Χωρίς να συμφωνούμε απόλυτα με όσα λέει γενικότερα, αναδημοσιεύουμε το άρθρο του Σωτήρη Κάττου (phD Πολιτική κοινωνιολογία) που δημοσιεύτηκε χθες στη εφημερίδα πολίτης, κυρίως γιατί αναδεικνύει τον βρώμικο ρόλο και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί ο Αβέρωφ Νεοφύτου, αλλά και το κόμμα του κατά επέκταση θα λέγαμε...:
Πήρε πάλι σβάρνα τον ημερήσιο Τύπο ο σύγχρονος Ρομπέν της κυπριακής κοινωνίας κ. Αβέρωφ Νεοφύτου και αρθρογραφεί περί κοινωνικής αδικίας. Αυτό απαιτεί θράσος χωριάτικο, θα λέγε κανείς και φαίνεται ότι διαθέτει άφθονο! Υπογράφει ως εκλεγμένος αντιπρόσωπος του κυπριακού λαού, χωρίς να χρησιμοποιεί τον επίσημο τίτλο του αναπληρωτή προέδρου του Δησυ, προφανώς γιατί δεν συμμερίζονται απόλυτα το ύφος και το περιεχόμενο του άρθρου του περί κοινωνικής αδικίας(Σημερινή,Αλήθεια 18/8/20011).
Παρουσιάζεται ως ο μοναδικός οραματιστής της κοινωνικής δικαιοσύνης στο νησί. Αυθαίρετα αυτοπροβάλλεται ως ο αυθεντικός εκφραστής των φτωχών και μη προνομιούχων και του 82% των εργαζομένων στον άδικο κόσμο της ιδιωτικής απασχόλησης (γιατί δεν έκανε κάτι για να τη φτιάξει;), της πλειοψηφίας των εργαζομένων στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, των 30 χιλιάδες ανέργων, των χιλιάδων αυτοεργοδοτούμενων, των χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των συνταξιούχων, του χρηματοπιστωτικού τομέα.
Για να δούμε όμως τον σύγχρονο Ρομπέν της κυπριακής κεντρικής πολιτικής σκηνής, τι έπρεπε να είχε πράξει και δεν έπραξε μέχρι σήμερα για να άρει την κοινωνική αδικία;
Aντί να μετέρχεται αριθμούς και ποσοστά εργαζομένων στον ιδιωτικό και ευρύ δημόσιο τομέα, γιατί δεν μας αναφέρει την κατανομή του εθνικού εισοδήματος μισθωτών, εργοδοτών κι αυτοεργοδοτούμενων; Από το 1995 μέχρι σήμερα παραμένει αναλλοίωτο με το μερίδιο των μισθωτών που αποτελούν το 80% του απασχολούμενου πληθυσμού μεταξύ 44-45% και την ίδια χρονική περίοδο.
Αφού αναφέρεται στην κοινωνική αδικία, διερωτήθηκε καμιά φορά πόσοι από τους μισθωτούς στον ιδιωτικό τομέα καταβάλλουν φόρο εισοδήματος; Πόσοι από τους εργοδότες πληρώνουν αυτό που τους αναλογεί; Διερωτήθηκε ποια είναι η φορολογική και η ασφαλιστική συνεισφορά του ευρύτερου δημόσιου τομέα, του ιδιωτικού τομέα, των εργοδοτών και αυτοεργοδοτούμενων, αφού κόπτεται για κοινωνική δικαιοσύνη; Γιατί ο -κατά τα άλλα- λαλίστατος κύριος Α. Νεοφύτου μουγγαίνεται σε αυτά;
Kαι γιατί μουγγαίνεται για την ανεξέλεγκτη επέκταση της μαύρης οικονομίας με προερξάρχοντα τον παράνομο τζόγο και τις φατριές της νύχτας; Γιατί δεν πιέζει την κυβέρνηση να ελέγξει αυτή τη μαύρη τρύπα; Aυτή κι αν είναι κοινωνική αδικία.
Μουγγαίνεται ιδιαίτερα όμως, ο κ. Νεοφύτου σε ότι αφορά τη φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης ιδιοκτησίας (παρεμπιπτόντως μαζί με τον υιο Παπαδόπουλο). Δεν έχει πάει ποτέ στο Λατσί η στον Κόννο του Πρωταρά, για να δει τα κυπριακής ιδιοκτησίας κότερα; Oι ιδιοκτήτες τους έχουν καταβάλει το φόρο που τους αναλογεί ή μήπως τα κότερα τους είναι προιόν φοροκλοπής;
Ωρύεται όμως για την αύξηση του ΦΠΑ από 15% σε 17%. Ο νομπελίστας οικονομολόγος Josepf Stinglitz σε πρόσφατη συνέντευξη του (Καθημερινή Αθηνών 31/7/2011) σημείωνε ότι ο ΦΠΑ έχει μεγαλύτερη ευχέρεια συλλογής εσόδων από τον φόρο εισοδήματος και μπορεί να είναι υψηλότερος ιδιαίτερα σε χώρες όπου υπάρχει σοβαρό πρόβλημα είσπραξης των άμεσων φόρων (βλ.Κύπρο,Ελλάδα).
Ο πρόεδρος του κεβε πρόσφατα δήλωσε ότι επιβάλλεται η ύπαρξη φορολογικού μητρώου για όλους τους ενήλικους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, αφού μόνο γύρω στο 40% υποβάλλουν φορολογική δήλωση. Κάποιος εύλογα θα μπορούσε να συμπεράνει ότι ο ευρύτερος δημόσιος τομέας συνεισφέρει τη μερίδα του λέοντος στα φορολογικά έσοδα.
Κόπτεται ο κ.Νεοφύτου για τις χαμηλές συντάξεις του ιδιωτικού τομέα, παραγνωρίζοντας την αρχή της αναλογικότητας του συνταξιοδοτικού συστήματος, αλλά μουγγαίνεται σε ότι αφορά τη συνεχή παραβίαση του ελάχιστου μισθού των 887 ευρώ και στις αμοιβές των 600 και 700 ευρώ. Αφού μιλάει για κοινωνική αδικία γιατί μουγγαίνεται σε ότι αφορά τις άκρως αντίξοες συνθήκες που αντιμετωπίζει η Κύπρια γυναίκα στο νησί; Γιατί μουγγαίνεται απέναντι στο ξεχαρβάλωμα της συλλογικής διαπραγμάτευσης; Γιατί μουγγαίνεται απέναντι στη κοινωνική αναγκαιότητα καταβολής της ΑΤΑ σε όλους τους εργαζομένους που δεν καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις; Γιατί μουγγαίνεται απέναντι στις απολύσεις στην ξενοδοχειακή βιoμηχανία και την ανεξέλεγκτη ανασφάλιστη εργασία (που με στοιχεία του υπουργείου Εργασίας ξεπερνά το 43%) στη συγκεκριμένη βιομηχανία που φέτος η κερδοσκοπία της ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, τη στιγμή μάλιστα που η πολιτεία επωμίζεται το κόστος της τουριστικής διαφήμισης;
Πως τολμά ο κ. Νεοφύτου να αναφέρεται στη νέα γενιά, όταν με την πρόταση νόμου για τα 65 ενισχύει τη γεροντοκρατία στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, προστατεύοντας αυτούς για τους οποίους δήθεν κόπτεται ότι αποτελούν το πρόβλημα; Mε την πρόταση αυτή περιορίζει νέους και ικανούς ανθρώπους να διεκδικήσουν το δικαίωμα της συνεισφοράς και της φρεσκάδας στην κυπριακή πολιτεία και μάλιστα με λιγότερο κόστος.
Ο Αβέρωφ Νεοφύτου δικαιούται να ομιλεί για το ποσοστό το οποίο ο ίδιος εκπροσωπεί. Ποιος του δίνει το δικαίωμα του αυτόκλητου προστάτη των μη προνομιούχων όταν μάλιστα η πολιτική του συμπεριφορά το αυτοαναιρεί; Ως εκλεγμένος αντιπρόσωπος του κυπριακού λαού με το ποσοστό που ο ίδιος εκπροσωπεί ως βουλευτής και όχι ως κόμμα-αφού έτσι υπογράφει το άρθρο του- πιθανότατα αποτελείται από ένα ετερογενές συνοθύλευμα φοροφυγάδων, εισφοροφυγάδων ελεύθερων επαγγελματιών, φεουδοκαπιταλιστών και κάθε νομής και κοπής ελεύθερων καβαλάρηδων που στο πρόσωπο του βρίσκουν πολιτική έκφραση.
Ο εκλεγμένος αντιπρόσωπος του κυπριακού λαού ας προχωρήσει, πρώτον με τη δημοσιοποίηση της φορολογικής του δήλωσης και περιουσιακών του στοιχείων ως δημόσιο πρόσωπο. Δεύτερον, ας προχωρήσει με πρόταση νόμου τη θεσμοθέτηση του τεκμηρίου ως βασικής προυπόθεσης φορολογικής δήλωσης. Εάν νομίζει ότι η οργανωμένη μισθωτή εργασία υπό το βάρος της τραγωδίας στο Μαρί θα επιτρέψει στον ίδιο και στον όποιον κύριο Αβέρωφ να οδηγήσει την κυπριακή οικονομία σε κατάσταση καμένης γης πλανάται πλάνη οικτρά. Φαίνεται δεν κατανοεί ότι η οργανωμένη μισθωτή εργασία στην Κύπρο είναι κυρίαρχος θεσμικός παράγοντας προστασίας των δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων, ανεξαρτήτως πολιτικής απόχρωσης. Και καλά κάνουν εκεί στον δησυ και ιδιαίτερα ο πρόεδρος του αυτό να το προσέξουν.
(σημείωση δική μας: Για μας φυσικά το ίδιο μερίδιο ευθύνης έχει και ο δησυ σαν κόμμα εκφραστής των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου)
Πήρε πάλι σβάρνα τον ημερήσιο Τύπο ο σύγχρονος Ρομπέν της κυπριακής κοινωνίας κ. Αβέρωφ Νεοφύτου και αρθρογραφεί περί κοινωνικής αδικίας. Αυτό απαιτεί θράσος χωριάτικο, θα λέγε κανείς και φαίνεται ότι διαθέτει άφθονο! Υπογράφει ως εκλεγμένος αντιπρόσωπος του κυπριακού λαού, χωρίς να χρησιμοποιεί τον επίσημο τίτλο του αναπληρωτή προέδρου του Δησυ, προφανώς γιατί δεν συμμερίζονται απόλυτα το ύφος και το περιεχόμενο του άρθρου του περί κοινωνικής αδικίας(Σημερινή,Αλήθεια 18/8/20011).
Παρουσιάζεται ως ο μοναδικός οραματιστής της κοινωνικής δικαιοσύνης στο νησί. Αυθαίρετα αυτοπροβάλλεται ως ο αυθεντικός εκφραστής των φτωχών και μη προνομιούχων και του 82% των εργαζομένων στον άδικο κόσμο της ιδιωτικής απασχόλησης (γιατί δεν έκανε κάτι για να τη φτιάξει;), της πλειοψηφίας των εργαζομένων στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, των 30 χιλιάδες ανέργων, των χιλιάδων αυτοεργοδοτούμενων, των χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των συνταξιούχων, του χρηματοπιστωτικού τομέα.
Για να δούμε όμως τον σύγχρονο Ρομπέν της κυπριακής κεντρικής πολιτικής σκηνής, τι έπρεπε να είχε πράξει και δεν έπραξε μέχρι σήμερα για να άρει την κοινωνική αδικία;
Aντί να μετέρχεται αριθμούς και ποσοστά εργαζομένων στον ιδιωτικό και ευρύ δημόσιο τομέα, γιατί δεν μας αναφέρει την κατανομή του εθνικού εισοδήματος μισθωτών, εργοδοτών κι αυτοεργοδοτούμενων; Από το 1995 μέχρι σήμερα παραμένει αναλλοίωτο με το μερίδιο των μισθωτών που αποτελούν το 80% του απασχολούμενου πληθυσμού μεταξύ 44-45% και την ίδια χρονική περίοδο.
Αφού αναφέρεται στην κοινωνική αδικία, διερωτήθηκε καμιά φορά πόσοι από τους μισθωτούς στον ιδιωτικό τομέα καταβάλλουν φόρο εισοδήματος; Πόσοι από τους εργοδότες πληρώνουν αυτό που τους αναλογεί; Διερωτήθηκε ποια είναι η φορολογική και η ασφαλιστική συνεισφορά του ευρύτερου δημόσιου τομέα, του ιδιωτικού τομέα, των εργοδοτών και αυτοεργοδοτούμενων, αφού κόπτεται για κοινωνική δικαιοσύνη; Γιατί ο -κατά τα άλλα- λαλίστατος κύριος Α. Νεοφύτου μουγγαίνεται σε αυτά;
Kαι γιατί μουγγαίνεται για την ανεξέλεγκτη επέκταση της μαύρης οικονομίας με προερξάρχοντα τον παράνομο τζόγο και τις φατριές της νύχτας; Γιατί δεν πιέζει την κυβέρνηση να ελέγξει αυτή τη μαύρη τρύπα; Aυτή κι αν είναι κοινωνική αδικία.
Μουγγαίνεται ιδιαίτερα όμως, ο κ. Νεοφύτου σε ότι αφορά τη φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης ιδιοκτησίας (παρεμπιπτόντως μαζί με τον υιο Παπαδόπουλο). Δεν έχει πάει ποτέ στο Λατσί η στον Κόννο του Πρωταρά, για να δει τα κυπριακής ιδιοκτησίας κότερα; Oι ιδιοκτήτες τους έχουν καταβάλει το φόρο που τους αναλογεί ή μήπως τα κότερα τους είναι προιόν φοροκλοπής;
Ωρύεται όμως για την αύξηση του ΦΠΑ από 15% σε 17%. Ο νομπελίστας οικονομολόγος Josepf Stinglitz σε πρόσφατη συνέντευξη του (Καθημερινή Αθηνών 31/7/2011) σημείωνε ότι ο ΦΠΑ έχει μεγαλύτερη ευχέρεια συλλογής εσόδων από τον φόρο εισοδήματος και μπορεί να είναι υψηλότερος ιδιαίτερα σε χώρες όπου υπάρχει σοβαρό πρόβλημα είσπραξης των άμεσων φόρων (βλ.Κύπρο,Ελλάδα).
Ο πρόεδρος του κεβε πρόσφατα δήλωσε ότι επιβάλλεται η ύπαρξη φορολογικού μητρώου για όλους τους ενήλικους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, αφού μόνο γύρω στο 40% υποβάλλουν φορολογική δήλωση. Κάποιος εύλογα θα μπορούσε να συμπεράνει ότι ο ευρύτερος δημόσιος τομέας συνεισφέρει τη μερίδα του λέοντος στα φορολογικά έσοδα.
Κόπτεται ο κ.Νεοφύτου για τις χαμηλές συντάξεις του ιδιωτικού τομέα, παραγνωρίζοντας την αρχή της αναλογικότητας του συνταξιοδοτικού συστήματος, αλλά μουγγαίνεται σε ότι αφορά τη συνεχή παραβίαση του ελάχιστου μισθού των 887 ευρώ και στις αμοιβές των 600 και 700 ευρώ. Αφού μιλάει για κοινωνική αδικία γιατί μουγγαίνεται σε ότι αφορά τις άκρως αντίξοες συνθήκες που αντιμετωπίζει η Κύπρια γυναίκα στο νησί; Γιατί μουγγαίνεται απέναντι στο ξεχαρβάλωμα της συλλογικής διαπραγμάτευσης; Γιατί μουγγαίνεται απέναντι στη κοινωνική αναγκαιότητα καταβολής της ΑΤΑ σε όλους τους εργαζομένους που δεν καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις; Γιατί μουγγαίνεται απέναντι στις απολύσεις στην ξενοδοχειακή βιoμηχανία και την ανεξέλεγκτη ανασφάλιστη εργασία (που με στοιχεία του υπουργείου Εργασίας ξεπερνά το 43%) στη συγκεκριμένη βιομηχανία που φέτος η κερδοσκοπία της ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, τη στιγμή μάλιστα που η πολιτεία επωμίζεται το κόστος της τουριστικής διαφήμισης;
Πως τολμά ο κ. Νεοφύτου να αναφέρεται στη νέα γενιά, όταν με την πρόταση νόμου για τα 65 ενισχύει τη γεροντοκρατία στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, προστατεύοντας αυτούς για τους οποίους δήθεν κόπτεται ότι αποτελούν το πρόβλημα; Mε την πρόταση αυτή περιορίζει νέους και ικανούς ανθρώπους να διεκδικήσουν το δικαίωμα της συνεισφοράς και της φρεσκάδας στην κυπριακή πολιτεία και μάλιστα με λιγότερο κόστος.
Ο Αβέρωφ Νεοφύτου δικαιούται να ομιλεί για το ποσοστό το οποίο ο ίδιος εκπροσωπεί. Ποιος του δίνει το δικαίωμα του αυτόκλητου προστάτη των μη προνομιούχων όταν μάλιστα η πολιτική του συμπεριφορά το αυτοαναιρεί; Ως εκλεγμένος αντιπρόσωπος του κυπριακού λαού με το ποσοστό που ο ίδιος εκπροσωπεί ως βουλευτής και όχι ως κόμμα-αφού έτσι υπογράφει το άρθρο του- πιθανότατα αποτελείται από ένα ετερογενές συνοθύλευμα φοροφυγάδων, εισφοροφυγάδων ελεύθερων επαγγελματιών, φεουδοκαπιταλιστών και κάθε νομής και κοπής ελεύθερων καβαλάρηδων που στο πρόσωπο του βρίσκουν πολιτική έκφραση.
Ο εκλεγμένος αντιπρόσωπος του κυπριακού λαού ας προχωρήσει, πρώτον με τη δημοσιοποίηση της φορολογικής του δήλωσης και περιουσιακών του στοιχείων ως δημόσιο πρόσωπο. Δεύτερον, ας προχωρήσει με πρόταση νόμου τη θεσμοθέτηση του τεκμηρίου ως βασικής προυπόθεσης φορολογικής δήλωσης. Εάν νομίζει ότι η οργανωμένη μισθωτή εργασία υπό το βάρος της τραγωδίας στο Μαρί θα επιτρέψει στον ίδιο και στον όποιον κύριο Αβέρωφ να οδηγήσει την κυπριακή οικονομία σε κατάσταση καμένης γης πλανάται πλάνη οικτρά. Φαίνεται δεν κατανοεί ότι η οργανωμένη μισθωτή εργασία στην Κύπρο είναι κυρίαρχος θεσμικός παράγοντας προστασίας των δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων, ανεξαρτήτως πολιτικής απόχρωσης. Και καλά κάνουν εκεί στον δησυ και ιδιαίτερα ο πρόεδρος του αυτό να το προσέξουν.
(σημείωση δική μας: Για μας φυσικά το ίδιο μερίδιο ευθύνης έχει και ο δησυ σαν κόμμα εκφραστής των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου)
5 σχόλια:
Ο Σωτήρης Κάττος εν τρομερός κοινωνιολόγος τζαι γράφει τα σταράτα. Μπράβο στην οργάνωση σας που έσιει το θάρρος να αναδημοσιεύσει άρθρα παρόλο που δεν συμφωνεί απόλυτα με τον αρθρογράφο. Κατα τ'αλλα... ΦΟΥΥΥΛΛΗΗΗΗΗ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΟΤΕΕΕ
Μπράβο για το άνοιγμα των σχολίων σύντροφοι!
Άτε, καλοτάξιδοι.
...μια σκέψη μου έρχεται στο μυαλό για την εμφάνιση του Φούλη ως σωτήρα των εργαζομένων..."Βουράτε να σώσουμε τη ΣΕΚ"
είναι μάλλον ενδεικτικό ότι με την εθνικιστική στροφή του ΔΗΣΥ, κατάφεραν μιαν πρόχειρη συγκόληση ετερόκλιτων ομάδων της δεξιάς - από την δημοκρατική δεξιά μέχρι την άκρα - για την ώρα.
εκεί που πρέπει να ανοίγουν ρήγματα είναι στις σχέσεις ΔΗΣΥ - ΣΕΚ και μάλλον η εισήγηση των επικοινωνιολόγων είναι να δώσουν βαρύτητα στο να σώσουν τα προσχήματα και τις ισορροπίες σε τούτη τη σχέση.
να μεν τους μαζέφκουν μέσω του ΑΠΟΕΛ τζαι να τους χάννουν που τη ΣΕΚ με λλία λόγια.
καλό το άνοιγμα των σχολίων.
Γεια σας σύντροφοι. Ανώνυμε όντως εξαιρετικά ενδιαφέρων τα άρθρα του Σ.Κάττου και φαίνονται σαν όαση μέσα στον σκοταδισμό της κυπριακής δημοσιογραφίας.
Νέε σχετικά με το άνοιγμα των σχολίων το αναφέραμε στα σχόλια της ανάρτησης σου σχετικά με μας αλλά μάλλον δεν το είδες:)
Dis με τη φόρα που πήραν στα εργασιακά δύσκολο να μη έχουν απώλειες από τη σεκ
Όντως δεν το είδα...από 15/8...σημαδιακή μέρα:-)
Επήρετε σωστή απόφαση, πρέπει να έρτουμε κοντά. Ο μετριασμός εν μια χαρά. Χρειάζεται η ευρύτερη κινητοποίηση τζιαι ειδικά από τα αριστερότερα του ΑΚΕΛ, για να ισορροπούμε όσο πιο αριστερά γίνεται!
Δημοσίευση σχολίου