Στη νεολαία της κρίσης…(με αφορμή μια μετεγγραφή που δεν έγινε ποτέ)

ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΗ ΒΑΣΙΛΗ ΚΥΡΙΑΚΟΥ

Βασιλιάς γυμνός

«Κάτι σάπιο υπάρχει στη χώρα της Δανιμαρκίας». Αυτό είναι πασιφανές και στην αγγλοσαξονική κατά τ’ άλλα Κυπριακή Δημοκρατία. Δεν χρειάζεται κανένας Σαίξπηρ να το εκφράσει. Στην εποχή της δομικής καπιταλιστικής  κρίσης, οι μάσκες πέφτουν, οι χιτώνες παραπαίουν και ο βασιλιάς αποδεικνύεται γυμνός. Όπου βασιλιάς τοποθετείστε τις έννοιες «καπιταλισμός», «Ε.Ε.», «ΕΥΡΩ», «αστικό κράτος», «παιδεία», (και όχι εκπαίδευση) κ.ά. πολλά που λόγω της έντασης που επικρατεί μέσα μου, μου διαφεύγουν. Όπου γύμνια σημειώσατε «κρίση», «σπίτι των πολυεθνικών», «ευρώ και χάος», «ανεργία από τη μια και αχαλίνωτα κέρδη στον Mr.MIGκαι στον κύριο Τράπεζα Πειραιώς», «κόμματα διαχείρισης του Στάβλου του Αυγεία», «γραφειοκρατία και δουλοπρέπεια» και «παιδεία βύσματος, αναξιοκρατίας, ρουσφετιού, δωροδοκίας κ.ά.». 

Όχι, δεν ανακάλυψα ότι η γη γυρίζει! Η αφορμή γι αυτήν την ανοιχτή επιστολή μου, είναι η απόρριψη της αίτησης για μετεγγραφή του προσώπου μου, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και δη στο Τμήμα Νομικής ενώ πληρούσα περισσότερα από τα κριτήρια που απαιτούνταν! Αυτό διαπίστωσε και η Υπηρεσία Σπουδών και Μέριμνας του Πανεπιστημίου Κύπρου σε συνάντηση που είχα μαζί τους στις 09-07-2013. Αλλά και με τα ελάχιστα περνούσες στην επόμενη φάση όπου δικαιοδοσία είχε η διμελής ή τριμελής επιτροπή της Νομικής που αποφάσισε ομόφωνα για τους επιτυχόντες.

«Αυτοί πoυ μας κλέψαν το βιβλίο απ” το χέρι, μας λένε και αδιάβαστους»

Οπότε η απόρριψη της αίτησής μου μάλλον έγκειται στο πλεόνασμα κριτηρίων και στην έλλειψη βύσματος!Η ιστορία επαναλαμβάνεται θα μου πείτε! Θεωρώ πως η αξιολογική κρίση όχι μόνο για το άτομο μου εμπεριέχει κοινωνικά, ταξικά και πολιτικά κριτήρια. Θέλω να ξεκαθαρίσω πως δεν γράφω την δημόσια επιστολή λόγω της αδικίας που υπέστην μόνο. Εξάλλου αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου μπροστά σε αυτά που γίνονται κάθε μέρα και θέτουν σε κίνδυνο και ανθρώπινες ζωές. 

Απ’ τη μια θεωρώ πως ο πρότερος πολιτικός μου βίος ήταν καθ’ όλα αξιοπρεπής. Γιατί όταν λέμε πολιτική εννοούμε την καθημερινή δράση στο κάθε μέρα, στο σχολείο, στο στρατό, στο πανεπιστήμιο «στο τραπεζάκι επάνω» όπως είπε και ο Μαγιακόφσκι. Δεν ήταν έτσι και λίγες φορές που συγκρούστηκα με την καθεστηκυία τάξη που επικρατεί σε κάθε στάδιο της ζωής ακόμα και αν οι συνθήκες ήταν εναντίον μου.

Απ’ την άλλη θέλω να δώσω ένα μήνυμα στην θιγόμενη πλειοψηφία της κυπριακής κοινωνίας και ειδικά στη νεολαία πως ο μόνος τρόπος για να διεκδικήσουμε τον πλούτο που παράγουμε και το μέλλον που μας κλέβουν στάλα – στάλα κάθε μέρα είναι ο αξιοπρεπής και συλλογικός αγώνας και όχι το ρουσφέτι. Εξάλλου η δίνη της κρίσης είναι τόσο μεγάλη που «κανένας δεν θα γλυτώσει απ’ αυτό» όπως είπε και η Γώγου. Η ομερτά που έχει επιβληθεί πρέπει να λάβει άμεσα τέλος. Εκτός αν θέλουμε να μας διοικεί η Μαφία της Σικελίας.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται…

Εξάλλου μόνο τα χρυσόψαρα δε μιλάνε αλλά ούτε μνήμη έχουν! Αλλά επειδή κατέχω οξυμένη μνήμη, θεώρηση χρήση ευκαιρία την δημοσιοποιημένη από το Πανεπιστήμιο Κύπρου, πρόσκληση για αιτήσεις για τις σχετικές μετεγγραφές μέσα στο Πάσχα. Πρωτότοκο παιδί πολύτεκνης οικογένειας (5 παιδιά στο σύνολο), με μισθωτούς γονείς και «δεσμευμένους» μισθούς από ανθρώπους που «δεσμεύονταν» για το ανάποδο νυν και αεί (με τις ευλογίες της Ε.Ε.). 

Θεώρησα έτσι, πως θα ήταν πολύ χρήσιμο για τον ρημαγμένο οικογενειακό προϋπολογισμό μια μετεγγραφή μου από τη Νομική Κομοτηνής στη Νομική του Πανεπιστημίου Κύπρου. Όλοι ξέρουμε τί σημαίνει να σπουδάζεις στον τόπο σου και ειδικά όταν έχεις ήδη ένα πτυχίο Φιλολογίας Ιωαννίνων(κατά την επιτροπή της Νομικής Κύπρου τα πτυχία ελληνικών πανεπιστημίων είναι κατώτερα από τα πτυχία μπάτσελορ που πουλούν πολλά Αγγλικά Πανεπιστήμια) που ούτε στο κάδρο δεν «αξίζει» να μπει πλέον! 

Έτσι έτρεξα άρον άρον στην καρδιά του Πάσχα για να μαζέψω όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά(βαθμοί μαθημάτων μέχρι 2 πρώτων εξαμήνων όπως προβλεπόταν) για να προλάβω την προθεσμία 17 Μαίου. Ας σημειώσουμε την ημερομηνία. Τότε ήταν η πρώτη μέρα που η αδελφή μου έδινε το πρώτο μάθημα για τις Παγκύπριες Προεισαγωγικές Εξετάσεις. Συν ένα κριτήριο δηλαδή.

Αδελφή που θα είναι πρωτοετής του χρόνου, όπως και έγινε παίρνοντας για την ώρα θέση στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου.Μαζί με το απολυτήριο μου, του Λυκείου που έφτανε στο 19,3 (αναγκαίο κριτήριο για την αίτηση) συν τους υψηλούς βαθμούς πρόσβασης. Την πρώτη φορά, το 2005 περνούσα και στη Νομική Θεσσαλονίκης( αλλά ρομαντικός γαρ, προτίμησα την Φιλολογία Ιωαννίνων που ήταν και η πρώτη μου επιλογή όπου και αποφοίτησα ). Τη δεύτερη φορά η ανάγκη κέρδισε την Ιστορία και με 18, 434 πέρασα στη Νομική Κομοτηνής.

Οι συνολικές αιτήσεις ήταν 615 για όλα τα τμήματα και για 200 συνολικά προσφερόμενες θέσεις. Οπότε περιμέναμε μέχρι αρχές Ιουνίου να εξεταστούν, όπως και πρότασσε η Λογική. Αλλά φευ! Οι μέρες περνούσαν μαζί με την εξεταστική στην Κομοτηνή αλλά όπως φαίνεται αναζωπυρωνόταν και το φούντωμα των κομματικών μαγειρείων και των μεγάλων δικηγορικών γραφείων. 

Όλοι γνωρίζουν σαν κοινό μυστικό πως αποτελούν τον πλέον παρασιτικό κλάδο στο νησί μαζί με τις τράπεζες και ότι αποτελούν το βαθύ κράτος. Δεν ήταν τυχαίος και ο ρόλος που επιτέλεσαν και στο τελευταίο κούρεμα καταθέσεων στο νησί άλλωστε. Η γραμματεία της Νομικής Κύπρου όλο τον Ιούνιο παρέπεμπε τις σχετικές ανακοινώσεις στις καλένδες κάθε επόμενης Τετάρτης. Τελικώς ανακοινώνει διαδικτυακά , ηΥπερεσία Σπουδών και Μέριμνας  ότι τα αποτελέσματα για τις μετεγγραφές θα βγουν μέχρι τέλη Ιουνίου. 

Εν τέλει έρχεται η 28^ΗΙουνίου που μας ανακοινώνεται μέσω των ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ της Υπηρεσίας Σπουδών και Μέριμνας ότι τελικά τα αποτελέσματα θ’ ανακοινωθούν στις 5 Ιουλίου όπως και η αιτιολόγηση για αυτούς που απέτυχαν μόνο(!) και όχι με κάποια αιτιολόγηση ή μοριοδότηση και για τους επιτυχόντες! Αδιαφάνεια πλήρης δηλαδή, επιτροπές επί επιτροπών που ούτε οι ίδιοι δεν ξέρουν να μας πουν τον ακριβή αριθμό(μεταξύ 2 και 3 από τον σχετικό χλευαστή των ελληνικών πτυχίων και πανεπιστημίων). 

Στις Νομικές της Ελλάδας(όπως και στις άλλες σχολές) υπάρχει σχετική ρύθμιση για τους εισακτέους από κατατακτήριες εξετάσεις που συνήθως γίνεται σεβαστή ή έστω τα προσχήματα διατηρούνται. Στη Νομική Κομοτηνής το κριτήριο είναι ένα συγκεκριμένο (δημόσια σχολή και βαθμός πτυχίου) αλλά τουλάχιστον γίνεται έτσι με πλήρη αιτιολόγηση και πλήρη κατάλογο των ονομάτων, από ποια σχολή προέρχονται και τον βαθμό πτυχίο τους. Δημόσια! Μέσα στη σχολή! Μπροστά σε χιλιάδες «περίεργους» σαν και εμένα και όχι με αριθμό ταυτότητας και με 3 επιτυχόντες που εκκρεμεί ακόμα η τελεσίδικη έγκριση. Ας κρατήσουμε και την χρήσιμη ημερομηνία, 28 Ιουνίου.

Τη πρώτη φορά σαν τραγωδία..

Έτσι, την 1^η Ιουλίου μαθαίνουν χιλιάδες διαγωνιζόμενοι και απόφοιτοι Λυκείου τον βαθμό πρόσβασης τους και κάποιοι ότι περνάνε σε κάποια σχολή στην Κύπρο, όπως και η αδελφή μου! Οπότε τα γραπτά των παγκύπριων που είναι χιλιάδες διπλο-διορθωθήκανε και τα σχετικά αποτελέσματα ανακοινώθηκαν νωρίτερα από τους αιτούντες μετεγγραφής(615 τον αριθμό) που αιτήθηκαν πριν την προθεσμία 17 Μαίου, μέρα που ξεκινούσαν και οι Παγκύπριες! 

Άραγε τηρήθηκαν οι προθεσμίες εν τέλει; Άραγε οι βυσματικές πιέσεις δεν θίγουν τις προθεσμίες; Οπότε έρχεται και η 5η Ιουλίου οπόταν και μετά από πολύ περίμενε,τ’ αποτελέσματα των μετεγγραφών ανακοινώνονται γύρω στις 20.20 το βράδυ. Συνήθως τα πραξικοπήματα γίνονται βράδυ! 

Πού χάθηκε το φως του ηλίου; Ερώτημα : Ποια δημόσια υπηρεσία, ειδικά όταν πρόκειται να εξυπηρετήσει τον πολίτη βγάζει αποτελέσματα 20.20 βράδυ Παρασκευής; Μήπως για να μην προλάβουν να αντιδράσουν οι θιγόμενοι μέσα στην υπόλοιπη νύχτα και μέσα στο Σαββατοκύριακο να χωνευτεί η αδικία; Επίσης, 3 από τους επιτυχόντες δηλώνονται ως εκκρεμούντες τελεσίδικης απόφασης. Τρεις από τους 13(6 από εξωτερική μετεγγραφή και 6 από Δεύτερο πτυχίο συν ένας επιλαχών). Τι σόι επιτυχόντες είναι τότε και ποια έγγραφα δεν προσκόμισαν με το τέλος της προθεσμίας (17 Μάη μέχρι σήμερα); Eρωτήματα, μη πειστικές απαντήσεις, μισόλογα και πολλή απέχθεια από τη Νομική Κύπρου στα Ελληνικά Πανεπιστήμια!(από την επιτροπή κυρίως που είναι «υπεύθυνη» για τις μετεγγραφές) 

Επίσης όποιος έχει διανύσει μόλις δύο εξάμηνα από Νομική Σχολή(τουλάχιστον το πρόγραμμα σπουδών στις σχολές στην Ελλάδα αυτό προβλέπει) γνωρίζει ότι η δημόσια διοικητική πράξη απαιτεί διαφάνεια, αξιοκρατία (άρα και δημόσια επίσημη μοριοδότηση στην περίπτωση μας και βαθμολογία), να προάγει την καλή πίστη του διοικούμενου (μόνο το ανάποδο στην περίπτωσή μας) και πλήρη αιτιολόγηση των αποτελεσμάτων της δημόσιας διοίκησης έναντι προς όλους τους διοικούμενους.

Τη δεύτερη φορά σαν φάρσα…

Άραγε, από πού προκύπτει η αντίστοιχη αρίθμηση των επιτυχόντων; Ανάλογα πόσο όμορφος ή στρογγυλός φαίνεται ο αριθμός της ταυτότητας που έχει ο αιτών; Με ποια κριτήρια τα δημόσια πανεπιστήμια της Ελλάδας θεωρούνται από τον πρόεδρο της επιτροπής χειρότερα από τα αγγλικά όταν πολλά απ’ αυτά θεωρούνται από τα κορυφαία στον κόσμο και πλήρως αναγνωρισμένα από τα γερμανικά σε αντίθεση με τα αγγλικά; Πώς ,μπορεί ο εν λόγω κύριος να απαξιώνει το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, το κύρος του πανευρωπαϊκά και το βαθμό δυσκολίας του; Έχουμε επιστρέψει στην εποχή του Πρωταγόρα που ναι μεν, αρετή και η παιδεία είναι διδακτή αλλά παράλληλα είναι και αγοραία; 

Δηλαδή η αξιοσύνη των πτυχίων έγκειται στην αγοραία μορφή τους; Μήπως δεν μιλάμε τότε για παιδεία και εκπαίδευση ειδικότερα αλλά για εταίρα τότε εφόσον πλέον από αγαθό γίνεται εμπορικό προϊόν;  Και τι σόι γνώσεις προσφέρει αυτό το εμπορικό προϊόν;  Πόσο αξιόπιστες και πόσο αξιόλογες γνώσεις είναι στην τελική και πόσο χρήσιμες είναι για την πλειοψηφία της κοινωνίας;

Τελειώνω με το κερασάκι στην τούρτα. Η κορύφωση των γεγονότων βρίσκεται στις 08-07-2013 όπου αφαιρείται –άκουσον άκουσον- η ανακοίνωση της 28^ης Ιουνίου  που προέβλεπε αιτιολόγηση των μη επιτυχόντων(έστω) και μαζί έλεγε και για την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων στις 05-07-2013! Το αδιάβλητο της διαδικασίας μπάζει από παντού! Από προθεσμίες, από κριτήρια που το ίδιο το Πανεπιστήμιο έθεσε(και ως είθισται είναι και κοινωνικά για τις μετεγγραφές),από έλλειψη αιτιολόγησης των μεν και των δε και από κατέβασμα ανακοίνωσης που η ίδια η Υπηρεσία Σπουδών είχε αναρτήσει!Ούτε στην Ουγκάντα! Ή μάλλον και στην Κύπρο!

Καλύτερα ένα άθλιο τέλος παρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος

Θεωρώ το ζήτημα μείζον πολιτικό ( με κομματικά μαγειρεία και διάκριση εις βάρος μου που δεν ανήκω στους κομματικούς χώρους των κυρίων ούτε και στην ρουσφετολογία τους), ταξικό-κοινωνικό(αποκλεισμός παιδιού οικογένειας με 5 παιδιά και δυο που θα σπουδάζουν του χρόνου) άδικο και αναξιοκρατικό(πλήρη κριτήρια, απολυτήριο λυκείου με άριστη βαθμολογία, υψηλοί βαθμοί πρόσβασης, ήδη πτυχιούχος και φοιτητής στη Νομική Κομοτηνής). 

Είμαι διατεθειμένος να προσφύγω σε όλους νόμιμους και υπεύθυνους οργανισμούς για τα ζητήματα παιδείας και διαφάνειας, στην κοινωνική πλειοψηφία(κόσμος της εργασίας) που αδικείται καθημερινά και στον Τύπο.

Η ομερτά πρέπει να σπάσει από το μικρότερο καθημερινό συμβάν μέχρι το μεγαλύτερο. Διαφορετικά γινόμαστε συνένοχοι ότι μας κυβερνάνε οι αντίστοιχες μαφίες της  Σικελίας; H νεολαία δεν θα γίνει  γενίτσαρος (με τα ρουσφέτια) και ούτε θα ταχθεί εναντίον της γενιάς και της τάξης της όσο και αν επιθυμούν κάποιοι τον εμφύλιο στους από κάτω. Η σιωπή ιχθύος δεν έχει μέλλον γιατί μόνο τα ψάρια πάνε με το ρεύμα της σιωπής και της υποταγής! Όμως δυστυχώς διάλεξα δρόμο κόντρα στο ρεύμα. Αυτό επιτάσσουν και οι καιροί άλλωστε και η αξιοπρέπειά μας.