Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Η Κύπρος δορυφόρος του Ισραήλ

Καυτό προβλέπεται να είναι το μέλλον της ΝΑ Μεσογείου με αφορμή την επικίνδυνα και απρόβλεπτα αναπτυσσόμενη συνεργασία Ελλάδος-Κύπρου-Ισραήλ για την εξαγωγή των πετρελαίων και του φυσικού αερίου. Η συμφωνία του Ισραήλ µε την Ελλάδα, για να διοχετεύεται το φυσικό αέριο στην Ευρώπη µε υποθαλάσσιο αγωγό που θα περνά από την Ελλάδα, επισφραγίστηκε µε την πρόσφατη επίσκεψη του ισραηλινού πρωθυπουργού Νετανιάχου στην Αθήνα. Παράλληλα, η κύπρια ΥΠΕΞ Ε. Μαρκούλη πραγματοποίησε μεσοβδόμαδα τριήμερη επίσκεψη στο Τελ Αβίβ επισφραγίζοντας και αυτή από την πλευρά της τις λεπτομέρειες και τις προοπτικές του έργου για το φυσικό αέριο στην κυπριακή και ισραηλινή ΑΟΖ.

Παράλληλα, επτά διαβαθμισμένα έγγραφα από τις αμερικανικές πρεσβείες της Λευκωσίας και της Άγκυρας, που ήρθαν στη δημοσιότητα μέσω των Wikileaks, αποκαλύπτουν το μέγεθος της υποθήκευσης της ανεξαρτησίας της Κύπρου. Στα έγγραφα αποκαλύπτεται το ισχυρό ενδιαφέρον των αμερικανών για τα πετρέλαια στην Κύπρο. Επίσης, η εταιρεία Νoble Energy πείστηκε την τελευταία στιγμή να αναλάβει το έργο της γεώτρησης. Και αυτό γιατί αξιωματούχοι της αμερικανικής πρεσβείας έπεισαν εκπρόσωπο της Noble, ότι οι Ισραηλινοί έχουν αγοράσει από την Κυπριακή Δημοκρατία τα σεισμικά δεδομένα της περιοχής! 

Οι βρετανοί από την πλευρά τους απαιτούν να μην πλησιάσουν οι γεωτρήσεις στα βρετανικά… χωρικά ύδατα και υφαλοκρηπίδα στην Κύπρο, μην τυχόν και δημιουργηθεί θέμα παραμονής των βάσεων. Αυτό βέβαια καταπατά την συνθήκη ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, που ορίζει ότι η Κύπρος έχει το δικαίωμα να εκμεταλλεύεται τον ορυκτό πλούτο που υπάρχει εντός των ορίων των βρετανικών βάσεων. Η Τουρκία, που βρίσκεται σε επαγρύπνηση, απείλησε μέσω των διπλωματών που υπηρετούσαν στο προξενείο τους στο Τέξας τα στελέχη της Νoble να φύγουν από την Κύπρο.

Ο «ξαφνικός έρωτας» του Ισραήλ με την Κύπρο και την Ελλάδα, οφείλεται σε προβλέψεις για τα κοιτάσματα που ίσως δίνουν την δυνατότητα στο Ισραήλ να ανεξαρτητοποιηθεί ενεργειακά. Έως και σήμερα είναι αποκλεισμένο από τις ενεργειακές πηγές των Αράβων. Επίσης, συσχετίζεται και με το γεγονός ότι οι αμερικανοί θέλουν να είναι αυτοί που να διοχετεύουν φυσικό αέριο τη Δυτική Γερμανία, κυρίως τη Γερμανία, και όχι οι Ρώσοι. Αίφνης, λοιπόν, αποκαλύφθηκαν σενάρια για την ύπαρξη τεραστίων ενεργειακών κοιτασμάτων σε χώρους της ελληνικής ΑΟΖ σε Ιόνιο και στη Μεσόγειο. Βέβαια ελληνική ΑΟΖ έως και σήμερα δεν έχει ανακηρυχθεί. Ο στόχος της Ρωσίας, που τον προσυπέγραψε η Γερμανία και η Τουρκία, να εξαρτήσει ενεργειακά την ΕΕ έπεσε στο κενό, καθώς εμφανίστηκε μια νέα πηγή. Οι συσχετισμοί άλλαξαν. Τώρα το σχέδιο είναι ότι το φυσικό αέριο από την Ελλάδα και την Κύπρο θα διανέμεται στην ΕΕ μέσω Ιταλίας, εξαναγκάζοντας τη Γερμανία να αποδέχεται μελλοντικά τα ελληνοκυπριακά και ισραηλινά ενεργειακά αποθέματα. Εξ ου και η επίσκεψη Μέρκελ στη Λευκωσία το χειμώνα.

Είναι βέβαιο ότι όσο πλησιάζει ο χρόνος έναρξης των ερευνών, η περιοχή θα μυρίζει μπαρούτι. Η Τουρκία, όπως φαίνεται, θα αποτελέσει το βραχίονα πίεσης κατά των τριών χωρών της Μεσογείου, κάτι που ήδη πράττει με προοπτική νέων κλιμακώσεων. Για το ενεργειακό ζήτημα, ο τούρκος πρωθυπουργός είχε ήδη προειδοποιήσει ήδη σε επίσκεψη του στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου ότι «μπορεί η Αθήνα και η Λευκωσία να έχουν συγκεκριμένες προσδοκίες στο ενεργειακό θέμα, αλλά οι προσδοκίες αυτές δεν θα υλοποιηθούν στην Ανατολική Μεσόγειο παραβλέποντας την παρουσία της Τουρκίας»! Τα τελευταία χρόνια η Τουρκία διεύρυνε την περιοχή της κρίσης και των διεκδικήσεών της ανατολικά της Κρήτης και του Καστελλόριζου, στην περιοχή δηλαδή όπου ενώνεται η υφαλοκρηπίδα της Ελλάδας, της Τουρκίας, της Αιγύπτου και της Κύπρου. 
Για παράδειγμα, όταν η Αθήνα προέβη σε διάβημα προς την Άγκυρα για το «Πίρι Ρέις», το τουρκικό ΥΠΕΞ παγίδευσε την ελληνική πλευρά, ζητώντας να δοθούν χάρτες για τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην περιοχή του Καστελλόριζου. Απάντηση δεν έλαβε ποτέ.

Δυστυχώς, υποστηρίζεται έντονα ότι οι συμφωνίες με το Ισραήλ θα ενεργήσουν αποτρεπτικά σε περίπτωση κρίσης μεταξύ της Τουρκίας και ελληνοκυπριακής πλευράς. Η λογική που λέει ότι ένα αδύναμο κράτος πρέπει να δορυφοριοποιείται γύρω από το άρμα του αμερικανοισραηλινού ιμπεριαλισμού είναι επικίνδυνη. Η ανεξαρτησία υποθηκεύεται ακόμα περισσότερο. Επίσης, καμία στρατηγική συμφωνία δεν υπάρχει με το Ισραήλ, όπως επίσης καμία δήλωση από τον Νεντανιάχου και τον Μπάρακ ότι το Ισραήλ θα προσφέρει αμυντική ομπρέλα στη Κύπρο σε μία κρίση με την Τουρκία. Φυσικά είναι ανεπιθύμητη μία τέτοια βοήθεια από ένα αιμοσταγή κράτος όπως το Ισραήλ.

Όπως δείχνουν οι τελευταίες εξελίξεις τα σχέδια για τη διχοτόμηση του Αιγαίου και την επισφράγιση ενός ανανεωμένου σχέδιο Ανάν, θα φέρει την σφραγίδα του ετεροβαρούς συμβιβασμού με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ.
    
Πέτρος Κοσμάς (Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 28/08/2011)

4 σχόλια:

νεος ελληνοκυπριος είπε...

Οι εναλλακτικές για εξόρυξη ποιες ήταν σύντροφοι; Για να αποφύγουμε το καπέλωμα της Κύπρου από τα Ισραηλινά-Αμερικάνικα ενεργειακά και άλλα συμφέροντα, ποιες άλλες επιλογές παίζουν;

Η συνεργασία με τις αραβικές χώρες, τη Ρωσία, τη Βενεζουέλα κλπ νομίζω θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για...ισχυρότερη έκρηξη στο Μαρί...

Η συνεργασία πάλι με τους ευρωπαίους απευθείας θα είχε τα ίδια χαρακτηριστικά που περιγράφει το άρθρο...

Οπότε ποιες πραγματικά ήταν και είναι οι επιλογές;

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα σύντροφοι, ή αλλιώς..."ότι κάμεις εν λάθος" με τη φόρα που επήραν τα ενεργειακά μονοπώλια.

Με την ίδια λογική εν θα έπρεπε η κυπριακή δημοκρατία να αναγνωρίσει το "επαναστατικό συμβούλιο" της Λιβύης, τζιαι να στηρίζει τον Άσσατ σε κάθε του βήμα...!

Δαμαί η Ρωσία κωλώνει τζιαι η Κίνα μιξοκλαίει...αλλά η ΚΥΠΡΟΣ πρέπει να ορθώσει ανάστημα!;

Αναγνωρίζω με τα σημεία που βάλλει στη σειρά το άρθρο σε σχέση με τα γενικότερα γεωπολιτικά. Το να τα πακετάρεις όμως με τον προβοκατόρικο τούτο τίτλο...προϋποθέτει τουλάχιστον ότι εννά προτείνεις τζιαι εναλλακτική...

Αλλιώς καταντά μουρμούρα, λαϊκισμός, αριστερισμός τζιαι συνθηματολογία.

Το ένα άκρο επροσπάθησε να πείσει τον κόσμο ότι ο Χριστόφιας έσιει ιδεολογικές εμμονές τζιαι αγκυλώσεις τζιαι ότι επέλεξε τις σχέσεις με τους άραβες -τζιαι τους Ρώσσους- παρά με τη δύση...
Το άλλον άκρον κατηγορεί τον Χριστόφια για άνευ όρων παράδοση στα αμερικανοαγγλοεβραϊκά συμφέροντα!

Διαλέγετε και παίρνετε! Ο Λάζαρος Μαύρος κατηγορεί τον Χριστόφια στις 7.10 για φιλοσυριακά ανοίγματα τζιαι στις 7.30 για εξυπηρέτηση των εγγλέζων...

Όπως τζιαι στην ΕΟΚΑ...συνεργάτες των εγγλέζων οι αριστεροί, πράκτορες των ρώσσων οι αριστεροί...τουρκόσποροι οι αριστεροί...Απ όλα έχει το πανέρι...

Ε, έννεν έτσι ρε παιθκιά. "Δορυφόρος" του Ισραήλ εν ούλλος ο πλανήτης αν το πάρεις έτσι...τζιαι ούλλοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είτε εξυπηρετούν τη νέα τάξη, είτε υπόκεινται τις συνέπειες.

Τούτη η Κυβέρνηση προσπαθεί να κρατήσει όλα τα σχοινιά σύντροφοι, εν φανερό. Τζιαι δέχεται για τούτο πολλές επιθέσεις τζιαι κριτική.

Πάντως, αν υιοθετείτε τζιαι την τελευταία παράγραφο που μιλά για ένα "ανανεωμένο σχέδιο Ανάν" χρωματίζοντάς το αρνητικά τζιαι συνδέοντας το με άλλες "εθνικές" υποχωρήσεις...μάλλον εν μας βλέπω στην ίδια πλευρά στη τελική μάχη για επανένωση ή οριστική διχοτόμηση τζιαι αναγνώριση δεύτερου κράτους στη Κύπρο...

Τζιαι καμιά φορά διερωτούμαι...πως τα μαυρογέριμα τελικά θα εξυπηρετηθεί το ΝΑΤΟ τζιαι η Τουρκία...;

Ανώνυμος είπε...

οι σύντροφοι νέε ελληνοκύπριε, αν ήθελαν να βρουν εναλλακτική εντός των ορίων του συστήματος μάλλον εν θα είχαν δικιά τους οργάνωση αλλά θα ήταν σε άλλο κόμμα, πχ. ΑΚΕΛ που το λιγότερο που μπορείς να του προσάψεις είναι ότι ψάχνει εναλλακτικές εντός του συστήματος. Δηλαδή, ελλείψη εναλλακτικών, οι λαοί είναι καταδικασμένοι να δέχονται εσαεί την καταπίεση της μίας ή της άλλης υπερδύναμης. Ε όι, εννεν καταδικασμένοι. Τούτον λένε οι ΑΝΤΑΡΤΕΣ. Δε θα μπούμε στη διαδικασία να βρούμε λύσεις στο κεφάλαιο ή να βρούμε για τους εργαζόμενους τον λιγότερα σκληρό εκμεταλλευτή. Εμείς παλεύουμε για να μην υπάρχει εκμετάλλευση. Μάλλον πάσχεις από την ανίατη ασθένεια της επίσημης σύγχρονης αριστεράς, που μπροστά στα στρατηγικά της αδιέξοδα επέλεξε την πιο αμυντική στάση της ιστορίας της, προσπαθώντας όχι να επιλύσει τα προβλήματα των εργαζόμενων - μαζί με τους εργαζόμενους αλλά να παραπαίει μπροστά στην ανάγκη της να είναι μέρος του επίσημου πολιτικού συστήματος. Αν θέλεις να πούμε μπράβο του Χριστόφκια που επέλεξε το συγκεκριμένο σύμμαχο και όχι κάποιον άλλο, ας του πούμε. Μπορεί να έκαμε καλή διευθέτηση. Αλλά με αστικούς όρους. Σόρρυ αλλά εμείς στο παιχνίδι τούτο εν θα μπούμε. Άλλωστε εμείς βλέπουμε εκεί που θέλουμε να πάμε, και επειδή εσύ μάλλον αλλού θέλεις να πας, αλλού βλέπεις. Να σαι καλά.

νεος είπε...

:-)
Τα βλέπω όλα και τα συζητώ όλα φίλε/ φίλη.
Όπως είπα, σε τούντο πλαίσιο..."ότι κάμεις εν λάθος", οπότε όχι, δεν θέλω να πεις μπράβο στον Χριστόφια, ούτε εσύ, ούτε και οι ΑΝΤΑΡΤΕΣ.

"Δε θα μπούμε στη διαδικασία να βρούμε λύσεις στο κεφάλαιο ή να βρούμε για τους εργαζόμενους τον λιγότερα σκληρό εκμεταλλευτή. Εμείς παλεύουμε για να μην υπάρχει εκμετάλλευση."

Σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω δηλαδή...ή κάτσε γάρε ψόφα...εκατάλαβα...

"Μάλλον πάσχεις από την ανίατη ασθένεια της επίσημης σύγχρονης αριστεράς, που μπροστά στα στρατηγικά της αδιέξοδα επέλεξε την πιο αμυντική στάση της ιστορίας της"...

Τζιαι η "επιθετική στάση" μιας επίσημης κυβέρνησης σε τούτο το περιβάλλον τζιαι υπό κατοχή, εποικισμό, βάσεις, πλήρη οικονομική εξάρτηση κλπ, ποια θα ήταν σύντροφε/ συντρόφισσα;

Λόγια πολλά, ουσία μηδέν...τζιαι στη πράξη μηδέν στο πηλίκο...

Την ήττα του καπιταλισμού τζιαι την κομμουνιστική οικοδόμηση θα την φέρουν οι λαοί, οι εργαζόμενοι φίλε τζιαι μπορεί να γίνει μόνο σε παγκόσμιο επίπεδο τζιαι ειδικά ξεκινώντας από τες μητροπόλεις του καπιταλισμού ή του αυταρχισμού των μονοπωλίων γενικά.

