Κάτω τα χέρια από τους Χαλυβουργούς!

Με 164 αποστομωτικά ΝΑΙ ενάντια σε μόλις 5 ΟΧΙ οι ηρωϊκοί Χαλυβουργοί αποφάσισαν την συνέχιση της απεργίας τους στην Γενική Συνέλευση που πραγματοποίησαν το Σάββατο 21/7 το πρωί στο Εργατικό Κέντρο της Ελευσίνας δείχνοντας πως δεν τρομοκρατούνται ούτε από τα ΜΑΤ και τις δυνάμεις καταστολής ούτε από τις λάσπες των ΜΜΕ, ούτε από τις απειλές του εργοστασιάρχη Μάνεση.

“Ούτε μια μπετόβεργα δεν θα παραχθεί στο εργοστάσιο της Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο. Οι καμινάδες του εργοστασίου δεν πρόκειται να βγάλουν καπνό όσο και αν πανηγυρίζουν τα ΜΜΕ ότι μετά από 9 μήνες απεργία το εργοστάσιο άνοιξε. Το μόνο που ανάβει είναι το καμινέτο του κυλικείου για να φτιάχνει καφέδες στους διευθυντάδες που μπήκαν μέσα με την προστασία των ΜΑΤ”, τόνισε μιλώντας στην συνέλευση ο πρόεδρος του σωματείου των εργαζόμενων στην Ελληνική Χαλυβουργία Γιώργος Σιφωνιός.

Μπορεί ο Σαμαράς και τα παπαγαλάκια του να προσπαθούν να πείσουν πως υπάρχουν 100 εργαζόμενοι που θέλουν να πάνε για δουλειά, όμως οι σοβαρές καταγγελίες που ακούστηκαν για πλαστογραφημένες υπογραφές, για εκβιασμούς και τηλέφωνα εκφοβισμού, αποδεικνύουν την μαφιόζικη συμπεριφορά του Μάνεση απέναντι στους εργαζόμενους.

Όπως αποκάλυψε ο δικηγόρος του Σωματείου από τις 100 υπογραφές που κατατέθηκαν στον εισαγγελέα τα 20 πρώτα ονόματα ήταν καθαρογραμμένα από το ίδιο χέρι, ενώ δεν έχει γίνει καμιά διασταύρωση για την γνησιότητα των υπογραφών. Ανάμεσα σε αυτούς που υποτίθεται ότι υπέγραψαν, είναι: 9 διευθυντές, 9 υπάλληλοι γραφείου, 16 προϊστάμενοι, 6 εργαζόμενοι στην ασφάλεια και 9 απολυμένοι. Οι υπόλοιποι δεν αποδέχονται ότι έχουν υπογράψει οποιοδήποτε αίτημα επιστροφής στην εργασία τους χωρίς την σύμφωνη γνώμη του Σωματείου.

Επίκληση

Παράνομη είναι και η επίθεση και παρουσία της αστυνομίας στην είσοδο του εργοστασίου. “Ακόμα και με την επίκληση της δικαστικής απόφασης που θέλει την απεργία του Νοέμβρη παράνομη γιατί δεν είχε παρθεί με μυστική ψηφοφορία, οι μετέπειτα αποφάσεις του σωματείου και τον Φλεβάρη και τον Μάρτη μέχρι και σήμερα είναι νόμιμες και δεν υπάρχουν αποφάσεις εναντίον τους.

Επιπλέον η απόφαση ενός πολιτικού δικαστηρίου ανακοινώνεται με διοικητικούς υπαλλήλους και δικαστικούς επιμελητές και επιβάλλεται με διοικητικά μέτρα, πρόστιμα ή μηνύσεις προς το σωματείο και όχι με δυνάμεις καταστολής που έχουν πολύ συγκεκριμένο νομικά καθορισμένο πλαίσιο παρέμβασης. Ακόμα και σε συμβολικό επίπεδο η αστυνομική παρουσία είναι παράνομη, και αποδεικνύει τον ρόλο της αστυνομίας ως εκτελεστικό όργανο των αποφάσεων της άρχουσας τάξης”, τόνισε ο δικηγόρος του σωματείου.

Σημαντική ήταν η παρέμβαση του Χάρη Μανώλη του τελευταίου απολυμένου χαλυβουργού ο οποίος τόνισε πως τώρα είναι ανάγκη να απλωθεί ο αγώνας τους. “Εδώ στην γειτονιά μας στα Ναυπηγεία του Σαραμαγκά οι εργαζόμενοι έχουν ξεκινήσει κινητοποιήσεις. Πρέπει αντιπροσωπεία μας να πάει να μιλήσει στην Γενική Συνέλευση των εργαζόμενων στα Ναυπηγεία, να τους ξεσηκώσει σε κοινές δράσεις και κινητοποιήσεις.

Επίσης πρέπει να ζητήσουμε από το Εργατικό Κέντρο της Ελευσίνας αλλά και όλης της Αττικής όπως κάναμε και στις 17 Γενάρη να κηρύξουν 24ωρη απεργία συμπαράστασης. Θέλουμε όλη την εργατική τάξη στο πλευρό μας και μπορούμε να γίνουμε η σπίθα της αντίστασης. Μπορούμε να είμαστε οι μπροστάρηδες στην εργατική αντίσταση απέναντι στις επιθέσεις των αφεντικών και της τρόικα.

Την Πέμπτη 26/7 που η Τρόικα θα βρίσκεται στην Αθήνα να μπούμε επικεφαλής της πορείας που θα δείξει ότι είναι ανεπιθύμητοι στην χώρα μας. Και μετά πρέπει να συζητήσουμε πώς μπορούμε να κλείσουμε και το άλλο εργοστάσιο του Μάνεση. Όσο το κρατάει ανοιχτό μάς εκβιάζει. Μπορούμε με το Συνδικάτο Μετάλλου Μήτσος Παπαρήγας στην Μαγνησία να τσακίσουμε τον Μάνεση και να δείξουμε ποιος έχει τη δύναμη”.

Τεράστιο κύμα συμπαράστασης

Κύμα συμπαράστασης έχει ξεσηκώσει η επίθεση στους απεργούς Χαλυβουργούς με δεκάδες συγκεντρώσεις σε όλη την χώρα αλλά και στο εξωτερικό. Η μεγαλειώδης συγκέντρωση της Αθήνας την Δευτέρα 23/7 το απόγευμα στην Ομόνοια με την τεράστια πορεία που ξεχείλισε το κέντρο θύμισε εποχές ΕΑΣ το 1992, αφού ομολογουμένως ήταν μια από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις συμπαράστασης που οργανώθηκαν ποτέ.

Χαρακτηριστικό του μεγέθους είναι πως την ώρα που το κεφάλι της πορείας με το πανό των Χαλυβουργών πέρναγε μπροστά από τη Βουλή η ουρά της πορείας βρισκόταν λίγο μετά το άγαλμα του Κολοκοτρώνη στη Σταδίου. “Το δρόμο τον δείχνουν οι Χαλυβουργοί, εμπρός για Απεργία Γενική”, και “Χαλυβουργία και Ναυπηγεία, όλοι μαζί στην απεργία”, ήταν τα συνθήματα που βροντοφώναξαν εκατοντάδες μέλη και φίλοι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που μαζί με το πανό της Επιτροπής Αλληλεγγύης Συνδικάτων και Συνδικαλιστών ανέδειξαν τη σημασία της ενωμένης απάντησης ολόκληρης της εργατικής τάξης στις επιθέσεις κυβέρνησης και αφεντικών.

“9 μήνες απεργία, νίκη στους εργάτες στη Χαλυβουργία” είναι το σύνθημα που ακούστηκε από άκρη σ' άκρη σ' ολόκληρη την χώρα. Οι ίδιες εικόνες συμπαγούς αλληλεγγύης και οργής για την επίθεση στους απεργούς επαναλήφθηκαν από την Καλαμάτα και την Σπάρτη μέχρι τη Μυτιλήνη και τη Ρόδο.

Φωτιά αλληλεγγύης

Από την πρώτη στιγμή - μετά την στρατιωτική επίθεση των δυνάμεων καταστολής με 12 διμοιρίες, μηχανές της ΔΙΑΣ, τζιπάκια της ΟΠΚΕ και δεκάδες ασφαλίτες, την Παρασκευή 20/7 τα ξημερώματα, στους λιγοστούς απεργούς της περιφρούρησης του εργοστασίου - ένα πρωτοφανές κύμα συμπαράστασης αναζωπύρωσε την φωτιά της αλληλεγγύης που είχαμε δει τους πρώτους μήνες της απεργίας. Οι μπάτσοι συνέλαβαν έξι μέλη του σωματείου και τα οδήγησαν στην ΓΑΔΑ όπου τους κράτησαν για ώρες χωρίς να τους ανακοινώσουν κατηγορίες και χωρίς να τους επιτρέψουν να έρθουν σε επαφή με δικηγόρο.

Λίγη ώρα μετά την επίθεση εκατοντάδες απεργοί και συμπαραστάτες έφτασαν στην πύλη του εργοστασίου και συγκρούστηκαν με τα ΜΑΤ μόλις οι πρώτοι 20 απεργοσπάστες, με τις πλάτες των μπάτσων, μπήκαν μέσα στο εργοστάσιο. Η χρήση δακρυγόνων και το κυνηγητό οδήγησε στο κλείσιμο της Εθνικής Οδού δημιουργώντας τεράστιο μποτιλιάρισμα το οποίο συνεχίστηκε καθ' όλη την διάρκεια της μέρας αφού συνεχώς μπροστά στην πύλη του εργοστασίου κατέφθαναν συμπαραστάτες και αλληλέγγυοι. Το άμεσο κάλεσμα του σωματείου για απογευματινό συλλαλητήριο την Παρασκευή στην πύλη του εργοστασίου έφερε πάνω από 3.000 κόσμου στον Ασπρόπυργο, δίνοντας την πρώτη γερή απάντηση στον Μάνεση, και αποδεικνύοντας πως οι Χαλυβουργοί δεν είναι μόνοι.

Οι επιθέσεις των ΜΑΤ συνεχίστηκαν και το πρωί της Δευτέρας 23/7 όταν πάνω από 100 ΜΑΤατζήδες επιτέθηκαν σε 35 περίπου απεργούς που ήταν συγκεντρωμένοι στην πύλη του εργοστασίου για να σταματήσουν την είσοδο και έξοδο φορτηγών φορτωμένων με υλικά.

Η πραγματικότητα είναι πως ο Μάνεσης μαζί με τους πολιτικούς του αντιπρόσωπους, νόμιζαν πως ειδικά μέσα στο καλοκαίρι θα ξεμπέρδευαν εύκολα, όμως οι άμεσες αποστομωτικές απαντήσεις των τελευταίων ημερών αποδεικνύουν πως έρχεται η ώρα να αισθανθούν την εργατική γροθιά της αντίστασης και της αλληλεγγύης. Οι επιθέσεις δεν θα περάσουν.

Κυριάκος Μπάνος

Ο Μάνεσης και οι υπηρέτες του

Με την επίθεση στους Χαλυβουργούς στη μέση του καλοκαιριού ο Σαμαράς και η κυβέρνησή του θέλησαν να στείλουν το μήνυμα πως βασικός τους εχθρός είναι το εργατικό κίνημα και βασικός τους σύμμαχος τα αφεντικά.

Και τι αφεντικά. Ο Μάνεσης και το σόι του αποτελούν μια από τις πλέον εξέχουσες περιπτώσεις. Η Χαλυβουργία είναι κομμάτι της δεύτερης μεγαλύτερης πολυεθνικής χάλυβα στην Ε.Ε., της TataSteelEurope, θυγατρικής της ινδο-βρετανικών συμφερόντων τέταρτης χαλυβουργίας στον κόσμο TataSteel.

Το Μανεσέϊκο είναι αποδεδειγμένος χρηματοδότης της ΝΔ αλλά και των διάφορων ακροδεξιών της στηριγμάτων (βλέπε Άδωνις Γεωργιάδης). Συνδεδεμένη με τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής τους οποίους χρησιμοποίησε ως απεργοσπαστική ασπίδα για το εργοστάσιο στο Βόλο η οικογένεια Μάνεση δεν σταματά πουθενά. Ούτε μπροστά σε περιβαλλοντικές καταστροφές -όπως η πρόσφατη αποκάλυψη για τα ραδιενεργά κατάλοιπα που φορτώνονταν στο Βόλο, ή η αποκάλυψη για την καταστροφή που θα προκαλέσει το καινούριο λιμάνι που θέλει να κατασκευάσει με την αδειοδότηση της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ -χωρίς τον αναγκαίο περιβαλλοντικό έλεγχο (όπως αποκαλύπτει το έγγραφο του Δημοτικού Συμβούλιου στην Ελευσίνα).

Δεν σέβεται καν τις θυσίες, ακόμα και ανθρώπινων ζωών όπως αυτή του εργάτη Γιώργου Τσακαράκη, που τον Οκτώβρη του 2010 στο εργοστάσιο του Ασπροπύργου έχασε τη ζωή του όταν έσπασε το συρματόσχοινο ενός από τους γερανούς μεταφοράς πυρακτωμένου σιδηρομεταλλεύματος, ενώ τρεις συνάδελφοί του γλίτωσαν με σοβαρά εγκαύματα.

Ο “λαγός” των βιομηχάνων, που θέλει να διαλύσει συλλογικές συμβάσεις, ωράρια και θέσεις εργασίας χωρίς να νοιάζεται για τις ανθρώπινες ζωές των εργαζόμενων είναι γνήσιος εκφραστής της απληστίας και της αναλγησίας των καπιταλιστών. Με υπηρετικό προσωπικό τον Σαμαρά, τον Δένδια, τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη.

Πηγή