του Γιώργου Κρεασίδη
Σημάδι μιας νέας εποχής είναι η απόφαση που πήρε την
περασμένη Δευτέρα η ΚΕ του ΑΚΕΛ, η οποία έστω και έμμεσα θέτει θέμα εξόδου της
Κύπρου από την ευρωζώνη.
Συγκεκριμένα η ηγεσία του ΑΚΕΛ συζήτησε σχετικά με τη στάση
που θα κρατούσε το κόμμα στην ψηφοφορία της επόμενης μέρας στη Βουλή των
Αντιπροσώπων για το Μνημόνιο με την Τρόικα που αποδέχτηκε η δεξιά κυβέρνηση του
προέδρου Αναστασιάδη.
Το Μνημόνιο έρχεται να ολοκληρώσει την αναίρεση του «όχι»
του κυπριακού λαού στην οικονομική λεηλασία που εκφράστηκε με την απόφαση της
βουλής στις 19 Μάρτη και βάζει οριστικά την Κύπρο στον καταστροφικό δρόμο για
τους εργαζόμενους που βαδίζει η Ελλάδα και εδώ και τρία χρόνια, με απρόβλεπτες
συνέπειες για την ίδια την ύπαρξή της, καθώς ο ευρω-Αττίλας ανοίγει την όρεξη
για επαναφορά του σχεδίου Ανάν.
Η ΚΕ του ΑΚΕΛ απορρίπτει το Μνημόνιο με ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ με την
εκτίμηση ότι «θα συνοδεύεται με σημαντική απώλεια κυριαρχίας, ευημερίας και με
ένταση της κοινωνικής εξαθλίωσης», ενώ τονίζει πως το Μνημόνιο «ότι θα έχει
σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις τόσο στο Κυπριακό όσο και στα θέματα διαχείρισης
του Φυσικού Αερίου».
Το σημαντικό είναι πως η ΚΕ του ΑΚΕΛ καταλήγει στη θέση πως η απόρριψη της δανειακής σύμβασης με την Τρόικα «το πιθανότερο ισοδυναμεί με απόφαση εξόδου της Κύπρου από την Οικονομική και Νομισματική Ένωση του ευρώ».
Το σημαντικό είναι πως η ΚΕ του ΑΚΕΛ καταλήγει στη θέση πως η απόρριψη της δανειακής σύμβασης με την Τρόικα «το πιθανότερο ισοδυναμεί με απόφαση εξόδου της Κύπρου από την Οικονομική και Νομισματική Ένωση του ευρώ».
Είχε προηγηθεί το Μάρτη η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων μιας
σημαντικής δημοσκόπησης στο κανάλι Σίγμα, όπου καταγραφόταν ένα ποσοστό 67,3%
υπέρ της αποχώρησης από την ευρωζώνη και της σύσφιξη σχέσεων με τη Ρωσία, σε
μια έρευνα που ήταν πραγματικός κόλαφος για τους χειρισμούς και τις επιλογές
της ΕΕ και της κυβέρνησης του προέδρου Αναστασιάδη.
Το ερώτημα δε θεωρείται πλέον ταμπού στην Κύπρο μετά την
εμπειρία της κοινωνικής οπισθοδρόμησης από τα Μνημόνια στις άλλες χώρες της ΕΕ,
αλλά και λόγω του γεγονότος ότι η άρχουσα τάξη έχει ζωτικής σημασίας συμμαχίες
που δεν περιορίζονται στην ευρωζώνη και την ΕΕ.
Η απόφαση αυτή του ΑΚΕΛ έρχεται να ενισχύσει τη διεθνή
συζήτηση που αμφισβητεί το μονόδρομο των Μνημονίων και το εκβιαστικό δίλημμα
του ευρωπαϊκού κεφαλαίου «ευρώ ή χάος».
Είναι εντυπωσιακή η διαφορά φάσης με το ΣΥΡΙΖΑ όπου η πανηγυρική υποδοχή της τοποθέτησης του ΑΚΕΛ από το Αριστερό Ρεύμα έχει δημιουργήσει τριγμούς, αλλά και το ΚΚΕ που επιμένει στη μετατόπιση των τελευταίων χρόνων και αντιμετωπίζει το θέμα της εξόδου από ευρωζώνη και ΕΕ με ιδεολογικούς όρους, χωρίς να το θέτει ως άμεσο πολιτικό στόχο.
Δεν πρέπει να
υποτιμηθεί βέβαια το γεγονός ότι το ΑΚΕΛ δεν τοποθετείται με σαφήνεια, αλλά με
μια γλώσσα διπλωματική και διφορούμενη, ενώ αφήνει το ενδεχόμενο της εξόδου από
το ευρώ να αποφασιστεί σε κάποιο μελλοντικό δημοψήφισμα και σε συμφωνία με την
ΕΕ.
Παραπέρα δεν καλεί τον κυπριακό λαό, το εργατικό και μαζικό κίνημα, σε έναν κοινωνικό αγώνα με το στόχο της εξόδου από την ευρωζώνη, με τη διεθνή κινητοποίηση που αντιστοιχεί σε μια τέτοια προσπάθεια. Παράλληλα η επιλογή της εξόδου από το ευρώ αποσυνδέεται διά της σιωπής από τη σχέση του νησιού με την ΕΕ, ενώ λείπει μια σαφής ―πόσο μάλλον μια αντικαπιταλιστική― τοποθέτηση για την κρίση και τις αιτίες των Μνημονίων.
Παραπέρα δεν καλεί τον κυπριακό λαό, το εργατικό και μαζικό κίνημα, σε έναν κοινωνικό αγώνα με το στόχο της εξόδου από την ευρωζώνη, με τη διεθνή κινητοποίηση που αντιστοιχεί σε μια τέτοια προσπάθεια. Παράλληλα η επιλογή της εξόδου από το ευρώ αποσυνδέεται διά της σιωπής από τη σχέση του νησιού με την ΕΕ, ενώ λείπει μια σαφής ―πόσο μάλλον μια αντικαπιταλιστική― τοποθέτηση για την κρίση και τις αιτίες των Μνημονίων.
Δύσκολα θα μπορούσε να είναι διαφορετικά όταν το κόμμα της Αριστεράς στην Κύπρο ήταν αυτό που συνομολόγησε το «Μνημόνιο
χωρίς Τρόικα» του Νοεμβρίου, το οποίο η ίδια απόφαση αξιολογεί εμμέσως πλην
σαφώς θετικά, αφού κατά το ΑΚΕΛ το νέο Μνημόνιο «συνιστά σοβαρή αρνητική –
ποιοτική διαφοροποίηση» από αυτό της κυβέρνησης της Αριστεράς. Δεν παραλείπει η
ολομέλεια της Κ.Ε. ΑΚΕΛ να δηλώσει «την ετοιμότητα της να στηρίξει την
Κυβέρνηση στο δύσκολο έργο της αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης εφόσον οι
ενέργειες της κινούνταν προς την ορθή κατεύθυνση».
Στο μεταξύ την Τρίτη η κυπριακή Βουλή ψήφισε το Μνημόνιο με
οριακή πλειοψηφία 29 έναντι 27 ψήφων. Υπέρ ψήφισαν το ΔΗΣΥ, το ΔΗΚΟ και ο
πρόεδρος του ΕΥΡΩΚΟ, ενώ καταψήφισαν το ΑΚΕΛ, η ΕΔΕΚ, οι Οικολόγοι, ο άλλος
βουλευτής του ΕΥΡΩΚΟ και ο ανεξάρτητος Ζ. Κουλίας, ενώ ο υποψήφιος στις
πρόσφατες προεδρικές εκλογές Γ. Λιλήκας ίδρυσε αντιμνημονιακό φορέα στρέφοντας
τα βέλη του σε κυβέρνηση και ΑΚΕΛ. Την ίδια ώρα έξω από τη Βουλή έγινε μαζική
αντιμνημονιακή διαδήλωση συνδικάτων και μαζικών φορέων.
Την Τετάρτη έγιναν
τρεις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις των συνδικάτων της ΠΕΟ που στήριξε το ΑΚΕΛ,
του ΣΕΚ με κεντρικό ομιλητή… την υπουργό Εργασίας, ενώ ανεξάρτητη συγκέντρωση
οργάνωσε ο αντικαπιταλιστικός χώρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου