλεισμένα τα σύνορα με τη Λωρίδα της Γάζας, ενώ παρείχε αφειδώς φυσικό αέριο στο ισραηλινό κράτος.

Όμως η κατάσταση άλλαξε. Με την πτώση του Μουμπάρακ, ο κόσμος δεν είναι πλέον διατεθειμένος να ανεχτεί την κατάσταση όπως ήταν μέχρι τώρα. Στο Κάιρο και την Αλεξάνδρεια έχουν γίνει επανειλημμένες εισβολές στην ισραηλινή πρεσβεία και το προξενείο, με τους διαδηλωτές να διεκδικούν να διακοπούν οι σχέσεις με το κράτος-δολοφόνο. Ταυτόχρονα, δεν έχουν σταματήσει οι ένοπλες επιθέσεις στους αγωγούς του φυσικού αερίου αλλά και στα σύνορα, ενάντια σε Ισραηλινούς στρατιώτες.

Δεν είναι μόνο η Αίγυπτος. Η αραβική Άνοιξη που ξέσπασε το 2011 δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Μέσα σε όλες τις χώρες της περιοχής έχουν δυναμώσει τα κινήματα που ζητάνε αλλαγή και απαιτούν από τις κυβερνήσεις τους να σταματήσουν να είναι τα πιστά σκυλιά των ιμπεριαλιστών σε βάρος των Παλαιστίνιων.

Τα γεγονότα στην Ιορδανία τις τελευταίες μέρες είναι το πιο τρανταχτό παράδειγμα, με τοπικές εξεγέρσεις και μεγάλες διαδηλώσεις στο κέντρο του Αμάν, ενάντια στο καθεστώς του βασιλιά Αμπντάλα. Η Ιορδανία είναι η χώρα με το μεγαλύτερο συγκεντρωμένο παλαιστινιακό πληθυσμό, μιας και εκεί είχαν καταφύγει οι περισσότεροι πρόσφυγες απο τους προηγούμενους κύκλους ισραηλινής βίας.

Αντίστοιχες εξελίξεις όμως υπάρχουν και στις υπόλοιπες χώρες της περιοχής. Εκατοντάδες ακτιβιστές από την Αίγυπτο αυτή τη στιγμή βρίσκονται μέσα στη Λωρίδα της Γάζας. Για πρώτη φορά κατάφεραν να περάσουν στην άλλη πλευρά των συνόρων για να μεταφέρουν την αλληλεγγύη τους, αλλά και την υπόσχεση ότι θα αναγκάσουν την κυβέρνηση του Μοχάμεντ Μούρσι να σπάσει τις σχέσεις της με το Ισραήλ.

Αυτή είναι η δύναμη που μπορεί να σταματήσει την ισραηλινή θηριωδία και αυτό ακριβώς προσπαθεί να προλάβει το Ισραήλ με τα καινούργια του εγκλήματα. Οι εξεγερμένοι στις αραβικές πρωτεύουσες είναι το πιο σημαντικό όπλο που διαθέτουν οι Παλαιστίνιοι. Οι εργάτες και οι εργάτριες έχουν πάρει δύναμη από τις μέχρι τώρα ανατροπές αράβων δικτατόρων και ξέρουν ότι αν συνεχίσουν, το Ισραήλ θα μείνει απομονωμένο και αδύναμο. 

Το Ισραήλ είναι το τελευταίο απομεινάρι της αποικιοκρατίας, ένα ρατσιστικό κράτος στη μέση της περιοχής με το περισσότερο πετρέλαιο. Ένα κράτος που υπάρχει χάρη στην αμερικάνικη υποστήριξη και βοήθεια, στο βαθμό που μπορεί και τρίζει τα δόντια στους Άραβες, αναγκάζοντάς τους να συμβιβάζονται. Όμως η εποχή του συμβιβασμού έχει πλέον λήξει.

Νίκος Λούντος


Διαδηλώσεις αλληλεγγύης παντού

Διαδηλώσεις αλληλεγγύης στους Παλαιστίνιους και καταδίκης των ισραηλινών εγκλημάτων ξέσπασαν από την πρώτη μέρα των βομβαρδισμών σε όλο τον κόσμο, από την Τζακάρτα ως τη Λατινική Αμερική.

Στην Ελλάδα η πρώτη απάντηση δόθηκε την Παρασκευή 16/11, με δεκάδες αγωνιστές από την κοινότητα των παλαιστίνιων και των Αράβων της Αθήνας, από οργανώσεις συμπαράστασης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση, όπως ο Σύλλογος Ιντιφάντα και η Δικτύωση Αλληλεγγύης, και το Ένα Καράβι για την Γάζα, αγωνιστές από την Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο, την ΚΕΕΡΦΑ, το ΣΕΚ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Στη διαδήλωση έφτασαν αργότερα και οι Αιγύπτιοι που διαδήλωναν νωρίτερα έξω από την πρεσβεία τους ενάντια στο ρατσισμό. 

“Όταν βλέπουμε παιδάκια να σκοτώνονται, Ολόκληρα τετράγωνα να ισοπεδώνονται σε κατοικημένες περιοχές, δεν μπορούμε να μένουμε με τα μάτια κλειστά. Οι Αιγύπτιοι και στην Ελλάδα και στην Αίγυπτο βρίσκονται στο πλευρό των Παλαιστινίων και ελπίζουμε σύντομα να δούμε τις κυβερνήσεις της Αιγύπτου να σταματήσουν να κρατάνε στάση σιωπής και ακόμα χειρότερα συνεργασίας με το καθεστώς του Ισραήλ”, τόνισε ο Άλεξ Λεόν πρόεδρος της κοινότητας των Αιγύπτιων στην Ελλάδα.

Όμως η πορεία του Πολυτεχνείου στην Αθήνα, με την επιλογή των περισσότερων μπλοκ να βαδίσουν μέχρι την ισραηλινή πρεσβεία μετατράπηκε στη μεγαλύτερη διαδήλωση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη σε ολόκληρη την Ευρώπη. Σε όλη τη διαδρομή προς τη συμβολή Κατεχάκη και Κηφισίας, όπου βρίσκεται η πρεσβεία, κυριάρχησαν τα συνθήματα υπέρ της παλαιστινιακής αντίστασης.

“Σε ολόκληρο τον Αραβικό κόσμο οι εξεγέρσεις έχουν γύρει την πλάστιγγα προς την μεριά των Παλαιστίνιων. Έχει κάνει ακόμα πιο δύσκολο για το Ισραήλ να επιβάλει με στρατιωτικούς όρους την κυριαρχία του. Παρόλα αυτά ακριβώς λόγο αυτής της κατάστασης βλέπουμε κλιμάκωση της βίας και των πολεμικών επιχειρήσεων και ακόμα πιο ασφυκτικό αποκλεισμό των Παλαιστινιακών εδαφών”, μας είπε ο Λουκάς Σταμέλος από το Ένα Καράβι για τη Γάζα και μέλος του πληρώματος του Εστέλ που δέχτηκε πρόσφατα την επίθεση των Ισραηλινών.

“Είναι ένας πόλεμος μέχρι τέλους. Αυτό που έχει αλλάξει όμως πλέον είναι πως η Παλαιστινιακή αντίσταση είναι πιο δυνατή. Η Αραβική Άνοιξη παίζει καθοριστικό ρόλο στο να σπάσει τη σιωπή που είχαν επιβάλει για χρόνια τα καθεστώτα συνεργασίας με την Αμερική. Η ίδια η επίσκεψη του πρωθυπουργού της Αιγύπτου στην Γάζα δείχνει πως οι πιέσεις προς όλα τα αραβικά καθεστώτα είναι πολύ μεγάλες. Ελπίζουμε πως και οι Αιγύπτιοι θα καταφέρουν να σπάσουν την σιωπή δεκαετιών και να σταθούν ξεκάθαρα στο πλευρό των Παλαιστινίων. Ήδη μετά την πτώση του καθεστώτος Μουμπάρακ, η Παλαιστινιακή πλευρά έχει καταφέρει να εξοπλιστεί και να δυναμώσει. 

Πλέον οι Ισραηλινοί γνωρίζουν καλά πως κάθε απόπειρα να πατήσουν το πόδι τους στην Γάζα θα κουβαλάει βαριές απώλειες”, μας δήλωσε η Σάνα Κάσεμ Παλαιστίνια που ζει στην Ελλάδα. Στη Θεσσαλονίκη, εξελισσόταν διαδήλωση συμπαράστασης το βράδυ της Τρίτης, την ώρα που η Εργατική Αλληλεγγύη πήγαινε στο Τυπογραφείο.

