Προκαταρκτικές σημειώσεις για τον κυπριακό φασισμό

1.     Στην Κύπρο η είδηση για τη σύλληψη του Μιχαλολιάκου και της σπείρας του μόνο στο δελτίο των 12 τα μεσάνυχτα του Σαββάτου (28/09/2013) αξιολογήθηκε να παίξει πρώτη από το κρατικό ΡΙΚ. 

2.    Στο ιδιωτικό MEGA Κύπρου όταν ανακοινωνόταν η έφοδος της αστυνομίας στα γραφεία της Χρυσής Αυγής αφου οι μαρτυρίες μιλούσαν για μαυροφορεμένους με στολή παραλλαγής ως εμπλεκόμενους στο έγκλημα, ο δημοσιογράφος έσπευσε να επισημάνει πως «μαύρα φορούν πολλοί και όχι μόνο η Χρυσή Αυγή».

3.    Στο ιδιωτικό ΣΙΓΜΑ ο εκπρόσωπος του ΕΛΑΜ (αδελφής κλίκας της Χρυσής Αυγής στην Κύπρο) προσκαλείται συχνά πυκνά για να εξηγήσει τις θέσεις του «κόμματος» του.

4.    Σε όλα ανεξαιρέτως τα κυπριακά τηλεοπτικά κανάλια κρατικά και ιδιωτικά, κάθε εθνικό-ρατσιστική δήλωση του Αρχηγού της Κυπριακής Εκκλησίας προβάλλεται καθημερινά ως ευαγγέλιο.

Πηγή

5. Μετά την δολοφονία του Π. Φύσσα ο πρόεδρος του ΕΛΑΜ εμφανίστηκε 3 φορές στο Σίγμα, 2 φορές στο MEGA, 1 φορά στο Capital με τους δημοσιογράφους να είναι εξαιρετικά επιεικείς, φιλικοί, με κατάλληλες ερωτήσεις-πάσες, χωρίς απαντήσεις στα απαράδεκτα σχόλια του Χρίστου (π.χ. ”Οι εθνικιστές ήταν αυτοί που πολέμησαν εναντίον των καταχτητών στον Β’ Παγκόσμιο στην Ελλάδα”). 

Αποκορύφωμα τα σχόλια του δημοσιογράφου του Σίγμα Π. Δημόπουλου: ”Ο λόγος που έφυγα το 2000 από κει που έμενα, στον Αγιο Παντελεήμονα, και ήρθα Κύπρο, είναι γιατί δεν μπορούσα να κυκλοφορήσω στην γειτονιά μου” (12.43)…  ”Πριν τις τελευταίες εκλογές, πήγα στην περιοχή…Άλλο πράγμα! Καθάρισε!!.. τι έγινε ρε παιδιά; Χρυσή Αυγή μου λένε…εφάρμοσε τους νόμους” (13.35)

6. Μετά την σύλληψη των στελεχών της Χρυσής Αυγής, η κυπριακή εφημερίδα ”Αλήθεια”κυκλοφόρησε άρθρο με τον εξής τίτλο: ”Προδιαγράφεται μια νύχτα κόλαση-Πληγωμένο θηρίο η Χρυσή Αυγή” παραθέτοντας μας τις ”ηρωικές” δηλώσεις των συλληφθέντων και ενημερώνοντας μας ότι η νύχτα αναμένεται να είναι ”από τις πιο δύσκολες για την χώρα” λόγω των αντιδράσεων των υποστηρικτών της Χ.Α., λες και είναι όντως αλήθεια οι ονειρώξεις των φασιστών ότι αυτό που κατεστάληκε ήταν κάποιο μεγάλο λαικό κίνημα και η οργή του λαού θα πλημμυρίσει τους δρόμους. Η εκτίμηση αυτή είναι της ίδιας της ”Αλήθειας” μιας και δεν έπεσε στη αντίληψη μας παρόμοιο άρθρο από ελληνικά μμε.

7.  Την νύχτα μετά την σύλληψη και ενώ όλα τα ιδιωτικά κανάλια είχαν σαν πρώτη είδηση τα γεγονότα που διαδραματίζονταν σχετικά με την σύλληψη της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής, το κρατικό κανάλι αποφάσισε να υποβιβάσει την σημασία του ιεραρχώντας τις ειδήσεις του με πρώτη είδηση τον Πρόεδρο στην Ομογένεια, ακολούθησε  το “Happy birthday Mr President” .

8. Ο υπουργός Εσωτερικών Σ. Χάσικος δηλώνει ότι ”κάθε αλλοδαπός που βρίσκεται στην Κύπρο παράνομα στερεί από έναν Κύπριο πολίτη ένα κομμάτι ψωμί”

9. Το κράτος, χρησιμοποιώντας ρητορικά σαν αφορμή τους αλλοδαπούς, ξηλώνει σταδιακά το δικαίωμα στην δημόσια υγεία.

10. Μια βδομάδα πριν την δολοφονία και πριν το ΕΛΑΜ δηλώσει ”είμαστε η Χρυσή Αυγή της Κύπρου”, ο υπουργός Δικαιοσύνης δηλώνει επίσημα στην βουλή ότι ”δεν υπάρχουν νεοφασιστικές κινήσεις στην Κύπρο, ούτε οργανώσεις που διακατέχονται από άκρατο εθνικισμό ή προωθούν είτε τον ρατσισμό είτε την ξενοφοβία.”

11. Το υπουργείο Παιδείας, επισήμως χέρι χέρι με την αρχιεπισκοπή και πρόθυμους ανθρώπους του πνεύματος, γυρνάνε την παιδεία και τους στόχους της προ 30 ετών, κυρήττουν πόλεμο εναντίον ενός δήθεν ”αφελληνισμού” της κυπριακής κοινωνίας, ζητούν να καταργηθεί ο ”κριτικός εγγραμματισμός” , κρατώντας μόνο τον ”εγγραμματισμό” και αυτόν λειψό και προσαρμοσμένο στις επιδιώξεις τους, μπας και μάθουν οι μαθητές να σκέφτονται κριτικά και να αμφισβητούν τον γύρω τους κόσμο.

Αυτά είναι μόνο μερικά από τα περιστατικά των τελευταίων μηνών γύρω από το ζήτημα του φασιστικού φαινομένου στην Κύπρο με πολύ πρόσφατη την προσπάθεια των κυπριακών μμε να φανούν βασιλικότεροι του βασιλέως: Την στιγμή που τα εν Ελλάδι μμε το γύρισαν στον αντιφασισμό, τα κυπριακά δίνουν περισσότερο όσο ποτέ βήμα στο Ελάμ να πει ο,τι θέλει. Ο πρόεδρος του Ελαμ ξαφνικά εμφανίζεται καθημερινά στα κανάλια για να “εξηγήσει” τις θέσεις της οργάνωσης του, με χαρακτηριστικά ίδιες ερωτήσεις και απαντήσεις σε όλα τα ιδιωτικά κανάλια, με εξόφθαλμη μετατόπιση του ζητήματος από πολιτικό και οικονομικό σε ζήτημα ενδυμασίας (στρατιωτικές στολές), κουλτούρας (γυμνασμένοι, ξυρισμένα κεφάλια) και νομικιστικής προσέγγισης όσον αφορά μια αντικοινωνική αποκλίνουσα συμπεριφορά (“με την βία χάνετε το όποιο δίκαιο έχετε” Μυλωνάς – Μέγκα). 

Η ταύτιση μεγάλου μέρους του αστικού τύπου με το δόγμα Δεν Ξεχνώ (Μυλωνάς – Μέγκα) αλλά και η ολοκληρωτική ταύτιση με την οικονομική πολιτική περί ανάπτυξης και ανεργίας δείχνουν τις προθέσεις της αστικής τάξης απέναντι σε φασιστικές ομάδες και την παλινδρόμηση της στην στήριξη τους (Αρχιεπίσκοπος, Ιωνάς) είτε με μορφή Ελαμ είτε με άλλες ποιο συγκεκαλυμμένες μορφές, σε περιόδους όπου υπάρχει το ενδεχόμενο το εργατικό κίνημα να εμφανίσει διάθεση να αγωνιστεί και να συσπειρωθεί.

Αυτό που είναι προφανές δεν είναι μόνο η απροκάλυπτη προώθηση του κυπριακού παραρτήματος της Χρυσής Αυγής από τα μεγάλα κυπριακά μμε και τα στραβά μάτια της κυβέρνησης, αλλά την διάχυση σε ιδεολογικό και πρακτικό επίπεδο του φασισμού από το αστικό κράτος.

Η διάδοση του φασισμού και στοιχείων του (εθνικισμός, ρατσισμός, μισαλλοδοξία, υποταγή στις ανάγκες του κεφαλαίου) δεν γίνεται αποκλειστικά από μια μικρή ακραία πολιτική οργάνωση (βλ. Ελαμ) ούτε από οπισθοδρομικές, αμόρφωτες και επικίνδυνες μάζες όπως ισχυρίζεται συχνά η φιλελεύθερη θεώρηση. 

Συσσίτια ”μόνο για Έλληνες” έχουν κάνει και κάνουν και ΜΚΟ και άλλες οργανώσεις με την αιγίδα επιφανών παραγόντων και υπό τον μανδύα ”συναυλιών αλληλεγγύης”. Την ανάγκη περιορισμού της δημοκρατίας για χάρην της κερδοφορίας του κεφαλαίου, της ”ανάπτυξης” την έχουν διαλαλήσει πρωτίστως ”δημοκρατικοί φιλελεύθεροι” (βλ. τον φιλελεύθερο ”Στροβολιώτη” να καλεί, ουσιαστικά, σε πραξικόπημα: ”Όταν η δημοκρατία φτάνει στα όρια της”). 

Ήταν ο βουλευτής του ΔΗΣΥ Χ. Στυλιανίδης που δήλωσε την νύχτα των εκλογών ”ας τολμήσει τώρα κάποιος να απεργήσει”. Ο φασισμός έρχεται από τα πάνω, από την αστική τάξη (οι καπιταλιστές σαν κάτοχοι των μέσων παραγωγής έχουν στα χέρια τους και τα μέσα παραγωγής ιδεών), τα τσιράκια της, τους διανοούμενους της και τους ιδεολογικούς της μηχανισμούς. Οι διάφορες φασιστικές ομάδες πατάνε πάνω σε αυτά που καλλιεργήθηκαν από τα πάνω εδώ και δεκαετίες και συνεχίζουν να καλλιεργούνται ακόμα πιο έντονα, με στόχο την διαίρεση της εργατικής τάξης, την υπόδειξη ενός άλλου ”εχθρού” σαν φταίχτη και όχι του κεφαλαίου, την αποβλάκωση και καθυπόταξη των μαζών. 

Ο φασισμός δεν αρχίζει και δεν τελείωνει με το Ελάμ και δεν περιορίζεται εκεί: είναι πρακτική και ιδεολογία που χρησιμοποιεί η αστική τάξη για να σφίξει την κυριαρχία της και την επιδίωξη τον συμφερόντων της. Για αυτό και ότι λέει το Ελάμ, δεν φαίνεται καθόλου ακραίο στα αυτιά των Κυπρίων, γιατί όντως δεν είναι τίποτα καινούργιο. Ακούγεται απλώς σαν το αυτονόητο με βάση αυτά που μαθαίναμε τόσα χρόνια στα σχολεία, στην τηλεόραση, στις εφημερίδες, στα γήπεδα, κ.ο.κ. σαν επίσημη κρατική πολιτική και σαν μαζική κουλτούρα από πλευράς του ιδιωτικού τομέα.

Για αυτό και το Ελάμ, έχει ένα στρωμένο χαλί στην προσπάθεια του να πείσει την κοινωνία, μιας και δεν χρειάζεται να τους μιλήσει και να τους πείσει για κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που μαθαίνανε, δεν χρειάζεται να τους βοηθήσει να αλλάξουν ο,τι απόψεις είχαν για τον κόσμο και την κοινωνία, για το ποιος είναι φίλος και εχθρός, για το ποιος τους εκμεταλλεύεται, για το ποια είναι τα πραγματικά τους συμφέροντα, εν συντομία δεν χρειάζεται να τους απομακρύνει από την κυρίαρχη ιδεολογία: βρίσκεται ήδη εντός της. Στο ζήτημα της ιδεολογικής δουλειάς, οι φασίστες έχουν να κατέβουν ένα κατήφορο…Εμείς έχουμε να ανέβουμε ένα βουνό.

Πηγή