«Εχουμε συμφωνία και αυτό είναι προς το συμφέρον του
κυπριακού λαού και της ΕΕ» δήλωσε ο πρόεδρος της Κύπρου Αναστασιάδης μετά το
τέλος του Eurogroup. Για “νέα αρχή” έκανε λόγο ο Κύπριος κυβερνητικός
εκπρόσωπος Στυλιανίδης. «To ζήτημα τώρα είναι πώς θα βοηθήσουμε την Κύπρο να
σταθεί ξανά στα πόδια της, δεν είναι ώρα για διχαστικά συνθήματα, ούτε για
ανεύθυνες κραυγές... Τώρα κοιτάζουμε μπροστά» δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος
του Σαμαρά Κεδίκογλου την επόμενη της συμφωνίας στην Κύπρο.
Προσπαθούν να μας πείσουν ότι στην Κύπρο έγινε ό,τι καλύτερο
δυνατό μπορούσε να γίνει. Αλλά η φυγή προς τα μπρος είναι μόνο για εσωτερική
κατανάλωση. Μόλις τη Δευτέρα, ο πρόεδρος της Κομισιόν Μπαρόζο δήλωσε ότι το
πρόγραμμα θα λειτουργήσει, «αλλά ας είμαστε ειλικρινείς. Αυτή τη στιγμή, δεν
μπορούμε να πούμε επακριβώς ποια θα είναι η επίδρασή του. Θα εξαρτηθεί από το
επίπεδο της εφαρμογής του και την προσήλωση της ίδιας της Κύπρου σ' αυτό».
Ο ρόλος του συμπαραστάτη, “που θα βοηθήσει την Κύπρο να
σταθεί στα πόδια της” που προβάρει η ελληνική κυβέρνηση για τον εαυτό της δεν
στέκεται ούτε σε επιθεώρηση: Η κυβέρνηση Σαμαρά ψήφισε στο Eurogroup της
περασμένης βδομάδας την επιβολή των βάρβαρων μέτρων ενάντια στην Κύπρο.
Όταν,
κάτω από την έκρηξη του κόσμου η κυπριακή Βουλή ψήφισε όχι, ο Σαμαράς το έραψε
μουρμουρίζοντας γενικόλογα περί συμπαράστασης. Οταν την Κυριακή στο νέο
Εurogroup ο Αναστασιάδης έκανε την τελική κωλοτούμπα και συμφώνησε, όλα τα
παπαγαλάκια της συγκυβέρνησης Σαμαρά (που για δύο τρεις μέρες το έπαιξαν
“εθνικά υπερήφανοι” για το όχι της Κύπρου) άρχισαν ξανά να μας κουνάνε το
δάχτυλο και να μας λένε “δείτε τι παθαίνει κανείς άμα δεν είναι υπάκουος”.
Βέβαια, η ελληνική κυβέρνηση έχει το θράσος να κομπάζει ότι
δίνοντας τα υποκαταστήματα της Λαϊκής και της Τράπεζας Κύπρου στον Σάλλα έσωσε
τις καταθέσεις στην Ελλάδα και ταυτόχρονα “γλίτωσε” την Κύπρο από ένα μέρος του
πακέτου που θα έπρεπε να καταβάλει. Πρόκειται για ανέκδοτο.
Όπως δηλώνει χαρακτηριστικά ο πρώτος Εκτελεστικός Διευθυντής
της Λαϊκής Τράπεζας Τάκης Φειδία, μόνο "τα καταστήματα της Λαϊκής στην
Ελλάδα χρωστούν στην κυπριακή τράπεζα €5 δις” καθώς από τα 9,5 δις που άντλησε
συνολικά η Λαϊκή από τον μηχανισμό ELA πάνω από τα μισά είχαν μεταφερθεί στη
Λαϊκή στην Ελλάδα. Τώρα, ο Σάλλας έρχεται να καταπιεί το ελληνικό κομμάτι της
Λαϊκής μαζί με το αντίστοιχο της Κύπρου, με την Τράπεζα Πειραιώς να προσθέτει
στη δύναμή της ένα χαρτοφυλάκιο δανείων ύψους 19,5 δισ. ευρώ, καταθέσεις 12,5
δισ. Ευρώ και ένα δίκτυο 290 καταστημάτων!
Για την ανακεφαλαιοποίηση τώρα των ελληνικών κομματιών της
Λαϊκής και της Κύπρου - που μετατρέπουν την Πειραιώς στη νο2 μεγαλύτερη τράπεζα
στην Ελλάδα - θα χρειαστούν 1,5 δισ. ευρώ από τα οποία πάνω από τα μισά θα
δώσει η ελληνική κυβέρνηση και τα υπόλοιπα η Κύπρος – ποσά τα οποία θα κληθούν
να πληρώσουν επιπρόσθετα οι λαοί στην Ελλάδα και στην Κύπρο!
Ταγμένοι
Ο μόνος λόγος για τον οποίο ο Αναστασιάδης και ο Σαμαράς
αλληλοσυγχαίρονται για τη στάση τους είναι γιατί είναι εξίσου ψεύτες και άλλα
έλεγαν και οι δύο στις προεκλογικές τους δεσμεύσεις. Και γιατί είναι εξίσου
ταγμένοι στα συμφέροντα της τρόικας και των ντόπιων και διεθνών τραπεζιτών.
Eξυπηρετώντας αυτά τα συμφέροντα ο Αναστασιάδης συμφώνησε στο Eurogroup, ενώ ο
Σαμαράς στην Ελλάδα περιμένει την τρόικα για να της ανακοινώσει ότι τελικά θα
προχωρήσει στις απολύσεις στο δημόσιο και θα διατηρήσει το χαράτσι το 2013.
Απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις η Αριστερά δεν μπορεί να
καλλιεργεί αυταπάτες και να απαντάει με “πατριωτικά ανοίγματα” - τη μια
προβάλλοντας την “εθνική ομοψυχία” του “όχι” (που έτσι γρήγορα μας τέλειωσε)
των κύπριων βουλευτών και την άλλη δημιουργώντας πατριωτικά μέτωπα με τον
Καμένο.
Σε Ελλάδα και Κύπρο χρειαζόμαστε μια Αριστερά που να δίνει ξεκάθαρη
απάντηση ότι η μόνη απάντηση στους τροϊκανούς, τις κυβερνήσεις και τα αφεντικά
είναι η διαγραφή του χρέους, η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ, η κρατικοποίηση
των τραπεζών και ο εργατικός έλεγχος. Και βέβαια μια Αριστερά που να
πρωτοστατεί στην οργάνωση των αγώνων για να έρθει η ανατροπή. Γιατί, όπως λέει
και ο Μπαρόζο, όλα θα κριθούν στο “επίπεδο εφαρμογής των προγραμμάτων και την
προσήλωση” των κυβερνήσεων σε αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου