ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΤΑΞΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ.ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΡΙΤΗ 1η ΜΑΙΟΥ 10:00 ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑ

ΠΟΡΕΙΑ ΤΗ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΛΕΜΕΣΟ.ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 18:30 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟΥ


Η φετινή εργατική πρωτομαγιά γίνεται μέσα σε συνθήκες βαθιάς και οξυμένης παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, που ασφαλώς έχει βαρύτατες επιπτώσεις και για τους εργαζομένους στην Κύπρο. Η επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στη εργατική τάξη εντείνεται και έχει σαν στόχο το τσάκισμα όλων των εργατικών κατακτήσεων, για να ξεπεραστεί η κρίση εις βάρος των εργαζομένων και των λαικών στρωμάτων. Όμως εμείς, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, η νεολαία, δεν δημιουργήσαμε την κρίση τους. Όπως πάντα τα κέρδη ήταν δικά τους, δικές τους να ‘ναι και οι ζημιές.

Οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί εκφραστές τους, αστικά κόμματα και κυβερνήσεις, φορτώνουν στους εργαζομένους τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης, τα χρέη και τα ελλείμματα που το κεφάλαιο δημιούργησε. Τη ίδια ώρα χαρίζουν δις στις τράπεζες, οι οποίες αφού θησαύρισαν από τα κέρδη της περιόδου «ανάπτυξης», απαιτούν τώρα από το κράτος να σώσει αυτές και τις επιχειρήσεις! Η ανεργία αποτελεί πλέον εφιαλτική πραγματικότητα ιδιαίτερα για τη νεολαία, έχοντας ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, ενώ οι εργασιακές συνθήκες γίνονται ακόμα πιο σκληρές.

Βλέπουμε ότι ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο η επίθεση στα δικαιώματα και τα κεκτημένα εργαζομένων και νεολαίας είναι καθολική. Μπορεί οι δυνάμεις της δεξιάς και η αντιπολίτευση να επιχειρούν μέσα από τη βουλή να περάσουν αντεργατικά μέτρα όπως η αύξηση του ορίου αφυπηρέτησης, ιδιωτικοποιήσεις και περικοπές, αλλά και η κυβέρνηση εφαρμόζει μια πολιτική λιτότητας προς όφελος του κεφαλαίου και εις βάρος των εργαζομένων. Προχώρησε σε πάγωμα των μισθών  στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα για δύο χρόνια, «έκτακτη συνεισφορά» ιδιωτικών υπαλλήλων, αύξηση του ΦΠΑ από 15 σε 17%, μείωση των κλιμάκων εισδοχής κατά 10%, καπολύσεις και κατάργηση θέσεων στο δημόσιο, μείωση κοινωνικών παροχών κατά 10%.

Όλα αυτά φυσικά είχαν σαν αποτέλεσμα να επεκταθεί η επίθεση και στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, που ασφαλώς βρίσκονται σε ακόμα χειρότερη θέση. Οι απολύσεις και μειώσεις μισθών βρίσκονται στη ημερήσια διάταξη, οι συλλογικές συμβάσεις συνεχώς παραβιάζονται και η ΑΤΑ συρρικνώνεται.

Η κυβέρνηση ακόμα και στη ποινοκοποίηση και περιορισμό του δικαιώματος της απεργίας στον χώρο του αεροδρομίου, με νομοσχέδιο που στήριξαν όλα τα κόμματα!

Ευθύνη γι αυτά έχουν και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που συναίνεσαν σ αυτά τα μέτρα και μάλιστα υπέγραψαν συμφωνία με το κράτος και τις εργοδοτικές οργανώσεις με ιδιαίτερα οδυνηρά αποτελέσματα για το εργατικό κίνημα. Συμφωνία που έβαλε φρένο και στις απεργιακές κινητοποιήσεις που άρχισαν να πυκνώνουν το τελευταίο διάστημα στην Κύπρο, σαν αποτέλεσμα της οργής για τις πολιτικές που θέλουν να μας οδηγήσουν στην εξαθλίωση και τον εργασιακό μεσαίωνα.

Συνέβαλαν ακόμα με τη στάση τους στη δαιμονοποίηση τμημάτων των εργαζομένων, αφού υιοθετούσαν τη προπαγάνδα της αστικής τάξης για δήθεν προνομιούχους εργαζόμενους, στο δημόσιο αλλά και ιδιωτικό τομέα, αρνούμενες μάλιστα να στηρίξουν απεργιακές κινητοποιήσεις, βάζοντας έτσι πλάτη για να περάσουν οι πολιτικές του κεφαλαίου και να σπάσει το ηθικό και η ενότητα του οργανωμένου εργατικού κινήματος. 

Η στοχοποίηση εργαζομένων είναι ιδιαίτερα έντονη στη περίπτωση των μεταναστών που βιώνουν τον αποκλεισμό και τη εκμετάλλευση, καταδικασμένοι στη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, χωρίς καμιά προστασία.

Οι εργαζόμενοι όπου κι αν δουλεύουν, έχουν να κερδίσουν μόνο αν ενωθούν ενάντια σε αυτούς που θέλουν να τους ισοπεδώσουν. Κύπριοι και ξένοι εργάτες πρέπει να παλέψουν μαζί για ίσα δικαιώματα και κατακτήσεις, η ενότητα είναι ο μόνος τρόπος να έχουν αντίκρυσμα οι αγώνες τους. Αυτή η κατάσταση μπορεί να ανατραπεί μόνο αν υπάρξει άμεση και αποφασιστική αντίσταση στη βάση της ταξικής και συνδικαλιστικής ενότητας και αλληλεγγύης.

Για να γίνει αυτό απαιτείται η ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, να ηττηθεί ο υποταγμένος συνδικαλισμός και η συνδικαλιστική γραφειοκρατία και να προωθηθεί η αυτοοργάνωση των εργαζομένων. Ταξικό εργατικό κίνημα σημαίνει σύγκρουση με τις πολιτικές του κεφαλαίου και όχι  διαπραγμάτευση για το πόσο θα χειροτερέψει η θέση των εργαζομένων. Χρειάζεται να δημιουργηθούν σωματεία βάσης που θα λειτουργούν με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και θα προωθούν αποφασιστικές μορφές πάλης (όπως απεργίες, μαχητικές διαδηλώσεις, καταλήψεις επιχειρήσεων).

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τη νεολαία να πάρουν την υπόθεση και τους αγώνες στα χέρια τους. Να γυρίσουν τη πλάτη σε όλους αυτούς που τους εκμεταλλεύονται και να αυτοοργανωθούν παλεύοντας για τις ανάγκες τους. Να μην αποδεχθούν τον ρόλο των σύγχρονων δούλων στα σκλαβοπάζαρα της μισθωτής δουλείας, αλλά να περάσουν στη αντεπίθεση, να αντισταθούν και να ανατρέψουν τη επίθεση των κυρίαρχων. Να αμφισβητήσουν και να πολεμήσουν το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα που μας δολοφονεί, να παλέψουμε όλοι για μια άλλη κοινωνία όπου ο πλούτος θα ανήκει σ αυτούς που τον παράγουν, για ένα κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση,χωρίς αφεντικά.

ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΓΡΑΝΑΖΙ ΔΕΝ ΓΥΡΝΑ, ΕΡΓΑΤΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

     ΑΝΤικαπιταλιστική ΑΡιστερή Ταξική Επαναστατική Συσπείρωση

                                          (ΑΝΤ.ΑΡ.Τ.Ε.Σ)