Η ξεκάθαρη συνενοχή της κυβέρνησης του Σαμαρά μπήκε στο στόχαστρο των διαδηλωτών. Οι κοινές ελληνο-ισραηλινές στρατιωτικές ασκήσεις στο Αιγαίο αποκαλύπτεται τώρα πως ήταν μια πρόβα ενόψει του βομβαρδισμού της Γάζας. Το ίδιο και οι αλλεπάλληλες επισκέψεις ισραηλινών αξιωματούχων, όπως και οι πανηγυρικές επισκέψεις του Παναγιωτόπουλου πάνω στα ισραηλινά πολεμικά πλοία. Από τη μεριά του κινήματος αλληλεγγύης δεν μπορεί να υπάρχει άλλη απάντηση από την απαίτηση να κλείσει η πρεσβεία των σιωνιστών, να διακοπούν όλες οι σχέσεις με το κράτος-τρομοκράτη. Αλληλεγγύη στην αντίσταση στην Παλαιστίνη και σε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο.

Κυριάκος Μπάνος

Πορεία αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη το Σάββατο στην Λευκωσία


Εδώ και 7 μέρες γινόμαστε μάρτυρες ακόμη μιας δολοφονικής επιδρομής του Ισραηλινού Στρατού στην Λωρίδα της Γάζας. Ο απολογισμός μέχρι στιγμής είναι 121 νεκροί εκ των οποίων οι μισοί ήταν άμαχοι, ανάμεσά τους 27 παιδιά, ενώ  920 άτομα έχουν τραυματιστεί. Από ισραηλινής πλευράς έχουν χάσει την ζωή τους 3 πολίτες.

Παρά τις προσπάθειες επίτευξης εκεχειρίας , δεν μπορούμε να έχουμε καμία εμπιστοσύνη στην Ισραηλινή πολεμική  μηχανή.

Η επιστράτευση 75.000 εφέδρων αλλά και όγκος πυρός  από αέρος  κατά της Γάζας το περασμένο  σαββατοκύριακο, προμηνύει επίθεση κατά πολύ ισχυρότερη  και από αυτή του 2008-2009 στην οποία η παλαιστινιακή πλευρά θρήνησε  1400 νεκρούς.

Απαιτούμε να σταματήσουν  άμεσα οι στρατιωτικές επιθέσεις του Ισραήλ στην Λωρίδα της Γάζας.
 Απαιτούμε επίσης να τερματιστεί ο αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας καθώς θεωρούμε ότι αποτελεί και αυτός οργανωμένη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού.

Συντασσόμαστε με το αντιπολεμικό κίνημα που έχει ξεκινήσει σε όλο τον κόσμο αλλά και  στο εσωτερικό του Ισραήλ.
          
Πορεία διαμαρτυρίας προς την Ισραηλινή Πρεσβεία
ΣΑΒΒΑΤΟ 24/ 11/ 2012  12 μ.μ  Όλοι και  Όλες στην Πλατεία Ελευθερίας

Μέχρι στιγμής οι οργανώσεις που συμμετέχουν είναι:

Συσπείρωση Ατάκτων
Νέα Διεθνιστική Αριστερά
ΑΝΤ.ΑΡ.Τ.Ε.Σ
Σκαπούλα
Ε.Ρ.Α.Σ.
Free Syrian Community in Cyprus
Palestinian Community in Cyprus
Turkish Cypriot Teachers Union (KTÖS)
Turkish Cypriot Secondary Education Teachers Union (KTOEÖS)
The Student Initiative (Öğrenci İnisiyatifi)
Revolutionary Communist Alliance (DKB)
New Cyprus Party Youth (YKP Gençlik)
Baraka Cultural Centre
Barikat
Cyprus Socialist Party (Kıbrıs Sosyalist Partisi)
DAÜ-SEN
DAÜ-Bir-Sen
KISA

48 ΩΡΗ ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ 22 – 23 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ


ΟΙΚΟΔΟΜΟΙ ΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ

ΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ ΓΙΑ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΦΤΗΝΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ

ΓΙ ΑΥΤΟ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ 48ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΣΤΙΣ 22 ΚΑΙ 23 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΝΑ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΘΑ ΔΙΚΑΙΩΘΕΙ

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΜΑΣ ΓΙΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΜΑΣ

Συνάδελφοι, την πρώτη μέρα της απεργίας, μέχρι τις 10.00 π.μ να βρισκόμαστε στους χώρους δουλειάς για να περιφρουρήσουμε την απεργία μας και στις 11.00 π.μ θα πραγματοποιηθούν απεργιακές συγκεντρώσεις ως εξής :

ΛΕΥΚΩΣΙΑ , Οίκημα ΠΕΟ
ΛΕΜΕΣΟΣ , Οίκημα ΣΕΚ
ΛΑΡΝΑΚΑ, Οίκημα ΣΕΚ
ΠΑΦΟΣ, Οίκημα ΠΕΟ
ΠΑΡΑΛΙΜΝΙ, Οίκημα ΣΕΚ

ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΣΥΝΤΕΧΝΙΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Ποιος σκοτώνει στην Γάζα; Άρθρο από τον Νόαμ Τσόμσκι και οκτώ προσωπικότητες


Ο βαθμός τρόμου που νιώθουν απλοί Παλαιστίνιοι άμαχοι στην Γάζα, μόλις που παρατηρείται στα μέσα ενημέρωσης, σε πλήρη αντίθεση με την επίγνωση όλου του κόσμου για τρομοκρατημένους και σοκαρισμένους Ισραηλινούς πολίτες.

Ενώ χώρες στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική μνημόνευαν στρατιωτικές απώλειες παρελθόντων και σύγχρονων πολέμων την 11η Νοεμβρίου, το Ισραήλ στόχευε προς τον άμαχο πληθυσμό.

Στις 12 Νοεμβρίου, ξυπνώντας στο ξεκίνημα μιας νέας εβδομάδας, οι αναγνώστες κατά το πρωινό τους κατακλύστηκαν από συγκινητικούς απολογισμούς παρελθόντων και σύγχρονων απωλειών σε στρατιωτικό προσωπικό. Υπήρξε όμως καθόλου ή μικρή αναφορά στο γεγονός ότι η πλειονότητα των θυμάτων των σύγχρονων πολέμων , είναι άμαχος πληθυσμός. Επίσης, δεν έγινε σχεδόν καμία αναφορά κατά το πρωινό της 12ης Νοεμβρίου, περί των στρατιωτικών επιθέσεων στην Γάζα, που συνεχίστηκαν σε όλη τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου.

Ένας βιαστικός έλεγχος το επιβεβαιώνει για το CBC, την Globe and Mail, την Montreal’s Gazette και την Toronto Star του Καναδά. Εξίσου και για τους New York Times και το BBC.

Σύμφωνα με την αναφορά του Παλαιστινιακού Κέντρου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα [the Palestinian Centre for Human Rights (PCHR)] την Κυριακή στις 11 Νοεμβρίου, 5 Παλαιστίνιοι άμαχοι συμπεριλαμβανομένων 3 παιδιών, σκοτώθηκαν στη λωρίδα της Γάζας τις προηγούμενες 72 ώρες, επιπλέον των 2 Παλαιστινίων που ήταν προσωπικό ασφαλείας.  

Τέσσερις από τους θανάτους συνέβησαν σαν αποτέλεσμα βολών του ισραηλινού πυροβολικού που έριξαν βλήματα σε νεαρά παιδιά που έπαιζαν ποδόσφαιρο.  Επιπλέον, 52 άμαχοι τραυματίστηκαν, εκ των οποίων 6 ήταν γυναίκες και 12 ήταν παιδιά. (Από την ώρα που ξεκινήσαμε να συντάσσουμε αυτό το κείμενο, ο αριθμός των νεκρών Παλαιστινίων έχει αυξηθεί και συνεχίζει να αυξάνεται.)

Άρθρα τα οποία πραγματικά κάνουν αναφορά στους θανάτους εστιάζουν υπερβολικά στους σκοτωμούς μελών του Παλαιστινιακού προσωπικού ασφαλείας. Για παράδειγμα, ένα άρθρο του Associated Press  που δημοσιεύτηκε στο δελτίο διεθνών ειδήσεων του CBC (CBC World News) στις 13 Νοεμβρίου με τίτλο «το Ισραήλ εξετάζει το ενδεχόμενο επανάληψης  στοχευμένων δολοφονιών των αγωνιστών της Γάζας», δεν αναφέρει απολύτως τίποτα σχετικά με θανάτους αμάχων και τραυματισμούς. Απεικονίζει τους σκοτωμούς σα «στοχευμένες δολοφονίες». 
Το γεγονός ότι οι απώλειες ήταν συντριπτικά στην πλευρά των αμάχων, υποδεικνύει ότι το Ισραήλ δεν ασχολείται και τόσο με «στοχευμένες» δολοφονίες, όσο με «συλλογικές» δολοφονίες, διαπράττοντας έτσι για μια ακόμα φορά το έγκλημα της συλλογικής τιμωρίας.

Ένα ακόμη άρθρο του AP στις ειδήσεις του CBC στις 12 Νοέμβρη αναφέρει «εκτόξευση ρουκέτας από τη Γάζα αυξάνει την πίεση στην κυβέρνηση του Ισραήλ». Φιλοξενεί μια φωτογραφία μιας Ισραηλινής που κοιτάζει μια τρύπα στο ταβάνι του σαλονιού της. Και πάλι, καμία εικόνα ή αναφορά των πολυάριθμων αιμορραγούντων θυμάτων ή πτωμάτων στη Γάζα. Στην ίδια γραμμή κινείται ,ένας τίτλος του BBC τη 12η Νοεμβρίου που  αναφέρει ότι «το Ισραήλ χτυπήθηκε από νέα ομοβροντία πυραύλων από τη Γάζα». Παρόμοιες τάσεις μπορούν να παρουσιαστούν και για Ευρωπαϊκές mainstream εφημερίδες.

Τα ειδησεογραφικά άρθρα εστιάζουν υπερβολικά στις ρουκέτες που έχουν εκτοξευθεί από τη Γάζα, καμία από τις οποίες δεν προκάλεσε ανθρώπινες απώλειες. Αυτό στο οποίο δεν εστιάζουν είναι τα σφυροκοπήματα και οι βομβαρδισμοί της Γάζας, που είχαν ως αποτέλεσμα πολυάριθμους σοβαρούς και θανατηφόρους τραυματισμούς. Δε χρειάζεται να είσαι ειδικός της επιστήμης των Μέσων για να καταλάβεις ότι αυτό που αντιμετωπίζουμε είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων κακής ποιότητας και “ανεστραμμένη” δημοσιογραφία  και στη χειρότερη εκούσια ανέντιμη χειραγώγηση του αναγνωστικού κοινού.

Επί πλέον, άρθρα που πραγματικά μνημονεύουν τις απώλειες των Παλαιστινίων στη Γάζα, σταθερά αναφέρουν ότι οι ισραηλινές επιχειρήσεις είναι σε απάντηση των ρουκετών από τη Γάζα και τον τραυματισμό Ισραηλινών στρατιωτών. Όμως, το χρονολόγιο των γεγονότων της πρόσφατης έξαρσης ξεκίνησε στις 5 Νοεμβρίου, όταν ένα αθώος, όπως φαίνεται με διανοητικά προβήματα 20χρονος, ο Ahmad al-Nabaheen, πυροβολήθηκε όταν περιπλανήθηκε κοντά στα σύνορα. Οι γιατροί έπρεπε να περιμένουν 6 ώρες, ώστε να τους επιτραπεί να τον μεταφέρουν από εκεί και υποψιάζονται ότι μπορεί και να κατέληξε εξαιτίας αυτής της καθυστέρησης.

Τότε, στις 8 Νοεμβρίου, ένα 13χρονο αγόρι που έπαιζε ποδόσφαιρο μπροστά από το σπίτι του, σκοτώθηκε από πυρά από τις Δυνάμεις Κατοχής των Ισραηλινών (Israeli Occupation Forces – IOF) οι οποίες είχαν προωθηθεί μέσα σε περιοχή της Γάζας με τανκς αλλά και με ελικόπτερα. Ο τραυματισμός 4 Ισραηλινών στρατιωτών στα σύνορα τη 10η Νοεμβρίου ήταν συνεπώς ήδη μέρος μιας αλυσίδας γεγονότων όπου άμαχοι της Γάζας είχαν ήδη σκοτωθεί και δεν ήταν το γεγονός που την πυροδότησε.

Εμείς, οι υπογραφόμενοι, πρόσφατα επιστρέψαμε από μια επίσκεψη στη λωρίδα της Γάζας. Κάποιοι από εμάς πλέον έχουν συνδεθεί με Παλαιστίνιους που ζουν στη Γάζα, μέσω των «κοινωνικών δικτύων». Για δυο συνεχείς νύχτες, οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα εμποδίστηκαν να κοιμηθούν, μέσω συνεχών συμπλοκών από drones, F16 και άνευ διακρίσεως βομβαρδισμούς διαφόρων στόχων μέσα στην πυκνοκατοικημένη λωρίδα της Γάζας.    

Η πρόθεση που κρύβεται πίσω από αυτό, είναι ξεκάθαρα η τρομοκράτηση του πληθυσμού, με επιτυχία μάλιστα, όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε από τις αναφορές των φίλων μας. Αν δεν ήταν οι αναρτήσεις στο Facebook, δε θα γνωρίζαμε τον βαθμό τρόμου που ένιωσαν οι απλοί  Παλαιστίνιοι άμαχοι στην Γάζα. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την επίγνωση που υπάρχει παγκοσμίως για τους τρομοκρατημένους και σοκαρισμένους Ισραηλινούς πολίτες.

Ένα απόσπασμα μιας αναφοράς που έστειλε ένας Καναδός γιατρός που έτυχε να βρίσκεται στη Γάζα και βοήθησε στα επείγοντα περιστατικά σε νοσοκομείο της Shifa το Σαββατοκύριακο, αναφέρει: «οι τραυματίες ήταν όλοι άμαχοι με πολλαπλά διαμπερή τραύματα από εκρηκτικές οβίδες: εγκεφαλικές βλάβες, τραυματισμούς στο λαιμό, αίμο – πνευμοθώρακα, περικαρδιακό επιπωματισμό, ρήξη σπλήνας, διάτρηση σπλάχνων, αποκοπή άκρων, τραυματικούς ακρωτηριασμούς. Όλα αυτά χωρίς ιατρικά μέσα παρακολούθησης, λίγα μόνο στηθοσκόπια, ένα μηχάνημα υπερήχων. … 

Πολλοί άνθρωποι με σοβαρούς τραυματισμούς αλλά που δεν κινδύνευε η ζωή τους, εστάλησαν πίσω στα σπίτια τους για να επανεκτιμηθεί η κατάστασή τους το πρωί, εξαιτίας του μεγάλου όγκου των περιστατικών. Τα διαμπερή τραύματα από τις εκρηκτικές οβίδες ήταν ιδιαίτερα τρομακτικά.  Μικροσκοπικές πληγές με τεράστια εσωτερικά τραύματα.. Υπήρχε μόνο ελάχιστη μορφίνη για αναλγησία.»

Προφανώς τέτοιες σκηνές δεν είναι άξιες δημοσίευσης για τους  New York Times, το  CBC, ή το BBC.

Η προκατάλλειψη και η κακοήθεια σε σχέση με την καταπίεση των Παλαιστινίων δεν είναι κάτι νέο στα Δυτικά Μέσα και έχει τεκμηριωθεί ευρέως. Παρ’ όλα αυτά, το Ισραήλ συνεχίζει τα εγκλήματά του κατά της ανθρωπότητας, με πλήρη συναίνεση και οικονομική, στρατιωτική και ηθική στήριξη από τις κυβερνήσεις μας, των ΗΠΑ, του Καναδά και της ΕΕ.

Ο Νετανιάχου αυτή την ώρα συγκεντρώνει δυτική διπλωματική στήριξη για επιπρόσθετες επιχειρήσεις στη Γάζα, πράγμα που μας κάνει να ανησυχούμε ότι άλλη μια επιχείρηση «Χυτός Μόλυβδος» μπορεί να βρίσκεται στον ορίζοντα. Μάλιστα, τα πολύ πρόσφατα γεγονότα επιβεβαιώνουν ότι μια τέτοια κλιμάκωση έχει ήδη ξεκινήσει, καθώς ο σημερινός αριθμός νεκρών ανεβαίνει. Η έλλειψη εκτενούς δημόσιας κατακραυγής για αυτά τα εγκλήματα είναι μια άμεση συνέπεια του συστηματικού τρόπου με τον οποίο τα γεγονότα αποκρύπτονται και/ή του στρεβλού τρόπου με τον οποίο αυτά τα εγκλήματα απεικονίζονται.

Θέλουμε να εκφράσουμε την οργή μας για την κατακριτέα κάλυψη αυτών των πράξεων από τα  mainstream μέσα ενημέρωσης.

Καλούμε τους δημοσιογράφους σε όλο τον κόσμο που εργάζονται για εταιρικά μέσα ενημέρωσης, να αρνηθούν να γίνουν όργανα αυτής της συστηματικής πολιτικής της μεταμφίεσης. Καλούμε τους πολίτες να ενημερώνονται οι ίδιοι μέσω ανεξάρτητων μέσων και να εκφράσουν τη συνείδησή τους με όποιο μέσο είναι προσιτό σε αυτούς.

