Όσο το δυνατόν πιο ανώδυνο μνημόνιο" ο στόχος Χριστόφια

Διαχείριση εισόδου στην εξουσία από ΔΗΣΥ – «Όσο το δυνατό πιο ανώδυνο Μνημόνιο»* ο στόχος Χριστόφια ως τελική πολιτική πράξη.

 Σε άλλο επίπεδο της προεκλογικής εκστρατείας έχει μεταφερθεί η προσοχή της Πινδάρου αλλά και του κυβερνητικού στρατοπέδου, το οποίο αφορά την επόμενη μέρα των προεδρικών εκλογών και όχι κατ’ ανάγκη στο κατά πόσο θα είναι εκλογές ενός ή δύο γύρων. 

Υπό το μικροσκόπιο των δύο στρατοπέδων είναι η οικονομική κατάσταση, καθώς και το πώς θα καταλήξουν τελικά οι διαπραγματεύσεις με την Τρόικα, αφού μέσα από το τελικό Μνημόνιο θα διαφανεί και το «πλήγμα» που θα δεχθεί το κράτος και οι πολίτες, ενώ με το ίδιο ενδιαφέρον αναμένεται και ο «τελικός λογαριασμός» για τις τράπεζες μιας και στην περίπτωση που αυτός ξεπεράσει τα 12 δισ. αναμένεται ότι θα ζητηθούν επιπλέον μέτρα. 

Επιπλέον, τα δύο στρατόπεδα εξετάζουν και το ενδεχόμενο ενός δεύτερου Μνημονίου. Βάσει τούτων, ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ έχουν στραμμένη την προσοχή τους για το πώς θα διαχειριστούν την επόμενη μέρα που θα βρεθούν στην εξουσία, ενώ το κυβερνητικό στρατόπεδο θέλει να «κλείσει» τη δική του πενταετία με όσο πιο ανώδυνο Μνημόνιο γίνεται, αφού αναγνωρίζεται από όλους ότι η υπογραφή του Μνημονίου θα είναι και για την τελευταία «σημαντική πολιτική πράξη» της παρούσας κυβέρνησης.

Χρόνος για ανάκαμψη 

Τα επιτελεία ΔΗΣΥ – ΔΗΚΟ προβαίνουν σε ασκήσεις επί χάρτου με τα διάφορα σενάρια, το ζητούμενο των οποίων είναι ένα. Το πώς εντός της επόμενης πενταετίας θα υπάρξει ανάκαμψη και βελτίωση της οικονομικής κατάστασης του τόπου. Τα σενάρια είναι αρκετά, ωστόσο τα χρονικά δεδομένα υπάρχουν και ως εκ τούτου η ανάλυση από πλευράς των δύο εταίρων αρχίζει κυρίως κάπως αντίστροφα. Δηλαδή, ότι εντός του 2017 θα πρέπει να υπάρξει σημαντική ανάκαμψη, να έχουν δημιουργηθεί νέες θέσεις εργασίας, και να υπάρχει έντονη επιχειρηματική δραστηριότητα. 

«Μόνο τότε, θα μπορούμε να κάνουμε λόγο για μια πετυχημένη διακυβέρνηση και να βλέπουμε τις εκλογές του 2018 με αισιοδοξία», ήταν το σχόλιο συναγερμικού αξιωματούχου, προσέγγιση την οποία συμμερίζονται και στο κόμμα του Μάριου Καρογιάν. Εκ των πραγμάτων λοιπόν, το χρονικό περιθώριο της «Συμμαχίας» για τομές και εφαρμογές πολιτικής περιορίζεται σε τρία χρόνια, έτσι ώστε τα όποια αποτελέσματα των όποιων ενεργειών και αποφάσεων παρθούν να είναι αισθητά ένα με ενάμιση χρόνο πριν από τις επόμενες προεδρικές εκλογές του ’18.

Δεδομένων των «στενών χρονικών περιθωρίων» για ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ τα επιτελεία έπιασαν δουλειά και επεξεργάζονται σειρά πολιτικών προτάσεων και κατά πόσο απαιτείται νομοθετική ρύθμιση διά την εφαρμογή τους, έτσι ώστε με την ανάληψη της εξουσίας όλα να είναι έτοιμα για ψήφιση και έγκριση τους από τη Βουλή. Παράλληλα, γίνεται αντιληπτό από πλευράς των εταίρων ότι τόσο το πρώτο τρίμηνο όσο και το εξάμηνο θα είναι ιδιαίτερα «δύσκολα» αφενός λόγω «οικονομικής στενότητας» και αφετέρου διά τον λόγο ότι θα πρέπει να γίνει αρκετή δουλειά από το Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο θα πρέπει να εργαστεί με συγκεκριμένο πρόγραμμα και σε συγκεκριμένο χρονικό περιθώριο.

Αποφασίζει Χριστόφιας για Νίκο 

Η Πινδάρου γνωρίζοντας ότι οι όποιες αποφάσεις από πλευράς σημερινής κυβέρνησης θα επηρεάσουν τη δική της ενδεχόμενη διακυβέρνηση, έριξε τους τόνους στο θέμα του Μνημονίου και προσπαθεί με δικές της εισηγήσεις να «μετριάσει» ή να «καλυτερεύσει με τον τρόπο που θεωρεί εκείνη ως καλύτερο» τις διάφορες πτυχές των μέτρων που εισηγείται η Τρόικα. «Στην πραγματικότητα η οικονομική πολιτική της επόμενης διακυβέρνησης χαράσσεται από τώρα», ήταν το σχόλιο συναγερμικού αξιωματούχου για να προσθέσει πως «η όποια βελτιωτική πρόταση γίνει θα είναι προς το συμφέρον του ΔΗΣΥ, του ΔΗΚΟ και του Νίκου Αναστασιάδη, αφού αυτοί είναι που θα κληθούν στην πραγματικότητα να εφαρμόσουν αυτά που θα αποφασιστούν τώρα μεταξύ Χριστόφια και Τρόικας».

Στην αντίπερα όχθη, στο κυβερνητικό στρατόπεδο, τα πράγματα είναι εξίσου κρίσιμα, μιας και η όλη προσπάθεια της κυβέρνησης είναι να πετύχει «όσο το δυνατό πιο ανώδυνο πακέτο μέτρων με την Τρόικα». Η υπογραφή του Μνημονίου θεωρείται και ως η τελευταία μεγάλη πολιτική πράξη από πλευράς κυβέρνησης και το περιβάλλον του Προέδρου Χριστόφια δεν θα ήθελε με τίποτα να εξέλθει της πενταετίας με ένα «κακό πακέτο». 

Χαρακτηριστικό της σημασίας που προσδίδεται σε αυτή την πτυχή από το κυβερνητικό στρατόπεδο, είναι και το γεγονός ότι «νομοθετικά για όλα τα υπόλοιπα τρέχοντα και μη θέματα δεν κινείται σχεδόν τίποτα». Από τον Σεπτέμβριο μέχρι και σήμερα κατατέθηκαν στη Βουλή των Αντιπροσώπων μόνο 34 Νομοσχέδια και 17 Κανονισμοί (καθώς και 16 Προτάσεις Νόμου). 

Πίσω από τα νούμερα, η πολιτική ερμηνεία πραγμάτων εμφανίζει ένα ισχυρό «μούδιασμα» από πλευράς κυβέρνησης για όλα τα υπόλοιπα θέματα, αφού αντίθετα σε άλλες περιπτώσεις, και δη προεκλογικά, η εκάστοτε κυβέρνηση βομβαρδίζει τη Βουλή με Νομοσχέδια έτσι ώστε να μπορεί να επιχειρηματολογεί για όλα σχεδόν τα θέματα πως είτε «βρίσκονται στα σκαριά» είτε «προωθήθηκαν νομοθετικές ρυθμίσεις». Πάντως το Προεδρικό δεν προτίθεται να «πέσει αμαχητί» και σύμφωνα με το περιβάλλον στον λόφο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν πρόκειται να υπογράψει το Μνημόνιο, εάν δεν υπάρξει και δέσμευση από τους πολιτικούς αρχηγούς ότι και οι ίδιοι συμφωνούν με το τελικό πακέτο του Μνημονίου.

Πηγή