Οι αδύναμες κυβερνήσεις -όπως έκαμε τζιαι ο Στάλιν με τα γνωστά σύμφωνα (με τους ΝΑΖΙ και με τους δυτικούς αργότερα) αλλά τζιαι οι μπολσεβίκοι με τους γερμανούς στον Α' Παγκόσμιο- εν μπορούν να αιθεροβατούν...
Κάμνουν συμμαχίες, λυκοφιλίες, υποχωρήσεις, συμβιβασμούς, κερδίζουν χρόνο, ιεραρχούν τες προτεραιότητες.

Ναι, ο στόχος είναι -σ αυτό το στάδιο- η λιγότερη ζημιά, εννοείται, και αν δεν μπορείς να το αντιληφθείς αυτό, μάλλον "πάσχεις από την ανίατη ασθένεια του διαχρονικού αριστερισμού"...

Ανώνυμος είπε...

Ας ψοφήσει ο γάρος, εν πειράζει, φτάνει να μη γίνει η Αριστερά ένας κρίκος στην αλυσίδα της εκμετάλλευσης. Εννοείται ότι ιστορικά η Αριστερά έκαμε πολλές υποχωρήσεις, ενώ για πολλές από αυτές το πλήρωσε ακριβά. Αλλά ήταν άλλης ποιότητας παραχωρήσεις. Τωρά τον Στάλιν έφερες τον για παράδειγμα για καλό; (εν έχω πρόβλημα με το Στάλιν, πιστεύω ότι οι συνθήκες θα επέβαλλαν σε οποιονδήποτε ηγέτη εκείνη την εποχή να δράσει με παρόμοιο τρόπο, βέβαια έχει και προσωπικές ευθύνες για κάποιες επιλογές).Πάντως, επιθετική δεν είναι μια στάση που αποδέχεται τις όποιες δυσκολίες υπάρχουν στην οποιαδήποτε χώρα και νύπτει τας χείρας της, μεταθέτοντας την οικοδόμηση μιας άλλης κοινωνίας στο φαντασιακό μέλλον.Συμφωνώ ότι την επανάσταση και τον κομμουνισμό θα τα φέρουν οι εργαζόμενοι και σίγουρα σε όλο τον κόσμο και σίγουρα για να πετύχει η έφοδος στον ουρανό πρέπει να κερδιθεί η μάχη στις καπιταλιστικές μητροπόλεις. Βέβαια, πέρα που το κοινωνικό υποκείμενο χρειάζεται και το πολιτικό, εν ολίγοις το κόμμα, που αν περιμένουμε που το Κόμμα στην Κύπρο, τότε "Σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω δηλαδή...ή κάτσε γάρε ψόφα...εκατάλαβα...". Μπροστά στην ανυπαρξία ανατρεπτικής δράσης από το ΑΚΕΛ, που καλεί τους εργαζόμενους να δεχτούν τα νέα μέτρα που δυσχαιρένουν τις ζωές τους, είναι εύκολο να προβάλλεις το επιχείρημα ότι για να κερδίσει η επανάσταση πρέπει να γίνει παγκόσμια. Χρέος του επαναστάση - κομμουνιστή είναι καλέ μου φίλε να παλέψει ενάντια στη δική του εγχώρια αστική τάξη, γιατί παρά την τεράστια ανάπτυξη των διεθνών καπιταλιστικών ολοκληρώσεων το έθνος - κράτος συνεχίζει να αποτελεί θεμέλιο πυλώνα του καπιταλισμού, της αστικής εξουσίας και της αστικής κυριαρχίας. Πες μου να χαρείς και άμα θέλεις, γιατί με αποκαλείς αριστερίστρια. Γιατί εγώ με τον αριστερισμό εν τα πάω καθόλου καλά, βέβαια με το ρεφορμισμό 10 φορές χειρότερα. Αλλά είπα σου και πριν. Το τι σκοπό έχεις, άρα το πού θέλεις να πας, η στρατηγική σου δηλαδή, καθορίζει την τακτική σου, δηλαδή εκεί που βλέπεις. Εσύ αλλού θέλεις να πας, αλλού βλέπεις. Εν πολύ απλά τα πράματα.