Hagit Borer, ΗΠΑ
Antoine Bustros, Καναδάς
Noam Chomsky, ΗΠΑ
David Heap, Καναδάς
Stephanie Kelly, Καναδάς
Máire Noonan, Καναδάς
Philippe Prévost, Γαλλία
Verena Stresing, Γαλλία
Laurie Tuller, Γαλλία

Γάζα, δολοφονίες & παραπληροφόρηση


Για να κατανοήσουμε την κλιμάκωση στη Γάζα, πρέπει πάντα να έχουμε στο νου μας κάποια δεδομένα σχετικά με την περιοχή (360 τετραγωνικά χιλιόμετρα, πάνω από 1,5 εκατομμύριο κάτοικοι, που αντιστοιχεί σε πάνω από 4.500 ανθρώπους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο –πράγμα που την καθιστά μια από τις γωνιές του πλανήτη με την πιο υψηλή πληθυσμιακή πυκνότητα), κατεχόμενη από το 1967 από το Ισραήλ. 

Παρότι ο στρατός έχει αποσυρθεί, η επαφές της με τον εξωτερικό κόσμο είναι πάντοτε ελεγχόμενες από το Ισραήλ. Η κυκλοφορία ακόμα και στο εσωτερικό της μικρής αυτής λωρίδας γης είναι περιορισμένη και ο αποκλεισμός που επιβλήθηκε εδώ και χρόνια διαρκεί: Για τα Ηνωμένα Έθνη, η Γάζα παραμένει μια κατεχόμενη περιοχή.

Τα δεδομένα που ακολουθούν προέρχονται από το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για το Συντονισμό των Ανθρωπιστικών Υποθέσεων στις Παλαιστινιακές Περιοχές (OCHAoPt), από ένα έγγραφο με τίτλο «Πέντε χρόνια αποκλεισμού: Η ανθρωπιστική κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας»:

Τον Ιούνιο του 2007 η ισραηλινή κυβέρνηση αποφάσισε να ενδυναμώσει τον αποκλεισμό της περιοχής αυτής, η οποία ήταν ήδη σοβαρά «ελεγχόμενη».

34% του πληθυσμού (και το ήμισυ των νέων) είναι στην ανεργία.
80% του πληθυσμού εξαρτάται από την επισιτιστική βοήθεια.
Το ΑΕΠ ανά κάτοικο ήταν το 2011, 17% χαμηλότερο από το 2005 (με σταθερούς όρους).
Το 2011, έβγαινε από τη Γάζα ένα φορτηγό τη μέρα φορτωμένο με προϊόντα προς εξαγωγή, δηλαδή 3% λιγότερο από το ποσοστό του 2005.
35% της καλλιεργήσιμης γης και 85% των αλιεύσιμων υδάτων είναι μερικώς ή πλήρως μη προσβάσιμα στους κατοίκους της Γάζας αμέσως μετά την επιβολή των ισραηλινών περιορισμών.
85% των σχολείων είναι αναγκασμένα να λειτουργούν σε διπλή βάρδια –μία πρωινή και μία απογευματινή- λόγω του υπερπληθυσμού.

Κάθε πόλεμος συνοδεύεται από έντονη προπαγάνδα και η ισραηλινή κυβέρνηση θεωρείται δεξιοτέχνης στην τέχνη αυτή. Ήδη από την επίθεση του Δεκεμβρίου 2008 – Ιανουαρίου 2009, γίναμε μάρτυρες ενός μιντιακού ξεδιπλώματος προπαγάνδας. (Μαρί Μπενίλντ, «Γάζα: Χυτός μόλυβδος στα κεφάλια»). Οι Γάλλοι διανοούμενοι, ανάμεσά του και ο ανεκδιήγητος  Μπερνάρ Ανρί-Λεβύ, συνέβαλαν σ’ αυτήν την παραπληροφόρηση.

Ο άνθρωπος που δολοφονήθηκε από το Ισραήλ, ο Άχμεντ Τζαμπάρι, ήταν αρχηγός της στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς (σχετικά με την οργάνωση αυτή, διάβασε το «Ποια είναι η Χαμάς;»). Πολλά μέσα ενημέρωσης την παρουσιάζουν σαν «τρομοκράτη» υπεύθυνο για κάθε επίθεση ενάντια στο Ισραήλ. Η πραγματικότητα είναι αρκετά μακριά από το πορτρέτο αυτό –πέρα βέβαια από τη χρήση του όρου «τρομοκρατία» που είναι το λιγότερο αμφισβητήσιμος. Για μια ακόμη φορά είναι ένας Ισραηλινός δημοσιογράφος  που έκανε την παρατήρηση («Το Ισραήλ σκότωσε τον υπεργολάβο του στη Γάζα», εφημερίδα Χααρέτζ, 15 Νοεμβρίου):

«Ο Άχμεντ Τζαμπάρι ήταν ένας υπεργολάβος, επιφορτισμένος με τη διατήρηση της ασφάλειας του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας. Αυτός ο χαρακτηρισμός θα φανεί χωρίς καμιά αμφιβολία παράλογος σε όλους αυτούς, που τις τελευταίες ώρες είδαν τον Τζαμπάρι να περιγράφεται ως “αρχιτρομοκράτης”, “ο αρχηγός του προσωπικού της τρομοκρατίας” ή “ο δικός μας Μπιν Λάντεν”.

Αυτή ήταν, παρόλ’αυτά η πραγματικότητα κατά τη διάρκεια των τελευταίων πεντέμισι χρόνων. Το Ισραήλ απαίτησε από τη Χαμάς να  τηρήσει την ανακωχή στο νότο και να την επιβάλλει στις πολυάριθμες ένοπλες οργανώσεις στη Λωρίδα της Γάζας. Ο άνθρωπος στον οποίο ανατέθηκε αυτή η αποστολή ήταν ο Άχμεντ Τζαμπάρι.»

Αρκεί να κοιτάξουμε τα στατιστικά που δημοσιεύτηκαν από τον ίδιο τον Ισραηλινό Υπουργό Εξωτερικών σχετικά με τη ρίψη ρουκετών («Παλαιστινιακές παραβιάσεις της ανακωχής από το τέλος της επιχείρησης χυτός μόλυβδος», 14 Νοεμβρίου 2012), για να καταλάβουμε ότι σε γενικές γραμμές η ανακωχή τηρούταν πλήρως. 
Την έσπασαν οι επιδρομές του ισραηλινού στρατού της 7ης και 8ης Οκτωβρίου 2012 και έπειτα της 13ης και 14ης Οκτωβρίου, προκαλώντας μία κλιμάκωση που συνεχίστηκε χωρίς διακοπή από τότε. Και την προηγούμενη της δολοφονίας του Τζαμπάρι, είχαν καταληχθεί η όροι μιας ανακωχής με τη μεσολάβηση της Αιγύπτου, κάτι που επιβεβαιώνεται από τη μαρτυρία του Ισραηλινού αγωνιστή της ειρήνης Γκέρσον Μπάσκιν, που αναδημοσιεύτηκε στη Χααρέτζ, «Ισραηλινός φιλειρηνικός ακτιβιστής: Ο ηγέτης της Χαμάς Τζαμπάρι σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια συνομιλιών για εκεχειρία μακράς διαρκείας», 15 Νοεμβρίου).

Κάθε κλιμάκωση ακολουθεί στοχευμένες δολοφονίες Παλαιστινίων αγωνιστών στη Γάζα. Αυτές οι εξωδικαστικές εκτελέσεις αποτελούν μια παλιά πρακτική της ισραηλινής κυβέρνησης (με την οποία έχουν συνταχθεί και οι Η.Π.Α. εδώ και καιρό. Μιλήσατε για «τρομοκρατία»; (διαβάστε: «Από τη Γάζα στη Μαδρίτη, η στοχευμένη δολοφονία του Σαλάχ Σεχάντε», το Σάρον Βάιλ, Le Monde diplomatique, Σεπτέμβριος 2009).

Το σενάριο ήταν πανομοιότυπο το 2008. Ενώ η ανακωχή γινόταν σεβαστή από την παλαιστινιακή πλευρά από τον Ιούνιο του 2008 («Κατάλογος των παλαιστινιακών επιθέσεων με ρουκέτες στο Ισραήλ, 2008», Wikipedia), ήταν η δολοφονία πέντε Παλαιστίνιων αγωνιστών το Νοέμβριο που οδήγησε στην κλιμάκωση και την επιχείρηση «Χυτός μόλυβδος».

Σχετικά με τις παραβιάσεις της κατάπαυσης του πυρός από το Ισραήλ κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών μπορεί να διαβάσει κανείς τον Άνταμ Χόροβιτς στο «Δύο νέες πηγές: Χρονολόγιο της ισραηλινής κλιμάκωσης στη Γάζα και το ιστορικό του Ισραήλ στο σπάσιμο εκεχειριών» ) Mondoweiss, 14 Νοεμβρίου 2012).

