Σοκ προκαλεί η είδηση νέας αυτοκτονίας, ενός 44χρονου
δασκάλου που έφυγε, θέτοντας τέλος στη ζωή του, χθες Σάββατο 21 Απρίλη το
απόγευμα, σε ένδειξη πολιτικής διαμαρτυρίας
Πρόκειται για τον δάσκαλο, Σάββα Μετοικίδη, ο οποίος ζούσε
και δίδασκε στην Αθήνα και βρέθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του για τις ημέρες
του Πάσχα. Ο αυτόχειρας απαγχονίστηκε λίγο μετά τις 5 το απόγευμα σε αποθήκη
της πατρικής κατοικίας του στη Σταυρούπολη. Άφησε ιδιόχειρο, πολυσέλιδο
σημείωμα, στο οποίο εξηγεί ότι οι λόγοι της αυτοκτονίας του είναι ξεκάθαρα
πολιτικοί και ότι διαμαρτύρεται για το μνημόνιο και την οικονομική κατάσταση
της χώρας. Aποτελεί ένα μανιφέστο ενάντια στην μνημόνιο και τις επιπτώσεις στην
ελληνική κοινωνία.
Είναι η δεύτερη αυτοκτονία Έλληνα που έχει ξεκάθαρο
χαρακτήρα πολιτικής διαμαρτυρίας για την κατάσταση στη χώρα και την οικονομική
κρίση και συμβαίνει δύο εβδομάδες πριν τις κρίσιμες εθνικές εκλογές.
Ο Σάββας με το προσωνύμιο «καπετάν-Νέστος» άφησε το στίγμα
του στις κινητοποιήσεις του Δεκέμβρη του 2008. Όπως μαρτυρά το σχετικό βίντεο,
σε περιστατικό που σημειώθηκε όταν κυκλώθηκε από ΜΑΤ σε πολυκατοικία της οδού
Ασκληπιού φωνάζει προς την Αστυνομία: «πόσους σας είπαν να πιάσετε σήμερα… εγώ
είμαι δάσκαλος… θάρθω εγώ… σας φτάνουν δέκα ;»
Ο Σάββας Μετοικίδης ;ήταν μάχιμος, αγωνιστής και
συνδικαλιζόταν στο χώρο των εκπαιδευτικών. Οι συνάδελφοι του εξέδωσαν αμέσως
την ακόλουθη ανακοίνωση:
Εκπαιδευτική Παρέμβαση
Α΄ Συλλόγου Αθηνών Εκπαιδευτικών Π.Ε.
Για το Σάββα…
Ένας ακριβός μας σύντροφος, συνάδελφος και φίλος, ο Σάββας Μετοικίδης, έθεσε τέλος στη ζωή του,
σήμερα, Σάββατο 21 Απριλίου. Ο αγαπημένος μας Σάββας, από νέο παιδί πάντα ήταν
μπροστά στους αγώνες και στις απεργίες, πάντα φιλότιμος, ευαίσθητος και
αλτρουιστής, πάντα κοντά στους συντρόφους του, δίπλα στους συναδέλφους του,
κοντά σε κάθε παιδί του σχολείου του.
Είχαμε την τιμή να τον γνωρίσουμε και να συμπορευτούμε μαζί
του τα τελευταία εννιά χρόνια. Μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου μας, πρωταγωνιστής
στην απεργία του 2006, μάχιμος δάσκαλος και άνθρωπος. Δεν του άρεσαν τα μεγάλα
λόγια του Σάββα, ήταν άνθρωπος της πράξης. Μέσα από τα κείμενά του στον
Αντίλογο, μέσα από το γέλιο που μας χάρισε με τη συμμετοχή του στη θεατρική ομάδα
του Συλλόγου, τα μαθήματα ελληνικής γλώσσας που με δική του – και άλλων
συναδέλφων – προσωπική εργασία και αφοσίωση πρόσφερε για πέντε χρόνια σε
μετανάστες, την καθημερινή παρουσία του στους αγώνες και το κίνημα.
Οι σύντροφοι και συντρόφισσες του Σάββα από την Εκπαιδευτική
Παρέμβαση αποχαιρετάμε τον ακριβό μας σύντροφο και υποσχόμαστε να βαδίσουμε
στους ίδιους δρόμους που περπατούσαμε μαζί του τόσα χρόνια, στις διαδηλώσεις
και τους αγώνες για ένα καλύτερο σχολείο και ένα καλύτερο αύριο.
Πιο μόνοι. Πιο αποφασισμένοι…
ανεξάρτητες αυτόνομες αγωνιστικές ριζοσπαστικές
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε
Βία είναι… του Σάββα Μετοικίδη
Το παρακάτω είναι ένα κείμενο του ίδιου για τα γεγονότα
του Δεκέμβρη του 2008, όπως τα βίωσε και το οποίο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα,
«e πύλη εκπαίδευσης»
ΒΙΑ είναι να δουλεύεις 40 χρόνια για ψίχουλα και να
αναρωτιέσαι αν ποτέ θα βγεις στη σύνταξη.
ΒΙΑ είναι τα ομόλογα, τα κλεμμένα ασφαλιστικά ταμεία, η
χρηματιστηριακή απάτη.
ΒΙΑ είναι να αναγκάζεσαι να παίρνεις ένα στεγαστικό δάνειο
που τελικά το πληρώνεις χρυσό.
ΒΙΑ είναι το διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη να σε απολύει
όποια στιγμή θέλει.
ΒΙΑ είναι η ανεργία, η προσωρινότητα, τα 700 ευρώ με ή χωρίς
ένσημα.
ΒΙΑ είναι τα εργατικά «ατυχήματα», επειδή τα αφεντικά
περιορίζουν τα εξόδά τους εις βάρος της ασφάλειας των εργαζομένων.
ΒΙΑ είναι να παίρνεις ψυχοφάρμακα και βιταμίνες για να
ανταπεξέλθεις στα εξαντλητικά ωράρια.
ΒΙΑ είναι να είσαι μετανάστρια, να ζεις με το φόβο ότι θα σε
πετάξουν ανά πάσα στιγμή έξω από τη χώρα και να βιώνεις μια διαρκή ανασφάλεια.
ΒΙΑ είναι να είσαι ταυτόχρονα μισθωτή, νοικοκυρά και μάνα.
ΒΙΑ είναι να σου πιάνουν το κώλο στη δουλειά και να σου λένε
«Χαμογέλα ρε τι σου ζητάμε;»
Αυτό που ζήσαμε εγώ το ονομάζω εξέγερση. Κι όπως κάθε
εξέγερση μοιάζει με πρόβα εμφυλίου, μυρίζει καπνιά, δακρυγόνα και αίμα. Δεν
τιθασεύεται εύκολα και δεν καπελώνεται. Πυρπολεί συνειδήσεις, αναδεικνύει και
πολώνει αντιθέσεις, υπόσχεται στιγμές, έστω, συντροφικότητας και αλληλεγγύης.
Ιχνηλατεί ατραπούς για την κοινωνική απελευθέρωση.
Κυρίες και κύριοι, καλώς ήρθατε στις μητροπόλεις του χάους!
Βάλτε πόρτες ασφαλείας και συστήματα συναγερμού στα σπίτια σας, ανοίξτε την tv
και απολαύστε το θέαμα. Η επόμενη εξέγερση θα είναι σίγουρα σφοδρότερη, όσο θα
προχωράει η σαπίλα αυτής της κοινωνίας… Ή βγείτε στους δρόμους δίπλα στα παιδιά
σας, απεργήστε, τολμήστε να διεκδικήσετε τη ζωή που σας κλέβουν, να θυμηθείτε
ότι κάποτε υπήρξατε νέοι που θελήσατε ν’ αλλάξετε τον κόσμο».
Σάββας Μετοικίδης,
για τον Δεκέμβρη του ’08
Πηγή: http://tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου