Ένας χρόνος χωρίς τον Αλμπέρτο Γκρανάδο

Ήταν 5 Μαρτίου 2011 όταν ο αδελφικός φίλος του Ερνέστο Γκεβάρα, ο Αλμπέρτο Γκρανάδο έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών. Ο Αλμπέρτο απέκτησε διεθνή φήμη ως ο ευρηματικός και θερμόαιμος συνταξιδιώτης του Τσε στην περίφημη μεγάλη περιπλάνηση που πραγματοποίησαν οι δυο τους σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, στις αρχές της δεκαετίας του 1950.

Ο Γκρανάδο υπήρξε η “ζωντανή μνήμη” της νεότητας του Γκεβάρα – ο μοναδικός που τον γνώρισε αρκετά πριν ο Ερνέστο γίνει Τσε. Μοιράστηκαν μαζί στιγμές χαράς και λύπης, συγκίνησης και γέλιου, εντυπωσιασμού, μικρά ατυχήματα με τη θρυλική μηχανή Ποδερόσα ΙΙ, εμπειρίες που στιγμάτισαν για πάντα τις ζωές τους. Για τον Τσε ο Αλμπέρτο ήταν ο “Μιάλ”, γιά τον Αλμπέρτο ο Τσε ήταν ο “Φούσερ”. Είχαν τους δικούς τους κώδικες επικοινωνίας, όπως δύο αχώριστοι φίλοι.

Η 26η Ιουλίου 1952 ήταν η τελευταία του ταξιδιού τους στη Λατινική Αμερική. Εκεί έπρεπε να χωρίσουν οι δρόμοι τους. Την επόμενη φορά που θα βρισκόντουσαν ξανά, ο Τσε θα ήταν πλέον κορυφαίο μέλος της Επαναστατικής κυβέρνησης της Κούβας.

«Στις 26 Ιουλίου 1952, πρωί πρωί, ο Ερνέστο Γκεβάρα ετοιμάζεται να φύγει απ’ το αεροδρόμιο Μαϊκετία, με την άτρακτο του αεροπλάνου φίσκα στα άλογα. Οι δυο συνοδοιπόροι συντομεύουν τον αποχαιρετισμό. Ο καθένας τους καταπίνει την συγκίνηση του, μπλοφάρει για να μετριάσει τη συγκίνηση του άλλου.

“Πέρνα τις εξετάσεις σου κι έλα πάλι να με βρείς, θα ξαναπάρουμε τους δρόμους μέχρι το Μεξικό”, λέει ο Μιάλ, μ’ έναν κόμπο στο λαιμό.

Ανεβαίνοντας τη σκάλα του αεροπλάνου, ο Φουσέρ αποφεύγει να γυρίσει, για να μη δει ο φίλος του τη θλίψη στο πρόσωπο του».

(Ζ.Κορμιέ, Ίλ.Γκεβάρα, Αλ.Γκρανάδο (1995), Τσε Γκεβάρα, Εκδ. Καστανιώτη.)

Ο Γκρανάδο, όπως και ο Τσε, επέλεξε την Κούβα για να ζήσει και να εργαστεί. Ίδρυσε την Σχολή Ιατρικής του Σαντιάγκο και δίδαξε βιοχημεία στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας. Τη δεκαετία του 1980 έλαβε μέρος στην ίδρυση της Κουβανικής Εταιρείας Γενετικής της οποίας διορίστηκε πρόεδρος.

Παρέμεινε, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, σταθερός υποστηρικτής των δίκαιων αιτημάτων της Κούβας και αταλάντευτος οπαδός των ιδεών που κληροδότησε ο Τσε. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 χρόνων, από φυσικά αίτια. Σαραντατέσσερα περίπου χρόνια πριν στη Βολιβία, είχε χάσει τον καλό του φίλο.

Τώρα, μπορούμε να υποθέτουμε ότι Μιάλ και Φούσερ συνεχίζουν το δικό τους, ατέρμονο ταξίδι, με το ίδιο πάθος και την ίδια όρεξη που είχαν στα θρυλικά Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας.

Πηγή