Από την άλλη πλευρά, είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς για σύγκρουση ανάμεσα σε δύο πλευρές: Τα ισραηλινά F-16 και οι παλαιστινιακές ρουκέτες δεν είναι ισοδύναμα όπλα. Η αποτίμηση των θυμάτων, από την ανακωχή του Ιανουαρίου του 2009, που ακολούθησε την επιχείρηση «Χυτός μόλυβδος», το επιβεβαιώνει.

Η ισραηλινή οργάνωση υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων B’Tselem, αναφέρει τον αριθμό Παλαιστινίων και Ισραηλινών που σκοτώθηκαν στη Γάζα μετά τις 19 Ιανουαρίου 2009 και μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2012 («Απώλειες μετά την επιχείρηση “Χυτός μόλυβδος”»):
271 Παλαιστίνιοι (εκ των οποίων 30 ανήλικοι) για 4 Ισραηλινούς.

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους…

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Δελτίο τύπου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις διαδηλώσεις της 17ης Νοέμβρη


Άνεμος ανατροπής και εξέγερσης, έπνεε εχθές, στην επέτειο του Πολυτεχνείου, για πολλές ώρες σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας. Το ζωντανό και άσβεστο μήνυμα αγώνα της 17ης Νοέμβρη του 1973 συνδέθηκε με την πάλη και την οργή ενάντια στη νέα χούντα της τρικομματικής αντιλαϊκής κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. οδηγώντας εκατοντάδες χιλιάδες για άλλη μια φορά στους δρόμους. Εργαζόμενοι και εργαζόμενες, άνεργοι, νέοι, φοιτητές ήταν μαζί, μαχητές του αντιδικτατορικού αγώνα μέχρι και μαθητές στα σχολεία του μνημονίου ενώθηκαν στον κοινό στόχο, την ανατροπή της νέας δικτατορίας, στην πάλη για να ανοίξει η πάλη του λαού ένα νέο δρόμο για την κοινωνία, τη χώρα και τον κόσμο συνολικά.

Οι διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα καθορίστηκαν από τη μαζικότητα, τη μαχητικότητα και πάνω από όλα από την αποφασιστικότητα για έναν παρατεταμένο αγώνα μέχρι τη νίκη, την ανατροπή των μνημονίων και των κυβερνήσεων της εξαθλίωσης, την ήττα των διεθνών τοκογλύφων, των τραπεζιτών και των οργανισμών εκμετάλλευσης και κυριαρχίας Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ.

Στην Αθήνα έγινε μια από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις των τελευταίων ετών. Με τους φοιτητές του Πολυτεχνείου και των υπόλοιπων σχολών μπροστά και από πίσω σωματεία, συλλογικότητες και πολιτικές οργανώσεις διέσχισε για ώρα τους δρόμους της πόλης, διαδηλώνοντας έξω από τη Βουλή, τα γραφεία της Ε.Ε., την Αμερικάνικη πρεσβεία κ.α. Ο στόχος της διαδήλωσης ήταν να φτάσει στην πρεσβεία του Ισραήλ για να καταγγείλει τη νέα δολοφονική επιδρομή του κράτους- τρομοκράτη στη λωρίδα της Γάζας και να συμπαρασταθεί στον αγωνιζόμενο Παλαιστινιακό λαό.

Η κυβέρνηση συνεχίζοντας το έργο της καταστολής και της τρομοκράτησης, νόμισε ότι θα μπορέσει να περιορίσει τη δυναμική της διαδήλωσης με απαγορεύσεις και αστυνομικά μπλόκα. Αφού έκλεισε σχεδόν όλους τους σταθμούς του μετρό και απέκλεισε χωρίς λόγο τη μισή πόλη, κάνοντας ουσιαστικά μια απόπειρα απαγόρευσης της διαδήλωσης, παρέταξε κλούβες και διμοιρίες των ΜΑΤ απαγορεύοντας τη διέλευση της πορείας προς την οδό Κηφισίας και την Ισραηλινή Πρεσβεία. Νόμιζαν ότι αυτά θα αρκούσαν για να φοβηθεί ή να διαλυθεί η διαδήλωση. Νόμιζαν ότι θα κατάφερναν έτσι να δώσουν άλλο ένα μάθημα συμπόρευσης και υποταγής στους φονιάδες του Ισραήλ και των ΗΠΑ. Ήταν γελασμένοι.

Οι διαδηλωτές, τα μπλοκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που εφτασαν πρώτα στο φραγμό διεκδίκησαν με αποφασιστικότητα την άμεση αποχώρηση της αστυνομίας, αρνούμενοι να υποταχθούν στην κατατρομοκράτηση της τρικομματικής συμμορίας και τους γερμανοτσολιάδες της αστυνομίας. Η επιμονή χιλιάδων διαδηλωτών, η αποφασιστική στάση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά και του ΚΚΕ, στην απαίτηση να φτάσει όλη η πορεία στην πρεσβεία του Ισραήλ, οδήγησε σε αναδίπλωση και υποχώρηση την κυβέρνηση. 

Ήταν ένα μάθημα ότι η ανυπακοή και η πάλη μπορούν να φέρουν αποτελέσματα, ένα μήνυμα ότι η αποφασιστικότητα και η ενότητα στο δρόμο και στον αγώνα της αριστεράς και του κινήματος μπορούν να κάνουν τους αγώνες ανίκητους, σπάζοντας στην πράξη κάθε απαγόρευση και κάθε αυταρχισμό. Ένα μήνυμα που δεν υπηρέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ με τη στάση του.

Το ίδιο αποκρουστικό και αντιδημοκρατικό πρόσωπο έδειξε η κυβέρνηση και στη Θεσσαλονίκη απέναντι στη μαζικότατη διαδήλωση. Προσπαθώντας να ενισχύσει το κλίμα τρομοκράτησης που ξεκίνησε με τις συλλήψεις στις 16 του Νοέμβρη των συνδικαλιστών Θ. Αγαπητού, Σ. Αρβανίτη, Θ. Κυρατζόπουλου, επιδόθηκε σε ένα όργιο βίας και αυθαιρεσίας ενάντια στην ειρηνική διαδήλωση. 

Παραβιάζοντας για άλλη μια φορά το πανεπιστημιακό άσυλο, με την ανοχή την προδοτικών πρυτανικών αρχών, επιτέθηκε στους συγκεντρωμένους στο ΑΠΘ, χτυπώντας βάναυσα φοιτητές και εργαζόμενους στην καθαριότητα. 16 αγωνιστές φοιτητές, συνδικαλιστές, μεταξύ τους μέλη της ΕΑΑΚ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που συμμετείχαν στην περιφρούρηση της πορεία και του χώρου, κακοποιήθηκαν από την αστυνομία και συνελήφθησαν αναίτια. Με την καταστολή και τη βία επέλεξε να απαντήσει τη μαζική κινητοποίηση του λαού, η κυβέρνηση και στο Βόλο, που επιτέθηκε αναίτια στην πορεία προχωρώντας σε 2 συλλήψεις και την Πάτρα με ξυλοδαρμούς και προσαγωγές.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετίζει τους χιλιάδες αγωνιστές που για άλλη μια φορά αψήφησαν την τρομοκρατία και κατέβηκαν στο δρόμο. Η μισητή τρόικα, η έντρομη κυβέρνηση και τα τσιράκια της στα ΜΜΕ ξέρουν καλά πως αυτός ο λαός δεν θα υποταχθεί, θα συνεχίσει να παλεύει μέχρι τη νίκη. Για αυτό φοβάται, τρέμει, αξιοποιεί τις πιο αντιδημοκρατικές πρακτικές καταστολής και βίας. Όμως η 17η του Νοέμβρη έδειξε για άλλη μια φορά ότι δεν θα καμφθεί έτσι εύκολα το αγωνιστικό μας φρόνημα.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ξέρει πολύ καλά ότι είναι στόχος για το σύστημα. Νομίζουν ότι με συλλήψεις σαν του συντρόφου Θανάση Αγαπητού ή των συντρόφων φοιτητών θα πλήξουν την αντικαπιταλιστική αριστερά και τις πιο αγωνιστικές πλευρές του κινήματος. Είναι γελασμένοι. 

Το λαϊκό και εργατικό κίνημα και η αντικαπιταλιστική αριστερά έχουν πίσω τους την κληρονομιά του ΕΑΜ και του Πολυτεχνείου, τις μάχες και τις θυσίες του ελληνικού λαού. Θα νικήσουμε γιατί έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Σύμμαχός μας ο εργαζόμενος, ο άνεργος, η νέα, ο διπλανός μας στο δρόμο. Εχθροί μας, οι εχθροί τους. Ο φόβος άλλαξε ήδη στρατόπεδο.

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Οι μισθοί βουλευτών σε Κύπρο και ΕΕ


Η μυστικότητα τα ταμπού οι κατά καιρούς πολιτικές αντιπαραθέσεις και η προβολή λαϊκίστικων επιχειρημάτων γύρω από το ζήτημα της αμοιβής των Βουλευτών στις χώρες-μέλη της ΕΕ δίνουν στους πολίτες την αίσθηση της αδιαφάνειας.

Μετά από έρευνα αρκετών μηνών και μετ' εμποδίων, ερευνητές Ελλαδικής ιστοσελίδας με την επωνυμία ''Ο φορολογούμενος'' κατάφεραν να ρίξουν φως στο θέμα της αμοιβής των βουλευτών όλων των χωρών μελών της ΕΕ.

Οι καλύτερα αμειβόμενοι βουλευτές, με βάση τη “βασική αμοιβή”, είναι της Ιταλίας, με € 11.703 μηνιαίως.

Οι χειρότερα αμειβόμενοι είναι οι βουλευτές της Ουγγαρίας € 850 μηνιαίως.

Στην Ελλάδα οι Βουλευτές αμοίβονται με € 5.781 και στην Κύπρο με περίπου € 3.585.

Αναλυτικά:
ΙΤΑΛΙΑ € 11.703
ΟΥΓΓΑΡΙΑ € 850
ΕΛΛΑΔΑ € 5.781
ΚΥΠΡΟΣ € 3.585

Σε όλες σχεδόν τις χώρες, η αμοιβή των βουλευτών αποτελείται από δύο τμήματα, τη βασική αμοιβή και τη συμπληρωματική αμοιβή, που έχει τη μορφή εξόδων παραστάσεως, επιδομάτων, αποζημιώσεων για διάφορες δαπάνες κλπ. Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα, η συμπληρωματική αμοιβή, είναι υψηλότερη της βασικής.

Συγκεκριμένα στην Ελλάδα εκτός του βασικού μισθού, παραχωρείται επιπλέον αμοιβή για συμμετοχή σε επιτροπές €1170 και οικογενειακό επίδομα.

Στην Κύπρο, εκτός του βασικού μισθού € 3.640.33, παραχωρείται επίδομα παραστάσεως €1708.60, επίδομα γραμματειακών υπηρεσιών € 1025.16 και Τιμαριθμικό Επίδομα Παραστάσεως €237.12. Σύνολο δηλαδή €6.611.24. Μετά τις ολικές αποκοπές €1.295.93 η καθαρή αμοιβή των βουλευτών μας φθάνει τα €5.315.31

 Συγκεκριμένα:

 ΒΑΣΙΚΟΣ € 3.640.33
ΕΠΙΔ. ΠΑΡΑΣΤ €1708.60
ΕΠΙΔ. ΓΡΑΜ. ΥΠΗΡ €1025.16
ΤΙΜ ΕΠΙΔ ΠΑΡΑΣΤ €237.12
ΣΥΝΟΛΟ €6.611.24

ΑΠΟΚΟΠΕΣ €1.295.93
ΚΑΘΑΡΑ €5.315.31

 Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι στη Δανία οι βουλευτές απολαμβάνουν επίδομα στέγασης δεύτερης κατοικίας, δηλαδή εξοχικού, στην Πολωνία λαμβάνουν δώρο Χριστουγέννων και στη Μάλτα ετήσιο επίδομα τηλεφωνικών συνδιαλέξεων €2.868.

Επισημαίνεται ότι στις ιστοσελίδες δώδεκα Κοινοβουλίων, παρέχονται ικανοποιητικές και επαρκείς πληροφορίες για το ζήτημα της αμοιβής των βουλευτών.

Αντίθετα, οι ιστοσελίδες 15 Κοινοβουλίων δεν αναφέρονται στο ζήτημα. Μεταξύ αυτών που δεν αναφέρονται, περιλαμβάνονται τα Κοινοβούλια της Ελλάδας και της Κύπρου, ενώ τα Κοινοβούλια με τα πλέον διάφανα στοιχεία είναι αυτό της Γερμανίας και της Ιρλανδίας.

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Ντοκιμαντέρ για την εξέγερση του Πολυτεχνείου


Η αληθινή ιστορία της 17ης Νοεμβρίου

Η ιστορία της αντίστασης των φοιτητών στην δικτατορία της 21ης Απριλίου με βάση έγχρωμο κινηματογραφικό υλικό από την εξέγερση του Πολυτεχνείου που παρουσιάζεται για πρώτη φορά και πενήντα μαρτυρίες στελεχών του φοιτητικού κινήματος, μελών παράνομων αντιστασιακών οργανώσεων που είχαν υιοθετήσει δυναμικές μορφές πάλης εναντίον της χούντας, πανεπιστημιακών, καλλιτεχνών αλλά και ανθρώπων που υπηρέτησαν το καθεστώς των συνταγματαρχών.

Το ειδικό αφιέρωμα της εκπομπής ξεκινά από την 21 Απριλίου του 67 όταν, σε ένα παιχνίδι της ιστορίας, οι φοιτητές έχουν καταλάβει το Πολυτεχνείο της Αθήνας και κορυφώνεται εφτά χρόνια αργότερα με την εξέγερση των φοιτητών στον ίδιο χώρο.






ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ - Αφιέρωμα στους αγωνιστές του Πολυτεχνείου

Οι «Μαρτυρίες» του Νίκου Καβουκίδη, αποτελούν ένα πολυσήμαντο κινηματογραφικό χρονικό της περιόδου που αρχίζει με την εξέγερση του Πολυτεχνείου, τον Νοέμβριο του 1973 και φτάνει ως και τον Αύγουστο του 1975.

Ο κινηματογραφιστής καταγράφει, με συγκινησιακή φόρτιση κι εκφραστική δύναμη, σημαίνουσες στιγμές και γεγονότα που έλαβαν χώρα εκείνη την εποχή, όπως η κηδεία του Κώστα Βάρναλη, η απεργία πείνας του Βαγενά, η επιστροφή των αγωνιστών από τις εξορίες και τις φυλακές, οι πρώτες μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις και η σταδιακή συγκρότηση του μεταπολιτευτικού αστικοδημοκρατικού πολιτικού σκηνικού.

Ανατρέχει στο παρελθόν για να διαφωτίσει ιστορικά τη σύγχρονη ιστορική συγκυρία. Επίσης το ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει την πρώτη δημόσια εμφάνιση των θωρακισμένων της Χωροφυλακής (τις λεγόμενες "αύρες του Καραμανλή" ) στις 7 Φεβρουαρίου του 1975 κι εκτεταμένα πλάνα από τις συγκρούσεις ΜΑΤ-οικοδόμων στις 23 Ιουλίου του ίδιου έτους.




Το Χρονικό της Δικτατορίας 1967-1974
Επτά «πέτρινα» χρόνια μέσα από την κάμερα του Π. Βούλγαρη


Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Διομήδης Κομνηνός: Κύπριος μαθητής, ο πρώτος νεκρός στο Πολυτεχνείο στις 16 Νοέμβρη 1973

Ο 17χρονος Κύπριος μαθητής Διομήδης Κομνηνός ήταν ο πρώτος νεκρός στην εξέγερση του Πολυτεχνείου ενάντια στην Χούντα το 1973. Το βράδυ στις 16 Νοέμβρη 1973 ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο και αργότερα ενώθηκε με άλλους μαθητές και φοιτητές στη γωνία 3ης Σεπτεμβρίου, Μάρνη και Αβέρωφ, μεταφέροντας τραυματίες, ως εθελοντής τραυματιοφορέας. Δολοφονήθηκε εκεί έξω από το Πολυτεχνείο, από άνδρες της φρουράς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως που έριξαν πυρά εναντίον του σκοπεύοντας τον από απόσταση 10 μέτρων!

"...O Διομήδης Κομνηνός, βγήκε ξαφνικά στη μέση του δρόμου, σήκωσε τα χέρια, βλέποντας προς τη μεριά των αστυνομικών, που βρίσκονταν σε απόσταση σαράντα περίπου μέτρων και είπε: " Αν είσαστε άντρες, ελάτε να μας χτυπήσετε από κοντά" . Κι αμέσως ακούστηκε καταιγισμός πυροβολισμών. Κι ο Διομήδης έπεσε κάτω".

Το ακροατήριο , βουβό, κρατάει την ανάσα και δύσκολα τη συγκίνησή του, όταν ο μάρτυρας , συνεχίζει:

  " Μαζί μ' έναν άλλον, βγήκαμε έρποντας από την πολυκατοικία που είχαμε καταφύγει. Κινηθήκαμε προς το σημείο που είχε πέσει ο Κομνηνός. Οι πυροβολισμοί δεν σταματούσαν. Κατορθώσαμε και τον στήσαμε στον τοίχο όρθιο. Το κορμί του έγειρε λίγο δεξιά. Δεν μιλούσε. Στα μάτια του είχανε μπει μικρά θραύσματα από τα τζάμια ενός αυτοκινήτου. Είχα λίγο βαμβάκι στην τσέπη μου. Ήρθε μια γυναίκα με νερό. Κι εγώ με βαμβάκι προσπάθησα να του αφαιρέσω τα τζαμάκια από τα μάτια. Τότε έκανε μια κίνηση με το  χέρι του, προσπαθώντας να σηκώσει το πουλόβερ που φορούσε.
   
Σήκωσα το πουλόβερ και είδα το αίμα να τρέχει από τη δεξιά στην αριστερή κοιλιακή χώρα. Κατάλαβα ότι είχε χτυπηθεί άσκημα.
   
Τότε άκουσα τη σειρήνα ενός ασθενοφόρου. Σκυφτός και με ζιγκ-ζαγκ για ν' αποφύγω τις σφαίρες, κινηθήκα προς τα εκεί , να φέρω το φορείο. Τρέχοντας όμως γλίστρησα, έπεσα και χτύπησα στα χέρια και στα πόδια. Δεν μπορούσα να κινηθώ, έτρεξαν φοιτητές να με βάλουν στο ασθενοφόρο . Τους είπε: δεν χρειάζομαι εγώ, αλλά ο Κομνηνός..."

Η φωνή σπάει. Και ο Άλκης που παρακολουθεί  με τη ψυχή στα δόντια, όπως όλο το ακροατήριο θυμάται μιαν άλλη ραγισμένη φωνή. Του πατέρα Κομνηνού. Στο μνημόσυνο του παιδιού του, πριν ένα χρόνο...

 "Με οδηγούν στον ψυκτικό θάλαμο. Σέρνουν ένα συρτάρι. Ο Διομήδης μου νεκρός. Ο μονάκριβός μου γιος. Προσπαθώ να κρατηθώ. Τι όμορφος...Ω γλυκύ μου , έαρ...έχει μια τρύπα στην καρδιά. Προσπαθώ να κρατηθώ. Του μιλώ: " Διομήδη, βοήθησέ με να φανώ άξιός σου!". Του φιλώ τα μαλλιά. Τι όμορφος! Ίδιο καθαρόαιμο άτι. Τα μάτια του μισάνοιχτα. Γεμάτα απορία. Προσπαθώ, προσπαθώ να κρατήσω ζωντανή τη μορφή του".

Η φωνή του τρέμει:
   " Έπειτα φέρνω βόλτα το συρτάρι. Σκύβω απάνω του. Φιλώ το τραύμα  του στην καρδιά. Τον προσκυνώ..."
Η φωνή σπάει.
    " Είτανε δέκα εφτά χρονώ"

(Μικρό απόσπασμα από το μυθιστόρημα της Έφης Πανσελήνου , Καταχτημένη χώρα, Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1978, 2η έκδοση)

Είχε περάσει τις εισαγωγικές εξετάσεις του Πολυτεχνείου με ψηλούς βαθμούς μόλις λίγες μέρες πριν του θανάτου του. Προς τιμήν του το 9ο Δημοτικό Σχολείο Πετρούπολης ονομάστηκε "9ο Δημοτικό Σχολείο Πετρούπολης Διομήδης Κομνηνός. Η σκισμένη του μπλούζα βρίσκεται σε έκθεμα θυμάτων του Πολυτεχνείου και χρησιμοποιήθηκε από τη χήρα του Σαλβαδόρ Αλιέντε, Χορτένσια, για να σκουπίσει τα δάκρυά της.

Ο ποιητής Δημήτρης Ραβάνης-Ρεντής έγραψε ένα ποίημα προς τιμήν του.

"Μεταξύ των φονευθέντων , είναι ο Διομήδης Κομνηνός, ετών 17, με βεβαρυμένον παρελθόν".
Εφημερίδες - από επίσημη ανακοίνωση

Βεβαίως,
είχε βεβαρυμένο παρελθόν ο Διομήδης.

Πέντε χρονών, στους ώμους του πατέρα του
φώναζε για λευτεριά στην Κύπρο,
δέκα χρονών, ξυπόλυτος,
με μια φέτα ψωμί στην τσέπη,
βάδιζε στην πορεία της ειρήνης,
στα δώδεκα ζητούσε δημοκρατία.
Στα δέκα επτά
μ'ένα πλακάτ στο χέρι:
ψωμί - παιδεία - ελευθερία.

Επίσης και η Λένα Παππά, το γνωστό ποίημα "Στους σκοτωμένους σπουδαστές του Νοεμβρίου":

Μάτια κλειδωμένα, χέρια παγωμένα
κείτεται
-δεκοχτώ χρονώ ήτανε δεν ήτανε-
για να έχω εγώ πουλιά-φτερά στα χέρια μου,
και συ στο σπιτάκι σου,
μια γλάστρα με βασιλικό στο πεζουλάκι
και τα παιδιά μας ξένοιαστα να χτίζουνε το μέλλον.

Η μάνα του τον περιμένει και δεν έρχεται,
η άνοιξή του παίζει κα δεν τηνε ξέρει πια.
Στις φλέβες του αίμα σταματημένο και πικρό,
γυαλί σπασμένο ο κόσμος, σωριασμένο πάνω του.
Για να έχω εγώ τον άσπρο μου ύπνο
Και συ γαρίφαλο χαμόγελο στο στόμα σου,
για να ’χουν τα παιδιά μας το δικό τους ήλιο…


Ποιήματα έγραψαν κι άλλοι άνθρωποι γι αυτόν όπως το παρακάτω:

Στερημένος την αγιότητα ενσαρκωμένη, απτή,
εγκάθειρκτος της λογικής, αρνιόμουν να πιστέψω
επίμονα, πως τα οστά μοσχοβολούν και λάμπουν
των αγίων. Ώσμε προχτές που κίνησα κι εγώ
να προσκυνήσω το πουκάμισό σου ματωμένο
κι από τα βόλια τρυπημένο των φονιάδων.
                                                                         Καθώς
πλησίαζα βουρκωμένος, τρέμοντας απ’ την ταραχή,
βλέπω ν’ ανέρχεται τεράστιο το πουκάμισο σου
και να καλύπτει όλο το χώρο με φεγγοβολή
γλυκιά, κι από ψηλά, με λεπτό άρωμα, να ευωδιάζει.

Καρδιά των καρδιών, που θα ’λεγε κι ο Νικηφόρος,
έφηβε ωραίε, λαμπρέ, του ελληνικού φωτός,
που τους ενόχλησες πολύ να κουβαλάς τους λαβωμένους
κι άπονα σε σκοτώσαν οι φασίστες.

 Προσφορά της Μ.Μ.


Η παρακάτω ιστορία είναι εμπνευσμένη από τον ηρωικό θάνατο του Διομήδη Κομνηνού:

ALBERT COENRANT

Τα στρατόπεδα-φυλακές του φρικτού τόπου εξορίας στη Γυάρο άνοιξαν ξανά. Οι συλλήψεις και τα βασανιστήρια ήταν πιο συχνά από ποτέ! Ο Παπαδόπουλος κρατούσε τα προσχήματα και πάντα υποκρινόταν ότι τα δημοκρατικά δικαιώματα έχουν ανασταλεί προσωρινά μέχρι να αποκατασταθεί η τάξη στην Ελλάδα. Αντίθετα ο Ιωαννίδης δρούσε ανοιχτά και ποτέ δεν έκρυβε τις άσχημες προθέσεις του. Η περιβόητη Ε.Σ.Α. η στρατιωτική Αστυνομία, σκορπούσε τον τρόμο καθημερινά και φανερά στους δρόμους της Αθήνας και η σιωπή βασίλευε στους ανθρώπους, η νεκρική σιωπή όπως την αποκαλούσαν τότε.

Κατά τη διάρκεια των θλιβερών εβδομάδων μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου ένας επισκέπτης εμφανίστηκε στο γραφείο μου «Απλά λέγε με Γιάννη» είπε. «Άκουσα ότι έχετε αποσιωπήσει την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Σε παρακαλώ πες μου ό,τι έχεις δει». Καθώς ήταν ένας φιλικός έξυπνος άνθρωπος δέχτηκα να μιλήσω. Του διηγήθηκα κάποιες σκηνές απίστευτου θάρρους στις οποίες είχα γίνει μάρτυρας-σήμερα πασίγνωστες χάρη σε αναρίθμητα άρθρα εφημερίδων και ντοκιμαντέρ που προβάλλονται ανελλιπώς από την τηλεόραση. Ήμουν επίσης σε θέση να περιγράψω περιστατικά άγνωστα στην κοινή γνώμη.

Εντυπωσιάστηκε από την περιγραφή μου σχετικά με το ξενοδοχείο Ακρόπολη απέναντι από το Πολυτεχνείο εκείνη τη διάσημη μέρα. Άκουσε επίσης, πως έπρεπε να προφυλακτώ από τις σφαίρες ελεύθερων σκοπευτών σε ένα κτίριο που ήταν γεμάτο όχι μόνο από φοιτητές αλλά επίσης και από μαθητές. Εντυπωσιάστηκε όταν άκουσε πως ο ίδιος ο διευθυντής του ξενοδοχείου πρόσφερε τα πιάτα με τα σάντουιτς και έλεγε «Δεν είναι καλό να μάχεσαι για τη χώρα σου με άδειο στομάχι». Άκουσε επίσης πως παρά τη βροχή από σφαίρες ένας φοιτητής διαδήλωνε απ’ έξω και χτυπήθηκε λίγα μέτρα μακρύτερα από την πόρτα του ξενοδοχείου.

Εξήγησα πώς δύο μαθήτριες δε δίστασαν να τρέξουν έξω, όπως οι νοσοκόμες στο πεδίο της μάχης, σαν την Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ, για να βοηθήσουν το αγόρι και να το μεταφέρουν στο ξενοδοχείο, όταν ένας αστυνομικός το άρπαξε από τα χέρια τους.  Άκουσε προσεκτικά την ιστορία μιας Νορβηγίδας, μιας ανυποψίαστης τουρίστριας, που χτυπήθηκε από αδέσποτη σφαίρα στο λαιμό και πέθανε ξαπλωμένη μέσα στο ξενοδοχείο. Η κοπέλα πήγαινε να κάνει ένα τηλεφώνημα στους γονείς της από το κτίριο του Ο.Τ.Ε. λίγα μέτρα μακρύτερα στην οδό Πατησίων, για να τους πει για τις θαυμάσιες εμπειρίες που είχε από την Ελλάδα. Δεν θα ξεχάσω την έκφρασή του όταν περιέγραψα το πώς οι φοιτητές καλούσαν απελπισμένα από τα μεγάφωνα για ιατρική βοήθεια και ασθενοφόρα.

Τα ασθενοφόρα πράγματι έφθασαν με τις σειρήνες να ουρλιάζουν-όχι γεμάτα από γιατρούς ή νοσοκόμες, αλλά αιμοδιψείς αστυνομικούς μερικούς μεταμφιεσμένους σε γιατρούς. Και μετά η πιο φρικτή σουρεαλιστική σκηνή από όλες που δε θα σβήσει ποτέ από το μυαλό μου. Τα τανκ - περισσότερα από είκοσι πέντε – έφθασαν σαν να έπρεπε να κατακτήσουν ένα οχυρωμένο κάστρο και όχι ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα γεμάτο από παιδιά που φώναζαν για λευτεριά. Ήρθαν κυλώντας αργά, σχεδόν τα μεσάνυχτα. Ένα τεράστιο γκρίζο τέρας στάθηκε ακριβώς μπροστά στην πόρτα του Πολυτεχνείου. Από το άνοιγμα εμφανίστηκε ένας αξιωματικός με ένα όπλο στα χέρια. Οι φοιτητές ικέτευσαν το στρατό να μη χρησιμοποιήσει βία και να μην τους χτυπήσει. Ο αξιωματικός φώναξε από το τανκ ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις δεν διαπραγματεύονται με αναρχικούς. Στο ξενοδοχείο Ακρόπολη τα παιδιά έκλαιγαν και πολλοί γονάτιζαν και προσεύχονταν στο Θεό να σταματήσει αυτή την τρέλα.

Ένα από τα πιο απίστευτα και ντροπιαστικά πράγματα ήταν, ότι την ίδια στιγμή που τα παιδιά της Ελλάδας ήταν έτοιμα να θυσιαστούν για την ελευθερία, στο ίδιο ξενοδοχείο σε μικρή απόσταση από την επερχόμενη καταστροφή υπήρχε ένα δωμάτιο γεμάτο από καμιά διακοσαριά άτομα, κυρίως γυναίκες αλλά και κάποιους άντρες που έπαιζαν χαρτιά τελείως αδιάφοροι για την αγωνιζόμενη και δοκιμαζόμενη νεολαία της χώρας.

Ο επισκέπτης μου είπε ότι ο γιος του ήταν ένας από τους νεαρούς του Πολυτεχνείου εκείνη την ημέρα, αλλά ήταν πολύ μετριόφρων για να μιλήσει γι’ αυτό. Ο άντρας μου ζήτησε την άδεια για να ξανάρθει. Κατά τη διάρκεια της επόμενης επίσκεψης είπε ότι αισθανόταν βαθιά συγκινημένος από τον ηρωισμό που επέδειξε η ελληνική νεολαία εκείνη την εποχή.

Μια μέρα ο επισκέπτης μου άρχισε να μιλά για το δεκαεξάχρονο γιο του. Τον περιέγραφε σαν ένα σοβαρό παιδί ανυπομονούσε να ‘ρθει η μέρα που θα πήγαινε στο Πανεπιστήμιο, το περίφημο Πολυτεχνείο για να γίνει μηχανικός ή αρχιτέκτονας. «Ο Θεός με ευλόγησε δίνοντάς μου αυτό το παιδί», πρόσθεσε «είναι τόσο έξυπνο και επιμελές. Αλλά μη νομίζεις ότι είναι και καλόγερος» πρόσθεσε χαμογελώντας. «Αγαπάει τα κορίτσια και αυτές τον αγαπούν». Μου έδειξε τη φωτογραφία ενός όμορφου αγοριού. Από μέσα μου χαμογέλασα ακούγοντας τους επαίνους και σκέφτηκα ότι είναι ειρωνικό να ακούω άλλον έναν περήφανο Έλληνα γονιό.

Ο επισκέπτης μου συνέχιζε να έρχεται. Πάντα κουβαλούσε πακέτα, μια φορά παιχνίδια για τα φτωχά παιδάκια του φτωχοκομείου και μια άλλη φορά βιβλία με δερμάτινο εξώφυλλο για το γιο του. Συνήθιζε να μιλά για διάφορα θέματα, φαινόταν μορφωμένος αλλά η συζήτηση κατέληγε πάντα στο ίδιο σημείο -με επαίνους για τον πολυαγαπημένο του γιο. Μια μέρα η διάθεσή του φαινόταν διαφορετική και κοίταζε επίμονα έξω από το παράθυρο. Τότε έμενα δίπλα σε ένα νεκροταφείο. Ξαφνικά βγήκε από τη μελαγχολία του και αναφώνησε: Είμαι ευτυχισμένος που ο γιος μου έχει ολόκληρη τη ζωή μπροστά του, είναι τόσο νέος».

Αρκετές φορές τον ρώτησα γιατί δεν έφερνε το παιδί - θαύμα να το γνωρίσω. «Είναι πολύ απασχολημένος με το διάβασμα και το φλερτ με τα κορίτσια» ήταν η συνηθισμένη του απάντηση. Μετά από αρκετά συχνές επισκέψεις ο επισκέπτης μου χάθηκε για ένα δύο χρόνια. Άρχισε να μου λείπει. Αλλά ξαφνικά εμφανίστηκε πάλι. Αυτή τη φορά έλαμπε! Ο γιος του είχε περάσει τις εξετάσεις για το Πολυτεχνείο- με πολύ υψηλή βαθμολογία. Πάλι κουβάλαγε πακέτα και πακέτα και ένα αεροπορικό εισιτήριο στο όνομα του γιου του. Ο νεαρός θα έμενε με συγγενείς στην Αμερική το καλοκαίρι.

Έγινε κι ένα μεγάλο πάρτι με τουλάχιστον πενήντα αγόρια και κορίτσια-ο νεαρός ήταν πολύ δημοφιλής. Όταν έφυγε ο επισκέπτης μου πήγα σε ένα βιβλιοπωλείο για να βρω τον αριθμό του τηλεφώνου του. Σκέφτηκα ότι θα έπρεπε τουλάχιστον να αγοράσω ένα δώρο για το γιο του που τον ένιωθα σαν ένα φίλο που δε γνώρισα ποτέ.

Όταν χτύπησα το κουδούνι του σπιτιού του Γιάννη μου άνοιξε μια κυρία και τη ρώτησα αν ήταν η μητέρα του αγοριού. «Θέλω να σας συγχαρώ για τον εξαιρετικό γιο σας. Άκουσα ότι πέρασε από τους πρώτους στις εξετάσεις. Ο σύζυγός σας μου είπε ότι θα γίνει μηχανικός. Μπορώ να περάσω για να του δώσω ένα μικρό δώρο;». «Ο γιος μου, απάντησε με θλίψη στη φωνή, δε θα γίνει ποτέ μηχανικός και δε θα μπει ποτέ στο Πανεπιστήμιο, πέθανε πριν από τρία χρόνια». Μετά η φωνή της πνίγηκε σε ένα λυγμό, «Σκοτώθηκε από σφαίρα αστυνομικού στην πύλη του Πολυτεχνείου στις 16 Νοεμβρίου 1973».

Ο βετεράνος δημοσιογράφος ALBERT COERANT εργαζόταν σαν ανταποκριτής για τη δανέζικη και βελγική TV στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας.