Ταινίες και ντοκυμαντέρ του κινήματος

Με αυτή τη ανάρτηση ξεκινάμε ένα αφιέρωμα μέσω προβολών, παραθέτοντας πρόσφατα και παλαιότερα ντοκιμαντέρ και ταινίες για τη ιστορία και τους αγώνες του ελληνικού και παγκόσμιου εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Για αρχή έχουμε τρία ντοκιμαντέρ για το ελληνικό κίνημα. Ένα που έγινε πριν λίγες μέρες για την
ηρωική απεργία των εργαζόμενων στην ελληνική χαλυβουργία που βρίσκεται στην 77η μέρα και δύο ιστορικά για την εξέγερση του πολυτεχνείου και τους κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες μετά την πτώση της χούντας.

1) To ντοκιμαντέρ για την απεργία των Χαλυβουργών δημιουργήθηκε από την ομάδα "Διακόπτες" στο πλαίσιο της "Συνέλευσης Σωματείων Βάσης, εργατικών ομάδων και συνελεύσεων, άνεργων, εργαζόμενων"

2) Το ντοκιμαντέρ «Ο Αγώνας, κοινωνικοί και εργατικοί αγώνες 1974-1980» αποτελεί ένα πραγματικό ιστορικό ντοκουμέντο των αγώνων της εργατικής τάξης εκείνης της περιόδου.

Η ταινία υπογράφεται απλά «μια ταινία των έξι». Το ντοκιμαντέρ αυτό (εξαιρετικά επίκαιρο στην εποχή μας) αναφέρεται στους κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες λίγο μετά την πτώση της χούντας. 

Η δικτατορία είχε απαγορεύσει όλες τις απεργίες και εργατικές κινητοποιήσεις, όπως φυσικά και την ύπαρξη κομμάτων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μετά την πτώση της να ξεσπάσουν αυθόρμητοι εργατικοί αγώνες που δεν ελέγχονταν από τα κομματικά επιτελεία. Αυτοί οι αυθόρμητοι και αυτοοργανωμένοι αγώνες που πολλές φορές έπαιρναν και τα χαρακτηριστικά άγριων απεργιών–καταλήψεων, έφτασαν λίγο πολύ να διεξάγονται μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του΄70.

Από κει και πέρα άρχισε ο κομματικός εναγκαλισμός των σωματείων από όλα τα κόμματα με στόχο τη διαχείριση της εργατικής τάξης μέσα στα όρια του συστήματος. Τις συνέπειες αυτής της διαχείρισης τις ζούμε μέχρι σήμερα. Παράλληλα το ντοκιμαντέρ αυτό είναι επίκαιρο, γιατί δείχνει με εμφανή τρόπο τους πρώτους αγώνες που έκαναν μαζί Έλληνες και ξένοι εργάτες.

3) Οι «Μαρτυρίες» του Νίκου Καβουκίδη, αποτελούν ένα πολυσήμαντο κινηματογραφικό χρονικό της περιόδου που αρχίζει με την εξέγερση του Πολυτεχνείου, τον Νοέμβριο του 1973 και φτάνει ως και τον Αύγουστο του 1975.

Ο κινηματογραφιστής καταγράφει, με συγκινησιακή φόρτιση κι εκφραστική δύναμη, σημαίνουσες στιγμές και γεγονότα που έλαβαν χώρα εκείνη την εποχή, όπως η κηδεία του Κώστα Βάρναλη, η απεργία πείνας του Βαγενά, η επιστροφή των αγωνιστών από τις εξορίες και τις φυλακές, οι πρώτες μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις και η σταδιακή συγκρότηση του μεταπολιτευτικού αστικοδημοκρατικού πολιτικού σκηνικού.

Ανατρέχει στο παρελθόν για να διαφωτίσει ιστορικά τη σύγχρονη ιστορική συγκυρία. Επίσης το ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει την πρώτη δημόσια εμφάνιση των θωρακισμένων της Χωροφυλακής (τις λεγόμενες "αύρες του Καραμανλή" ) στις 7 Φεβρουαρίου του 1975 κι εκτεταμένα πλάνα από τις συγκρούσεις ΜΑΤ-οικοδόμων στις 23 Ιουλίου του ίδιου έτους.